บทที่4

หลังจากขุนเขากล่าวเปิดงานเสร็จทุกคนก็ไปพร้อมกันที่อควาเรี่ยมเพื่อรอชมการแสดงโซว์ในวันนี้โดยเฉพราะเด็กๆที่ต่างมาเฝ้ารอเจอนางเงือก และในวินาที่ต่อมาก็ได้ยินเสียงเด็กๆและทุกคนในงานต่างส่งเสียงดังกึกก้องทั่ว อควาเรียมเขามองเห็นเงือก2ตัวกำลังดำผุดดำว่ายโชว์ลีลาพริ้วไหวใต้น้ำ เพียงขวัญเธอโชว์ลีลาเป็นเงือกสาวได้สมจริงมากจากการปรบมือและส่งเสียงชื่นชมของคนดูในอควาเรี่ยม เมื่อโชว์ลีลาการว่ายน้ำของเงือกได้ซักพักทั้ง ณดลและเพียงขวัญก็พากันว่ายน้ำตรงมายังตู้กระจกที่มีคนดูเพื่อที่จะทักทายและใกล้ชิดกับคนดู เพียงขวัญในชุดนางเงือกเธอดูสวยงดงามเหมือนกับนางเงือกที่ออกมาจากเทพนิยายเลยส่วนณดลก็หล่อและดูดีในชุดเงือกเช่นกัน และระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังทักทายผู้ชมและถ่ายรูปกับคนดูอยู่นั่นเอง

ขุนเขาซึ่งกับลังจะเดินหันกลับก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาของเขาได้เห็นหน้าเงือกสาวที่ตอนนี้กำลังโบกมือทักทายคนดูอยู่ เหมือนมีเวทมนต์บางอย่างเขาจ้องมองมาที่เงือกสาวตาไม่กระพริบและขาสองข้างของเขาก็ก้าวเดินตรงไปยังตู้กระจกเขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหนเธอนั้นเองในที่สุดเขาก็เจอเธอแล้วผู้หญิงคนนั้นคนที่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ที่อยู่ในคลับและภาพของเธอที่ยังติดตรึงตาตรึงใจเขาอยู่

ณดล เพียงขวัญสบตากันและพยักหน้าบอกให้รู้ว่าการแสดงโชว์ได้จบลงแล้วและทั้งคู่ก็ได้โบกมือลาคนดูและแหวกว่ายหายไป เมื่อโผล่ขึ้นถึงผิวน้ำทุกคนในทีมก็ช่วยกันเก็บอุปกรณ์ต่างๆ

“เป็นไงหายตื่นเต้นยังขวัญ”

“หายแล้วค่ะพี่ณดล”

“วันนี้ขวัญทำได้ดีมากเลยนะ”

“ขอบคุณค่ะพี่ณดลก็เหมือนกันค่ะยอดเยี่ยมไปเลย ที่ขวัญทำออกมาได้ดีขนาดนี้ก็เพราะว่ามีพี่ณดลคอยช่วย”

ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน เพียงขวัญเธอนับถือ ณดลเหมือนพี่ชาย แต่สำหรับ ณดลแล้วเขารู้สึกชอบเพียงขวัญตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

“สวัสดีค่ะดิฉันลินดาเป็นเลขาของท่านประธานห้างแห่งนี้พอดีท่านประธานต้องการที่จะพบคุณ ณดลและคุณ......” ลินดาหันไปมองเพียงขวัญ

“เพียงขวัญค่ะเรียกฉันว่าขวัญเฉยๆก็ได้ค่ะ”

“ค่ะพอดีท่านประธานอยากพบคุณสองคนเชิญค่ะ”ลินดาพา ณดลและเพียงขวัญไปพบขุนเขาที่ห้องทำงาน

