เพียงขวัญสาวน้อยที่เกือบต้องขายตัวเพื่อหาเงินมารักษาแม่ที่ป่วย แต่โชคชะตาก็พลิกผันเธอรู้เรื่องชาติกำเนิดของตัวเองแท้ที่จริงเธอมีพ่อเป็นถึงเจ้าของบริษัทใหญ่โต แต่แล้วโชคชะตาหรือพรมลิขิตทำให้เธอต้องแต่งงานกับขุนเขาหนุ่มหล่อมาดเข้มผู้ไม่เคยเชื่อมั่นในความรัก เขาและเธอจะประครองรักครั้งนี้ได้หรือไม่
View Moreเพียงขวัญ สาวน้อยวัย 19 ปี เธอเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยผิวขาวสะอาดสะอ้าน ตาโต ริมฝีปากอวบอิ่มเป็นสีชมพู หุ่นสวยทุกอย่างที่รวมเป็นเธอมันช่างดูเพอร์เฟคชะทุกอย่าง ถึงแม้ว่าเธอจะเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะยากจนเธออาศัยอยู่กับแม่เพียงลำพังโดยเธอไม่เคยรู้เลยว่าพ่อของเธอเป็นใคร แม่บอกเพียงว่าพ่อกับแม่เลิกรากันไปตั้งแต่ตอนที่เธอยังเด็กมาก และเธอเองก็ไม่เคยถามเราะทุกครั้งพูดถึงพ่อแม่จะมีสีหน้าที่เศร้าเธอจึงไม่เคยที่จะถามเกี่ยวกับเรื่องพ่ออีกเลยเพราะเธอกลัวจะทำให้แม่ไม่สบายใจ เพียงขวัญจึงอาศัยอยู่กับแม่เพียงลำพังสองคน มาลีแม่ของเธอมีอาชีพเป็นช่างเย็บผ้าซึ่งฝีมือการเย็บผ้าของแม่ถือว่าเป็นมืออาชีพเพราะแม่เคยเป็นช่างตัดเย็บในห้องเสื้อชื่อดังมาก่อนแต่หลังจากที่ได้เลิกลากับพ่อแม่ก็ได้ลาออกจากงานและพาเธอย้ายมาอยู่บ้านเช่าแห่งนี้ เธออาศัยอยู่กับแม่ที่บ้านเช่าไม้สองชั้นหลังเล็กนี้ตั้งแต่เด็กจนโตเท่าที่จำความได้ แม่รับจ้างเย็บผ้าอยู่ที่บ้านพอให้มีรายได้อยู่บ้างถึงไม่มากแต่ก็สามาถที่จะส่งเสียให้เธอเรียนได้จนจบชั้นมัธยมและตอนนี้เธอกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยของรัฐบาลแห่งหนึ่ง
“แม่คะ แม่ค่ะ” เสียงหวานของเพียงขวัญเรียกผู้เป็นแม่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดีใจ
“ว่ายังไงลูกเสียงดังมาแต่ไกลเชียวนะเรา”มาลีซึ่งกำลังนั่งเย็บผ้าอยู่ต้องวางมือและเงยหน้าขึ้นมองลูกสาว
เพียงขวัญกอดผู้เป็นแม่ “แม่ค่ะขวัญสอบติดเข้ามหาลัยได้แล้วค่ะ” เพียงขวัญสอบติดคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยของรัฐบาลแห่งหนึ่ง
“เก่งมากลูกสาวแม่” มาลีส่งยิ้มให้กลับลูกสาวแต่แววตาก็ยังมีความกังวนอยู่บ้างเพราะการเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยมันต้องใช้เงิน แต่เธอก็อยากให้ลูกสาวได้เรียนสูงๆเพื่อจะได้มีงานดีๆทำ เพียงขวัญมองหน้าผู้เป็นแม่เธอเข้าใจว่าแม่ของเธอต้องคิดเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนครั้งนี้อย่างแน่นอน
“แม่ค่ะแม่ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายนะค่ะขวัญจะทำงานและเรียนไปด้วยเพื่อแบ่งเบาภาระของแม่เมื่อเรียนจบแล้วขวัญจะเป็นคนดูแลแม่เองค่ะแม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยอีก”
