Share

บทที่ 73

Author: มู่เหลียนชิง
หนิงหนานเสว่คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคน ๆ นี้จะหน้าด้านได้ถึงเพียงนี้!

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เขายังกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเธออย่างมั่นอกมั่นใจขนาดนั้นได้ยังไง?

หนิงหนานเสว่จ้องมองเขาตรง ๆ นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เธอจ้องมองเขาแบบไม่หลบตา เมื่อก่อนเธอมักจะถ่อมตนเสมอเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา แต่ตอนนี้เธอไม่อยากก้มหัวให้เขาอีกต่อไปแล้ว

เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ฟู่เฉิน ฉันไม่ชอบคุณแล้ว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว ต่อไปนี้ฉันแค่อยากหย่า อยากเอาของของฉันคืน สุยสุยเป็นเด็กผู้หญิงและร่างกายไม่แข็งแรง พวกคุณก็เลยไม่ชอบ ฉันก็ไม่อยากบังคับ แค่หวังว่าต่อไปนี้เราจะต่างคนต่างอยู่”

ฟู่เฉินไม่เข้าใจคำพูดของหนิงหนานเสว่เลยจริง ๆ

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป มองหนิงหนานเสว่ด้วยสีหน้างุนงง “คุณเล่นตัวขนาดนี้ ไม่ใช่เพราะอยากใช้ชีวิตร่วมกับผมเหรอ?”

“คุณเอาความมั่นหน้ามาจากไหนกันแน่? คุณมีหน้ามาพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง?”

“สุยสุยตายไปแล้ว ฉันจะใช้ชีวิตร่วมกับคุณไปทำบ้าอะไร! ฉันมีอะไรต้องใช้ชีวิตร่วมกับคุณอีก?”

หนิงหนานเสว่ไม่ใช่คนหยาบคาย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคน ๆ นี้ เธอก็อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะอยากสบถด่าออก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 297

    เลขาเฉินมองภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกหมดหนทางขึ้นมาในใจ ฟู่เฉินนั่งอยู่บนโซฟา คิ้วขมวดมุ่น ส่วนสวีจือหรูก็ซบอยู่ข้าง ๆ เขา ทำท่าทางน่าสงสาร“ประธานฟู่ คุณจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้วจริง ๆ!” น้ำเสียงของเลขาเฉินแฝงไปด้วยความร้อนใจเล็กน้อย “สถานการณ์ของบริษัทตอนนี้ คุณก็ทราบดี ถ้าคุณไม่กลับไปควบคุมสถานการณ์ ฟู่ซื่อกรุ๊ปจบเห่จริง ๆ แล้วครับ!”“ตอนนี้จือหรูร่างกายไม่ค่อยดี ฉันจะทิ้งเธอไปได้ยังไง?” น้ำเสียงของฟู่เฉินเต็มไปด้วยความจนใจและเหนื่อยล้า“แต่ว่า ประธานฟู่...” เลขาเฉินยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ถูกสวีจือหรูขัดจังหวะ“อาเฉิน คุณอย่าโทษเลขาเฉินเลย” น้ำเสียงของสวีจือหรูอ่อนแรง ราวกับจะหมดสติได้ทุกเมื่อ “ฉันรู้ว่าเรื่องบริษัทสำคัญ คุณกลับไปเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน”“จือหรู คุณพูดอะไรโง่ ๆ?” ฟู่เฉินมองสวีจือหรูด้วยความสงสาร “ร่างกายของคุณสำคัญที่สุด ผมจะทิ้งคุณไปได้ยังไง?”“แต่ว่า...” น้ำตาของสวีจือหรูคลอเบ้า “ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วงเรื่องงานของคุณ”“เด็กโง่ ร่างกายของคุณสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด” ฟู่เฉินลูบผมของสวีจือหรูเบา ๆ “เรื่องบริษัท ผมจะหาทางจัดการเอง”เลขาเฉินยืนอยู่ข้าง ๆ มองดูทั้งสอ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 296

