ตอนที่21 นางคือภรรยาข้า2

“สามีของข้าต้องการรับเจ้าเป็นภรรยาเพิ่ม และข้าก็ยินดี เจ้าก็น่าจะดีใจ อายุเจ้าก็ไม่น้อยแล้ว สิบแปดปีแล้วกระมัง อายุขนาดนี้ยังไม่มีสามีนับว่าน่าอดสูยิ่งนัก แล้วยิ่งถ้าเคยมีสามีมาแล้ว ก็นับว่าเป็นเรื่องที่อัปยศเป็นที่สุด”

ซิ่วอิงเว้นระยะเพื่อปรายตามองลี่เหยาถิงอย่างดูแคลน แล้วเอ่ยต่อเสียงดังคล้ายข่มขู่กัน

“เจ้าก็รีบๆ รับคำเถิด ก่อนที่ข้าและสามีจะเปลี่ยนใจ โอกาสอันดีเช่นนี้ มิใช่ว่าจะหาได้ง่ายหรอกนะ”

ลี่เหยาถิงยืนเงียบงัน สีหน้าเรียบนิ่งเริ่มปรากฏความหม่นเศร้า

แต่ยังไม่ทันที่นางจะตอบโต้อันใดกลับไป ฝ่ามือน้อยๆ พลันอุ่นวาบ ข้างกายพลันรู้สึกกระแสอบอุ่นสายหนึ่ง

ชั่วอึดใจก็ได้ยินเสียงเย็นชาเอ่ยเนิบช้า

“นางเป็นภรรยาของข้า ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาพานางไปจากอกข้าทั้งนั้น”

สิ้นเสียงนั้น ลี่เหยาถิงถึงกับหันขวับแล้วเบิกตาโต

จางเหว่ยและซิ่วอิงพลันเบิกตาโพลง

เจ้าของประโยคคือบุรุษหนุ่มรูปงาม รูปร่างสูงใหญ่ องอาจผึ่งผาย ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ท่าทางคล้ายนักรบ แผ่กลิ่นอายมืดครึ้มไปทั่วบริเวณ

ซิ่วอิงถึงกับใจเต้นโครมครามจ้องมองชายหนุ่มผู้มาใหม่ด้วยดวงตาไหวระริก

จางเหว่ยผู้เป็นสามีของนาง นับว่าหล่อเหลามาก