บทที่ 8

บทที่ 8

เธอเปลี่ยนเป็นชุดผ้าฝ้าย สบาย ๆ หลวม ๆ เดินออกมาจากห้อง ก่อนจะส่งยิ้มให้กับพนักงานที่ยิ้มให้กับเธอเช่นกัน

“คุณเทียนเชิญล้างเท้าค่ะ” พนักงานนั่งลงและยกเท้าลงไปในอ่างเล็ก ๆ พร้อมถูสบู่และล้างออกด้วยน้ำเปล่า ก่อนจะยกเท้าเธอขึ้นมาและซับให้แห้ง

“วันนี้ดิฉันจะนวดผ่อนคลายให้คุณเทียนนะคะ หรือคุณเทียนสนใจเป็นโปรแกรมไหนดีคะ ที่นี่นวดน้ำมันดีมาก ๆ นะคะ รับประกันว่าคุณเทียนจะติดใจ” เธอคนนั้นพูดจาฉะฉานและส่งยิ้มให้เธอ

“นวดน้ำมัน” เธอกลับเข้าไปถอดชุดที่ใส่ในตอนแรกออกและใส่เป็นกางเกงในกระดาษกับชุดคลุมอาบน้ำ นวดน้ำมันก็ต้องถอดหมด

“เชิญขึ้นเตียงเลยค่ะ”

พนักงานถอดชุดคลุมอาบน้ำออกพร้อมกับให้เธอนอนคว่ำหน้าลงกับเตียง ก่อนจะเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวหญิงสาว พร้อมกับทาน้ำมันและลงมือบีบนวดตามจุดต่าง ๆ เธอรู้สึกดีมาก หลังจากที่ไม่ได้นวดผ่อนคลายมาเกือบเดือน

พนักงานคนนี้ลงน้ำหนักมือ แรงสลับเบา รู้จังหวะดีด้วย ความล้าที่หนักหนาบนหลังเริ่มหายไป ความสบายเข้ามาแทนที่ หนังตาเธอเริ่มตก และหลับไปในที่สุด

“ผิวคุณเทียนดีมาก ๆ เลยนะคะ” แสงเทียนมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่พนักงานคุยด้วย

“ตึง! ใครเป็นแขกทิ! ไหน! อยู่ไหน!” เสียงโวยวายดังขึ้นข้างนอก ทำให้คนที่กำลังนอนนวดสบาย ๆ เงยหน้าขึ้นจากเตียงหันหน้าไปมองทางประตู

“ตึง! ตึง! ตึง!” เสียงเขย่าประตูดังสนั่นมาก

“คุณเทียนใส่เสื้อคลุมก่อนนะคะ” แสงเทียนมองประตูสลับกับพนักงานผู้หญิงที่นวดให้เธอ

“เดี๋ยวคุณดินจะมาจัดการค่ะ” พนักงานคนนั้นลนลานรีบโทรลงไปแจ้งข้างล่าง

“ฉันบอกให้เปิดประตู!!!! พวกแกไม่ได้ยินเหรอ!! เปิด!” เสียงกระชากประตูดังต่อเนื่อง ความอดทนแสงเทียนขาดผึ่ง!

“ไปเปิดประตู” เธอสั่งพนักงานคนเดิมไปเปิดประตู

“ตะ...แต่คุณดินสั่งไว้” แสงเทียนหันไปมองหน้าด้วยสายตาที่เธอมักจะทำกับคนที่ขัดใจอยู่ตลอด แค่มองก็หนาวไปถึงใจ พี่ชายบอกเธอเสมอ...

“เปิดค่ะ เปิด” เธอวิ่งไปเปิดประตู พร้อมกับแขกไม่ได้รับเชิญที่พุ่งตัวเข้ามา ผู้หญิงใส่แว่น ตัวไม่สูงมาก ผิวขาว สวมใส่ชุดเดรสเกาะอกสีดำ แสงเทียนเหยียดยิ้มจดจำได้แม่น แม่วัวนมตัวนั้นนี่เอง!

“อ้อ! นึกว่าใคร! ทำไมติดใจอะไรคุณทิเหรอ ถึงได้ตามมาถึงที่นี่!!”

