เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่4
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-24 21:21:02หลังจากขุนเขากล่าวเปิดงานเสร็จทุกคนก็ไปพร้อมกันที่อควาเรี่ยมเพื่อรอชมการแสดงโซว์ในวันนี้โดยเฉพราะเด็กๆที่ต่างมาเฝ้ารอเจอนางเงือก และในวินาที่ต่อมาก็ได้ยินเสียงเด็กๆและทุกคนในงานต่างส่งเสียงดังกึกก้องทั่ว อควาเรียมเขามองเห็นเงือก2ตัวกำลังดำผุดดำว่ายโชว์ลีลาพริ้วไหวใต้น้ำ เพียงขวัญเธอโชว์ลีลาเป็นเงือกสาวได้สมจริงมากจากการปรบมือและส่งเสียงชื่นชมของคนดูในอควาเรี่ยม เมื่อโชว์ลีลาการว่ายน้ำของเงือกได้ซักพักทั้ง ณดลและเพียงขวัญก็พากันว่ายน้ำตรงมายังตู้กระจกที่มีคนดูเพื่อที่จะทักทายและใกล้ชิดกับคนดู เพียงขวัญในชุดนางเงือกเธอดูสวยงดงามเหมือนกับนางเงือกที่ออกมาจากเทพนิยายเลยส่วนณดลก็หล่อและดูดีในชุดเงือกเช่นกัน และระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังทักทายผู้ชมและถ่ายรูปกับคนดูอยู่นั่นเอง
ขุนเขาซึ่งกับลังจะเดินหันกลับก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาของเขาได้เห็นหน้าเงือกสาวที่ตอนนี้กำลังโบกมือทักทายคนดูอยู่ เหมือนมีเวทมนต์บางอย่างเขาจ้องมองมาที่เงือกสาวตาไม่กระพริบและขาสองข้างของเขาก็ก้าวเดินตรงไปยังตู้กระจกเขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหนเธอนั้นเองในที่สุดเขาก็เจอเธอแล้วผู้หญิงคนนั้นคนที่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ที่อยู่ในคลับและภาพของเธอที่ยังติดตรึงตาตรึงใจเขาอยู่ ณดล เพียงขวัญสบตากันและพยักหน้าบอกให้รู้ว่าการแสดงโชว์ได้จบลงแล้วและทั้งคู่ก็ได้โบกมือลาคนดูและแหวกว่ายหายไป เมื่อโผล่ขึ้นถึงผิวน้ำทุกคนในทีมก็ช่วยกันเก็บอุปกรณ์ต่างๆ “เป็นไงหายตื่นเต้นยังขวัญ” “หายแล้วค่ะพี่ณดล” “วันนี้ขวัญทำได้ดีมากเลยนะ” “ขอบคุณค่ะพี่ณดลก็เหมือนกันค่ะยอดเยี่ยมไปเลย ที่ขวัญทำออกมาได้ดีขนาดนี้ก็เพราะว่ามีพี่ณดลคอยช่วย” ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน เพียงขวัญเธอนับถือ ณดลเหมือนพี่ชาย แต่สำหรับ ณดลแล้วเขารู้สึกชอบเพียงขวัญตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน “สวัสดีค่ะดิฉันลินดาเป็นเลขาของท่านประธานห้างแห่งนี้พอดีท่านประธานต้องการที่จะพบคุณ ณดลและคุณ......” ลินดาหันไปมองเพียงขวัญ “เพียงขวัญค่ะเรียกฉันว่าขวัญเฉยๆก็ได้ค่ะ” “ค่ะพอดีท่านประธานอยากพบคุณสองคนเชิญค่ะ”ลินดาพา ณดลและเพียงขวัญไปพบขุนเขาที่ห้องทำงานระหว่างนั้นประตูถูกเปิดออกสุดาเดินเข้ามาหาลูกชาย
"ขุนเขาแม่อยากให้ลูกพาหนูวิภาไปทานข้าวจากนั้นก็ไปส่งน้องหน่อยนะลูก พอดีแม่กับคุณเพ็ญศรีจะไปธุระต่อหน่อยนะลูกน้องไม่มีรถไปส่งแม่ฝากเราดูแลน้องด้วยนะ"
