เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 7
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-02 13:24:20บทที่ 7
หยอดเข้าไป หยอดได้ หยอดดี หญิงสาวไม่หลงกลเขาหรอก และที่ทำดีด้วยเพราะเธอรู้สึกผิด และเธอเป็นคนมีความรับผิดชอบมากกว่าที่เขาคิด เธอไม่มีวันรู้สึกอะไรกับผู้ชายที่เป็นคาสโนว่าตัวพ่อนึกจะพูดอะไรตามใจปากแบบนี้หรอก
“ติ้ง! ติ้ง!” หญิงสาวมองมือถือ เขาส่งข้อความมาในแอปสีเขียว
[ผมคิดว่าจะไม่มีโอกาสได้คุยกับคุณแบบนี้แล้ว]
[ฉันรีบเคลียร์งานก่อน]
[โอเค ผมรอนะ]
[คุณบอกรอบที่สามแล้วค่ะ]
[ก็ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมรอ...]
[Read...] เธออ่านแต่ไม่ตอบ
แสงเทียนออกจากบริษัท 4 โมง ตรงไปที่รถและขับออกไปยังสีลมจุดมุ่งหมาย ถ้าถามว่าเธอไปหาเขาทำไม หนึ่งเธออยากจะรับผิดชอบนั่นแหละ คือเธอทำเขาเจ็บนะ ก็ต้องเทกแคร์หน่อย เหมือนเวลาที่เธอเทกแคร์ลูกค้าทั่วไปนั่นแหละ เขาจะได้ไม่เอาเรื่องเธอ
สองเธออยากจะแกล้งพวกพี่ชายเธอ อยากจะรู้นักว่าถ้ารู้ว่าเธอมีผู้ชายมาติดแถมเป็นคาสโนว่าตัวพ่อด้วยแล้วจะเป็นยังไงกัน เธอจะใช้คาสโนว่าตัวพ่อนี่แหละ ทำให้พวกพี่เธอเป็นบ้า และจดจำไปอีกนานเลย
มวยถูกคู่ เธอเคยจะใช้คนอื่นแกล้งนะ แต่ผู้ชายพวกนั้นพี่เธอขู่นิดขู่หน่อยก็กระเจิงล่ะ แต่ดูจากทิติยะไม่น่าจะขี้กลัวแบบนั้น หาไรสนุก ๆ ทำดีกว่า
[ครืด...] ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มาเปิดข้อความดู
[ฉันอยู่ล๊อบบี้ข้างล่างแล้ว]
[ดินอยู่ด้านล่าง คุณรอตรงนั้น]
[คุณทิ เจอคุณเทียนแล้วครับ] ทิติยะสลับแอพพลิเคชั่นเพื่อไปอ่านข้อความของดินเลขาส่วนตัว
[เธออยากไปไหนก็ตามใจเธอ ไม่งั้นก็ให้เธอไปรอในห้องทำงานฉันก่อน]
#ล็อบบี้
“สวัสดีครับคุณเทียน ผมดิน ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการครับ” ชายหนุ่มในชุดสูทสุภาพค้อมหัวให้หญิงสาวเล็กน้อย
“..........” เธอไม่ตอบแต่ยื่นมือมาจับมือแทน
“คุณเทียนอยากไปไหนครับ ทานข้าว ดื่มกาแฟ ทำเล็บ สปา หรือนวดตัว”
“อืม...นวดก็ดีนะคะ”
“งั้นเชิญครับ” ดินผายมือ เชิญเธอไปทางลิฟท์ กดชั้น 12
“คุณเทียนจะแวะทานอะไรรองท้องก่อนไหมครับ”
“ไม่ดีกว่า” ออกจากลิฟท์ ดินจึงเอ่ยถามอีกครั้ง
หญิงสาวบุคลิกเธอดีมากทุกย่างก้าวนึกว่านางแบบ ในมือถือกระเป๋าถือใบเล็กสีดำ แค่ถือกระเป๋าก็ดูดี ถึงว่า...เจ้านายเขาถึงเสียอาการแบบนั้น
“ช่วยดูแลคุณเทียนให้ดีนะ...แขกพิเศษคุณทิ” เมื่อถึงห้องนวด ดินเอ่ยบอกพนักงาน
“เชิญค่ะ” หญิงสาวเดินตามพนักงานเข้ามาในห้องรับรองแขกที่ดูกว้างขวางมากเกินกว่าจะเป็นห้องรับรองลูกค้าธรรมดา
“สำหรับแขกของคุณทิค่ะ” เธอคนนั้นผลักประตูห้องเข้าไป
ความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่กระทบผิวหน้า กลิ่นหอมของอโลเวร่า สไตล์ร้านนวดเพื่อผ่อนคลาย กลิ่นที่เธอชอบ...ดอกกุหลาบสีแดงสลับขาวปักบนแท่นวางเรียงตรงทางเดิน และมุมห้อง
“เดี๋ยวคุณเทียนเชิญเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลยค่ะ ดิฉันจะรอคุณเทียนตรงนี้ค่ะ” พนักงานคนนั้นผายมือพร้อมโค้งให้นิดนึง
แสงเทียนเดินเข้ามาในห้องเล็กวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง แกะต่างหู และมองเงาตัวเองในกระจก สำหรับเขาเรื่องพวกนี้คงเล็กน้อย การที่เขาอยากจะได้อะไรสักอย่าง เขาก็ต้องทุ่มเทจนกว่าจะได้มา ยิ่งทุ่มมาก...ยิ่งหวังผลมาก
ทำเป็นใส่ใจตั้งแต่เจ้านายยันลูกน้อง เธอไม่ตกหลุมพรางง่าย ๆ หรอก หึ! แสงเทียนแค่นหัวเราะ
บทล่าสุด
ดั่งมายาลวงรัก บทส่งท้าย
บทส่งท้ายแสงเทียนสวมใส่ชุดแต่งงานสีขาวงาช้างเปิดไหล่ ชายกระโปรงยาวกรอมเท้า ทั้งชุดประดับไปด้วยคริสตัลแพรวพราวระยิบระยับ ตัดโดยห้องเสื้อชื่อดังของเมืองไทย ใบหน้านวลลออตกแต่งอย่างสวยจัด ผมดำขลับยาวสลวยวันนี้ถูกรวบขึ้นโชว์ลำคอระหง“เทียน!! ทิรักเทียน!!” แสงเทียนหัวเราเขาคงโดนเพื่อนแกล้งกว่าจะผ่านแต่ละด่านได้“ไอ้กิต 50,000 แล้วนะเว๊ย มึงจะเอาให้หมดตัวเลยเหรอ!” เจ้าบ่าวได้ทีบ่นยกใหญ่“เอามาอีก! มึงจะผ่านไหมล่ะ เอาเงินมา! ไม่งั้นกูไม่ให้ผ่านนะเว๊ย!”“มึงเพื่อนเจ้าบ่าวทำไมมากั้นประตูเงินประตูทองฝั่งเจ้าสาว!”“กูเลิกคบมึงแล้ว กูชอบคบคนรวย เมียมึงรวยกว่ามึง”แสงเทียนมองมิตรภาพระหว่างทิติยะและเพื่อนสนิทของเขา เธอยิ้มออกมาอย่างสุขใจ พิมพ์ใจที่ยืนอยู่ด่านสุดท้ายหันมายิ้มให้เธอ“พิมพ์ไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ แต่ขอคำสัญญาว่าคุณทิจะรักและซื่อสัตย์กับเทียนคนเดียวนะคะ”“ครับผมสัญญา” เมื่อด่านสุดท้ายผ่านมาได้ ร่างสูงคุ้นเคยในชุดทักซิโด้หล่อเหลาก็เดินมานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ“แต่งงานกันนะเทียน...ทิมารับเทียนไปเป็นเจ้าสาว” แสงเทียนสบตามองผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ“แต่งค่ะ เทียนจะแต่งงานกับทิ” ทิติยะยิ้มก
