21 อย่าปักใจ

 

ตั้งแต่วันที่น้องสาวถูกเว่ยอ๋องพาตัวไป ฟู่หมิงจือก็ไม่เห็นว่าบิดาจะทุกข์ร้อนเรื่องของนาง แต่กลายเป็นว่าเขาต่างหากที่กำลังตกอยู่ในอาการร้อนรน

เมื่อเขาจะพยายามจะเอ่ยเรื่องนี้ กลับถูกบิดาตัดบทไม่พูดถึง ฟู่ลี่อิ๋งเป็นน้องสาวร่วมมารดาเดียวกันกับเขา ทำให้เขาเป็นห่วงและรักนางมากที่สุด พูดได้เต็มปากว่ารักนางมากกว่าพี่น้องคนอื่น ๆ ในบ้าน ผู้เป็นพี่ชายคิดถึงเหตุการณ์วันนั้น ร่างเล็กแบบบางของนางนอนจมกองโลหิต หายใจรวยริน แต่ผู้เป็นบิดากลับเมินเฉยไม่ใส่ใจ

เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจที่สุด เขาไม่เคยเห็นบิดาของตนปฏิบัติกับเยี่ยงนั้นมาก่อน

“ท่านพี่” เสียงหวานใสแหบพร่าเอ่ยเรียกเขา

ฟู่หมิงจือหันกลับไปจึงเห็นว่าเป็นน้องสาวคนรองของตน

“เป็นอย่างไรบ้าง เจ้าหายตกใจแล้วหรือ แล้วเหตุใดจึงออกมานอกห้องเยี่ยงนี้” ร่างสูงเดินไปประคองน้องสาวด้วยความเป็นห่วง

“ข้าดีขึ้นแล้ว” นางส่งยิ้มพิมพ์ใจให้กับพี่ชาย นางรู้ว่าเขาใจอ่อนกับบรรดาน้อง ๆ ฟู่