สั่งสอน

ซูเมี่ยวจินที่กำลังทำความรู้จักกับแขกในหมู่บ้านอยู่ได้ยินก็หันขวับไปมองสามตัวปัญหาของหมู่บ้านทันที เธอกล่าวขอตัวอย่างสุภาพ ก่อนจะปล่อยมือที่ฉางเล่ยจับเธอเอาไว้ก่อนหน้านี้ออก และเดินดุ่ม ๆ เข้าหาทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว

เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง! ฟิ้ว!!! ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!

“โอ้ย!!! ฆ่าคนแล้ว ๆ นังสารเลว กล้าทำร้ายพวกเราได้ยังไง ฉันจะแจ้งความ” แม่เฒ่าฮัวที่เพิ่งหล่นตุ้บลงกับพื้นจนเอวเคล็ดตะโกนเสียงดังเมื่อถูกเตะจนร่างกระเด็นออกจากลานบ้านตระกูลฉาง

“ใช่ ๆ ผู้ใหญ่บ้าน แม่ทัพน้อย พวกคุณต้องให้ความเป็นธรรมกับเรานะ” ป้าฟางตะโกนขึ้นต่อทันที เธอเจ็บปวดไม่ต่างจากแม่เฒ่าฮัวนัก

“อูย… สะใภ้บ้านฉางรังแกคนเกินไปจริง ๆ ทุกคนดูสิว่าเธอร้ายกาจแค่ไหน” ป้าซิงร้องโอดโอยไม่ต่างจากสองคนก่อนหน้านี้

คนที่เห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ได้สติขึ้นมาทันที เมื่อครู่พวกเขาเบิกตากว้างอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าสาวจะดุถึงขนาดนี้ แม้แต่ผู้ใหญ่บ้านกับแม่ทัพน้อยซึ่งเป็นผู้มีอำนาจในหมู่บ้านยังถึงกับทะลึ่งตัวพรวดลุกขึ้นยืนกันแทบไม่ทัน

ฉางเล่ยเองก็รีบเดินไปหาซูเมี่ยวจินอย่างเป็นห่วง เขากลัวว่าเสื้อผ้าของเธอจะฉีกขาดจากการเตะเมื่อครู่จึงตรวจสอบดูอย่างละเอียด พอเห็นว่าชุดไม่มีอะไรเสียหายอย่างที่กังวล ฉางเล่ยถึงได้ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

ญาติผู้ใหญ่ของฉางเล่ยทั้งสองตระกูลก็ลุกขึ้นมายืนด้านหลังบ่าวสาวเพื่อคอยสนับสนุนหากว่าผู้ใหญ่บ้านกับแม่ทัพน้อยคิดจะรังแกคนตระกูลฉาง

“อาจารย์ซูใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ ครั้งนี้พวกเธอตั้งใจมาก่อกวนงานแต่งงานของคุณ ผมจะให้ความเป็นธรรมกับคุณแน่นอนครับ” ผู้ใหญ่บ้านปาดเหงื่อเมื่อเห็นสายตาเย็นชาของซูเมี่ยวจินส่งมาให้เขา

“เรื่องนี้พวกเธอเป็นคนผิดจริง อาจารย์ซูไม่ต้องกังวล ผมจะให้คนไปเรียกลูกน้องมาจับพวกเธอไปดำเนินคดีเองครับ ได้ข่าวว่าสามคนนี้ก่อเรื่องในหมู่บ้านบ่อยครั้ง ครั้งนี้ผมคงต้องลงโทษพวกเธอไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างสักหน่อย” แม่ทัพน้อยเอ่ยเสริมขึ้นมาอีกคนหนึ่ง เขาได้ยินเรื่องที่ผู้ใหญ่บ้านเล่าให้ฟังมาก่อนจึงเข้าข้างซูเมี่ยวจิน

“แม่ทัพน้อยจะมาลงโทษพวกเราได้ยังไงกันคะ ทั้งที่เธอเป็นคนทำร้ายร่างกายเราต่อหน้าต่อตาพวกคุณนะ ฉันไม่ยอม!” แม่เฒ่าฮัวพอได้ยินคำตัดสินของแม่ทัพน้อยก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที เธอเจ็บตัวไม่พอ นี่ยังจะต้องถูกลงโทษอีก

“จริงด้วย ๆ พวกคุณจะรังแกกันมากไปแล้วนะ หรือว่าแม่ทัพน้อยได้รับเงินจากเธอถึงได้ลำเอียงมากขนาดนี้” ป้าฟางจอมมโนกล่าวหาแม่ทัพน้อยเสียงดัง

