ตอนที่5 หนูสวยไหมคะ

"พี่บอกแล้ว ยังไงก็หนีพี่ไม่พ้น" กันพูดพร้อมแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากอย่างหื่นกาม แล้ววิ่งไปจับแขนของแพรวาที่กำลังหันหลังวิ่งขึ้นบันได 

"น้องแพรคนสวย พวกพี่ทนไม่ไหวแล้วนะ" หนึ่งในกลุ่มชายหื่นพูดขึ้นยิ้มๆ เพื่อนๆคนอื่นจึงหัวเราะอย่างชอบใจ 

"กูขอก่อน" กันพูดแล้วดึงแพรวามานอนบนพื้นหน้าบันได จากนั้นจึงจับขาแพรวาแยกออกจากกันแล้วมาแทรกตรงกลางตัว รูดซิปกางเกงแล้วควักแท่งเอ็นออกมารูดๆและถกกระโปรงแพรวาขึ้นไปกองที่เอว

"ซี๊ดดดดดด" พวกมันส่งเสียงอย่างหื่นกามเมื่อเห็นร่างขาวโพลนผ่านแสงจันทร์ที่เล็ดลอดเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้ พวกมันจ้องกลีบกุหลาบอันอวบอูมของหญิงสาว 

แพรวาดิ้นรนไม่ให้ไอ้กันสอดใส่แท่งเอ็น เพื่อนๆของมันจึงจับแขนและขาแพรวาขึงไว้เพื่อไม่ให้ดิ้นหนี

"ฮึกๆ ฮือ" เสียงสะอื้นของหญิงสาวดังขึ้น แต่ก็ไม่สามารถทำให้พวกมันคิดจะหยุดการกระทำเลวทรามนี้ได้ 

"ซี๊ดดดด" กันครางออกมาเมื่อสอดใส่แท่งเอ็นเข้าไปในรูของแพรวา ไอ้กันมันซอยเอวอย่างเมามันส์ เพื่อนที่เหลือก็พากันควักแท่งเอ็นของตัวมารูดๆ เพื่อสร้างอารมณ์ไปด้วย 

หญิงสาวดิ้นไปดิ้นมาตะเกียกตะกายหนีไอ้คนเลวพวกนั้นแต่ก็สู้แรงพวกมันไม่ได้ พวกมันหมุนเวียนสลับเปลี่ยนสอดใส่แท่งเอ็นใส่รูแพรวาจนครบ  

"มึงเอาผมน้องแพรออกดิ๊ บังหน้าสวยๆหมด กูอยากเห็นหน้าน้องเขาตอนโดนพวกเรารุมเย็ด" เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น ทุกคนจึงส่งเสียงหัวเราะอย่างชอบใจปนหื่นกาม คนที่อยู่ใกล้แพรวาที่สุดเลยเอื้อมมือเขี่ยผมแพรวาออกจากใบหน้า 

"เหี้ยยยยยยยย" มันอุทานแล้วถอยหลังจนหงายหลังล้ม แสงสว่างจากดวงจันทร์ที่เล็ดลอดเข้ามาทำให้มันเห็น.....ผู้หญิงที่มีลูกตาทั้งสองข้างสีขาวสนิท ใบหน้าเละเทะบิดเบี้ยวจนมองเห็นกระดูกข้างแก้ม มีหนอนชอนไช เลือดและน้ำเหลืองไหลย้อยจากใบหน้าจนหยดลงบนพื้น 

"หนูสวยไหมคะ ฮี่ฮี่ฮี่ฮี่" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆยานๆพร้อมกับหัวเราะดังก้องไปทั่วบริเวณ กลิ่นเหม็นเน่าลอยโชยตามสายลม พวกมันวิ่งหนีออกจากบ้านอย่างไม่คิดชีวิต 

"อ๊ากกกกก ช่วยด้วย ผีหลอก" 

"ฮี่ฮี่ จะไปไหนล่ะค่ะ มาเล่นด้วยกันก่อนสิ" ผีสาวตนนั้นพูดแล้วคลานเข้าไปหาพวกคนที่วิ่งหนี 

แขน ขา และลำตัวของผีสาวสลับบิดเบี้ยวผิดรูป " แกรก แกรก" เสียงเล็บผีสาวขูดไปกับพื้นเมื่อเริ่มคลานไวขึ้น...ไวขึ้น....ไวขึ้นจนกระโดดไปเกาะหลังไอ้ชั่วคนหนึ่ง "หนูสวยไหมคะ" หญิงสาวจับใบหน้าของชายโชคร้ายผู้นั้นให้มันมามองตน ใบหน้าของเขากับเธอห่างกันไม่ถึงคืบ 

"อ๊ากกกกกกกกกก" ชายผู้โชคร้ายตกใจจนน้ำลายฟูมปาก ผีสาวหัวเราะ "ฮี่ฮี่" อย่างชอบใจ จากนั้นจึงคลานตามเหยื่อรายต่อไป........

ส่วนไอ้กันที่วิ่งออกมาจากคฤหาสน์หลังนั้นได้ เห็นวินมอเตอร์ไซค์ขับผ่านมายังบริเวณนี้พอดีจึงเรียกวินมอเตอร์ไซค์คันนั้นไว้ 

"ไปxxxครับ" มันพูดที่อยู่บ้านมัน วินมอไซค์จึงขับรถพามันไปตามทาง แต่ขับยังไงก็วนมาที่คฤหาสน์หลังนี้เหมือนเดิม 

"เฮ้ย มึงกวนตีนแล้วนะ กูบอกว่าไปxxxไง" กันพูดด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสีย แล้วถีบมอเตอร์ไซค์วินคนนั้น ล้มลงไปกองที่พื้น

"มึงไม่มีตาเหรอไงวะ ไอ้เหี้ย" กันสบถแล้วดึงมอเตอร์ไซค์วินคนนั้นลุกขึ้นมาเพื่อที่จะต่อยอีกครั้ง 

"ชะ...ช่วยด้วย.......ช่วยด้วย..... ช่วยผมด้วย ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย!!!!!!" มอเตอร์ไซค์วินคนนั้น เริ่มแรกพูดแผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน แต่เพิ่มเสียงขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นตะโกน 

มอเตอร์ไซค์วินจับแขนไอ้กันไว้แน่น จนมันขยับตัวหนีไม่ได้ จากนั้นจึงถอดหมวกกันน็อคออกและแสยะยิ้มให้เขา 

"อ๊ากกกกกกกกก" เขาแหกปากดังลั่นซอย เมื่อมองเห็นว่าวินมอเตอร์ไซค์คนนั้น ช่วงหัว ตา จมูกแหว่งไปเหลือเพียงแต่ริมฝีปากเท่านั้นที่ยังอยู่ เขามองเห็นชิ้นส่วนเละๆที่มีเลือดและน้ำหนองไหลผสมกันตรงริมฝีปากผีตนนี้

"ขอโทษครับ ขอโทษ.....ขอโทษที่ผมไม่มี...ตา!!!

!!" เสียงคร่ำครวญโหยหวนดังก้องไปทั่วทั้งซอย