LOGINShare
บทที่ 9
Latest chapter
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 100
ทันที่เธอลงจากรถ เธอก็เอนตัวครึ่งหนึ่งไปพิงฟู่เฉิน ราวกับกลัวว่าใครจะไม่รู้ว่าพวกเขาสนิทกันมาก ฟู่เฉินก็โอบเอวเธอไว้ แล้วเดินเข้าไปข้างในทั้งอย่างนั้น จากนั้นพวกเขาก็เห็นหนิงหนานเสว่ที่กำลังจะเดินเข้าไปตรงหน้าประตูเมื่อสบตากับดวงตาที่เหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้มของหนิงหนานเสว่ ฟู่เฉินก็รู้สึกเหมือนถูกแทงเข้าที่หัวใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ และถึงกับรู้สึกว่าการจับมือกับสวีจือหรูนั้นทำให้รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย“คุณหนิงคะ คุณอย่าโกรธเลยนะคะ เป็นเพราะฉันไม่เคยมางานเลี้ยงแบบนี้มาก่อน ก็เลยขอให้อาเฉินพามาน่ะค่ะ”“ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลรู้สึกเบื่อมาก ก็เลยอยากออกมาผ่อนคลายบ้างค่ะ”“ฉัน... ฉันไม่รู้ว่าคุณก็อยู่ที่นี่ด้วย”สวีจือหรูพูดไปพลาง น้ำตาก็เริ่มคลออยู่ในเบ้าตานี่ถ้าเป็นเมื่อก่อน หนิงหนานเสว่คงจะอาละวาดไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ แต่ตอนนี้หนิงหนาเสว่เพียงแค่ยิ้มจาง ๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “คุณสวีพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลคงลำบากมาก ในเมื่อมาแล้ว งั้นเดี๋ยวเข้าไปแล้วก็สนุกให้เต็มที่เลยนะคะ”“อาเฉิน คุณต้องดูแลคุณสวีให้ดีนะ เดี๋ยวถ้าเธอชอบอะไร อย่าลืมซื้อมันให้เธอนะ” หนิงหนานเสว่พูดด้วยน้ำเสียง
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 99
เดิมทีเรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่ง แต่ตอนนี้ฟู่เฉินกลับไม่รีบร้อนขนาดนั้นแล้วเขายืนอยู่ตรงนั้นพลางมองไปที่หนิงหนานเสว่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่โวยวายใส่เขาเมื่อรู้สึกได้ถึงความสงสัยของฟู่เฉิน หนิงหนานเสว่จึงมองกลับด้วยสายตาที่สงสัยเช่นเดียวกัน สุดท้ายเพียงแค่โบกมือ “ไปดีมาดี ไม่ส่ง”“รอผมกลับมา” ฟู่เฉินทิ้งคำพูดนี้ไว้แล้วหันหลังกลับเดินจากไปอย่างรวดเร็วหนิงหนานเสว่มองตามแผ่นหลังของเขาแล้วก็เปล่งเสียงออกจมูกอย่างดูแคลน ก่อนจะหันไปมองเลขาเฉินที่ยืนรออยู่ที่เดิม “มองอะไร รีบไปเตรียมรถสิ เราจะไปสายไม่ได้”“แต่ท่านประธานฟู่บอกให้คุณรอเขาไม่ใช่เหรอครับ?” เลขาเฉินมองหนิงหนานเสว่อย่างไม่เข้าใจคุณผู้หญิงของพวกเขาเริ่มมีความเห็นเป็นของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่?หนิงหนานเสว่เห็นเลขาเฉินมีท่าทางสงสัยแล้วก็รู้สึกขำ และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “คุณเพิ่งรู้จักท่านประธานฟู่ของพวกคุณเป็นวันแรกเหรอ? เขายังจะกลับมาอีกเหรอ?”ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน เพียงแต่คนที่ได้รับคำสัญญาคือสุยสุย แต่พ่อคนนี้ไม่เคยรักษาสัญญาเลยแม้แต่ครั้งเดียวตอนแรกสุยสุยก็รอคอยอย่างโง่เ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 98
