เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 29 เพิ่มกำลัง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-21 09:52:39
บทล่าสุด
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 31 เพิ่งรู้จักแรงปรารถนา
ตอนที่ 31 เพิ่งรู้จักแรงปรารถนาเสียงขันทีขานประกาศดังกังวานจากหน้าตำหนัก“ฮ่องเต้เสด็จ!”เหล่าสาวใช้และขันทีในตำหนักจื่อหลัวต่างรีบรุดคุกเข่าลงทันที ก้มศีรษะแนบพื้น เวินกุ้ยเฟยก้าวฝีเท้าออกมารับเสด็จ นางย่อคารวะอย่างงดงาม “ถวายพระพรฝ่าบาท” จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นอย่างชดช้อย ดวงหน้าของนางขาวผ่องดั่งหยก ประดับด้วยรอยยิ้มบางเบาใต้ม่านตางามงอน แสงเทียนบางทาบร่างนางเป็นผุดผ่อง ราวสตรีในภาพวาดกู้เสียนหรงจ้องมองเวินกุ้ยเฟยอยู่เพียงชั่วลมหายใจเดียว คล้ายมีบางสิ่งแล่นวาบขึ้นในกาย... แรงเร้าท่วมท้นที่ยากควบคุมเขาไม่ทันไตร่ตรองแม้สักชั่วคิด มือหนาก็เอื้อมคว้าเอวบางเข้าหาแนบอกแน่น ก่อนตวัดแขนใต้ข้อพับขานางเวินกุ้ยเฟยเบิกตากว้างเล็กน้อยจากนั้นก็เอนกายราวกับร่างไร้กระดูก กู้เสียนหรงก้าวยาวพาเรือนร่างบอบบางในอ้อมแขนตรงไปยังเตียงหลังใหญ่กลางตำหนักกลิ่นหอมเย็นของเวินกุ้ยเฟยผสานกับกลิ่นเหงื่อกรุ่นอ่อน ๆ จากกายบุรุษ หลอมรวมกันเป็นบรรยากาศที่รุ่มร้อนกู้เสียนหรงกอดรัดร่างบางแนบแน่น มองใบหน้างามล้ำที่แต่งแต้มด้วยสีเลือดระเรื่อเพราะแรงสัมผัสจากเขา ดวงตาคมกริบที่ผ่านโลกมาเกินครึ่ง
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 30 ชอบขึ้นมาแล้ว
ตอนที่ 30 ชอบขึ้นมาแล้ว เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นที่หน้าเรือนหลังก่อนเคาะประตูสั้นสองครั้ง เว่ยเยว่ซินละสายตาจากตำราบนโต๊ะ พลันเอ่ยเรียบ ๆ“เข้ามา”ลี่อินและลี่เหมยก้าวเข้ามาในชุดราตรีคลุมยาวที่เต็มไปด้วยฝุ่นดิน แม้สีหน้าเคร่งขรึมแต่แววตาทั้งคู่ฉายแววยินดีที่ทำงานสำเร็จ ลี่อินยื่นกล่องไม้เคลือบพิษสีดำออกไปพลางกล่าว“ข้าวของส่วนใหญ่ถูกขนออกไปหมดแล้ว เหลือเพียงของที่คุณหนูซ่อนไว้...”เว่ยเยว่ซินรับกล่องมาวางบนโต๊ะเบา ๆ “ของที่ท่านแม่มอบให้... คงเหลือเพียงเท่านี้”แววตาคู่งามที่มักจะซุกซนกลับหมองมัวขึ้นเล็กน้อย ลี่อินกับลี่เหมยก้มหน้าต่ำ พวกนางรู้ดี... ว่าในกล่องนั้นมิใช่เพียงของล้ำค่า แต่คือเศษเสี้ยวสุดท้ายของความทรงจำจากนั้นเว่ยเยว่ซินก็เอ่ยขึ้น “เล่ามาเถอะ”ลี่เหมยเป็นฝ่ายพูดก่อน “ตอนนี้เหมือนว่าเจ้าสำนักยังไม่สามารถถอนพิษคุณหนูได้จริง ๆ เจ้าคะ...พวกข้าจึงใช้พิษนี้หลบหนีออกมาได้อย่างง่าย”ลี่อินเม้มริมฝีปากแน่น เสียงที่เปล่งออกมาเต็มไปด้วยโทสะ “และดูเหมือน... เจ้าสำนักหาได้สนใจเรื่องที่คุณหนูหายไปไม่! ไม่เพียงแค่นั้นยังประกาศบอกว่าคุณหนูป่วยหนักกำลังรักษาตัว อีกไม่นาน
