Home / ระบบ / ซูเมี่ยวจิน / ภารกิจเสริม

Share

ภารกิจเสริม

Author: 橙花
last update Last Updated: 2025-10-16 12:00:28

แม่เฒ่าฮัว ป้าซิงและป้าฟางเห็นผู้ชายร่างกายกำยำมองพวกเธออย่างอยากจะกินเลือดกินเนื้อก็หดคอเงียบปากไปตามระเบียบ แค่นี้พวกเธอก็ยังเจ็บตัวไม่หายจากการเตะของซูเมี่ยวจิน หากถูกกลุ่มผู้ชายตรงหน้าตบเข้าอีก ไม่รู้ว่าฟันในปากของพวกเธอจะยังอยู่ครบหรือไม่

ชาวบ้านในลานบ้านกลับไปนั่งโต๊ะของตัวเองหลังจากเห็นว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวกลับเข้ามาแล้ว พวกเขาเองก็ไม่อยากให้เสียบรรยากาศของงานมงคลเพราะตัวปัญหาทั้งสามของหมู่บ้านจนขายหน้าคนจากหมู่บ้านเสิ่น

15 นาทีต่อมา ลูกน้องสามคนของแม่ทัพน้อยก็มาถึงหน้าประตูรั้วบ้านฉาง พวกเขาไม่พูดพร่ำทำเพลง แต่ลากตัวทั้งสามคนซึ่งถูกมัดรวมกันออกไปทันที เพราะชาวบ้านที่มาตามพวกเขาก่อนหน้านี้เล่าทุกอย่างให้ฟังแล้ว ในเมื่อนี่เป็นคำสั่งของแม่ทัพน้อย พวกเขาที่เป็นลูกน้องต้องทำตามอย่างแน่นอน

“เอาล่ะ ในเมื่อเอาตัวคนไปแล้ว เราเริ่มทำพิธีไหว้ฟ้าดินกันก่อนเถอะ” คุณปู่ฉางลุกขึ้นพร้อมกับคุณย่าเพื่อเข้าไปทำพิธีในบ้านตามธรรมเนียม

“พ่อ แม่เดินช้า ๆ หน่อยสิคะ” สะใภ้ใหญ่กับสะใภ้รองรีบเข้าไปประคองผู้อาวุโสที่สุดในตระกูลทันที ส่วนพ่อแม่ของหลิวเอ้อหลิงก็เดินตามเข้าไปเช่นกัน

ผู้ใหญ่บ้านและแม่ทัพน้อยเองก็เข้าไปร่วมเป็นสักขีพยานให้แก่คู่บ่าวสาวเช่นเดียวกัน พวกเขาได้รับเกียรติมาในงานแต่งงานครั้งนี้ก็นับว่าดีมากแล้ว ยิ่งเกิดเรื่องก่อนหน้านี้ขึ้น ทำให้พวกเขาเสียหน้าต่อคนจากหมู่บ้านเสิ่นไม่น้อย โชคดีที่คนพวกนั้นไม่ถือสาพวกเขา ทำให้การเข้าร่วมงานแต่งงานยังคงดำเนินไปด้วยดี

ลุงใหญ่อย่างฉางต้าหลางเป็นคนกล่าวเริ่มพิธีกราบไหว้ฟ้าดิน หลังจากที่เสร็จสิ้นพิธี บ่าวสาวก็มอบน้ำชาให้เหล่าผู้อาวุโสตามธรรมเนียม สินสอดทองหมั้นตามประเพณีที่หลิวเอ้อหลิงให้ฉางเล่ยกับซูเมี่ยวจินซื้อมาจากเมืองมณฑลถูกนำมาวางเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว ถึงแม้จะดูเหมือนของพวกนี้มีราคาเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังถือว่าเป็นไปตามธรรมเนียม กลับเป็นซูเมี่ยวจินที่อยากให้หน้าแก่บ้านสามีพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มอย่างสบาย ๆ หลังมอบน้ำชา

“จักรยาน ที่นอน นาฬิกาและรถยนต์ ทั้งหมดเป็นของที่ฉันมอบให้บ้านสามีค่ะ”

