ตอนที่28 เอาใจใส่ภรรยา2

ลี่เหยาถิงเล่าเรื่องราวพร้อมทำท่าทางประกอบได้อย่างน่ารัก

หญิงสาวเล่าจบก็ถอนหายใจออกมา กล่าวเสียงเบาว่า “ข้าคงเป็นสตรีที่มีดีแค่งดงาม”

ชายหนุ่มพยักหน้าน้อยๆ เห็นด้วยยิ่งนัก

คนงามบนตักยังคงเอ่ย “ตัวข้าในสายตาท่าน เป็นเช่นไร”

นางถามตามตรง ด้วยกำลังรู้สึกว่าตนเองมิใช่ภรรยาที่ดี นางทั้งเกรี้ยวกราด ชอบโวยวาย ไม่ได้ดั่งใจก็อาละวาด ชอบเดือดดาลเกินพอดี

แม้จะจำสิ่งใดในอดีตมิได้ แต่นางก็ยังคงมีนิสัยเช่นนั้น เหวินเต๋อร์และเซียนเซียนยังต้องวิ่งหนีนาง ยามที่นางมีโทสะ

นางเป็นเช่นนี้ แล้วมีสามีได้อย่างไรกันนะ?

เหอหย่งหมิงได้ยินนางถามออกมาตามตรง จึงตอบแบบเถรตรงตามวิสัยเช่นกัน

“เจ้ามักจะบึ้งตึงเสมอ ไม่เคยยิ้มให้ข้าเลยสักครั้ง ชอบพูดจาร้ายกาจ เจอหน้าก็ทะเลาะกันเสมอ สิ่งนี้คือที่ข้าได้เห็น และยามนี้ก็ได้รู้อีกหนึ่งอย่าง ก็คือเจ้าทำอาหารไม่เป็น”

“...!?”

ลี่เหยาถิงได้ฟังก็ให้รู้สึกพูดไม่ออก นางกะพริบตาปริบๆ แล้วเอียงหน้ามองสบตาเจ้าของตักอุ่น

“แล้วเราแต่งงานกันได้อย่างไร เหตุใดท่านถึงแต่งกับสตรีเช่นข้า” นางถามเสียงเบาหวิว หากนางเป็นเขา นางไม่แต่งกับสตรีแบบตนเองเด็ดขาด!

ผู้ถูกถามได้แต่นิ่งอึ้งไป จะให้เขาบอกน