บทที่3

ห้างสรรพสินค้าขุนเขา

ห้างสรรพสินค้าชื่อดังของตะกูลลิ้มวัฒนกูลทุกคนกำลังวุ่นในการเตรียมงานเปิดตัวอควาเรียมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย

ตูด ตูด.... เสียงสายเรียกเข้า

“คุณลินดาเข้ามาหาผมหน่อย” ขุุนเขาเรียกเลขาสาวเข้ามาพบในห้องทำงาน

“ค่ะท่านประธาน”

เสียงลูกบิดประตูเปิดออกลินดาเดินเข้าไปหาท่านประธานหนุ่มหล่อ ขุนเขาที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานหรูได้เงยหน้ามองเลขาสาวตรงหน้า

“เตรียมงานไปถึงไหนแล้วครับตอนนี้ ผมหวังว่าทุกอย่างคงเรียบร้อยดีนะ ”

“ค่ะท่านประธานทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ และเรื่องการแสดงโชว์ทางเราได้ติดต่อไปเรียบร้อยแล้วค่ะซึ่งเป็นทีมแสดงโชว์ที่เป็นเบอร์หนึ่งของเมืองไทยเลยค่ะรับรองว่างานนี้ผู้เข้าชมต้องตื่นตาตื่นใจกับการแสดงโชว์ครั้งนี้แน่นอนค่ะ”

“ดี แล้วเรื่องการเข้าชมละวันเปิดงานผมอยากให้ทางเราให้เข้าชมฟรีนะไม่ต้องเก็บเงิน อ๋อและถ้าการแสดงโชว์ครั้งนี้ยอดเยี่ยมอย่างที่คุณว่าจริงคุณก็จัดการติดต่อให้พวกเขามาทำการแสดงโชว์ที่อควาเรียมของเราประจำได้เลยนะ”

“ค่ะท่านประธาน”

“คุณออกไปเตรียมงานเถอะแล้วอย่าให้มีอะไรผิดพลาดหละ” ลินดารับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มเสร็จก็เดินออกจากห้องไป

คลืน..คลืน...

ขุนเขามองเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมองสายเรียกเข้าเป็นของแม่ของเขาเอง

“ครับแม่”

“เมื่อวานลูกไม่ยอมกลับมาค้างที่บ้านเป็นอะไรรึเปล่า”

“เปล่าครับแม่พอดีผมมีงานต้องทำจนดึกเลยค้างที่คอนโดครับ” เขาพูดโกหกผู้เป็นแม่เพราะว่าคอนโดของเขาตั้งอยู่ใกล้แถวที่ทำงาน

“วันนี้แม่มีนัดทานข้าวกับคุณเพ็ญศรีอยากให้ลูกไปด้วยทำงานเสร็จแล้วกลับมารับแม่ด้วยนะแม่จะรออยู่ที่บ้าน”

“แต่แม่ครับงานผมยุ่งมากๆเลยครับช่วงนี้ก็กำลังเตรียมตัวเปิดงานอวาเรียมอีกครับแม่”

“ก็นั้นแหละเรื่องนี้แหละแม่ถึงอยากให้ลูกไปทานข้าวกับแม่ลูกจะได้ชวนหนูวิภาวีไปงานนี้ด้วยนะลูกแค่นี้นะแม่รอยู่ที่บ้านนะ”

ตูด ตูด .......

“แม่ครับ แม่...”เขายังไม่ได้ตอบกลับเลยผู้เป็นแม่ก็รีบวางสายตัดบทไปซะอย่างนั้นทำให้เขาต้องจำใจไปรับแม่และไปกินข้าวตามคำสั่งของผู้เป็นแม่ เมื่อมาถึงร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่นัดหมายของผู้เป็นแม่ที่ได้จัดเตรียมทุกอย่างไวเรียนร้อยแล้ว

“ขุนเขานี้หนูวิภา จำน้องได้ไหมลูก” ผู้เป็นแม่ดูกระตือลือล้นแนะนำหญิงสาวให้กับบุตรชาย ขุนเขามีท่าทีไม่สนใจเท่าไหร่ทำให้ผู้เป็นแม่ต้องใช้มือมาแตะที่แขนของลูกชายเบาๆเขาจึงยิ้มขึ้นมานิดหนึ่ง ซึ่งก็เป็นปกติอยู่แล้วกลับใบหน้าที่เย็นชาไม่รู้หนาวรู้ร้อนแบบนี้