“แม่รู้ว่าลูกสาวของแม่เก่งและเป็นเด็กดีแต่ขวัญจะไปทำงานอะไรละลูกแม่กลัวว่าขวัญจะเหนื่อยทั้งทำงานและเรียนไปด้วยมันจะไหวหรือลูก”มาลีพูดเอามือลูบหัวของลูกสาวอันเป็นที่รักในขณะที่เพียงขวัญยังกอดผู้เป็นแม่เอาไว้
“ไหวซิค่ะแม่ขวัญโตแล้วนะค่ะแถมขวัญยังเป็นลูกสาวของแม่ที่ทั้งเก่งและเป็นแบบอย่างให้ขวัญมาตลอดแค่นี้สบายมากค่ะแม่ไม่ต้องเป็นห่วงขวัญนะค่ะ” เพียงขวัญพูดเสียงใสพพร้อมส่งยิ้มหวานให้กับผู้เป็นแม่
มหาวิทยาลัยฺBBBB
วันแรกของการเปิดเรียนหญิงสาวในชุดนักศึกษาเสื้อพอดีตัวเผยให้เห็นอกเต่งตึงภายใต้เสื้อตัวจิ๋วทั้งที่ไม่เคยผ่านมือหมอและกระโปรงเข้ารูปเหนือเขาเผยให้เห็นขาขาวเรียวสวยได้รูปส่งผลให้คนร่างเล็กแต่มีส่วนเว้าส่วนโค้งที่สมบูรณ์แบบ
“เพียงขวัญ เพียงขวัญ รอฉันด้วย” เสียงของอนงค์เพื่องรักเพียงคนเดี่ยวที่เพียงขวัญมี อนงค์สอบเข้าเรียนมหาลัยเดียวกันกับเพียงขวัญและเลือกเรียนคณะเดียวกัน
“อนงค์ฉันนึกว่าแกจะมาก่อนฉันนะเนี่ย” เพียงขวัญยิ้มให้กับเพื่อนสาว
ระหว่างเดินไปยังอาคารเรียนอนงค์ก็นึกได้เรื่องที่เพียงขวัญให้ช่วยหางานให้เธอหลังเลิกเรียนเพื่อหารายได้เสริม
“นี่ขวัญงานที่แกให้ฉันช่วยหานะมีอยู่งานหนึ่งน่าสนใจนะโว้ยเงินดีแต่ว่าแม่แกจะยอมให้แกทำไมก็เท่านั้นนะ”อนงค์บอกเพียงขวัญ
“งานอะไรของแกวะ”เพียงขวัญรู้สึกแปลงใจ
“งานอาชีพนางเงือกโชว์ ฉันเห็นว่าแก่ว่ายน้ำ และก็ดำน้ำเก่ง พอดีฉันมีพี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันเขาทำงานอยู่ที่คณะเงือกโชว์เขาเล่าให้ฟังนะว่าเขาต้องการนางเงือกโชว์คนของเค้าไม่พอทำเฉพาะช่วยวันหยุดหรือช่วงมีคนจ้างไปแสดงโชว์ตามงานต่างๆที่สำคัญเงินดีมากนะ”
เพียงขวัญนิ่งไปครู่หนึ่ง “น่าสนใจดีนะตกลงฉันจะลองไปสมัครดู แล้วฉันจะต้องทำอะไรยังไงบ้างพี่แกเล่าให้ฟังไหม”
“ถ้าแก่ตกลงทำเดียวอาทิตย์หน้านี้เราไม่มีเรียนฉันพาแกไปหาพี่ชายฉันกัน”อนงค์บอกกับเพียงขวัญ
“ตกลงแต่ตอนนี้ฉันว่าเรารีบเข้าเรียนกันก่อนดีกว่า”เพียงขวัญพูดกับอนงค์จากนั้นสองสาวก็พากันเดินขี้นอาคารเรียน
รถยุโรปสีดำคันหรูขับวิ่งมาจอดหน้าโรงแรมระดับห้าดาวชายหนุ่มหน้าตาหล่อคมเข้มดูดีสวมชุดสูทราคาแพงก้าวลงจากรถเมื่อลูกน้องคน สนิทเปิดประตูให้
“นายเชิญครับ”ต้นลูกน้องคนสนิทเอยบอกเจ้านายหนุ่ม
ขุนเขาชายหนุ่ม อายุ 28 ปี เจ้าของทายาทธุรกิจโรงแรมและห้างสรรพสินค้ารายใหญ่ของประเทศซึ่งมีอยู่หลายสาขาทั้งในและต่างประเทศ ขุนเขารับช่วงต่อธุรกิจจากบิดาในการเข้ารับหน้าที่เป็นผู้บริหารใหญ่ เขาเป็นผู้ชายรูปร่างสูงขาว หุ่นนายแบบ หน้าตาหล่อคมเข้มหาที่ติไม่ได้ด้วยรูปร่างหน้าตาราวกับเทพบุตร ทำให้เขาเป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั้งประเทศแค่เขากวักมือเรียกแม่สาวๆเหล่านั้นก็พร้อมที่จะมอบกายให้เขาบนเตียงแต่ว่าเขากลับไม่เคยสนใจในตัวผู้หญิงคนไหนมาก่อนในชีวิตและเขาคิดว่าความรักไม่มีอยู่จริง ผู้หญิงทุกคนก็เห็นแก่เงินเหมือนกันหมด มีแต่แม่ของเขาที่คอยแต่จะหาคู่ให้กับเขาอยู่ตลอดเวลาเมื่อชายหนุ่มเข้ามานั่งที่โต๊ะทำงานได้ไม่นาน