“ไฮ้! นั่นจะได้อย่างไร มีที่ไหนกันที่เจ้าสาวให้สินสอดเจ้าบ่าวน่ะ” คุณปู่ฉางส่ายหน้าอย่างไม่อาจรับได้

“ใช่ ๆ สะใภ้เล็กอย่าทำแบบนี้ สิ่งของมีค่าที่เธอใช้เงินส่วนตัวซื้อมา ต้องเป็นชื่อของเธอสิ” คุณย่าอู๋หลินเอ่ยสนับสนุนคำพูดของสามี

ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นเดียวกัน มีเพียงชาวบ้านที่ได้ยินในงานเบิกตาโตอย่างตกตะลึง ตอนแรกพวกเขาคิดว่ารถยนต์ที่หน้าบ้านเป็นเพียงรถเช่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวเช่ามาเท่านั้น พอรู้ว่ารถยนต์คันนี้เป็นซูเมี่ยวจินจ่ายเงินซื้อมา พวกเขาก็รู้แล้วว่าเธอร่ำรวยยิ่งกว่าคนในอำเภอหลายเท่านัก

“อย่าปฏิเสธเลยนะคะ สิ่งของพวกนี้หนูตั้งใจซื้อมาให้กับครอบครัวสามีจริง ๆ”

ซูเมี่ยวจินยืนยันอีกครั้งแบบสบาย ๆ ยังไงตอนนี้พวกเธอก็เป็นสามีภรรยากันทั้งในทางกฎหมายและธรรมเนียมแล้ว ไม่ว่ายังไง เธอก็ไม่อยากให้ครอบครัวของฉางเล่ยคอยเกรงอกเกรงใจเธอ ซูเมี่ยวจินจึงตัดสินใจแบบนี้

ฉางเล่ยเข้าใจนิสัยของซูเมี่ยวจินดี เพราะก่อนหน้าที่เธอจะซื้อของพวกนี้กลับมาที่บ้าน เธอก็บอกเขาเอาไว้ก่อนแล้ว

“ทุกคนอย่าปฏิเสธน้ำใจของเมี่ยวจินเลยนะครับ ทุกอย่างที่เธอทำก็เพื่อครอบครัวเล็ก ๆ ของพวกเราเอง หลังจากนี้ผมจะช่วยเมี่ยวจินทำงานหาเงินให้ดีและจะดูแลเธอให้สมกับที่ภรรยาเมตตาพวกเราครับ” ฉางเล่ยยิ้มพร้อมกับจับมือซูเมี่ยวจินไว้แน่น เขาจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ ไม่ว่าเธอจะบอกให้ทำอะไร ถ้าเธอให้ไปทางซ้าย เขาไม่มีวันไปทางขวาเด็ดขาด นี่เป็นสิ่งที่เขาพอจะทำให้เธอได้

“สามี ขอบคุณมากนะคะ ทุกคนไม่ต้องคิดมากกันแล้วค่ะ เราออกไปกินเลี้ยงกันเถอะ นี่ก็ใกล้เที่ยงเต็มทีแล้ว แขกจะได้เริ่มกินอาหารกันด้วย” ซูเมี่ยวจินรีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้เสียเวลา ตอนนี้เธอก็เริ่มหิวแล้วเช่นกัน

เหล่าผู้อาวุโสมองหน้ากันไปมาอย่างจนใจ แต่ในเมื่อคู่บ่าวสาวมีความคิดไปในทางเดียวกัน พวกเขาก็เคารพการตัดสินใจของเด็ก ๆ พ่อแม่ของฉางเล่ยจึงจำต้องรับสิ่งของต่าง ๆ ตามที่ลูกสะใภ้บอก

แขกในงานเห็นว่าเจ้าภาพพากันออกมานั่งโต๊ะแล้ว และพ่อแม่ฉางเล่ยก็เชิญแขกให้ร่วมกันกินอาหารให้เต็มที่ พวกเขาก็ไม่รอช้าที่จะดื่มกินตามคำเชิญ

ที่โต๊ะของผู้ใหญ่บ้านและแม่ทัพน้อย พวกเขาที่เพิ่งรู้ว่าบ้านฉางมีรถยนต์คันใหม่ก็ตื่นเต้นไม่น้อย เพราะหากมีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องเดินทาง การใช้รถแทรกเตอร์ก็ยังคงถือว่าช้ากว่ารถยนต์หลายเท่าตัวนัก