ดั่งมายาลวงรัก บทที่ 37
บทที่ 37งานแต่งถูกจัดขึ้นที่โรงแรมของทิติยะที่เชียงใหม่ ชายหนุ่มให้คนจัดเตรียมยกกุหลาบทั้งสวนมาไว้ที่นี่ จำลองไปเลยว่านี่คือสวนกุหลาบสีแดงกว้างเกือบ 1 ไร่ เชิญแขกมา 1,000 โต๊ะ งานช้างระดับประเทศไม่น้อยหน้าใครแน่นอน เขาใช้เวลาเตรียมงานอยู่ 2 ประมาณอาทิตย์ต้องรีบจัดงานเพราะตอนนี้เจ้าลูกเขาในท้องใหญ่ขึ้นทุกวัน ดีหน่อยว่าแม่เขาเป็นคนสูงจึงออกแต่ช่วงหน้าท้อง ไม่งั้นก็ได้ลงข่าวกันครึกโครมแน่ ๆพรุ่งนี้เป็นวันจริงแล้ว...เขาเห็นเธอยืนมองออกไปนอกระเบียง เขาเดินเข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง เธอพลิกตัวกลับมา เอามือมาจับใบหน้าเขาไว้ ก่อนจะกดกลีบปากบางจูบลงมาบนริมฝีปากหนา เดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมเขา“เทียนรักทิ...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ” เธอพลิกตัวกลับไป และหันหลังพักพิงร่างกายไว้กับหน้าอกแกร่ง“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะสวยขนาดนี้...เทียนชอบดอกกุหลาบสีแดงแบบนี้”ทิติยะเนรมิตทุกอย่างที่แสงเทียนชอบ สรรหาทุกอย่างให้ดีที่สุด พร้อมที่สุด...เพื่อคนรักของเขาชายหนุ่มยิ้มรับคำชื่นชมอีกทั้งยังกอดรัดร่างที่เริ่มจะอวบอิ่มไว้แนบแน่น ใบหน้าก็ซุกลงที่บ่าเล็กพร้อมเอามือไปลูบท้องเธอเขามองลงไปยังด้านล่างของระเบียงที่พอมองไปจะ
ดั่งมายาลวงรัก บทที่ 36
บทที่ 36ทิติยะได้รับอนุญาตจากหมอเจ้าของไข้ให้ออกจากโรงพยาบาลได้ และในขณะที่เรากำลังเก็บของกลับบ้านกันอยู่แสงเทียนเอาเสื้อมาสวมใส่ให้เขา ส่วนมือหนาก็ติดกระดุมเสื้อต่อไป สายตาเขาเอาแต่จับจ้องที่เธอแทบจะตลอดเวลาไม่วางตา...“ไอ้ทิ! ถ้ามองขนาดนี้! มึงไม่แดกคุณเทียนเข้าไปเลยล่ะ!” กิตที่อยู่ในห้องด้วยเห็นเพื่อนสนิทมองเมียตัวเองแล้วก็ได้แต่ระอาแทนทิติยะได้ทีตวัดสายตาไปมองกิตที่ยืนบ่นอยู่ คนเคยตาเจ็บที่ตอนนี้หายดีแล้วเขาถอดรองเท้าหนังที่สวมใส่อยู่ออก ก่อนจะเดินไปหาและกระโดดถีบศัลยแพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลจนล้มคว่ำ และก็ไม่หยุดประเคนฝ่าเท้าใส่มันอีก!“ถือว่าหายกันที่มึงหลอกกู!”