"แม่ครับแต่ผมมีงานค้างยังทำไม่เสร็จ"
"แก่อย่ามาโกหกแม่นะ แค่เนี้ยแก่ทำให้แม่ไม่ได้แก่อยากให้แม่ขายหน้า่รึไง"คุณสุดาทำท่าจะร้องห่มร้องไห้เมื่อลูกชายไม่ได้ดังใจ
"ครับ ครับ.."ขุนเขาจำต้องยอมพาวิภาออกไปทานข้าว
คลื่น คลื่น.... เสียงโทรศัพท์ของลินดาเลขาสาวดังขึ้นเธอมองเบอร์ด้วยความแปลกใจ่าเขาจะโทรตามเธอทำไมในเม่อเธอกำลังจะไปหาเขาที่ห้องทำงาน
"ค่ะ ท่านประธาน ค่ะ ค่ะ"เมื่อวางโทรศัพท์จากเจ้านายหนุ่มเธอจึงหันมามองคนทั้งสองที่เดินตามหลังเธอมา
"ต้องขอโทษคุณ ณดลกับคุณขวัญด้วยนะค่ะพอดีท่านประธานติดธุระสำคัญไม่สามารถพบคุณสองคนได้แล้ว แต่ท่านบอกว่าถ้าว่างเมื่อไหร่จะเชิญคุณสองคนมาพบค่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ เอาไว้ท่านประธานคุณว่างวันไหนค่อยโทรแจ้งผมกับขวัญก็ได้ครับ"
ขุนเขาพาวิภาไปทานข้าวเสร็จเขาก็พาหล่อนไปส่งที่บ้านทันทีทั้งที่หล่อนชวนเขาไปดูหนังต่อเพราะหล่อนยังไม่ยากกลับบ้านแต่เขาอ้างว่าเขานัดลูกค้าคุยธุระสำคัญไว้ทำให้หล่อนยอมกลับแต่โดยดี
ระหว่างทางในรถคันหรูขุนเขาก็พูดกับลูกน้องคนสนิท
“ไอ้ต้นไปสืบประวัติของผู้หญิงที่แสดงโชว์เป็นนางเงือกวันนี้ ว่าเธอชื่ออะไร.....ว่าบ้านอยู่ที่ไหนอยู่กับใคร ตอนนี้ทำอะไรอยู่ สืบมาให้ละเอียด ที่สำคัญเธอมีแฟนรึยัง”
“ค..ค..ครับนาย นายจะอยากรู้ไปทำไมครับหรือว่า....นายสนใจผู้หญิงคนนั้น”ต้นมองผู้เป็นนาย เพราะตั้งแต่เขาอยู่กับนายมาไม่เคยเห็นนายคิดที่จะสนใจผู้หญิงคนไหนเลยสักคนแม้แต่คุณเจนนี่ที่เคยคบเป็นแฟนกับนายเขาก็ไม่เคยเห็นนายจะสนในเธอสักเท่าไหร่ “มึงไม่ต้องถามกูให้ทำอะไรก็ทำ.... ไปกูจะไปคลับดื่มแก้เซ๊งซักหน่อย”ขุนเขาพูดเสียงเข้มมองหน้าลูกน้องคนสนิทด้วยสายตาตำหนิเมื่อลูกน้องคนสนิทสอดรู้สอดเห็นในสิ่งที่เขาให้ทำคลับXXX
ณดลพาทีมงานของเขามาเลี้ยงฉลองกันที่คลับหรูเพราะทุกคนเรียกร้องอยากมาเที่ยวคลับสักครั้งซึ่งเขาก็ตามใจทุกคนเพื่อเป็นการฉลองงานในวันนี้ที่ทุกคนได้ทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี และที่สำคัญงานนี้เขาตั้งใจเลี้ยงเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่คือเพียงขวัญสาวน้อยแสนสวยที่เขาสนใจอีกด้วย พอมาถึงคลับทุกคนก็ไปเลือกที่นั่ง"อ้าวขวัญใช่ไม"
"พี่มะนาว พอดีขวัญมากับพี่ๆที่ทำงานค่ะ"
"เป็นไงบ้างแม่สบายดีไม ช่วงนี้พี่ยุ่งเลยไม่ได้ไปใช้บริการเลยฝากความคิดถึงให่แม่เราด้วยนะว่างๆพี่จะไปเยียม"
"ค่ะ พี่มะนาว "
"โอเครจ๊ะ งั้นพี่ไปทำงานต่อละอยากได้อะไรเรียกเด็กๆได้เลยนะ"
"ค่ะพี่"
ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานกันและกำลังได้ที่ทั้งเสียงเพลงไฟแสงสีที่เร้าใจบางคนเต้นบางคนกินดื่มอย่างเมามันพร้อมทั้งส่งเสียงหัวเราะคุยกันอย่างสนุกสนานในกลุ่มเพียงขวัญเธอซึ่งไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อนแต่ด้วยเพื่อนร่วมงานหลายคนคะยั้นคะยอเธอเลยจำต้องดื่มเพื่อรักษามารยาท
“เป็นยังไงบ้างขวัญ.....ไหวไหม...เคยมาที่แบบนี้ไม....ถ้าไม่เคยดื่มพี่ว่าขวัญดื่มน้อยๆหน่อยก็ได้เดียวก็เมาหลอก”ณดลถามหญิงสาวตรงหน้า “ดีค่ะพี่ณดลสนุกดีค่ะ ขวัญไม่เป็นไรค่ะดื่มบ้างก็ดี ....จริงๆแล้วขวัญก็เคยมานะค่ะแค่เอาเสื้อที่ตัดมาส่งให้ลูกค้านะค่ะแต่ไม่เคยเข้ามานั่งแบบนี้สักทีค่ะ”หญิงสาวยิ้มให้กับณดล “ขวัญไม่ออกไปเต้นกับพวกพี่ๆเขา” “ไม่หละค่ะขวัญเต้นไม่เป็นขอนั่งดื่มมองทุกคนเต้นแบบนี้ดีแล้วค่ะ” “งั้นเรามาดื่มกัน”ณดลเทเครื่องดื่มสีอำพันให้กับเพียงขวัญหญิงสาวดื่มไม่รู้ว่าดื่มไปกี่แก้วแล้วและตอนนี้หล่อนเริ่มรู้สึกมึนๆหัว และเนื่องจาเกเธอดื่มมากไปหน่อยเลยรู้สึกอยากเข้าห้องนำ้ “ขวัญขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ” “ให้พี่ไปเพื่อนไหมขวัญ” “ไม่ต้องค่ะขวัญไปเองได้พี่ณดลอยูดื่มกับทุกคนเถอะค่ะ”หญิงสาวโบกมือก่อนเดินออกไป ทุกการกระทำของเพียงขวัญอยู่ในสายตาของชายหนุ่มมาตลอด มันช่างบังเอิญจริงๆขุนเขาซึ่งนั่งอยู่ชั้นสองห้องวีไอพีซึ่งเป็นห้องประจำของเขากับเพื่อนเจ้าของคลับเขาไม่คิดเลยว่าวันนี้จะได้มาเจอเธอที่นี่่คลับแห่งนี่ซึ่งเขาจะมาที่คลับแห่งนี้เป็นประจำอยู่แล้วขุนเขาวางแก้วเหล้าในมือจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นแล้วหันไปบอกเพื่อนที่นั่งดื่มอยู่ “มึงจะไปไหน” “กูจะไปเข้าห้องน้ำ”
บทล่าสุด
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่8
เพียงขวัญเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอแม่ที่นั่งเหม่อลอยมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังใช้ความคิดบางอย่าง ขนาดเธอเดินเข้ามาในห้องแม่ยังไม่รู้สึกตัว ผู้หญิงที่เข้ามาหาแม่และกลับออกไปเธอมาหาแม่ทำไม แม่ไม่มีเพื่อนหรือมีญาติที่ไหนเท่าที่เธอจำความได้แม่ไม่เคยเล่าให้เธอฟังเลย เพียงขวัญเดินมาหยุดที่เตียงของผู้เป็นแม่เธอมองดูแม่ด้วยความสงสารเธอเอื้อมมือมาจับที่มือของแม่มาลีสะดุ้งรู้สึกตัวตื่นจากความคิดที่มากมายเกิดขึ้นในหัวของเธอ หันมามองหน้าลูกสาวอันเป็นที่รัก"มาถึงตั้งแต่เมื่อไรลูก""ขวัญพึ่งเข้ามาค่ะ แม่ค่ะวันนี้เป็นไงบ้างค่ะ" "แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก"มาลีพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนเหนื่อย"ใครมาเยี่ยมแม่เหรอค่ะ ขวัญไม่เคยเห็นหน้าเลยผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่่เดินออกไป""มานั่งลงก่อนลูกแม่มีเรื่องสำคัญจะบอกขวัญลูก"มาลีเธอไม้รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดีเธอไม่เคยพูดกับเพียงขวัญเรื่องพ่อให้ลูกรู้เลยว่าพ่อของเธอเป็นใครเพราะมาลีไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมาอีก ในอดีตมาลีเป็นพนักงานช่างตัดเสื้อในห้องเสื้อหรูแห่งหนึ่งซึ่งลูกค้าที่มาสั่งตัดส่วนใหญ่ก็เป็นคนมีเงินมีฐานะ มาลีได้พบกับคุณวิโรจน์พ่อของเพียงขวัญในวันที
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่7
"แม่ แม่ค่ะ แม่ฟื้นแล้ว" เพียงขวัญพูดทั้งน้ำตา"แม่ไม่สบายทำไมแม่ไม่ยอมบอกขวัญค่ะ""แม่ไม่เป็นไรหลอกลูกแม่แค่เป็นลมเอง""แม่อย่าโกหกขวัญเลยค่ะคุณหมอบอกขวัญหมดแล้ว แม่ค่ะแม่ต้องรักษานะค่ะแม่จะได้อยู่กับขวัญนานๆ"มาลีมองหน้าลูกสาวด้วยสายตาที่ตื้นตันเธอไม่อยากให้ลูกลำบากเพราะเธอ"แต่ค่ารักษามันแพงนะลูกเราไม่มีเงิน จะเอาเงินมาจากไหนตั้งมายมาย ขวัญไม่ต้องห่วงแม่นะลูกแม่ไม่เป็นไรหลอก""แม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะงานพิเศษที่ขวัญทำอยู่เจ้านายขวัญใจดีมากค่ะแม่ขวัญสามารถเบิงเงินมาใช้ก่อนได้เดียวหัวหน้าจะหักเงินในส่วนที่ขวัญจะได้เองแม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เดียวพรุ่งนี้ขวัญจะเข้าไปคุยกับหัวหน้า แม่ไม่ต้องกังวลเรื่องค่ารักษานะค่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของขวัญเอง แม่ต้องพักผ่อนให้เยอะๆนะค่ะ" เพียงขวัญพูดเสียงใสพร้อมกับรอยยิ้มเพื่อทำให้แม่รู้สึกสบายใจและไม่ต้องกังวนเพียงขวัญกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าเพื่อที่จะมานอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลระหว่างที่เธอกำลังนั่งคิดอะไรอยู่เธอก็มองไปเห็นถุงกระดาษมันเป็นถุงใส่เสื้อของลูกค้าที่แม่ตัดเสร็จแล้วมีชื่อติดที่ถุง "เจ้มะนาว" มีความคิดบางอย่างเกิดขึ้นบนหัวของหญิงสาวเธอหยิงถุงกระดาษแล
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่6
"ออ.....คือ.....คือ....ที่สำคัญเธอยังไม่มีแฟนคับนาย โสด...โสด..คับบบบนาย"ต้นพูดทะเล่นท่าทางยิ้มยียวนกวนตีนผู้เป็นนายเหมือนกับรู้ใจนายหนุ่มเขาไม่เคยเห็นเจ้านายสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยขุนเขายิ้มอย่างพอใจความรู้สึกหงุดหงิดที่อยู่ในใจเมื่อสักครู่คลายลงไปทันที"แต่มีเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งครับนายคือว่าตอนนี้แม่ของเธอกำลังป่วยแต่ว่าเธอไม่รู้เพราะแม่เธอไม่ยอมบอกกลัวลูกสาวจะเสียใจ""ป่วย..