(ภาคลั่วหยาง) ไก่ให้เจ้า

....หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วเยว่หลิงก็หันมาพูดกับเลี่ยหยาง "ข้าอยากกินไข่" นิ่งสักพัก "....ไก่ด้วย"

เลี่ยหยางก็มานั่งนึกๆ เขาไม่ค่อยรู้ว่าที่ลั่วหยางนี้มีอาหารจำพวกไข่และไก่อะไรขึ้นชื่อบ้าง จึงเรียกพนักงานขึ้นมาถามและสั่งอาหาร ซึ่งเยว่หลิงเลือกเมนูไข่ 3 อย่างคือ 1. ไข่ต้มชา, 2. ไข่ฟูหรง(ไข่เจียวโบราณ) และ 3. ไข่นึ่งน้ำ(ไข่ตุ๋นโบราณ)

ส่วนเมนูไก่นั้นเลือกมาอีก 2 อย่าง คือ ซุปไก่วังลั่วหยาง และไก่ฟูหรง

รอสักพัก พนักงงานก็ยกมาเสริฟถึงที่ห้องพัก

ไข่ต้มชา เป็นไข่ต้มแล้วนำไปเคี่ยวในน้ำชาผสมโชยุ เครื่องเทศ เช่น อบเชย โป๊ยกั๊ก กลิ่นหอม ซึมซาบเข้าถึงเนื้อไข่

ส่วนไข่ฟูหรง เป็นไข่ตีฟู เจียวให้กรอบนอกนุ่มใน มีใส่เนื้อไก่และกุ้งผสมให้ด้วย ดูสวยงามราวกลีบดอกโบตั๋น

และไข่นึ่งน้ำ เป็นไข่ผสมน้ำซุปแล้วนึ่ง เนื้อละเอียดเนียนนุ่ม มีกลิ่นหอมซอสซีอิ๊ว ใส่มีหอยเชลล์แห้งใส่ให้

ส่วนเมนูไก่นั้นก็ยั่วน้ำลายไม่แพ้กัน

ซุปไก่วังลั่วหยาง มาแบบต้มจากไก่บ้านทั้งตัว เคี่ยวนานหลายชั่วโมงจมเปื่อย น้ำซุบใสใส่โสม, เห็ดหอม และเก๋ากี้ มีความหอมหวานจากเนื้อไก่และสมุนไพร

ปิดท้ายไก่ฟูหรง เป็นเนื้อไก่หั่นบางๆ ผัดกับไข่ขา