ระหว่างนั้นประตูถูกเปิดออกสุดาเดินเข้ามาหาลูกชาย

"ขุนเขาแม่อยากให้ลูกพาหนูวิภาไปทานข้าวจากนั้นก็ไปส่งน้องหน่อยนะลูก พอดีแม่กับคุณเพ็ญศรีจะไปธุระต่อหน่อยนะลูกน้องไม่มีรถไปส่งแม่ฝากเราดูแลน้องด้วยนะ"

"แม่ครับแต่ผมมีงานค้างยังทำไม่เสร็จ"

"แก่อย่ามาโกหกแม่นะ แค่เนี้ยแก่ทำให้แม่ไม่ได้แก่อยากให้แม่ขายหน้า่รึไง"คุณสุดาทำท่าจะร้องห่มร้องไห้เมื่อลูกชายไม่ได้ดังใจ

"ครับ ครับ.."ขุนเขาจำต้องยอมพาวิภาออกไปทานข้าว

คลื่น คลื่น.... เสียงโทรศัพท์ของลินดาเลขาสาวดังขึ้นเธอมองเบอร์ด้วยความแปลกใจ่าเขาจะโทรตามเธอทำไมในเม่อเธอกำลังจะไปหาเขาที่ห้องทำงาน

"ค่ะ ท่านประธาน ค่ะ ค่ะ"เมื่อวางโทรศัพท์จากเจ้านายหนุ่มเธอจึงหันมามองคนทั้งสองที่เดินตามหลังเธอมา

"ต้องขอโทษคุณ ณดลกับคุณขวัญด้วยนะค่ะพอดีท่านประธานติดธุระสำคัญไม่สามารถพบคุณสองคนได้แล้ว แต่ท่านบอกว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะเชิญคุณสองคนมาพบค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ เอาไว้ท่านประธานคุณว่างวันไหนค่อยโทรแจ้งผมกับขวัญก็ได้ครับ"

ขุนเขาพาวิภาไปทานข้าวเสร็จเขาก็พาหล่อนไปส่งที่บ้านทันทีทั้งที่หล่อนชวนเขาไปดูหนังต่อเพราะหล่อนยังไม่ยากกลับบ้านแต่เขาอ้างว่าเขานัดลูกค้าคุยธุระสำคัญไว้ทำให้หล่อนยอมกลับแต่โดยดี

ระหว่างทางในรถคันหรูขุนเขาก็พูดกับลูกน้องคนสนิท

“ไอ้ต้นไปสืบประวัติของผู้หญิงที่แสดงโชว์เป็นนางเงือกวันนี้   ว่าเธอชื่ออะไร.....ว่าบ้านอยู่ที่ไหนอยู่กับใคร ตอนนี้ทำอะไรอยู่ สืบมาให้ละเอียด ที่สำคัญเธอมีแฟนรึยัง”

“ค..ค..ครับนาย นายจะอยากรู้ไปทำไมครับหรือว่า....นายสนใจผู้หญิงคนนั้น”ต้นมองผู้เป็นนาย เพราะตั้งแต่เขาอยู่กับนายมาไม่เคยเห็นนายคิดที่จะสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคนแม้แต่คุณเจนนี่ที่เคยคบเป็นแฟนกับนายเขาก็ไม่เคยเห็นนายจะสนในเธอสักเท่าไหร่

“มึงไม่ต้องถามกูให้ทำอะไรก็ทำ.... ไปกูจะไปคลับดื่มแก้เซ๊งซักหน่อย”ขุนเขาพูดเสียงเข้มมองหน้าลูกน้องคนสนิทด้วยสายตาตำหนิเมื่อลูกน้องคนสนิทสอดรู้สอดเห็นในสิ่งที่เขาให้ทำ