ผู้หญิงคนนั้นถอดแว่นกันแดดออก และปรี่เข้ามาหาเธอ แสงเทียนรวบสาบเสื้อคลุมไว้แน่น ก่อนที่พนักงานจะกันไว้ไม่ให้เข้าใกล้เธอ

“คุณคะ! อย่าค่ะ” พนักสาวที่ยืนกันท่าไม่ให้คนที่โวยวายเขามาใกล้แสงเทียน

“เพี๊ยะ! ฉันบอกให้ถอยไป พวกชั้นต่ำ!” ผู้หญิงคนนั้นสะบัดมือตบเข้าไปเต็มใบหน้าพนักงานสาวที่เข้ามากันทางเธอ

ก่อนจะโดนการ์ดผู้ชายที่พุ่งตัวมาจากหน้าประตูล็อกแขนไว้อยู่แบบนั้น แต่เธอคนนั้นก็ไม่สิ้นฤทธิ์ง่าย ๆ พุ่งตัวเข้ามาหาแสงเทียนเหมือนหมาบ้า ทั้งเตะ ทั้งถีบผู้ชายที่จับกุมไม่หยุดราวกับว่าไม่มีสติแล้ว

แสงเทียนได้แต่มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง ผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงที่สวย แต่ทำตัวราคาถูกสิ้นดี น่าเวทนา...

“อีหน้าด้าน!!!” คนไม่มีสติตวาดด่าแสงเทียนเสียงดัง ลูกค้าด้านนอกต่างชะโงกเข้ามาดูในห้อง

“หยุดเดี๋ยวนี้!!” แสงเทียนลงจากเตียงที่นั่งอยู่เดินไปใกล้คนที่อาละวาดอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนจะมองเลยไปด้านหลังเธอคนนั้น ทิติยะเดินหน้าตึงเข้ามา!!

“คะ คุณทิ!!!” คนที่แหกปากโวยวายเอ่ยออกมาเสียงสั่น

แสงเทียนหลับตาลง นี่ชุดคลุมอาบน้ำและเธอสวมใส่แค่กางเกงในกระดาษไว้ตัวเดียว ทำไมเธอต้องมาเจออะไรแบบนี้ พ่อแม่ยังไม่เคยด่าเธอขนาดนี้ แต่คนพวกนี้เป็นใคร ผู้หญิงชั้นต่ำ!!

“ลากผู้หญิงคนนี้ออกไป!!!”  ปากสั่ง แต่ตามองเธออยู่ เขารับผ้าคลุมผืนใหญ่ มาคลุมร่างเธอไว้ เธอปัดออก

แสงเทียนโกรธจนมือไม้สั่น เขามีปัญญาจัดการคนได้แค่นี้เองเหรอ บอกเลยว่าโมโหถึงขีดสุด ไร้น้ำยา!!

“ลากมันมานี่!!” เธอตวัดสายตาไปที่การ์ดผู้ชายที่จับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ไม่ตะบันหน้าให้จมูกหักก็ดีเท่าไหร่แล้ว

“เพี๊ยะ!!!” เธอตวัดหลังมือไปที่หน้าน้ำฝนสุดแรง ทั้งห้องเงียบกริบ แสงเทียนจับแขนผู้หญิงคนนั้นกระชากมาตรงหน้า

“เธอรู้ไหมฉันเป็นใคร!” แสงเทียนเอ่ยถามเสียงลอดไรฟัน ผู้หญิงคนนั้นหลบสายตาทั้งที่เมื่อกี้ยังด่าเธอฉอด ๆ อยู่เลย

“เธอเองยังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร แต่มาด่าเธอแบบนี้มันถูกต้องเหรอ? ฉันตบเธอเพราะฉันอยากรู้จักเธอ!!” แสงเทียนออกแรงบีบต้นแขนผู้หญิงที่ด่าว่าเธอสุดแรง

“ตบฉันสิ!! อยากตบฉันไม่ใช่เหรอ!!” มันเหลือบมองทิติยะที่กำลังส่ายหน้าเป็นเชิงห้าม แสงเทียนตัวสูงกว่าผู้หญิงคนนั้นเยอะ ถ้าจะวัดกันเธอก็ไม่น้อยหน้าใครหรอกเรื่องใช้กำลัง!

หญิงสาวผลักน้ำฝนเซไปใส่การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหลัง เธอหันไปมองหน้าเขาจ้องตาแทบลุกเป็นไฟ และเมื่อแสงเทียนคล้ายมือออกทิติยะก็สั่งเสียงเด็ดขาด

“ไอ้ดินเอาตัวออกไป” เมื่อดินเอาตัวน้ำฝนออกไปแล้ว

“ออกไปให้หมด...ยกเว้นคุณ” แสงเทียนหันไปพูดกับทิติยะ

เธอมองหน้าเขาไม่วางตา พนักงานต่างลนลานแย่งกันออกจากห้อง เราจ้องตากันสักพัก สายตาเขาอ่อนลงเมื่อรู้ว่าที่แสงเทียนโกรธเพราะเธอเสียหน้ามาก

“เพี๊ยะ!!!!”

หญิงสาวฟาดมือลงมาที่ใบหน้าคมคายเต็มแรง ประตูยังไม่ทันปิดสนิทดี พนักงานด้านนอกคงได้ยินกันหมดแล้ว จบกันชีวิตประธานบริหาร ดีหัวไม่หมุนจนหลุดจากบ่า กราวใจทิติยะจริง ๆ

“ออกไปได้แล้ว!!”