“ผู้ใหญ่บ้านคิดว่าฉางเล่ยจะช่วยเหลือเราเวลามีเรื่องเร่งด่วนหรือเปล่าครับ” แม่ทัพน้อยกระซิบถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

“ถ้ามีเรื่องด่วนจริง ๆ ผมคิดว่าฉางเล่ยคงไม่ปฏิเสธหรอกครับ เขาเป็นเด็กดีมาตลอด หากว่าเกิดเรื่องขึ้นกับหมู่บ้าน เขาจะต้องออกหน้าช่วยเหลือแน่ครับ” ผู้ใหญ่บ้านที่รู้นิสัยของคนบ้านฉางดีกล่าวยืนยันพร้อมรอยยิ้ม

“เฮ้อ! ผมค่อยโล่งอกหน่อย ช่วงนี้การปฏิรูปประเทศเพิ่งเริ่มต้น ผมเองก็ไม่รู้ว่านโยบายของเบื้องบนจะเป็นยังไงต่อไป” แม่ทัพน้อยอดที่จะเอ่ยเรื่องบ้านเมืองขึ้นมาไม่ได้ ในหมู่บ้านนี้ก็มีเพียงแต่ผู้ใหญ่บ้านที่เขาพอจะพูดคุยเรื่องนี้ด้วยได้

ชาวบ้านในโต๊ะอื่น ๆ ต่างก็พูดถึงความใจกว้างของสะใภ้บ้านฉางเช่นกัน พวกเขาไม่คิดว่าสะใภ้คนนี้จะมีความสามารถยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก รถยนต์หนึ่งคันไม่ใช่ว่าใครก็สามารถซื้อได้ ทำให้ในสายตาของชาวบ้าน ซูเมี่ยวจินกลายเป็นหญิงสาวที่ร่ำรวยที่สุดไปแล้ว

ซูเมี่ยวจินไม่ได้สนใจเสียงคนอื่นที่พูดถึงเธอ ตอนนี้เธอกำลังตั้งใจกินอาหารที่ฉางเล่ยคอยตักใส่จานข้าวให้อย่างเอร็ดอร่อย เหล่าผู้อาวุโสเห็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวดูแลกันเป็นอย่างดีก็พากันอมยิ้ม ในใจพวกเขาต่างรอคอยที่จะได้รับข่าวดีเรื่องหลานเหลนที่จะเกิดจากสองหนุ่มสาวในอนาคตอยู่ ถึงแม้ว่าวันนี้พวกเขาจะเพิ่งแต่งงานกันก็ตามที แต่ความคาดหวังของผู้เฒ่าผู้แก่ก็เป็นเช่นนี้

ฉางชิงหยูที่ไปนั่งร่วมโต๊ะกับพี่ใหญ่และพี่รองของเขาก็ดื่มอย่างมีความสุข วันนี้ภรรยาของเขาอย่างหลิวเอ้อหลิงอนุญาตให้เขาดื่มได้เต็มที่ แล้วจะไม่ให้เขามาชวนพี่ ๆ ดื่มได้อย่างไรกันเล่า

“แกนี่โชคดีจริง ๆ น้องสาม หลานสะใภ้ทั้งสวยทั้งใจดี” ฉางเอ้อหลางเอ่ยกับน้องชาย

“น้องรองพูดถูก จากนี้ไปพวกเราก็ไม่ต้องคอยเป็นห่วงครอบครัวน้องสามแล้ว”

“พี่ใหญ่กับพี่รองก็ชมเกินไปครับ พวกผมเองก็ตั้งใจที่จะดูแลเมี่ยวจินให้ดีที่สุดตั้งแต่ช่วยเหลือเธอมาแล้วล่ะครับ”

พี่ชายของหลิวเอ้อหลิงที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ก็พูดคุยเรื่องนี้กับพวกเขาอย่างสนิทสนมเช่นกัน ความสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูลดำเนินมาหลายสิบปี ทำให้พวกเขามีเพียงความหวังดีให้กันและกันมาตลอด