“สวัสดีค่ะพี่ขุนเขา”หญิงสาวทักทายชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาคมเข้มตรงหน้าซึ่งเขาก็ไม่มีทีท่าที่จะสนใจเธอเลยสักนิดเธอแต่เธอไม่สนใจหรอกเพราะเธอเชื่อว่าผู้หญิงสวยๆอย่างเธอจะไม่สามารถใช้มารยาหญิงเอาชนะใจเขาได้ 

“ชวนน้องไปงานเปิดอควาเรียมของเราซิลูก”

“หนูวิภาคงว่างนะลูกแม่อยากให้หนูมางานเปิดตัวอควาเรี่ยมของพี่เขานี่บัตรเชิญนะลูก เชิญคุณเพ็ญศรีกับคุณวิโรจน์ด้วยนะค่ะ” เมื่อเห็นลูกชายเงียมไม่ยอมพูดทำให้ผู้เป็นแม่ต้องเป็นธุระจัดการทุกอย่างเองชะเลย เพ็ญศรียิ้มตอบรับ ส่วนวิภาก็ยิ้มด้วยความดีใจ

“ค่ะคุณป้า แต่เหมือนพี่ขุนเขาจะไม่อยากให้วิภาไปด้วยสักเท่าไหร่นะค่ะคุณป้า”

“ไม่หรอกลูกพี่เขาก็เป็นแบบนี้หละจ้าไม่ค่อยพูด จริงไหม....ขุนเขาลูก”ผู้เป็นแม่มองมาที่ลูกชายตาเขียว ชายหนุ่มจำต้องยิ้มและทำตัวเย็นชานั่งเฉยไม่พูดอะไรอีก

เมื่อทานข้าวเสร็จขุนเขาก็ไปส่งแม่ที่บ้านแล้วเขาก็บอกกับผู้เป็นแม่ว่ามีนัดกับเพื่อนต่อคงกลับดึกหน่อยหรืออาจจะไปค้างที่คอนโด

คลับXXX

ชั้น2 ห้องวีไอพีซึ่งเป็นห้องประจำของเขาและเพื่อนเจ้าของคลับหรูแห่งนี้ชายหนุ่มนั่งที่โซฟาในมือถือแก้วเหล้าราคาแพงสายตาของเขาทอดมองลงไปชั้นล่างเผื่อเขาจะได้เจอใครซักคนที่ภาพของเธอคอยวนเวียนอยู่ในหัวของเขา แต่ก็ว่างเปล่า

“เป็นบ้าอะไรไปวะกู คิดบ้าอะไรวะ ก็แค่เด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง”ชายหนุ่มสบทกับตัวเองสายหัวไปมาพร้อมกับยกแก้วเหล้าเข้าปาก

“โทษทีวะเพื่อนมึงมานานยังวะ”ไมเคิ้ลถามเพื่อนหลังจากที่เขามาช้าเพราะต้องไปส่งแฟนสาวที่เพ้นเฮาร์ก่อน

“กูมาจนกินเหล้ามึงจะหมดขวดแล้ว”

“เออๆ...กูขอโทษ เดียววันนี้กูเลี้ยงมึงเอง”

ทั้งสองนั่งดื่อกันอย่างสนุกสนาน

"กูว่ามึงน่าจะหาผู้หญิงซักคนมาเป็นแฟนนะโว้ยมึงจะได้มีเพื่อนแก้เหงา มึงดูอย่างกูมีแฟนดีนะโว้ยมีคนคอยดูแลไม่เหงากลับบ้านมีคนรออยู่ดีจะตาย ที่สำคญแม่มึงจะได้เลิกวุ้นวายกับชีวิตมึง"

“ที่กูไม่ยอมคบกับใครเพราะกูยังไม่เจอคนที่ใช่จริงๆสำหรับกูโว้ย” พูดจบจากนั้นภาพของหญิงสาวอีกคนที่เขาคนึงหาก็ลอยขึ้นมาในหัวของเขา

“กูอยากจะเห็นหน้าผู้หญิงคนที่ใช่สำหรับมึงจริงๆวะว่าจะหน้าตาเป็นยังไง”

“เออจริงวันเสาร์นี้มึงอย่าลืมไปงานเปิดอควาเรียมห้างกูนะโว้ยกูเอาบัตรเชิญวางไว้บนโต๊ะ”