“อูย… พวกคุณต้องให้ความเป็นธรรมกับพวกเราสิ ทำร้ายคนต้องชดใช้นะ พวกเราเจ็บตัวขนาดนี้ อย่างน้อยก็ต้องได้เงินคนละหนึ่งร้อยหยวนเป็นค่ารักษาสิ” ป้าซิงเห็นโอกาสทำเงินจึงพูดออกมาอย่างไม่อาย

“ฮึ! ที่แท้ก็มาก่อกวนเพราะอยากได้เงินกันนี่เอง” ชาวบ้านที่ได้ยินป้าซิงพูดต่างพากันดูถูกพวกเธอที่กล้ามาหาเรื่อง

“นั่นสินะ หน้าด้านหน้าทนจริง ๆ เจ้าของงานเขาไม่ได้เชิญเสียหน่อย แต่กลับมาก่อเรื่องให้เสียอารมณ์ เป็นฉัน ฉันก็ทนไม่ได้เหมือนกัน” ชาวบ้านอีกคนกล่าวเสริม

“ผู้ใหญ่บ้าน ส่งคนไปเรียกลูกน้องผมมาควบคุมตัวพวกเธอไปขังไว้ที่กองพลก่อนเถอะ ไม่อย่างนั้นจะเสียฤกษ์งานแต่งของอาจารย์ซู” แม่ทัพน้อยหันไปบอกผู้ใหญ่บ้าน

“ได้ครับ แม่ทัพน้อย” ผู้ใหญ่บ้านรับคำแล้วหันไปบอกชาวบ้านคนหนึ่งให้วิ่งไปที่กองพลเพื่อตามคนมาสักหลายคน

แม่เฒ่าฮัว ป้าซิงและป้าฟางพอเห็นว่าคำพูดพวกเธอไม่มีผลอะไรกับการตัดสินใจของแม่ทัพน้อย ทั้งสามจึงคิดจะหนีกลับบ้านไปซ่อนตัวก่อน จนใจที่ชาวบ้านหลายคนไม่ยอมให้พวกเธอหนีไปง่าย ๆ

“คิดจะหนีอย่างงั้นเหรอ! ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก” ชาวบ้านหลายคนที่ล้อมพวกเธอไว้เอ่ยขึ้นอย่างไม่ยินยอม หลายครั้งแล้วที่สามคนนี้ชอบกล่าวหาว่าร้ายคนในหมู่บ้าน พวกเขาใช่ว่าจะไม่เคยถูกทั้งสามรังแก ครั้งนี้พวกเขาจึงไม่มีใครยอมให้คนร้ายหนีไปอย่างลอยนวลได้อีก

“พวกคุณไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่มัดพวกเธอไว้แล้วกลับไปนั่งกันก็พอ ฉันไม่อยากให้ขยะพวกนี้ทำให้ทุกคนต้องเสียเวลาดื่มกิน” ซูเมี่ยวจินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา เธอยังโกรธไม่หายที่ยัยป้าปากพล่อยพวกนี้พูดก่อนหน้า

“ภรรยาใจเย็น ๆ ผมจะไปเอาเชือกมาให้นะครับ” ฉางเล่ยลูบไหล่เจ้าสาว

“อืม… รบกวนด้วยนะคะสามี” ซูเมี่ยวจินสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อสงบสติอารมณ์และรับคำฉางเล่ย เธอรู้ดีว่าเขาไม่อยากให้เธออารมณ์เสีย แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อสามคนนี้คอยแต่จะมาหาเรื่องเธอไม่หยุด

ญาติ ๆ ของฉางเล่ยเห็นว่าแม่ทัพน้อยตัดสินใจได้ดี พวกเขาจึงถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เจ้าสาวไม่ถูกลงโทษตามที่คาดเดาเอาไว้ก่อนหน้านี้

ฉางเล่ยนำเชือกมาถึงในเวลาไม่นาน ลูกพี่ลูกน้องของเขาอย่างฉางหลิวซิงกับฉางหลิวหยางรับมาและเข้าไปมัดคนชั่วร้ายทั้งสามติดกันราวกับบ๊ะจ่าง พวกเขาไม่อยากให้ฉางเล่ยต้องติดเชื้อเสนียดจึงได้อาสาจัดการเอง โดยมีเหล่าผู้อาวุโสในตระกูลสนับสนุนเสียงดัง

