ตอนที่9 สูญเสีย 2

ดวงตาคมเข้มทอประกายเย็นเยียบวูบไหว ร่างแกร่งเพียงยืนตระหง่านนิ่งนานไม่ไหวติงใดๆ สมองพลันขาวโพลน สายตาพลันว่างเปล่า 

ทุกสรรพสิ่งคล้ายหยุดเคลื่อนขับไปชั่วขณะ

กระทั่งมีรับสั่งจากฮ่องเต้ให้เข้าเฝ้า 

ซึ่งคาดว่าพระองค์น่าจะทรงกลับจากแปรพระราชฐานยังทิศตะวันออกแล้ว 

และก็คงจะทรงรู้เรื่องลี่เหยาถิงแล้วเช่นกัน

ชายหนุ่มจึงดึงสติของตนให้กลับมา แล้วสั่งให้บ่าวรับใช้ดูแลนำศพของลี่เหยาถิงกลับจวน 

กำชับให้ดูแลอย่างดี ก่อนจะเดินทางเข้าเฝ้าองค์เหนือหัวในทันที

เมื่อเดินมาถึงต่อหน้าพระพักตร์ จึงได้เห็นสายพระเนตรตำหนิชัดแจ้งจากเจี้ยนหยางฉีฮ่องเต้

เจ้าแห่งแผ่นดินต้าเจี้ยนเพียงทอดพระเนตรเหอหย่งหมิงเงียบงัน ยังไม่อาจตรัสสิ่งใดทั้งสิ้น ด้วยพระองค์ทรงรู้ดี ว่าเรื่องนี้นับเป็นเรื่องหลังเรือนของผู้อื่น

เมื่อสตรีแต่งงานออกไปแล้วก็คือคนของสามี และการฆ่าตัวตายก็คือการตายโดยสมัครใจ ไม่สามารถเอาผิดผู้ใดได้ทั้งนั้น

ต่อให้เป็นถึงโอรสสวรรค์ พระองค์ไม่อาจยุ่งย่ามได้ เพราะว่ามันอยู่นอกเหนือจากกฎมณเฑียรบาลโดยสิ้นเชิง

ทั้งนี้วังหลังของพระองค์เองก็ดุเดือดเลือดพล่านอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เกิดการปองร้ายบ้าง ฆ่ากันตายบ้าง ปลิดชีพตนเองอย่างมีเงื่อนงำไร้ซึ่งหลักฐานเป็นประจำอยู่แล้ว

และการแต่งงานโดยปราศจากความรักด้วยสมรสพระราชทาน ก็ใช่ว่าไม่เคยเกิด

พระองค์ทรงมอบสมรสพระราชทานให้ขุนนางในราชสำนักมานับไม่ถ้วน ทั้งองค์หญิงและองค์ชายที่เป็นทายาทในสายพระโลหิตก็ไม่มีละเว้น

และต่อให้บุคคลที่พระองค์มอบสมรสให้จักมีคนรักรออยู่สักกี่คน พระองค์ก็หาได้สนพระทัยไม่

การที่บุรุษมีภรรยามากกว่าหนึ่งแปลกที่ใด ต่อให้มีเป็นร้อยพันก็หาใช่เรื่องผิดอันใดทั้งนั้น

หากอยู่เป็นก็อยู่ได้ หากอยู่ยากก็ต้องลำบากทนต่อไป

ตนเป็นที่พึงแห่งตน ไม่มีใครคอยประคบประหงมได้ตลอดไปหรอก

แต่ครานี้ ไยหลานสาวของพระองค์ถึงไม่เข้าใจ ไยถึงได้โง่เขลานัก นางหลงรักเหอหย่งหมิงอย่างโง่เง่าถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

แค่เขามีคนรักอยู่แล้วก็แพ้พ่ายอย่างง่ายดาย...

ช่างอ่อนหัดเหลือเกิน!

แล้วเหตุใดเจ้าแม่ทัพของพระองค์ถึงซื่อบื้อนักเล่า?

ทุกคำตรัสล้วนทอประกายสื่อความนัยชัดเจนออกมาทางสายพระเนตรของเจี้ยนหยางฉีฮ่องเต้จนสิ้น

เหอหย่งหมิงย่อมเข้าใจความนัยแห่งพระเนตร เขาทำได้เพียงเงียบงันไร้ซึ่งคำพูดใด 

เขาเองก็ไม่คาดคิดว่าลี่เหยาถิงจักใจกล้าบ้าบิ่นถึงเพียงนั้น 

นางเลือกวิธีนี้ได้อย่างไร?