หนิงหนานเสว่แสดงออกอย่างมั่นใจและสง่างามเมื่ออยู่ต่อหน้ากล้อง ไม่มีความกระอักกระอ่วนใจแม้แต่น้อย เนื่องจากถูกเปิดเผยเรื่องส่วนตัว ราวกับว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเธอเลยเดิมที ฟู่เฉินหวังว่าจะได้เห็นหนิงหนานเสว่ที่มีความเข้าใจและเป็นมืออาชีพแบบนี้ แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อสบตากับดวงตาที่นิ่งสงบเหมือนน้ำนิ่งของเธอแล้ว ฟู่เฉินกลับรู้สึกไม่พอใจขึ้นมา!เมื่อก่อน สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดคือการที่เธอทุ่มเทความคิดทั้งหมดให้กับเขา แต่ตอนนี้เมื่อไม่มีความคิดอะไรเลย เขากลับรู้สึกว่ามันยิ่งยากที่จะยอมรับมากกว่าเดิม“คุณผู้หญิงฟู่ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างคุณสวีและคุณฟู่ เป็นยังไงกันแน่ครับ?”“คุณสวีเป็นเพียงคุณสวีเท่านั้น แต่ฉันคือคุณผู้หญิงฟู่ และตอนนี้อาเฉินก็อยู่ข้างฉัน นี่ไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดหรอกเหรอ?”หนิงหนานเสว่ยิ้มบาง ๆ พลางจับมือฟู่เฉินไว้ และจงใจประสานนิ้วมือกันต่อหน้าสื่อ แถมยังอวดแหวนแต่งงานของพวกเขาอย่างเปิดเผยอีกด้วยจริง ๆ แล้วแหวนของหนิงหนานเสว่หายไปในกลีบเมฆตั้งนานแล้ว นี่เป็นแค่แหวนแบบเดียวกันที่ซื้อจากแอปพินซีซีเท่านั้น ไม่มีค่าอะไรเลยฟู่เฉินจ้องมองไปท
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 97
นี่คือผลลัพธ์ที่หนิงหนานเสว่ต้องการ ตอนนี้สวีจือหรูอยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมันเป็นไปไม่ได้แล้ว เมื่อก่อนเธอเคยทำให้พวกเธอทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตาย ตอนนี้ถึงเวลาที่เธอจะได้ลิ้มรสชาติของการนอนไม่หลับบ้างแล้ว!เมื่อเผชิญกับคำถามจากนักข่าว หนิงหนานเสว่แสดงออกอย่างใจกว้างและเหมาะสม และได้รับคำชื่นชมมากมาย เธอไม่เพียงแต่ใช้โอกาสนี้ยอมรับตัวตนของเธอต่อโลกภายนอกอย่างเป็นทางการเท่านั้น แถมยังส่งสัญญาณว่าเธอนั้นยอดเยี่ยมมากอีกด้วยสำหรับหนิงหนานเสว่ นี่เป็นโอกาสทองที่หาได้ยากในพันปี เธอต้องการให้ทั้งโลกได้รู้จักชื่อของเธอ เธอคือหนิงหนานเสว่ ไม่ใช่คุณผู้หญิงฟู่ที่เป็นเหมือนนกขมิ้นในกรงทองบ้า ๆ นั่น!เมื่อเห็นสถานการณ์ถูกควบคุมและนำโดยหนิงหนานเสว่ ฟู่เฉินก็เริ่มมองผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ ด้วยมุมมองใหม่ เดิมทีเขาคิดว่าเธอรู้แค่ราคาผักผลไม้ในซูเปอร์มาร์เก็ตเท่านั้น แต่ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะมีด้านที่ชำนาญเช่นนี้ด้วยไม่รู้ว่ามันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า แต่ฟู่เฉินรู้สึกอยู่เสมอว่าหนิงหนานเสว่ที่อยู่ตรงหน้านี้ดูเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง ในอดีตเธอไม่มีตัวตนและจืดชืดไม่มีชีวิตชีวา เป็นเพียงเ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 96