ป่วยเป็นอะไรวะถึงไม่ยอมบอกลูกสาว""แม่ของเธอป่วยเป็นเนื้องอกในสมองคับ เธอไม่ยอมบอกลูกสาวเพราะกลัวลูกสาวจะเสียใจและต้องลำบากหาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาล "ขุนเขาฟังในสิ่งที่ลูกน้องคนสนิทรายงานพร้อมกับมีความคิดเกิดขึ้นมากมายกับเรื่องราวของหญิงสาวที่เขาได้รับฟังตื่นเช้าเพียงขวัญแต่งตัวเตรียมไปมหาลัยพอลงมาถึงชั้นล่างของบ้านกลิ่นหอมของอาหารก็ลอยมาเข้าจมูกของเธอ เมื่อมองไปเห็นแม่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว "แม่ค่ะ วันนี้แม่ทำอะไรทานค่ะหอมเชียว""ลงมาแล้วเหรอลูกมาๆ แม่ทำกลับข้าวเสร็จพอดีเลยลูก มีแต่ของชอบของลูกทั้งนั้นเลยมาๆกินเสร็จแล้วจะได้ไปเรียนเดี่ยวสายลูก""ค่ะแม่ แม่น่ารักที่สุดเลยค่ะเอาไว้ขวัญจะตั้งใจเรียนรีบเ
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่5
“มึงรีบกลับมานะโว้ย...มึงอย่าเสือกหนีกับก่อนอีกหล่ะ”ขุนเขาไม่ตอบแต่เขาเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไปทั้งที่จริงแล้วห้องนำ้ชั้นบนสำหรับห้องวีไอพีก็มีแต่ชายหนุ่มกลับลงมาชั้นล่างแทนระหว่างที่เพียงขวัญเดินมาเข้าห้องน้ำเสียงเพลงค่อนข้างดัง ผู้คนมากหน้าหลายตาทั้งดื่มทั้งเต้นนัวเนียกันอย่างเมามันเธอมองดูคนเหล่านั้นแต่ก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นักเธอเดินฝ่ากลุ่มคนเหล่านั้นเลี่ยงเดินตรงไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางเดินไปห้องน้ำหมับ...หมับ มือใหญ่คว้ากำเข้าที่ข้อมือเล็กขาวของหญิงสาวดึงอย่างแรงจนคนตัวเล็กต้องเซหันกลับมามอง“ว่าไงจ๊ะน้องสาวคนสวยไปต่อกับพี่ไหมจ๊ะ”ชายหนุ่มหน้าตาเจ้าชู้จับที่แขนของเพียงขวัญสายตาที่มองมายังเธอทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยดี“ปล่อยค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ”เพียงขวัญพยายามดึงมือออกจากผู้ชายตรงหน้าแต่ยิ่งเธอพยายามดึงมือออกชายตรงหน้ายิ่งจับแขนเธอไว้แน่นกว่าเดิม“อย่าทำเป็นเล่นตัวเลยน่าน้องสาวจะเอาเท่าไหร่เดียวพี่จ่ายไม่อั้นแค่ทำให้พี่มีความสุขก็พอ”“ปล่อยนะฉันบอกให้ปล่อยไอ้บ้า... ฉันไม่รู้จักแก”เธอพยายามดิ้นสุดแรงในขณะที่ไอ้ผู้ชายคนนั้นกำลังจะดึงเธอเข้าไปกอดผลัวะ... เสียงกำป
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่4
หลังจากขุนเขากล่าวเปิดงานเสร็จทุกคนก็ไปพร้อมกันที่อควาเรี่ยมเพื่อรอชมการแสดงโซว์ในวันนี้โดยเฉพราะเด็กๆที่ต่างมาเฝ้ารอเจอนางเงือก และในวินาที่ต่อมาก็ได้ยินเสียงเด็กๆและทุกคนในงานต่างส่งเสียงดังกึกก้องทั่ว อควาเรียมเขามองเห็นเงือก2ตัวกำลังดำผุดดำว่ายโชว์ลีลาพริ้วไหวใต้น้ำ เพียงขวัญเธอโชว์ลีลาเป็นเงือกสาวได้สมจริงมากจากการปรบมือและส่งเสียงชื่นชมของคนดูในอควาเรี่ยม เมื่อโชว์ลีลาการว่ายน้ำของเงือกได้ซักพักทั้ง