[ยินดีกับเจ้านายที่แต่งงานตามธรรมเนียมสำเร็จ ระบบขอมอบภารกิจเสริมเพื่อก้าวไปสู่ความมั่งคั่งให้เจ้านายครับ เพียงแค่เจ้านายซื้ออสังหาริมทรัพย์ในอำเภอ ระบบจะมอบความสามารถพิเศษในการมองทะลุสิ่งของให้กับเจ้านายครับ]

[อะไรนะ! มองทะลุสิ่งของ? ฉันจะเอาความสามารถนี้มาใช้อะไรได้ล่ะ ไร้ประโยชน์จริง ๆ] ซูเมี่ยวจินไม่เห็นถึงความสำคัญของรางวัลครั้งนี้ เธอจึงยังไม่ตอบรับภารกิจเสริมที่ระบบอธิบาย และเธอที่เพิ่งได้เงินมาพันกว่าหยวนก็ยังไม่อยากเสียเงินโดยเปล่าประโยชน์ด้วย

[เจ้านายทำไมพูดแบบนี้ล่ะครับ ความสามารถนี้มีประโยชน์มากในการพนันหินหยกนะครับ ใคร ๆ ก็อยากได้ความสามารถนี้กัน เจ้านายไม่คิดจะรับภารกิจจริงเหรอครับ] ระบบยังคงหว่านล้อมซูเมี่ยวจิน หากเจ้านายมันทำภารกิจเสริมสำเร็จ ตัวมันจะได้เลื่อนระดับไปถึงครึ่งระดับเลยทีเดียว

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ซูเมี่ยวจิน   ภารกิจเสริม

    แม่เฒ่าฮัว ป้าซิงและป้าฟางเห็นผู้ชายร่างกายกำยำมองพวกเธออย่างอยากจะกินเลือดกินเนื้อก็หดคอเงียบปากไปตามระเบียบ แค่นี้พวกเธอก็ยังเจ็บตัวไม่หายจากการเตะของซูเมี่ยวจิน หากถูกกลุ่มผู้ชายตรงหน้าตบเข้าอีก ไม่รู้ว่าฟันในปากของพวกเธอจะยังอยู่ครบหรือไม่ชาวบ้านในลานบ้านกลับไปนั่งโต๊ะของตัวเองหลังจากเห็นว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวกลับเข้ามาแล้ว พวกเขาเองก็ไม่อยากให้เสียบรรยากาศของงานมงคลเพราะตัวปัญหาทั้งสามของหมู่บ้านจนขายหน้าคนจากหมู่บ้านเสิ่น15 นาทีต่อมา ลูกน้องสามคนของแม่ทัพน้อยก็มาถึงหน้าประตูรั้วบ้านฉาง พวกเขาไม่พูดพร่ำทำเพลง แต่ลากตัวทั้งสามคนซึ่งถูกมัดรวมกันออกไปทันที เพราะชาวบ้านที่มาตามพวกเขาก่อนหน้านี้เล่าทุกอย่างให้ฟังแล้ว ในเมื่อนี่เป็นคำสั่งของแม่ทัพน้อย พวกเขาที่เป็นลูกน้องต้องทำตามอย่างแน่นอน“เอาล่ะ ในเมื่อเอาตัวคนไปแล้ว เราเริ่มทำพิธีไหว้ฟ้าดินกันก่อนเถอะ” คุณปู่ฉางลุกขึ้นพร้อมกับคุณย่าเพื่อเข้าไปทำพิธีในบ้านตามธรรมเนียม“พ่อ แม่เดินช้า