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 29 เพิ่มกำลัง
ตอนที่ 29 เพิ่มกำลังเรือนสมุนไพร กู้เซียวอวิ้นเมื่อเข้าก้าวเข้ามา สายตาคมกริบกวาดตามองรอบหนึ่ง คิ้วเรียวกระบี่ขมวดเล็กน้อยก่อนจะได้ยินเสียงอ่อนหวานกล่าว “ข้าให้พวกนางไปทำธุระบางอย่างให้” เว่ยเยว่ซินเอ่ยขึ้นพลางยิ้มให้อีกฝ่าย กู้เซียวอวิ้นเดินเข้ามาหาเอ่ยเสียงเรียบ “ข้าเพียงแปลกใจเท่านั้น ยามปกติลี่อินกับลี่เหมยไม่เคยห่างกายเจ้าสักครา...คงเป็นธุระสำคัญไม่น้อย”เว่ยเยว่ซินพยักหน้ายอมรับ “สำคัญจริง ๆ เจ้าคะ” จากนั้นแล้วหันไปจัดการสมุนไพรต่อสายลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างเรือนสมุนไพรกลิ่นอายสมุนไพรหอมอ่อน ๆ ลอยคลุ้งในอากาศกู้เซียวอวิ้นยืนนิ่ง สายตาคมทอดมองเว่ยเยว่ซินที่กำลังตั้งใจเรียงขวดสมุนไพรตรงหน้าแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“ข้าเพิ่งตรวจสอบบัญชีเว่ยหลง เมื่อสักครู่ ยอดสั่งซื้อขี้ผึ้งบำรุงผิว...สูงจนเกินคาด เฉพาะเดือนนี้ ทำรายได้ไปกว่าสามแสนตำลึงแล้ว...”เว่ยเยว่ซินคลี่ยิ้มบาง ริมฝีปากแดงอ่อนขยับเอ่ยเสียงนุ่มนวล “ข้าคงต้องขอบคุณฮองเฮาเสียแล้ว...”กู้เซียวอวิ้นมองนางเงียบ ๆ เอ่ยต่อ “เฉิงหยวนคนเดียวคงไม่อาจจะจัดการได้ทันเวลาขายในช่วงนี้”เว่ยเยว่ซินพยักหน้
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 28 ดีที่สุด
ตอนที่ 28 ดีที่สุดตำหนักหลิงฮวา ความโปรดปรานจากฮ่องเต้ที่เพิ่มขึ้นในช่วงนี้ ส่งผลให้อำนาจขององค์รัชทายาทกู้ซ่งหยวนยิ่งมั่นคงและหนักแน่นยิ่งขึ้น เขาจึงกล้าที่จะเอ่ย “เสด็จแม่...ข้าอยากได้อำนาจทางทหารของตระกูลหลี่” ซูเยียนฮองเฮาชะงักไปเล็กน้อย นัยน์ตาคู่งามหรี่ลง มององค์รัชทายาทเบื้องหน้าด้วยนัยน์ตานิ่งสงบ “อย่าได้วู่วามคิดชิงอำนาจทางทหารในตอนนี้ เสด็จพ่อของเจ้า...ไม่เคยวางใจผู้ใดอย่างแท้จริง...แม้จะเป็นโอรสของพระองค์เอง...ก็ไม่เว้น” น้ำเสียงของนางเบา...แต่กรีดลึกเสียยิ่งกว่ามีดคม กู้ซ่งหยวน ก้มหน้าลงเล็กน้อย นัยน์ตาเย็นลงเขาเข้าใจนัยแฝงที่พระมารดาเอ่ยทันที “เพราะเขา...ไม่มีภัยต่อราชบัลลังก์ของฮองเต้” ฝ่ามือที่วางอยู่บนเข่ากำแน่น ฮองเฮามองท่าทีบุตรชาย นางถอนหายใจแผ่วเบา ก่อนจะเอื้อมพระหัตถ์ออกไป ลูบหลังมือของกู้ซ่งหยวนเบา ๆ เสียงของนางนุ่มนวล อ่อนโยนลงหลายส่วน “เรื่องของราชสำนัก...มิใช่สิ่งที่ใช้เพียงความตั้งใจหนึ่งใจหนึ่งเดียวจะพลิกฟ้าได้...ชินอ๋องผู้นั้นก็มีท่านตาเป็นแม่ทัพก็ไ