    “อืม” หนิงหนานเสว่พยักหน้า “จำไว้ ต้องทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่ที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันจะทำให้ฟู่เฉินกลายเป็นเป้าโจมตีของทุกคน!”“ครับ ประธานหนิง ผมทราบแล้ว” เลขาเฉินรับคำสั่งแล้วจากไปหนิงหนานเสว่นั่งอยู่ในห้องทำงาน แววตาเย็นชาฟู่เฉิน ในเมื่อคุณไร้ความปรานี ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!ในไม่ช้า ข่าวเรื่องฟู่เฉินกับสวีจือหรูพลอดรักกันที่บ้านพักตากอากาศก็แพร่สะพัดไปทั่วสื่อต่าง ๆทันใดนั้น กระแสสังคมก็ลุกเป็นไฟ ภาพลักษณ์ของฟู่เฉินตกต่ำลงอย่างฮวบฮาบ เขาถูกตีตราว่าเป็น “ผู้บริหารโง่เขลาไร้ความสามารถ” และ “ขาดความรับผิดชอบ”“ฟู่เฉินคนนี้ ช่างไม่เอาไหนจริง ๆ!”“บริษัทจะเจ๊งเพราะเขาอยู่แล้ว เขายังมีอารมณ์ไปเสเพลข้างนอกอีก!”“ตาบอดจริง ๆ ตอนนั้นเลือกเขามาเป็นประธานได้ยังไง?”“คนแบบนี้ ไม่สมควรบริหารบริษัทเลย!”“ต้องให้เขาลงจากต่ำแหน่ง!”ที่บริษัทมีการเรียกประชุมผู้ถือหุ้นทันทีตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ฟู่เฉินเสนอว่าจะเอาเงินทุนของตัวเองมาค้ำประกันเพื่อช่วยให้บริษัทผ่านพ้นวิกฤตไปได้ อีกฝ่ายก็หายตัวไปเลยกลับกันหนิงหนานเสว่กลับใจอ่อนให้เวลาพวกเขาได้เตรียมตัวอย่างเพียงพอแต่ผู้มีอ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 295

    “อาเฉิน คุณฟังฉันสักครั้งได้ไหม? ถือซะว่าเพื่อฉัน เพื่ออนาคตของเรา พักผ่อนสักระยะ ได้ไหม?”เธอเงยหน้าขึ้นมองฟู่เฉินด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตา ท่าทางที่น่าสงสารนั้นทำให้ใจของฟู่เฉินอ่อนยวบ“ได้ ผมรับปากคุณ”ในที่สุดฟู่เฉินก็ยอมสวีจือหรูเปลี่ยนจากร้องไห้เป็นยิ้ม แล้วกอดฟู่เฉินแน่น“ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณรักฉันที่สุด”ฟู่เฉินตบหลังสวีจือหรูเบา ๆ แต่แววตากลับดูซับซ้อนสถานการณ์ที่บริษัท ยืดเยื้อต่อไปไม่ได้แล้วจริง ๆการโจมตีของหนิงหนานเสว่และซ่งซือหลี่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ราคาหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง ส่วนแบ่งการตลาดถูกกัดกินไปเรื่อย ๆ ภายในบริษัทเกิดความแตกแยก และเต็มไปด้วยวิกฤตเขาต้องรีบกลับไปควบคุมสถานการณ์โดยเร็วที่สุด มิฉะนั้น ฟู่ซื่อกรุ๊ปอาจจะพังพินาศด้วยน้ำมือของเขาจริง ๆแต่เมื่อมองดูสภาพของสวีจือหรูแล้ว เขาจะใจร้ายทิ้งเธอไปได้อย่างไร?ในใจของฟู่เฉินเต็มไปด้วยความขัดแย้งและสับสน เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอย่างไรดีในขณะนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นเลขาเฉินที่โทรมาฟู่เฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ตัดสินใจรับสาย“ประธานฟู่ คุณจะกลับมาเมื

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 294

    “ครับ ประธานซ่ง!” ทุกคนขานรับพร้อมเพรียงกัน เสียงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นภายใต้การนำของซ่งซือหลี่ บริษัทของหนิงหนานเสว่เปรียบดั่งหมาป่าผู้หิวโหย ที่กัดกินส่วนแบ่งการตลาดของฟู่ซื่อกรุ๊ปอย่างบ้าคลั่งราคาหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปร่วงลงอย่างต่อเนื่อง มูลค่าตลาดลดลงอย่างมาก ภายในบริษัทเกิดความแตกแยก วุ่นวายกันไปหมดบรรดาผู้ถือหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปนั่งไม่ติด พวกเขาทยอยโทรหาฟู่เฉิน เรียกร้องให้เขากลับมาจัดการเรื่องที่บริษัทโดยด่วน“ประธานฟู่ เมื่อไหร่คุณจะกลับมาครับ?” ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งถามอย่างร้อนรนทางโทรศัพท์ “ตอนนี้บริษัทวุ่นวายไปหมดแล้ว ถ้าคุณไม่กลับมาอีก พวกเราจบเห่จริง ๆ แล้วนะครับ!”“ใช่ครับ ประธานฟู่ คุณจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!” ผู้ถือหุ้นอีกคนเสริม “คุณต้องรีบกลับมาควบคุมสถานการณ์นะ!”ฟู่เฉินถูกรบกวนด้วยโทรศัพท์พวกนี้จนหัวหมุนแทบไหม้ เขาก็อยากจะกลับบริษัททันทีเหมือนกัน แต่สวีจือหรูกลับไม่ยอมให้เขาไปเด็ดขาด“อาเฉิน คุณไปไม่ได้นะ!” สวีจือหรูนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียว กุมมือฟู่เฉินไว้แน่น “ฉันทรมานมาก ฉันต้องการให้คุณอยู่เป็นเพื่อน”“จือหรู ผมรู้ว่าคุณไม่สบาย แต่ว่าทางบริษ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 293