ก๊อกๆ เสียงประตูห้องทำงานก็ดังขึ้น
"เข้ามา วาไงคุณลินดา"
"ท่านประธานค่ะเที่ยงวันนี้ท่านมีนัดทานข้าวกับคุณเดวิดที่ร้านอาหารNNNค่ะ" ลินดาเลขาสาวสวยแจ้งผู้เป็นเจ้านายหนุ่ม
ขุนเขาพยักหน้าตอบรับโดยไม่ได้มองหน้าหล่อนแล้วบอกให้เธอออกไป
คลื่น คลื่น เสียงโทรศัพท์ของขุนเขาดังขึ้น
“ครับแม่ ผมไม่ว่างครับเที่ยงนี้ผมมีนัดทานข้าวคุยธุระกับลูกค้าเอาไว้วันหลังนะครับ...แม่ก็รู้ว่ามันเสียเวลาเปล่าผมไม่สนใจ”
“ขุนเขาแต่หนูวิภาวีเขาสวยหน้ารักมากเลยนะลูกอีกอย่างหนูวิภาวีก็เพิ่งเรียนจบมาจากต่างประเทศเลยนะลูกแม่อยากให้ลูกทำความรู้จักกับน้องเอาไว้”
“เอาไว้คราวหน้านะครับแม่แค่นี้นะครับ”ขุนเขารีบวางสายตัดบทสนสนากับผู้เป็นแม่ทันที
ตูด ตูด
สิ้นเสียงโทรศัพท์ขุนเขาก็สายหัว ก้มหน้าทำงานต่อเมื่อถึงเวลาใกล้นัดเขาลุกจากเก้าอี้หยิบเสื้อสูทหรูราคาแพงมาใส่ก่อนออกจากห้องทำงานไป
คลับXXX
เมื่อเสร็จงานขุนเขาก็มายังคลับหรูแห่งหนึ่งซึ่งเป็นของไมเคิ้ลเพื่อนรักของเขาเมื่อเขามาถึงพนักงานก็รู้งานรีบพาเขาไปยังห้องวีไอพีซึ่งอยู่ชั้นสองของคลับซึ่งห้องนี้จะมองเห็นห้องข้างล่างได้ทุกมุม
“ขุนเขามึงเป็นอะไรวะหน้าตามึงดูเคียดๆนะโว้ย”ไมเคิ้ลเอ๋ยถามเพื่อน
“เดียวกูหาเด็กสาวๆสวยๆมาคอยดูแลมึงหน่อยดีกว่าเผื่อมึงจะอารมณ์ดีขึ้นมาบ้าง” ไมเคิ้ลถามเพื่อน ทั้งที่รู้ว่าขุนเขาไม่เคยเลยที่จะมองผู้หญิงแบบนี้หรือแบบไหนก็ตาม ตั้งแต่เขาจำความได้ ขุนเขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ แต่มีนิสัยเย็นชาสาวๆวิ่งเข้าหาตลอดแต่กลับไม่ยอมสนใจใครเป็นพิเศษ
“กูเบื่อวะ แม่ชอบจับคู่หาผู้หญิงมาให้กูตลอด”
"แม่มึงคงอยากอุ้มหลาน ความจริงกูว่ามึงน่าจะคบใครสักคนและแต่งงานได้แล้วนะ เพื่อนๆส่วนใหญ่แต่งงานบางคนก็มีลูกกันแล้วนะโว้ย"
"แต่กูไม่อยากแต่ง"
“มึงจะเครียดไปทำไมมึงก็ยอมๆทำตามใจแม่มึงดิลองคบไปก่อน ไปกันไม่ได้จริงๆมึงก็หยุด มึงเป็นผู้ชายนะโว้ยไม่มีอะไรต้องเสียมีแต่ได้กับได้”ไมเคิ้ลใช้มือตบไปที่ไหล่เพื่อนเบา
ขุนเขานั่งดื่มเหล้าระหว่างนั้นเขาก็เพ่งมองไปยังชั้นล่างของคลับสายตาของเขาก็ไปสะดุดที่หญิงสาวร่างเล็กในชุดเสื้อยืดสีขาวตัวเล็กพอดีตัวกับกางเกงยีนส์เข้ารูปหน้าตาสะสวยผิวขาวสะอาดสะอ้านซึ่งดูจากชุดแล้วหล่อนคงไม่ได้มาเที่ยวอย่างแน่นอนเพราะในมือของหล่อนถือของพลุงพลังและการแต่งกายที่ไม่ใช่แบบที่มาเที่ยวในสถานที่แบบนี้