“โอ๊ย! ไอ้ทิ ไอ้เลว! กูเจ็บนะเว๊ย!” กิตร้องโอดโอย“ใครใช้ให้มึงหลอกกูล่ะ!!” ทิติยะไม่แยแส พรางก้มลงเก็บของใส่กระเป๋า“กูเป็นหมอศัลยกรรมกระดูกและประสาทนะเว๊ย! กูไม่ใช่หมอสูติ! กูก็รู้ก่อนมึงไม่เท่าไหร่ โอ๊ยเจ็บ! หลังกู!!” คนที่โดนประทุษร้ายยังคงร้องโวยวายไม่หยุดทิติยะเดินมาใช้ปลายคางวางลงบนบ่าเล็ก ๆ ของแสงเทียนที่ดุเขาเบา ๆ ว่าไม่ควรทำแบบนี้กับเพื่อนเลย“ส่วนคุณ...กลับบ้านผมจะจัดให้หนักเลย” ทิติยะก้มลงไปกระซิบข้างหูเธ
ดั่งมายาลวงรัก บทที่ 35
บทที่ 35เธอขอร้องหมอกิตให้เก็บเป็นความลับไปก่อน เพราะไม่รู้ว่าตัวพ่อเขาจะดีใจหรือเสียใจที่มีลูกตอนนี้แสงเทียนเดินหอบของพะรุงพะรังเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย เธอทำมือบอกให้พยาบาลเงียบเสียง และสั่งให้ไปแกะเอาผลไม้เข้าตู้เย็นเธอรู้มาจากคุณแม่เขาว่าเขาชอบทานผลไม้เย็น ๆ พวกเงาะ มังคุด แตงโม เธอก็ซื้อมาปอกเตรียมใส่กล่องให้เขาทุกวัน“คุณพยาบาลนี่รู้ใจผมจัง...ผมชอบทานผลไม้แบบนี้ เงาะนี่เอาเม็ดออกให้ด้วย เยี่ยมเลย!” ทิติยะน้ำเสียงสดใสขึ้น ทำให้แสงเทียนอดยิ้มไม่ได้เธออมยิ้มมองเขาที่ยกนิ้วโป้งส่งมาทางนี้ ทั้งที่ไม่เห็นว่าเธออยู่ตรงไหน ตลกกินจริง ๆใกล้อาหารมื้อเย็น เธอเตรียมอุ่นกับข้าวที่แพ็กมาให้เขา และจะออกไปรอด้านนอก เพราะกินข้าวเย็นเสร็จเขาต้องแกะผ้าหยอดตาทิติยะไม่ชอบทานอาหารโรงพยาบาล เขาบอกว่าไม่อร่อย เธอก็เลยให้แม่บ้านที่บ้านทำสลับกับอาหารของแม่เขาลิ้นเขาจำรสได้แม่นมาก บางครั้งเธอยังเสียว ๆ กลัวเขาจะจำรสมือแม่บ้านเธอได้ เพราะก่อนหน้านี้เราทานข้าวที่บ้านเธอบ่อยแสงเทียนกำลังเปิดกล่องซุปกระดูกที่ให้แม่บ้านทำมาให้แต่กลิ่นที่ตีขึ้นปะทะจมูกทำให้เธอรู้สึกอยากจะอาเจียนเสียงนำไปก่อนแล้ว และเธอก็
ดั่งมายาลวงรัก บทที่ 34
บทที่ 34กิตหายไปนาน...จนจะได้เวลาทานข้าวเย็น มันจึงเดินเข้ามาบอกว่ามีผ่าตัด ไม่มีเวลาอยู่ด้วยจึงจ้างพยาบาลพิเศษมาดูแล ซึ่งทิติยะไม่ได้ติดอะไรเพราะตอนนี้เดินเหินลำบากต้องใช้ชีวิตอยู่มืด ๆ แบบนี้ไปก่อน“คุณทิได้เวลาอาหารเย็นแล้วค่ะ” พยาบาลพิเศษเอ่ยบอก ทิติยะทานอาหารเองได้รวมถึงห้องน้ำด้วย เพราะจะให้ใครก็ไม่รู้มาจับน้องชายเขาทุกวันเห็นทีจะแปลก ๆ ไปหน่อยชายหนุ่มต้องหยอดยาช่วงเย็น ก็ใช้วิธีปิดไฟในห้องและหยอดยา พยาบาลที่มาดูแลเธอก็จะเงียบ ๆ จะพูดเฉพาะเวลาที่ต้องทานข้าวหรือทานาก็เท่านั้นชีวิตก็วนลูปอยู่แบบนี้ทุกวัน เบื่อแสนเบื่อ แต่ทำไงได้เพื่อนก็แวะเวียนกันมาเยี่ยมให้พอบรรเทาอาการเหงาบ้าง...