  • ซูเมี่ยวจิน   สั่งสอน

    ซูเมี่ยวจินที่กำลังทำความรู้จักกับแขกในหมู่บ้านอยู่ได้ยินก็หันขวับไปมองสามตัวปัญหาของหมู่บ้านทันที เธอกล่าวขอตัวอย่างสุภาพ ก่อนจะปล่อยมือที่ฉางเล่ยจับเธอเอาไว้ก่อนหน้านี้ออก และเดินดุ่ม ๆ เข้าหาทั้งสามคนอย่างรวดเร็วเปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! ฟิ้ว!!! ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!“โอ้ย!!! ฆ่าคนแล้ว ๆ นังสารเลว กล้าทำร้ายพวกเราได้ยังไง ฉันจะแจ้งความ” แม่เฒ่าฮัวที่เพิ่งหล่นตุ้บลงกับพื้นจนเอวเคล็ดตะโกนเสียงดังเมื่อถูกเตะจนร่างกระเด็นออกจากลานบ้านตระกูลฉาง“ใช่ ๆ ผู้ใหญ่บ้าน แม่ทัพน้อย พวกคุณต้องให้ความเป็นธรรมกับเรานะ” ป้าฟางตะโกนขึ้นต่อทันที เธอเจ็บปวดไม่ต่างจากแม่เฒ่าฮัวนัก“อูย… สะใภ้บ้านฉางรังแกคนเกินไปจริง ๆ ทุกคนดูสิว่าเธอร้ายกาจแค่ไหน” ป้าซิงร้องโอดโอยไม่ต่างจากสองคนก่อนหน้านี้คนที่เห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ได้สติขึ้นมาทันที เมื่อครู่พวกเขาเบิกตากว้างอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าสาวจะดุถึงขนาดนี้ แม้แต่ผู้ให

  • ซูเมี่ยวจิน   เจ้าสาวสวยมาก

    “โอ้! เจ้าสาวของฉางเล่ยสวยมากจริง ๆ” เสียงลุงใหญ่บ้านฉางที่ตั้งสติได้เป็นคนแรกอดจะชมเสียงดังไม่ได้“ใช่ ๆ เจ้าสามได้ลูกสะใภ้สวยจริง ๆ” พี่ชายหลิวเอ้อหลิงที่เห็นหลานสะใภ้เอ่ยเสริมขึ้นมาเสียงดังเช่นเดียวกัน“พวกลุงอย่าแกล้งภรรยาผมสิครับ ดูสิ เธอทำตัวไม่ถูกแล้ว” ฉางเล่ยยืดอกขึ้นอย่างภูมิใจที่ตัวเองกำลังจะแต่งงานกับคนสวยตรงหน้า เขารู้ดีว่าสีหน้าของซูเมี่ยวจินตอนนี้คงกำลังเขินอายอยู่ ไม่อย่างนั้นแก้มของเธอคงไม่แดงก่ำขึ้นมาจนลามไปถึงคออย่างที่เขากำลังเห็นเป็นแน่“ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะคุณลุง” ซูเมี่ยวจินได้ยินฉางเล่ยพูดขึ้น เธอจึงสงบจิตใจตอบกลับผู้อาวุโสอย่างนอบน้อม สายตาคมดุของเธอมองเจ้าบ่าวที่วันนี้หล่อมากในสายตาเธอก็อดที่จะมองเขาสักหลายทีไม่ได้เช่นกันเหล่าผู้อาวุโสเห็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวแอบมองกันไปมาก็รีบผลักพวกเขาให้ไปรอต้อนรับแขกที่ลานหน้าบ้าน ฉางเล่ยที่ตั้งตัวได้ก่อนจึงจับมือซูเมี่ยวจินเดินออกไปตามคำสั่งของผู้ใ

  • ซูเมี่ยวจิน   วันแต่งงาน

    หลังกินข้าวเสร็จ ฉางชิงหยูอาสาไปเชิญเพื่อนบ้านที่สนิทกันและยืมโต๊ะเก้าอี้มาไว้ใช้ในงานแต่งงานวันพรุ่งนี้ หลิวเอ้อหลิงบอกให้ฉางเล่ยไปขอซื้อไก่จากเพื่อนบ้านพวกนั้นมาสักหลายตัวเพื่อทำอาหารขึ้นโต๊ะในงานแต่งงาน หลังจากดูแล้วว่ายังขาดเมนูไก่ไปหนึ่งอย่าง สองพ่อลูกจึงออกจากบ้านไปด้วยกันหลิวเอ้อหลิงกับซูเมี่ยวจินจึงช่วยกันตกแต่งบ้านต่อ เหลืออีกเพียงนิดหน่อยก็ตกแต่งเสร็จหมดแล้ว ตอนนี้บ้านฉางเต็มไปด้วยกระดาษและผ้าสีแดงเต็มไปหมด ในห้องนอนของฉางเล่ยเองก็ถูกติดกระดาษเอาไว้เช่นกัน แต่ยังไม่ได้เปลี่ยนผ้าปูเป็นสีแดงมงคล หลิวเอ้อหลิงรอให้ถึงพรุ่งนี้เช้าจึงจะเข้าไปเปลี่ยนให้ลูก ๆ“แม่คะ ฉันติดเสร็จหมดแล้วค่ะ จะให้ทำอะไรต่อคะ” ซูเมี่ยวจินถามขึ้น“ไม่มีอะไรแล้วจ๊ะ เราไปปั้นแป้งเตรียมทำบัวลอยวันพรุ่งนี้กันดีไหม” หลิวเอ้อหลิงนึกถึงขนมบัวลอยที่บ่าวสาวต้องกินในวันแต่งงานขึ้นมาได้ เธอไม่อยากเสียเวลาเตรียมของพรุ่งนี้จึงคิดจะทำเอาไว้ก่อน“ได้ค่ะแม่&r