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 27 น่าเห็นใจ
ตอนที่ 27 น่าเห็นใจตำหนักหลิงฮวา ม่านไข่มุกบานใหญ่ไหวระริกเบา ๆ ตามแรงลมจากหน้าต่างด้านทิศใต้ กลิ่นกำยานหอมอ่อนลอยคลุ้งอยู่ทั่วห้องซูเยียนนั่งอยู่บนตั่งหยกขาว อาภรณ์ไหมทองปักลายหงส์ยกปักละเอียดสะท้อนประกายแสงแดดเรื่อเรือง นางคลี่ยิ้มบาง เบือนนัยน์ตาคู่งามมองคนจากสำนักหมื่นพิษที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้า “ฝากขอบคุณนายหญิงซูหว่านแทนข้า” เสียงนางอ่อนหวาน แต่เปี่ยมด้วยอำนาจ นางกำนัลนำหีบตั๋วเงินห้าหมื่นตำลึง ที่จัดเตรียมไว้ขึ้นมาวางเบื้องหน้าคนจากสำนักหมื่นพิษ ซูเยียนกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“นี่คือสินน้ำใจสำหรับโอสถสูตรลับ...”“ส่วนโอสถหยกหิมะ...” นางเอียงหน้ายิ้มบาง “หากนายหญิงซูหวานนำมาได้จริง...แสนตำลึง ข้าก็พร้อมจ่าย”ชายชุดดำจากสำนักหมื่นพิษโค้งคารวะลึกเบื้องหน้าซูเยียนท่าทางนอบน้อม น้ำเสียงเขานุ่มต่ำ ไม่ดังเกินจำเป็น “ขอบพระทัยฮองเฮาพระเจ้าค่ะ...ข้าจะความไปบอกนายหญิงขอรับ”จากนั้นฮองเฮาโบกมือเบา ๆ เขาจึงแล้วถอยออกไปอย่างเงียบเชียบ เมื่อเงาร่างของเขาพ้นออกไปนางกำนัลคนสนิทยื่นมือประคองถ้วยชาให้นางอย่างเบามือ ก่อนจะก้มศีรษะต่ำ แล้ว
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 26 พิษคนดี
ตอนที่ 26 พิษคนดีณ สำนักเว่ยหลง แสงตะวันยามสายส่องเฉียงผ่านร่มไม้ใหญ่ เงาของชายชุดดำหลายคนยืนกดบรรยากาศ หนึ่งในนั้นยกคิ้วขึ้นมองซูหยวนอย่างไร้ไมตรี ชายชุดดำก้าวเข้ามาอีกหนึ่งก้าว เงาร่างสูงใหญ่บดบังแสงอาทิตย์จนร่มเงาทอดยาวปกคลุมซูหยวนเขาชูตราสำนักหมื่นพิษในมือ พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ทั้งเยือกเย็นและกดดัน“เจ้าจงใช้แซ่ 'ซู' เดียวกันกับนายหญิงสำนักหมื่นพิษหลอกลวงขายโอสถทิพย์” เสียงพูดของเขา ไร้ความเกรงใจ ซูหยวนขมวดคิ้ว สีหน้าเยียบเย็น แต่ยังไม่ทันเอ่ยโต้กลับ คนชุดดำอีกคนก็กล่าวเสียงต่ำ“นายหญิงซูหว่านเมตตา...ไม่ถือโทษโกรธพวกเจ้าที่ริอาจอ้างชื่อ...แต่ถ้าอยากรอด...ก็ง่ายนิดเดียว” เขาเหยียดยิ้มเยือกเย็น “คุกเข่า กล่าวขอเข้าร่วมสำนักหมื่นพิษ...แล้วจากนี้ไปทุกลมหายใจของพวกเจ้าจะเป็นของสำนักหมื่นพิษแทน” เสียงนั้นเรียบเฉียบ แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันซูหยวนยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย ราวกับสายลมที่พัดผ่านผิวน้ำไม่ระลอกไหว ดวงตาคมกริบสบคนชุดดำตรงหน้าอย่างไม่หวั่นเกรง เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย คล้ายยิ้มเยาะเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉียบ“หากข้าปฏิเสธ