แต่แสงเทียนไม่เคยมาเลย ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่เคยเลยสักครั้งเดียวแม่ก็โทรมาหา...เล่าให้ฟังว่าแสงเทียนแวะไปหาท่านที่บ้าน ซื้อยาบำรุงไปให้และไปทานข้าวนั่งเล่นที่บ้านแทบทุกวัน ทิติยะได้รับฟังก็รู้สึกใจชื้นที่อย่างน้อยเธอก็ยังแวะไปอยู่เป็นเพื่อนแม่ของเขาวันนั้นก็คงเป็นเธอแหละที่เข้ามาในห้องเอาผลไม้มาเยี่ยม มันก็ทำให้ทิติยะดีใจที่อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้หมดใจกับเขาซะทีเดียว“เป็นไง...ง่อยเลยสิมึง” เสียงการ์ฟิลด์
ดั่งมายาลวงรัก บทที่ 33
บทที่ 33การตรวจตาด้วยการใช้สารย้อมสี และตรวจตาด้วยกล้องจุลทรรศน์ตรวจนัยน์ตาชนิดลำแสงแคบ ซึ่งจะช่วยให้มองเห็นแผลที่กระจกตาได้อย่างชัดเจนและหากผิวกระจกตามีการหลุดออกจะย้อมติดสีเขียว รวมทั้งอาจมีการตรวจทางห้องปฏิบัติการโดยการขูดกระจกตา แล้วนำไปย้อมและเพาะเชื้อเพื่อหาเชื้อที่เป็นสาเหตุของการติดเชื้อร่วมด้วย“ระวังการกระทบกระเทือนที่กระจกตา จริง ๆ จะต้องรักษาโดยครอบตาด้วยฝาครอบตาใส แต่ผมอยากจะปิดด้วยการพันผ้าไปเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องโดนแสง และจะต้องหยอดตาเพื่อลดการอักเสบของม่านตา หยอดตาด้วยยาปฏิชีวนะ ป้ายตาด้วยยาปฏิชีวนะชนิดขี้ผึ้งนะครับ”“เมื่อรักษาแผลหายแล้วหากแผลมีขนาดใหญ่ ซึ่งมีผลต่อการมองเห็น ผมจะพิจารณาผ่าตัดเปลี่ยนกระจกตา และหากมีการอักเสบลามออกมาภายนอกลูกตาอาจต้องรักษาโดยการผ่าตัดนำลูกตาออก”“ไม่ต้องกลัว...มันไม่ได้ร้ายแรงแบบนั้นหรอก หมอต้องพูดให้รู้คร่าว ๆ เกี่ยวกับอาการของโรค อย่ากังวล”เหมือนกิตจะรู้ว่าคนฟังวิตกจึงปลอบใจเพื่อนสนิท ทิติยะพยักหน้าทั้งที่ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นอย่างที่หมอพูดไปแล้วมากกว่าครึ่ง...“ตาข้างขวาอักเสบนิดหน่อยไม่ได้เป็นอะไรมาก อาทิตย์หนึ่งคงดีขึ้น”
บางทีคุณอาจจะชอบ
แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก28.4K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn46.0K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน52.7K viewsบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี53.6K viewsหวง ฤทธิ์ รัก
พราวนภา9 viewsทาสสวาทชู้ซาตาน
มณีน้ำเพชร / My Darling111 viewsโซ่เสน่หาชีคทมิฬ
อัญญาณี719 viewsทัณฑ์รักสิงหราช (20+)
หญิงเพียว942 views