คลับXXX

ณดลพาทีมงานของเขามาเลี้ยงฉลองกันที่คลับหรูเพราะทุกคนเรียกร้องอยากมาเที่ยวคลับสักครั้งซึ่งเขาก็ตามใจทุกคนเพื่อเป็นการฉลองงานในวันนี้ที่ทุกคนได้ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี และที่สำคัญงานนี้เขาตั้งใจเลี้ยงเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่คือเพียงขวัญสาวน้อยแสนสวยที่เขาสนใจอีกด้วย พอมาถึงคลับทุกคนก็ไปเลือกที่นั่ง

"อ้าวขวัญใช่ไม"

"พี่มะนาว พอดีขวัญมากับพี่ๆที่ทำงานค่ะ"

"เป็นไงบ้างแม่สบายดีไม ช่วงนี้พี่ยุ่งเลยไม่ได้ไปใช้บริการเลยฝากความคิดถึงให่แม่เราด้วยนะว่างๆพี่จะไปเยียม"

"ค่ะ พี่มะนาว  "

"โอเครจ๊ะ งั้นพี่ไปทำงานต่อละอยากได้อะไรเรียกเด็กๆได้เลยนะ"

"ค่ะพี่"

ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานกันและกำลังได้ที่ทั้งเสียงเพลงไฟแสงสีที่เร้าใจบางคนเต้นบางคนกินดื่มอย่างเมามันพร้อมทั้งส่งเสียงหัวเราะคุยกันอย่างสนุกสนานในกลุ่มเพียงขวัญเธอซึ่งไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อนแต่ด้วยเพื่อนร่วมงานหลายคนคะยั้นคะยอเธอเลยจำต้องดื่มเพื่อรักษามารยาท

“เป็นยังไงบ้างขวัญ.....ไหวไหม...เคยมาที่แบบนี้ไม....ถ้าไม่เคยดื่มพี่ว่าขวัญดื่มน้อยๆหน่อยก็ได้เดียวก็เมาหลอก”ณดลถามหญิงสาวตรงหน้า 

“ดีค่ะพี่ณดลสนุกดีค่ะ ขวัญไม่เป็นไรค่ะดื่มบ้างก็ดี ....จริงๆแล้วขวัญก็เคยมานะค่ะแค่เอาเสื้อที่ตัดมาส่งให้ลูกค้านะค่ะแต่ไม่เคยเข้ามานั่งแบบนี้สักทีค่ะ”หญิงสาวยิ้มให้กับณดล

“ขวัญไม่ออกไปเต้นกับพวกพี่ๆเขา”

“ไม่หละค่ะขวัญเต้นไม่เป็นขอนั่งดื่มมองทุกคนเต้นแบบนี้ดีแล้วค่ะ”

“งั้นเรามาดื่มกัน”ณดลเทเครื่องดื่มสีอำพันให้กับเพียงขวัญหญิงสาวดื่มไม่รู้ว่าดื่มไปกี่แก้วแล้วและตอนนี้หล่อนเริ่มรู้สึกมึนๆหัว และเนื่องจาเกเธอดื่มมากไปหน่อยเลยรู้สึกอยากเข้าห้องนำ้

“ขวัญขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ”

“ให้พี่ไปเพื่อนไหมขวัญ”

“ไม่ต้องค่ะขวัญไปเองได้พี่ณดลอยูดื่มกับทุกคนเถอะค่ะ”หญิงสาวโบกมือก่อนเดินออกไป

ทุกการกระทำของเพียงขวัญอยู่ในสายตาของชายหนุ่มมาตลอด มันช่างบังเอิญจริงๆขุนเขาซึ่งนั่งอยู่ชั้นสองห้องวีไอพีซึ่งเป็นห้องประจำของเขากับเพื่อนเจ้าของคลับเขาไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้มาเจอเธอที่นี่่คลับแห่งนี่ซึ่งเขาจะมาที่คลับแห่งนี้เป็นประจำอยู่แล้วขุนเขาวางแก้วเหล้าในมือจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นแล้วหันไปบอกเพื่อนที่นั่งดื่มอยู่

“มึงจะไปไหน”

“กูจะไปเข้าห้องน้ำ”