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ สาวใช้อุ่นเตียง
เตือน ตอนนี้เป็น NC ล้วน ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักรี๊ดสามารถกดข้ามบทนี้ได้เลยค่ะ ณ เรือนพักเงียบสงบของเป่าอัน แสงตะเกียงสลัวเพียงดวงเดียวส่องไหวริบ ๆ ชายหนุ่มทรุดตัวลงบนเบาะผ้า เสียงถอนหายใจแผ่วเบาหญิงงามอรชนก้าวเข้ามา นางสวมผ้าไหมเนื้อบาง ร่างระหงชวนลุ่มหลง นางคุกเข่าลงเงียบ ๆ ข้างเขา มือเรียวเอื้อมไปบีบนวดบ่าที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดเสียงนุ่มนวลแผ่วเบาเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยน“ท่านเป่าให้ข้าปรนนิบัติท่านนะเจ้าคะ”เขาเหลือบตามองนางเล็กน้อย นางเคยเป็นสาวใช้อุ่นเตียงของนายท่านมาก่อน การฉอเลาะเอาใจล้วนไม่บกพร่อง ฝีมือการนวดทำให้ชายหนุ่มผ่อนคลายอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มปรายตามอง เห็นเนินขาวใหญ่เชิญชวน จึงเอื้อมมือล้วงเข้าไปบีบคั้นอย่างแรงแล้วเอ่ย“ข้ายังไม่ทันทำอะไร ก็ชูชันขึ้นมาแล้ว”พริบตาอาภรณ์ของหญิงสาวก็ล่วงลงพื้น ไม่รอช้าเขาคว้านางขึ้นมาผลักนอนลงเตียงจากนั้นก็แทรกตัวเองเข้าไปทันที“แฉะพร้อมรับจริงๆ”หญิงสาวขยับแอ่นสะโพกเข้าหาอย่างสร้างความเสียวซ่านนางยกปลายนิ้วไล้ตามแนวกรามของเป่าอันอย่างแผ่วเบา ดวงตาฉ่ำเยิ้มคล้ายจะหลอมละลายผู้ใดก็ตามที่มองสบริมฝีปากนุ่มเปล่งเสี
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 24 เพื่อบุรุษ
ตอนที่ 24 เพื่อบุรุษณ สำนักหมื่นพิษ สายลมเย็นเยียบโชยผ่านป่าภูเขาที่ล้อมรอบสำนักหมื่นพิษ กลิ่นของสมุนไพรแปลกประหลาดลอยคลุ้งในอากาศ ประสานกับเสียงกึกกักของหม้อโอสถดังสม่ำเสมอจากด้านใน ม่านไข่มุกที่กั้นเรือนกลางไหวเบา เมื่อสตรีผู้หนึ่งก้าวเข้ามา ซูหว่านนางคือนายหญิงแห่งหมื่นพิษ ดวงหน้าสงบงามแต่เปี่ยมด้วยรังสีอำนาจ ทุกย่างก้าวของนางคือเงาสะท้อนของอำนาจเงียบงันแห่งพิษใต้หล้าภายในห้องโอสถ ม่านลี่เซวียนกำลังตรวจสอบใบตำรับด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“โอสถหยกหิมะ...ถึงขั้นไหนแล้ว?” ม่านลี่เซวียนเงยหน้าขึ้นทันทีที่เห็นว่าเป็นใครก็ค้อมศีรษะให้นางก่อนตอบเสียงขรึม “ท่านแม่...