"กูจะพลาดได้ไงเพื่อนงานนี้กูต้องไปแน่ถึงมึงไม่เชิญกูก็จะไป

ห้างสรรพสินค้าขุนเขา

งานเปิดตัว อควาเรียม ในห้างดังที่ภายในงานถูกจัดและตกแต่งอย่างเลิศหรูอลังกาลเหมาะสมกับที่เป็นห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในประทศ แขกเหลื่อมากมายพากันมาร่วมแสดงความยินดีและมาร่วมชมการแสดงโชว์นางเงือกซึ่งไม่ค่อยได้เห็นบ่อยนักในประเทศไทย ส่วนใหญ่จะมีแต่แสดงในต่างประเทศ

ขุนเขาประธานหนุ่มก้าวเข้ามาในงานด้วยชุดสูทสีเทาราคาแพง ซึ่งมันทำให้เขาที่ดูดีอยู่แล้วยิ่งดูดีหล่อคมเข้มขึ้นไปอีกเป็นร้อยเป็นพันเท่า จนทำให้สาวสาวในงานต่างมองตากันและส่งเสียงซุบซิบด้วยความชื่นชม

“ทางนี้ลูก...ขุนเขา”เสียงคุณสุดาเรียกลูกชาย

ขุนเขาเดินเข้าไปหาผู้เป็นแม่และยกมือไหว้ผู้ใหญ่เพื่อนๆของผู้เป็นแม่

“แหมๆลูกชายคุณสุดาหล่อมากเลยนะค่ะเนี่ย ทั้งหล่อทั้งเกง ถอดแบบคุณพ่อมเลยนะค่ะ คุณนนทีสามีคุณสุดาตอนหนุ่มก็หล่อเอาการนะค่ะคุณสุดาเนี่ยโชคดีจริงๆนะค่ะ”

คุณสุดายิ้มแก้มปริเมื่อมีคนชมสามีและลูกชาย

“อ้าวนั้นหนูวิภามาแล้วเดินไปรับน้องซิลูกไปทักทายคุณหญิงด้วย”

“สวัสดีค่ะคุณป้า สวัสดีค่ะพี่ขุนเขา”หญิงสาวไม่พูดเปล่าแต่เดินไปเกาะแขนของเขาไว้แน่นพร้อมส่งยิ้มหวานด้วยความดีใจวันนี้วิภาวิแต่งตัวสวยด้วยชุดสายเดี่ยวสีแดงตัดกับผิวขาวของเธอวิภาจัดว่าเป็นหญิงสาวที่สวยแต่เขากลับไม่มีความรู้สึกกับเธอเหมือนกับชายหนุ่มกำลังมองหาหญิงสาวอันเป็นที่รัก 

“ท่านประธานค่ะได้เวลากล่าวเปิดงานแล้วค่ะ”เลขาสาวสวยเดินมาเรียกผู้เป็นเจ้านายหนุ่ม ขุนเขาพยักหน้ารับ

“ผมขอตัวก่อนนะครับ”จากนั้นเขาก็แกะมือของหญิงสาวที่เกาะแขนเขาแน่นอยู่ออกก่อนเดินจากไป

ชั้นสองของอาคารซึ่งเป็นที่ที่ทำการแสดงโชว์ทีมแสดงทุกคนพร้อม เครื่องมืออุปกรณ์ป้องกันอุบัติเหตุต่างๆที่จะอาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลาพร้อม

“เพียงขวัญพร้อมไหม” เธอตอบพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าออกแรงๆ เหมือนกับจะเป็นการกระตุ้นให้ตัวเองคลายความวิตก กังกลก่อนที่จะเริ่มทำการแสดง

“ไม่ต้องตื่นเต้นนะทำตัวให้สบายผ่อนคลาย ทำเหมือนกับทีเราเคยซ้อมกันพี่เชื่อว่าขวัญทำได้”ณดล พูดกับหญิงสาวเพื่อให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย

“ค่ะ”

“ทุกคนพร้อมนะเหลือเวลาอีก 10 นาทีก็จะเริ่มทำการแสดงแล้ว”ทีมงานทุกคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองมี 2 คนที่ไปสแตนบายใต้น้ำพร้อมถังออกซิเจนเผื่อมีเหตุฉุกเฉินเวลาทำการแสดงและที่เหลือสแตนบายอยู่ด้านบนส่วน 2 คน ที่ต้องทำหน้าที่แสดงโชว์คือ ณดล กับเพียงขวัญ ซึ่งก็แต่งตัวสแตนบายพร้อมแล้วทั้งคู่