    “เรื่องที่ผ่านมาก็อย่าพูดถึงอีกเลย” ฟู่เฉินกล่าว “เราควรจะมองไปข้างหน้า”“แต่ว่า ฉันอดที่จะคิดไม่ได้” น้ำเสียงของสวีจือหรูเต็มไปด้วยความน้อยใจและไม่ยอม“ถ้าตอนนั้นฉันไม่ได้จากไป คนที่อยู่ข้าง ๆ คุณในตอนนี้ ควรจะเป็นฉัน ไม่ใช่หนิงหนานเสว่”“จือหรู...” ฟู่เฉินไม่รู้จะพูดอะไรดี“ฉันก็เคยคิดเหมือนกันว่า ถ้าตอนนั้นเราไม่ได้แยกทางกัน มันจะดีแค่ไหน” สวีจือหรูกล่าวต่อ “แต่ว่าบนโลกนี้ไม่มีคำว่าถ้า เราพลาดไปแล้วก็คือพลาดไปแล้ว”“ไม่ เราไม่ได้พลาด” ฟู่เฉินพูดขึ้นทันที “ตอนนี้เราก็กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วไม่ใช่เหรอ?”“แต่ว่า ระหว่างเรามีอะไรมากมายกั้นขวางอยู่” สวีจือหรูกล่าว “มีทั้งคนทั้งเรื่องราวมากมาย เรายังจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกเหรอ?”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?” ฟู่เฉินถามกลับ“ขอแค่เรายังรักกัน ก็ไม่มีอะไรมาขวางเราได้”“แต่ว่า หนิงหนานเสว่...” สวีจือหรูพูดแล้วก็หยุดไป“เธอจะไม่เป็นอุปสรรคของเราหรอก” ฟู่เฉินพูด สายตาของเขาพลันดุดันขึ้นมา “ผมจะจัดการทุกอย่างเอง”อาการบาดเจ็บของเจียงเหยียนเชินเป็นที่กังวลของทุกคน โดยเฉพาะหนิงหนานเสว่ที่คอยเฝ้าดูแลเขาข้างเตียงไม่ห่าง กลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไปโ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 292

    “แล้วยังไงต่อคะ?” หนิงหนานเสว่ถาม“ฉันจะส่งคนไปควบคุมที่ซ่อนของอันธพาลพวกนี้อย่างลับ ๆ แล้วแจ้งเบาะแสกับตำรวจโดยไม่ระบุชื่อ เตรียมจะจับพวกเขาทั้งหมดในคราวเดียว”การเคลื่อนไหวของเจียงเหยียนเชินรวดเร็วมากหลังจากที่เขาพบหลักฐาน ก็ส่งให้ตำรวจทันทีตำรวจก็ออกปฏิบัติการในทันที จับกุมอันธพาลเหล่านี้ทั้งหมด และในระหว่างการสอบสวนยังพบว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้มีเงินจำนวนมากโอนเข้าบัญชีของพวกเขาตำรวจสืบสาวราวเรื่องต่อไปจนพบว่าเงินก้อนนี้ถูกโอนมาจากบัญชีของสวีจ้าว น้องชายของสวีจือหรูเมื่อทุกคนรู้ข่าว ซ่งซือหลี่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเย็นชา “ไอ้โง่สวีจ้าวนั่น คราวก่อนโดนสั่งสอนยังไม่พอ ยังกล้ามาลงมือกับหนานเสว่อีก คราวนี้ฉันจะทำให้มันต้องชดใช้อย่างสาสม!”ในดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยความโกรธ ราวกับจะแผดเผาทุกสิ่งให้มอดไหม้“ซือหลี่ นายใจเย็น ๆ ก่อน”หนิงหนานเสว่จับมือของซ่งซือหลี่ พยายามทำให้เขาสงบลง“ฉันรู้ว่านายโกรธมาก ฉันก็เหมือนกัน แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เราจะแตกหักกับสวีจือหรู”“แต่ว่า...”ซ่งซือหลี่ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ถูกหนิงหนานเสว่ขัดจังหวะ“ฉันรู้ว่านายอยากจะแก้แค้นให้ฉัน แต่ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status