แล้วที่บอกว่ารักเขากระทั่งได้สมรสพระราชทานคืออันใด?

ถึงแม้ว่าการฆ่าตัวตายไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่ เนื่องจากมักจะเกิดอยู่บ้างในทุกที่ และการฆ่าตัวตายนี้ก็เป็นหนึ่งในวิธีแสดงถึงเกียรติยศของบรรพบุรุษ ในกรณีที่ทำความผิดร้ายแรงมีผลให้ตระกูลถูกครหา การฆ่าตัวตายนี้จึงถูกนำมาใช้ เพื่อกู้คืนศักดิ์ศรีให้ลูกหลานหรือคนในครอบครัวที่ยังอยู่ แสดงถึงความรับผิดชอบขั้นสูงสุด

แต่หากการฆ่าตัวตายเพราะความโง่งมในรักเล่า!

เรื่องนี้ตามกฎของแคว้นต้าเจี้ยน นับเป็นเรื่องร้ายแรง เพราะชีวิตนี้เป็นของบุพการีผู้ให้กำเนิด มิอาจหักหาญปลิดชีพตนได้ตามใจ ด้วยเหตุผลอันน่าขบขันเช่นนั้นได้

แบบนี้จึงนับได้ว่าอกตัญญูอย่างที่สุด

หลังจากความเงียบงันผ่านพ้นไปราวครึ่งก้านธูป 

สุรเสียงเย็นเยียบจึงดังขึ้น

“เจ้าควรไว้ทุกข์ให้ภรรยาหนึ่งปี ระหว่างนี้สร้างความดีความชอบให้เราอย่าได้ขาด”

ฮ่องเต้แห่งต้าเจี้ยนตรัสอย่างใจกว้างดั่งมหาสมุทรสุดขอบฟ้า ถึงแม้ว่าจะนึกขัดเคืองพระทัยกับแม่ทัพผู้นี้อยู่บ้าง ทว่าเขาเป็นบุรุษที่ไม่เลวเลยสักนิด ซื่อสัตย์สุจริต ไม่มีนอกไม่มีใน ไว้ใจได้เป็นที่สุด

อีกทั้งพระองค์ก็ไม่อาจนำเรื่องหลังเรือนของขุนนางคนใดมาลงโทษตามแต่พระทัยได้

การปกครองแว่นแคว้นอาจจะตัดเฉือนหัวใจตนเพื่อความคงอยู่ของอำนาจได้ หากแต่มิใช่ว่าจะตัดแขนตัดขาของพระองค์เองเพื่อสตรีใดไม่

แม้กระทั่งตัวพระองค์เอง ยังต้องเฉือนหัวใจของตนครั้งแล้วครั้งเล่าจนกลายเป็นบุรุษไร้ใจ มิใช่หรือไร?

และการฆ่าตัวตายของหลานสาวก็นับได้ว่าเป็นการทำร้ายวงศ์ตระกูลอย่างไม่อาจปฏิเสธได้

ดังนั้นการจะเอาผิดสามีย่อมทำได้ยากนัก ด้วยเหตุผลที่สตรีเป็นฝ่ายโง่งมเองเช่นนั้น จักให้เอาผิดกับบุรุษก็ใช่ที่

พระองค์จึงสั่งให้สามีของหลานสาวไว้ทุกข์นานถึงหนึ่งปี

จากเดิมหากภรรยาตาย สามีอาจจะไว้ทุกข์ให้เพียงหนึ่งถึงสามเดือน หรืออาจจะแต่งภรรยาใหม่ได้เลยภายในสองเดือน

แต่เหอหย่งหมิงต้องไว้ทุกข์หนึ่งปี!

อันเป็นการบังคับกันอย่างชัดเจนว่าห้ามแต่งหญิงใดระหว่างนี้เป็นอันขาด

ไม่ว่าจักรักกันปานใดก็ห้ามแต่ง!

รอให้เหี่ยวแห้งไปอีกหนึ่งปีเถิด หึ!

เหอหย่งหมิงน้อบรับพระบัญชาอย่างเต็มใจไร้ข้อกังขาหรือโต้แย้งทุกสิ่ง

และจากมาทันใด เมื่อองค์เหนือหัวโบกพระหัตถ์เป็นเชิงอนุญาตให้กลับมาสะสางเรื่องวุ่นวายภายในจวน