  • ซูเมี่ยวจิน   ขายเขากวาง

    “เชิญคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายด้านในเลยครับ” เจ้าของร้านผายมือเชิญอย่างนอบน้อม ต่างจากครั้งก่อนที่พวกเขามาขายโสมราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ“ขอบคุณครับ/ค่ะ” ฉางเล่ยกับซูเมี่ยวจินเห็นเถ้าแก่ทำแบบนี้เลยไม่อยากเสียมารยาท“พวกคุณนั่งก่อนครับ วันนี้จะมาขายเขากวางในมือนั่นหรือเปล่าครับ” เถ้าแก่ถามด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ เพราะเขากำลังจะได้ของดีมาขายอีกแล้ว“ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณรับซื้อยังไงคะเถ้าแก่” ซูเมี่ยวจินถามตรง ๆ เธอไม่เคยขายเขากวางมาก่อนจึงไม่รู้ว่าราคาตลาดเป็นอย่างไร“เขากวางสดขายราคาเป็นขีดครับคุณผู้หญิง เขากวางของคุณใหญ่ขนาดนี้น่าจะได้ราคาสูงมากทีเดียว หลายปีแล้วที่ร้านขายยาไม่มีเขากวางขายครับ” เถ้าแก่บอกตรง ๆ เพื่อที่เขาจะได้รับซื้อเขากวางและนำไปขายทำกำไรต่อเหมือนเคย“ขีดละเท่าไหร่หรือคะเถ้าแก่ ถ้าราคาต่ำไป ฉันจะได้เก็บเอาไว้ก่อน” ซูเมี่ยวจินไม่คิดว่า

  • ซูเมี่ยวจิน   ขายกวาง

    ฉางเล่ยถึงกับทึ่งในฝีมือการใช้หน้าไม้ของซูเมี่ยวจิน แต่เขาไม่มีเวลาสงสัยมากนักเมื่อเธอบอกให้เขารีบเข้าไปกลบเลือดกวางที่ตาย เพื่อป้องกันไม่ให้หมาป่าหรือสัตว์ดุร้ายตัวอื่นตามกลิ่นเลือดมาซูเมี่ยวจินมองหาไม้ใหญ่และเถาวัลย์เพื่อใช้มัดกวาง ดีที่ป่าตรงนี้มีทุกอย่างที่เธอต้องการ ซูเมี่ยวจินใช้เวลาไม่นานก็นำของทั้งหมดไปจัดการมัดกวางเอาไว้“ช่วยฉันแบกมันลงจากเขากันเถอะค่ะ ตอนนี้กี่โมงแล้วคะ” ซูเมี่ยวจินยังคงกลัวว่าจะกลับบ้านค่ำมืดเกินไป“สี่โมงเย็นพอดีครับ” ฉางเล่ยยกไม้ที่มีกวางถูกมัดอยู่ขึ้นพาดไหล่อย่างไม่หนักแรง“เรารีบกลับบ้านกันเถอะ พรุ่งนี้ค่อยเอามันไปขายในอำเภอนะคะ”“ตกลงครับ ว่าแต่พรุ่งนี้เราจะใช้จักรยานหรือรถยนต์ไปในอำเภอดีครับ”“ฉันว่าเอาสามล้อของพ่อไปดีกว่าค่ะ ฉันไม่อยากให้ชาวบ้านเห็นรถยนต์เราเร็วนัก ยังไงวันแต่งงานก็ต้องเอารถออกไปจอดหน้าบ้านอย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status