เพียงขวัญเปิดประตูห้องเข้ามาก็เจอแม่ที่นั่งเหม่อลอยมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังใช้ความคิดบางอย่าง ขนาดเธอเดินเข้ามาในห้องแม่ยังไม่รู้สึกตัว ผู้หญิงที่เข้ามาหาแม่และกลับออกไปเธอมาหาแม่ทำไม แม่ไม่มีเพื่อนหรือมีญาติที่ไหนเท่าที่เธอจำความได้แม่ไม่เคยเล่าให้เธอฟังเลย เพียงขวัญเดินมาหยุดที่เตียงของผู้เป็นแม่เธอมองดูแม่ด้วยความสงสารเธอเอื้อมมือมาจับที่มือของแม่มาลีสะดุ้งรู้สึกตัวตื่นจากความคิดที่มากมายเกิดขึ้นในหัวของเธอ หันมามองหน้าลูกสาวอันเป็นที่รัก"มาถึงตั้งแต่เมื่อไรลูก""ขวัญพึ่งเข้ามาค่ะ แม่ค่ะวันนี้เป็นไงบ้างค่ะ" "แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก"มาลีพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนเหนื่อย"ใครมาเยี่ยมแม่เหรอค่ะ ขวัญไม่เคยเห็นหน้าเลยผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่่เดินออกไป""มานั่งลงก่อนลูกแม่มีเรื่องสำคัญจะบอกขวัญลูก"มาลีเธอไม้รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดีเธอไม่เคยพูดกับเพียงขวัญเรื่องพ่อให้ลูกรู้เลยว่าพ่อของเธอเป็นใครเพราะมาลีไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมาอีก ในอดีตมาลีเป็นพนักงานช่างตัดเสื้อในห้องเสื้อหรูแห่งหนึ่งซึ่งลูกค้าที่มาสั่งตัดส่วนใหญ่ก็เป็นคนมีเงินมีฐานะ มาลีได้พบกับคุณวิโรจน์พ่อของเพียงขวัญในวันที
"แม่ แม่ค่ะ แม่ฟื้นแล้ว" เพียงขวัญพูดทั้งน้ำตา"แม่ไม่สบายทำไมแม่ไม่ยอมบอกขวัญค่ะ""แม่ไม่เป็นไรหลอกลูกแม่แค่เป็นลมเอง""แม่อย่าโกหกขวัญเลยค่ะคุณหมอบอกขวัญหมดแล้ว แม่ค่ะแม่ต้องรักษานะค่ะแม่จะได้อยู่กับขวัญนานๆ"มาลีมองหน้าลูกสาวด้วยสายตาที่ตื้นตันเธอไม่อยากให้ลูกลำบากเพราะเธอ"แต่ค่ารักษามันแพงนะลูกเราไม่มีเงิน จะเอาเงินมาจากไหนตั้งมายมาย ขวัญไม่ต้องห่วงแม่นะลูกแม่ไม่เป็นไรหลอก""แม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะงานพิเศษที่ขวัญทำอยู่เจ้านายขวัญใจดีมากค่ะแม่ขวัญสามารถเบิงเงินมาใช้ก่อนได้เดียวหัวหน้าจะหักเงินในส่วนที่ขวัญจะได้เองแม่ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เดียวพรุ่งนี้ขวัญจะเข้าไปคุยกับหัวหน้า แม่ไม่ต้องกังวลเรื่องค่ารักษานะค่ะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของขวัญเอง แม่ต้องพักผ่อนให้เยอะๆนะค่ะ" เพียงขวัญพูดเสียงใสพร้อมกับรอยยิ้มเพื่อทำให้แม่รู้สึกสบายใจและไม่ต้องกังวนเพียงขวัญกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าเพื่อที่จะมานอนเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลระหว่างที่เธอกำลังนั่งคิดอะไรอยู่เธอก็มองไปเห็นถุงกระดาษมันเป็นถุงใส่เสื้อของลูกค้าที่แม่ตัดเสร็จแล้วมีชื่อติดที่ถุง "เจ้มะนาว" มีความคิดบางอย่างเกิดขึ้นบนหัวของหญิงสาวเธอหยิงถุงกระดาษแล