“จริงเหรอ? นี่คือชุดแบบที่ซูเปอร์โมเดลระดับโลกเพิ่งใส่เดินแฟชั่นโชว์มานะ ทําไมถึงสําส่อนล่ะ?”“คนยุคราชวงศ์ชิงนี่ฆ่ายากจริง ๆ”หนิงหนานเสว่กลอกตามองบนใส่ทันที ปฏิเสธการใช้เทคนิคปั่นหัวของอีกฝ่าย แถมยังตอกกลับไปอีกหนึ่งประโยคนี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เมื่อก่อนฟู่เฉินพูดอะไรก็จะเป็นอย่างนั้น แม้ว่าเขาจะใช้มุมมองหลายมิติในการโจมตีหนิงหนานเสว่ เธอก็ไม่เคยต่อต้านเลย แม้กระทั่งจะคิดทบทวนตัวเองว่าเธอทำผิดจริง ๆ หรือไม่แต่หนิงหนานเสว่คนปัจจุบันไม่โง่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะเธอรู้ว่าเธอไม่ผิดอะไร และเธอก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันไม่ถูกเลย เป็นเพราะคนผิดต่างหากจึงถูกเกลียดชังแม้แต่สไตลิสต์คนเมื่อกี้ก็ยังรุมชมว่าเธอสวย มีแต่ผู้ชายตรงหน้าคนนี้เท่านั้นที่ทำหน้าเคร่งขรึมและบอกว่าไม่สวย นี่มันไม่ใช่แค่ไร้รสนิยม แต่ยังทำให้เสียบรรยากาศอีกด้วยฟู่เฉินเองก็คิดไม่ถึงว่าแค่สองคำของเขา จะถูกตอกกลับมาเป็นชุดยาวขนาดนี้?คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่น “หนิงหนานเสว่ นี่คือกลยุทธ์ใหม่ของคุณเหรอ? คุณต้องการดึงดูดความสนใจของผมด้วยวิธีแบบนี้เหรอ? ฝันไปเถอะ”“ก็ไม่รู้ว่าใครที่กำลังฝันอยู่กันแน่ จะไปห
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 95
หลังจากแต่งงานแบบเรียบง่ายแล้ว ก็ยิ่งดูสวยสมบูรณ์แบบ ลี่หัวมองผลงานของตัวเองด้วยความพึงพอใจอย่างมากแม้ว่าสไตลิสต์อย่างพวกเขามีทักษะการแต่งหน้าที่ยอดเยี่ยมมาก แต่พวกเขาก็ยังชอบคนที่มีพื้นฐานดีอยู่แล้ว เพราะการเพิ่มความสวยงามให้กับสิ่งที่มีอยู่แล้วนั้นย่อมง่ายกว่าการทำศัลยกรรมมาก ที่สำคัญคือมันไม่เพียงแค่ประหยัดเวลาและยังได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดอีกด้วยดูเหมือนไม่ได้แต่ง แต่จริง ๆ แล้วแต่งนั่นคือระดับสุดยอดหนิงหนานเสว่มองดูตัวเองในกระจกแล้วก็รู้สึกขำอย่างสุดขีด ความจริงแล้วเมื่อก่อนเธอก็ชอบสีสันที่โดดเด่นแบบนี้ แต่เพราะหลังจากที่คบกับฟู่เฉินแล้ว ฟู่เฉินบอกว่ารสนิยมของเธอต่ำทรามเกินไป เธอจึงค่อย ๆ คล้อยตามเขา ปรับตัวเข้าหาเขา และเริ่มใส่เสื้อผ้าสีเก่า ๆ และจืดชืด ตอนนี้คิดดูแล้วก็รู้สึกว่าเธอได้ลืมตัวตนที่แท้จริงของตัวเองไปโดยไม่รู้ตัวจริง ๆ“ชุดนี้สวยมาก ฉันชอบมันมาก คุณไปหาฟู่เฉินเพื่อให้เขาจ่ายเงินเถอะ”หนิงหนานเสว่พูดอย่างมั่นใจเงินแค่นี้ สำหรับฟู่เฉินแล้วไม่ถือว่ามากมายอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้น เธออาจจะแลกกลับคืนมาได้มากกว่านั้น แล้วฟู่เฉินจะทำธุรกิจที่ขาดทุนได้ยังไงกัน?หนิงหนาน
You may also like