ยังขาดวัตถุดิบสำคัญหนึ่งชนิดขอรับ กลีบดอกหยกหิมะบริสุทธิ์จากเขาหลงอวี่ ขณะนี้ข้ามีผู้เดินทางไปจัดหาแล้ว”“นั่นคือข้ออ้างเดิมที่เจ้าพูดมาเมื่อสามเดือนก่อน...”ซูหว่านกล่าวด้วยเสียงเรียบม่านลี่เซวียนชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าสะท้อนแรงกดดันทันที “ขอเวลาข้าอีกเพียงไม่นาน...เมื่อได้วัตถุดิบครบ ข้าจะกลั่นโอสถหิมะได้แน่นอน”ซูหว่านไม่กล่าวคำใดต่อ แต่แววตาเยือกเย็นนั้นกลับบ่งชัดว่าความอดทนของนางก
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ ตอนที่ 23 ผลประโยชน์คือสิ่งจริงใจ
ตอนที่ 23 ผลประโยชน์คือสิ่งจริงใจณ ศาลาริมน้ำในสวนกลางจวนชินอ๋องสายลมยามสายพัดเอื่อยผ่านม่านแพรเบา ๆกู้เซียวอวิ้น วางถ้วยชาลงพร้อมเสียงฝีเท้าแผ่วเบาที่ก้าวเข้ามาหยุดอยู่เบื้องหน้ามู่หยางชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมอง มู่หยางพยักหน้ากล่าว “นางหายตัวไปเมื่อหลายเดือนก่อนขอรับ...เจ้าสำนักหมื่นพิษให้คนออกตามหา...คาดว่าเป็นเรื่องร้ายมากกว่าดี”ชินอ๋องหัวเราะในลำคอเบา ๆ “ยังไม่เจอศพ?”มู่หยางก้าวออกมายื่นภาพวาดหนึ่งแล้วพูดต่อ “สตรีในรูปนี้...ข้ารู้สึกว่าคล้ายกับสตรีที่เราพบเป็นศพในวันลอบสังหารวันนั้นขอรับ...ข้าได้กลับไปดูจุดที่พวกเราฝั่งศพนั้นเอาไว้...มันมีร่องรอยคนมาขุดข้าจึงไม่ได้แตะต้องอีก”กู้เซียวอวิ้นเอนกายพิงพนักเบา ๆ สายตาเหม่อมองผืนน้ำเบื้องหน้า ใบหน้าเยียบเย็นฉายแววครุ่นคิดลึกซึ้ง ความคิดแล่นเร็วราวสายลม แต่กลับสานต่อกันไม่ติดมู่หยางมองสีหน้าของชินอ๋องอยู่นิ่งงัน ใบหน้าของเขาสีหน้าครุ่นคิดไม่แพ้เจ้านาย ก่อนจะเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง“ท่านอ๋องสงสัยว่า...พระชายาตอนนี้อาจไม่ใช่ตัวจริง?”เขาเงียบไปชั่วอึดใจ...ชินอ๋องส่ายหน้าปฏิเสธ เขาจำตำหนิบนร่างกายของนางได้ เป็นคนเดิมอย่างแน่นอนดวง
บางทีคุณอาจจะชอบ
อุบายรักแม่ทัพหน้านิ่ง / รักเร้นใจใต้เงาองครักษ์
Priyada7.1K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่146.7K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน20.6K viewsทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น26.3K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ28.8K viewsวสันตกาลพานพบ
MACARONI/1Millionmilesaway1.3K viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง3.4K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง32.4K views