"ออ.....คือ.....คือ....ที่สำคัญเธอยังไม่มีแฟนคับนาย โสด...โสด..คับบบบนาย"ต้นพูดทะเล่นท่าทางยิ้มยียวนกวนตีนผู้เป็นนายเหมือนกับรู้ใจนายหนุ่มเขาไม่เคยเห็นเจ้านายสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยขุนเขายิ้มอย่างพอใจความรู้สึกหงุดหงิดที่อยู่ในใจเมื่อสักครู่คลายลงไปทันที"แต่มีเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งครับนายคือว่าตอนนี้แม่ของเธอกำลังป่วยแต่ว่าเธอไม่รู้เพราะแม่เธอไม่ยอมบอกกลัวลูกสาวจะเสียใจ""ป่วย..ป่วยเป็นอะไรวะถึงไม่ยอมบอกลูกสาว""แม่ของเธอป่วยเป็นเนื้องอกในสมองคับ เธอไม่ยอมบอกลูกสาวเพราะกลัวลูกสาวจะเสียใจและต้องลำบากหาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาล "ขุนเขาฟังในสิ่งที่ลูกน้องคนสนิทรายงานพร้อมกับมีความคิดเกิดขึ้นมากมายกับเรื่องราวของหญิงสาวที่เขาได้รับฟังตื่นเช้าเพียงขวัญแต่งตัวเตรียมไปมหาลัยพอลงมาถึงชั้นล่างของบ้านกลิ่นหอมของอาหารก็ลอยมาเข้าจมูกของเธอ เมื่อมองไปเห็นแม่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว "แม่ค่ะ วันนี้แม่ทำอะไรทานค่ะหอมเชียว""ลงมาแล้วเหรอลูกมาๆ แม่ทำกลับข้าวเสร็จพอดีเลยลูก มีแต่ของชอบของลูกทั้งนั้นเลยมาๆกินเสร็จแล้วจะได้ไปเรียนเดี่ยวสายลูก""ค่ะแม่ แม่น่ารักที่สุดเลยค่ะเอาไว้ขวัญจะตั้งใจเรียนรีบเ
“มึงรีบกลับมานะโว้ย...มึงอย่าเสือกหนีกับก่อนอีกหล่ะ”ขุนเขาไม่ตอบแต่เขาเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไปทั้งที่จริงแล้วห้องนำ้ชั้นบนสำหรับห้องวีไอพีก็มีแต่ชายหนุ่มกลับลงมาชั้นล่างแทนระหว่างที่เพียงขวัญเดินมาเข้าห้องน้ำเสียงเพลงค่อนข้างดัง ผู้คนมากหน้าหลายตาทั้งดื่มทั้งเต้นนัวเนียกันอย่างเมามันเธอมองดูคนเหล่านั้นแต่ก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่นักเธอเดินฝ่ากลุ่มคนเหล่านั้นเลี่ยงเดินตรงไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางเดินไปห้องน้ำหมับ...หมับ มือใหญ่คว้ากำเข้าที่ข้อมือเล็กขาวของหญิงสาวดึงอย่างแรงจนคนตัวเล็กต้องเซหันกลับมามอง“ว่าไงจ๊ะน้องสาวคนสวยไปต่อกับพี่ไหมจ๊ะ”ชายหนุ่มหน้าตาเจ้าชู้จับที่แขนของเพียงขวัญสายตาที่มองมายังเธอทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยดี“ปล่อยค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ”เพียงขวัญพยายามดึงมือออกจากผู้ชายตรงหน้าแต่ยิ่งเธอพยายามดึงมือออกชายตรงหน้ายิ่งจับแขนเธอไว้แน่นกว่าเดิม“อย่าทำเป็นเล่นตัวเลยน่าน้องสาวจะเอาเท่าไหร่เดียวพี่จ่ายไม่อั้นแค่ทำให้พี่มีความสุขก็พอ”“ปล่อยนะฉันบอกให้ปล่อยไอ้บ้า... ฉันไม่รู้จักแก”เธอพยายามดิ้นสุดแรงในขณะที่ไอ้ผู้ชายคนนั้นกำลังจะดึงเธอเข้าไปกอดผลัวะ... เสียงกำป