ณดลและเพียงขวัญก็พากันว่ายน้ำตรงมายังตู้กระจกที่มีคนดูเพื่อที่จะทักทายและใกล้ชิดกับคนดู เพียงขวัญในชุดนางเงือกเธอดูสวยงดงามเหมือนกับนางเงือกที่ออกมาจากเทพนิยายเลยส่วนณดลก็หล่อและดูดีในชุดเงือกเช่นกัน และระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังทักทายผู้ชมและถ่ายรูปกับคนดูอยู่นั่นเอง ขุนเขาซึ่งกับลังจะเดินหันกลับก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาของเขาได้เห็นหน้าเงือกสาวที่ตอนนี้กำลังโบกมือทักทายคนดูอยู่ เหมือนมีเวทมนต์บางอย่างเขาจ้องมองมาที่เงือกสาวตาไม่กระพริบและขาสองข้างของเขาก็ก้าวเดินตรงไปยังตู้กระจกเขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหนเธอนั้นเองในที่สุดเขาก็เจอเธอแล้วผู้หญิงคนนั้นคนที่ใส่เสื้อยืดกางเกง
ตรวนรักร้ายท่านประธานมาดนิ่ง บทที่3
ห้างสรรพสินค้าขุนเขาห้างสรรพสินค้าชื่อดังของตะกูลลิ้มวัฒนกูลทุกคนกำลังวุ่นในการเตรียมงานเปิดตัวอควาเรียมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทยตูด ตูด.... เสียงสายเรียกเข้า“คุณลินดาเข้ามาหาผมหน่อย” ขุุนเขาเรียกเลขาสาวเข้ามาพบในห้องทำงาน“ค่ะท่านประธาน”เสียงลูกบิดประตูเปิดออกลินดาเดินเข้าไปหาท่านประธานหนุ่มหล่อ ขุนเขาที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานหรูได้เงยหน้ามองเลขาสาวตรงหน้า“เตรียมงานไปถึงไหนแล้วครับตอนนี้ ผมหวังว่าทุกอย่างคงเรียบร้อยดีนะ ”“ค่ะท่านประธานทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ และเรื่องการแสดงโชว์ทางเราได้ติดต่อไปเรียบร้อยแล้วค่ะซึ่งเป็นทีมแสดงโชว์ที่เป็นเบอร์หนึ่งของเมืองไทยเลยค่ะรับรองว่างานนี้ผู้เข้าชมต้องตื่นตาตื่นใจกับการแสดงโชว์ครั้งนี้แน่นอนค่ะ”“ดี แล้วเรื่องการเข้าชมละวันเปิดงานผมอยากให้ทางเราให้เข้าชมฟรีนะไม่ต้องเก็บเงิน อ๋อและถ้าการแสดงโชว์ครั้งนี้ยอดเยี่ยมอย่างที่คุณว่าจริงคุณก็จัดการติดต่อให้พวกเขามาทำการแสดงโชว์ที่อควาเรียมของเราประจำได้เลยนะ”“ค่ะท่านประธาน”“คุณออกไปเตรียมงานเถอะแล้วอย่าให้มีอะไรผิดพลาดหละ” ลินดารับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มเสร็จก็เดินออกจากห้องไปคลืน..คลืน...ขุนเขามองเสียงโ
บางทีคุณอาจจะชอบ
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol17.1K viewsเมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C15.4K viewsCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI47.9K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn28.0K viewsตราบาปหัวใจ
อิ่น เยว่575 viewsโซ่คล้องรักอสูร
คุณธิดา1.3K viewsเธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]
มณีภัทรสร25 viewsหนี้หัวใจใต้กลลวง
แพรวรุณ464 views