ผู้ใหญ่บ้านกับแม่ทัพน้อยเห็นความสามัคคีของคนตระกูลฉางและตระกูลหลิวต่อหน้าก็ถึงกับถอนหายใจที่ตัดสินใจลงโทษคนพวกนั้นได้ไม่ผิด ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้จะต้องประท้วงพวกเขาจนเสียหน้าต่อหน้าคนในหมู่บ้านเป็นแน่

ชาวบ้านที่มามุงดูอยู่หน้าประตูรั้ว พอเห็นสามป้าถูกมัดเอาไว้และถูกชาวบ้านคุมตัวอยู่ก็รีบแยกย้ายกันทันที พวกเขากลัวถูกหางเลขไปด้วยจึงรีบกลับบ้าน ส่วนแม่เฒ่าฮัว ป้าซิงและป้าฟางถึงแม้จะถูกมัดไว้ก็ยังคงไม่หยุดด่าทอเสียงดัง ทำให้ซูเมี่ยวจินต้องเดินเข้าไปง้างเท้าเตรียมจัดการพวกเธออีกรอบ

“ถ้ายังไม่หุบปากเน่า ๆ นั่น ฉันจะทำให้ฟันพวกคุณหลุดออกมาทั้งปาก” ซูเมี่ยวจินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนทุกคนที่ได้ยินขนลุกซู่อย่างหวาดกลัวแทน

“ภรรยา ไม่ต้องลงมือเองหรอกครับ ผมจัดการแทนดีไหม” ฉางเล่ยเดินเข้าไปจับมือซูเมี่ยวจินเอาไว้อย่างเป็นห่วง เขาไม่อยากให้เธอต้องแปดเปื้อนกับคนแบบนี้

“คนพวกนี้ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา สามี คุณใจดีเกินไปแล้วนะคะ” ซูเมี่ยวจินรู้ดีว่าอย่างมากฉางเล่ยก็คงหาผ้ามาปิดปากพวกเธอเท่านั้น

“น้องสะใภ้ทำตามที่อาเล่ยบอกเถอะ เรื่องนี้ปล่อยพวกพี่ชายจัดการเอง” บรรดาญาติฝ่ายชายของตระกูลฉางและตระกูลหลิวบอกซูเมี่ยวจินเสียงดัง ทุกคนต่างเดินเข้าไปใกล้บริเวณที่สามป้าถูกมัดอยู่อย่างเอาเรื่อง

“เมี่ยวจินลูก ไปดูแลแขกกับอาเล่ยเถอะ ปล่อยให้พวกพี่ ๆ จัดการแทนดีกว่านะ ใกล้จะได้ฤกษ์ทำพิธีแล้วนะลูก” หลิวเอ้อหลิงมาเกลี้ยกล่อมอีกคน

“เฮ้อ! ตกลงค่ะแม่ รบกวนพวกพี่ชายด้วยนะคะ” ซูเมี่ยวจินได้แต่ต้องหันหลังกลับเข้าไปในลานบ้านพร้อมฉางเล่ย เธอรู้ดีว่าแม่สามีไม่อยากให้วันดี ๆ แบบนี้ต้องเสียหายเพราะคนปากพล่อยอย่างสามป้าในหมู่บ้าน

“น้องสะใภ้ไม่ต้องกังวล พวกเราจะรอคนของแม่ทัพน้อยมาและสั่งสอนพวกเธอไม่ให้พูดมากอีก” เหล่าพี่ชายทั้งหลายตบอกปุ ๆ เพื่อให้เจ้าสาวมั่นใจว่าทุกคนจะปกป้องไม่ให้งานแต่งงานของตระกูลต้องแปดเปื้อนอีก

ซูเมี่ยวจินยิ้มบางเมื่อเห็นท่าทางจริงจังของพวกเขา เธอไม่คิดมาก่อนว่าการมีญาติมากมายจะดีแบบนี้ นับว่าการแต่งงานงานกับฉางเล่ยในครั้งนี้เป็นการตัดสินใจที่ดีจริง ๆ ระบบที่อยู่ในตัวของเธอยังชื่นชมบรรดาญาติพี่น้องของฉางเล่ยให้เธอฟังจนชักจะรำคาญขึ้นมาตะหงิด ๆ เธอจึงบอกให้ระบบหุบปากไปเสีย ไม่อย่างนั้นภารกิจหลักที่ระบบให้มา เธอจะยืดเวลาออกไปเรื่อย ๆ ยังไงตอนนี้เธอก็มีเงินหลายพันหยวนอยู่แล้ว ระบบกลัวว่าระดับขั้นของมันจะไม่กระเตื้องจึงต้องรีบเงียบเสียงไปตามคำสั่งของเจ้านายผู้ดุร้ายทันที