หลังจากขุนเขากล่าวเปิดงานเสร็จทุกคนก็ไปพร้อมกันที่อควาเรี่ยมเพื่อรอชมการแสดงโซว์ในวันนี้โดยเฉพราะเด็กๆที่ต่างมาเฝ้ารอเจอนางเงือก และในวินาที่ต่อมาก็ได้ยินเสียงเด็กๆและทุกคนในงานต่างส่งเสียงดังกึกก้องทั่ว อควาเรียมเขามองเห็นเงือก2ตัวกำลังดำผุดดำว่ายโชว์ลีลาพริ้วไหวใต้น้ำ เพียงขวัญเธอโชว์ลีลาเป็นเงือกสาวได้สมจริงมากจากการปรบมือและส่งเสียงชื่นชมของคนดูในอควาเรี่ยม เมื่อโชว์ลีลาการว่ายน้ำของเงือกได้ซักพักทั้ง ณดลและเพียงขวัญก็พากันว่ายน้ำตรงมายังตู้กระจกที่มีคนดูเพื่อที่จะทักทายและใกล้ชิดกับคนดู เพียงขวัญในชุดนางเงือกเธอดูสวยงดงามเหมือนกับนางเงือกที่ออกมาจากเทพนิยายเลยส่วนณดลก็หล่อและดูดีในชุดเงือกเช่นกัน และระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังทักทายผู้ชมและถ่ายรูปกับคนดูอยู่นั่นเอง ขุนเขาซึ่งกับลังจะเดินหันกลับก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาของเขาได้เห็นหน้าเงือกสาวที่ตอนนี้กำลังโบกมือทักทายคนดูอยู่ เหมือนมีเวทมนต์บางอย่างเขาจ้องมองมาที่เงือกสาวตาไม่กระพริบและขาสองข้างของเขาก็ก้าวเดินตรงไปยังตู้กระจกเขาจ้องมองอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหนเธอนั้นเองในที่สุดเขาก็เจอเธอแล้วผู้หญิงคนนั้นคนที่ใส่เสื้อยืดกางเกง
ห้างสรรพสินค้าขุนเขาห้างสรรพสินค้าชื่อดังของตะกูลลิ้มวัฒนกูลทุกคนกำลังวุ่นในการเตรียมงานเปิดตัวอควาเรียมที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทยตูด ตูด.... เสียงสายเรียกเข้า“คุณลินดาเข้ามาหาผมหน่อย” ขุุนเขาเรียกเลขาสาวเข้ามาพบในห้องทำงาน“ค่ะท่านประธาน”เสียงลูกบิดประตูเปิดออกลินดาเดินเข้าไปหาท่านประธานหนุ่มหล่อ ขุนเขาที่นั่งอยู่โต๊ะทำงานหรูได้เงยหน้ามองเลขาสาวตรงหน้า“เตรียมงานไปถึงไหนแล้วครับตอนนี้ ผมหวังว่าทุกอย่างคงเรียบร้อยดีนะ ”“ค่ะท่านประธานทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ และเรื่องการแสดงโชว์ทางเราได้ติดต่อไปเรียบร้อยแล้วค่ะซึ่งเป็นทีมแสดงโชว์ที่เป็นเบอร์หนึ่งของเมืองไทยเลยค่ะรับรองว่างานนี้ผู้เข้าชมต้องตื่นตาตื่นใจกับการแสดงโชว์ครั้งนี้แน่นอนค่ะ”“ดี แล้วเรื่องการเข้าชมละวันเปิดงานผมอยากให้ทางเราให้เข้าชมฟรีนะไม่ต้องเก็บเงิน อ๋อและถ้าการแสดงโชว์ครั้งนี้ยอดเยี่ยมอย่างที่คุณว่าจริงคุณก็จัดการติดต่อให้พวกเขามาทำการแสดงโชว์ที่อควาเรียมของเราประจำได้เลยนะ”“ค่ะท่านประธาน”“คุณออกไปเตรียมงานเถอะแล้วอย่าให้มีอะไรผิดพลาดหละ” ลินดารับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มเสร็จก็เดินออกจากห้องไปคลืน..คลืน...ขุนเขามองเสียงโ
Comments