เธอพูดพร้อมกับหันหลัง เตรียมเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ชายหนุ่มมองตามเธอ แสงเทียนคงจะโกรธมาก นี่คืออาการโมโหสุดขีดของคนที่ Keep look ตลอดเวลาอย่างเธอ ทิติยะยกยิ้ม อย่างน้อยใบหน้าเขาก็ทำให้เธอได้ระบายความโกรธลงบ้าง

แสงเทียนสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ ดูก็รู้ว่าไม่ได้ใส่บราแน่นอน น้ำฝนคงเข้ามาในจังหวะที่เธอกำลังผ่อนคลาย และการที่เธอโดนด่าอย่างแรงต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ และไหนจะการ์ดผู้ชายอีกหลายคนที่เห็นเธอในสภาพที่ไม่ควรเห็น

การที่ทิติยะโดนตบหน้าทีเดียวนั้นคงน้อยไป...

“เดี๋ยว... เทียน ผมขอโทษ” ชายหนุ่มถือวิสาสะขออนุญาตตัวเองจับมือเธอและดึงให้หันหลังกลับมา หญิงสาวเสียหลักล้มมาในอ้อมกอดเขา

“ขอโทษที่ทำให้คุณเจอเรื่องแบบนี้” ชายหนุ่มเอามือลูบแขนเธอและบีบ ๆ ให้เธอใจเย็น ๆ

“ปล่อย!”

“ไม่ปล่อยจนกว่าคุณจะยกโทษให้”

“เพี๊ยะ!” เธอมองหน้าเขา ก่อนจะสะบัดหลังกระแทกใบหน้ามาอีกทีหนึ่ง เยี่ยม!! เต็มหน้า สองข้างไปเลย เลิศ!

“ผมรู้คุณโกรธมาก ผมขอโทษจากใจ ผมมีอดีตที่ไม่ดีเท่าไหร่ แต่ผมสัญญา...ว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก เทียนให้อภัยผมนะ” ทิติยะเอามือเธอมาจูบค้างไว้ สบตาเธอให้เชื่อมไปถึงหัวใจ อยากให้เธอรู้ว่าเขารู้สึกผิดจริง ๆ และเขาจะไม่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ขอให้เธอมั่นใจแต่แสงเทียนพยายามบิดมือออก

“ผมรู้มันเร็วเกินไปสำหรับเรา แต่ผมจะเคลียร์ตัวเอง และจะมาขอโอกาสอีกครั้งกับคุณ ให้โอกาสผมนะ” ชายหนุ่มลูบหลังมือเธอ พร้อมกับเอื้อมมือไปจับสะโพกเธอไว้หลวม ๆ บิดตัวเธอให้หันหน้ามาสบตาเขา

ท่านี้คือท่ากอดกันอยู่...

“ฉันไม่เคยให้โอกาสคุณ” หญิงสาวหลบสายตา แต่ก็ไม่ขยับตัวออก

“แค่คุณให้ผมอยู่ใกล้ ก็ดีมากแล้ว”

“เพราะคุณเป็นแบบนี้ไง...ผู้หญิงคนนั้นถึงได้เป็นบ้าแบบนั้น” ทิติยะหัวเราะ ไม่ใช่แค่น้ำฝนที่บ้า แต่เธอก็ด้วย วันนี้เธอหลุดจริง ๆ หลุดไปแบบเสียทรง

ชายหนุ่มเดินจูงมือเธอที่เตียงนวด และยกตัวเธอขึ้นวางบนเตียง เธอมองเขาแต่ไม่ได้ขัดขืนอะไร เมื่อทิติยะแทรกตัวไปตรงกลางระหว่างขาเธอ ในจังหวะที่แสงเทียนกำลังมึนงง คิดว่าเขาจะทำอะไร จะจูบเธอเหรอ...

“ไม่ใช่แค่ผู้หญิงคนนั้นหรอก” ทิติยะโน้มใบหน้าลงมา สอดฝ่ามือไปรั้งท้ายทอยเธอไว้ ก่อนจะกดริมฝีปากหนาสัมผัสกลีบปากบางอย่างรวดเร็ว

“สินไหมที่โดนตบในวันนี้...เดี๋ยวให้เด็กมาล้างตัวให้ เราไปทานข้าวกันนะ ผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว”

ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่เลิ่กลั่กเหมือนกำลังช็อกอยู่ เขาพูดเองเออเองและเดินออกไปเรียกพนักงานมาดูแลเธอ

ทิติยะไม่หันไปดู สาวน้อยสามขวบที่กำลังนั่งช็อกค้างบนเตียงนวดอีกเลย