เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 37 ทำไมข้าถึงชอบท่านถึงเพียงนี้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-01 06:25:52
บทล่าสุด
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 45 ชีวิตนี้ข้ามอบให้เจ้า (จบบริบูรณ์)
หวางโฮ่วลืมพระเนตรขึ้นในยามบ่ายของอีกวัน ทอดพระเนตรโดยรอบทรงรู้ได้ทันทีว่าเป็นพระตำหนักของพระนาง อีกทั้งทรงทอดพระเนตรดอกท้อในอุทยานหลวง ทั้งที่เมื่อก่อนไม่มากขนาดนี้ พระนางพระราชดำริว่าอาจเป็นหลายสิบลี้จนถึงสระน้ำในอุทยานหลวงพระนางได้สดับเสียงของฝีเท้าเข้ามาในตำหนัก จึงหันไปทอดพระเนตรว่าผู้ใดมา จึงลงบรรทมบนพระเขนยอีกครั้ง ไม่สนพระทัยผู้มาเยือน (พระเขนย แปลว่า หมอน)ต้าหวางทรงถือถ้วยพระโอสถตรงมาประทับนั่งบนตั่งพระบรรทม มีพระดำรัสต่อพระนาง“ผิงถิง เจ้าลุกขึ้นมาดื่มยาหน่อยเถิด ก่อนที่ยาจะเย็น” ต้าหวางพระดำรัส แต่หวางโฮ่วทรงนิ่งไม่ไหวติง ต้าหวางทรงส่งถ้วยยาให้เยี่ยลี่ถือเอาไว้ ต้าหวางทรงโบกพระหัตถ์ให้เยี่ยลี่ถอยไป เยี่ยลี่และเหล่าข้าหลวงจึงถอยออกมานอกพระวิสูตร ต้าหวางมีพระดำรัสต่อพระนาง“ผิงถิง ข้ารู้ว่าเจ้าโกรธข้า จนไม่น่าให้อภัย ข้าผิดเองที่ไม่ตรองให้ดี เรื่องที่เจ้าส่งกองกำลังส่วนตัวไปตีแคว้นไป๋ เพื่อให้ข้าเป็นใหญ่เหนือใต้หล้า ข้ารู้ว่าเจ้าทำเพื่อข้าและแคว้นอวี้ของเรามากแค่ไหน ผิงถิงเราก็อภิเษกมาหลายสิบปี มีลูกด้วยกันถึงสองคนผิงถิง เจ้าคิดหรือว่าข้าไม่รักเจ้า เจ้าคิดว่าข้ายังหวนนึกถึ
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 44 กลับวัง
ผิงถิงเดินขึ้นไปบนหอหลินเซียวอย่างง่ายดาย เพราะนางได้ขายผักให้กับที่นี่ในราคาถูก นางโลมหลายคนนางก็รู้จัก นางเดินขึ้นไปยังชั้นไปยังหอคอย เห็นว่าคนข้างล่างมากรอให้กูเหนียงโยนดอกกุหลายมาให้พวกเขา ผิงถิงคิดสนุกอยากลองบ้าง เห็นว่าหญิงสาวสองคนยืนต่อคิว ผิงถิงจึงต่อคิวจากพวกนาง จนถึงคิวของนาง กูเหนียงใบหน้างดงามยื่นดอกกุหลาบด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงกล่าว“กงซุนกูเหนียง ถ้าท่านโยนดอกกุหลาบ ชายใดได้รับอาจเป็นคู่ครองของท่านในอนาคต เพราะกูเหนียงหลายคนที่เคยโยนไปนั้นก็ได้ชายหนุ่มผู้นั้นไปเช่นกัน”ผิงถิงรับไว้หนึ่งดอก แล้วจึงโยนดอกกุหลาบแดงโยนลงไปห่างผู้คนทางทิศเหนือ ชายหนุ่มต่างวิ่งไปไขว่คว้าดอกกุหลาบดอกนั้น ทว่าดอกกุหลาบดอกนั้นกลับตกลงบนมือของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ไม่ได้ไขว่คว้าเช่นพวกเขา หลังจากนั้นผู้คนจึงกระจายออกจึงรู้ว่าชายผู้นั้นคือไท่ฟู่ ผิงถิงเห็นเช่นนั้นจึงตกใจ นางหมายให้ลงที่พื้น แต่คนที่รับได้เป็นไท่ฟู่“กงซุนกูเหนียง ท่านโชคดีจัง ผู้ที่รับดอกกุหลาบคือไท่ฟู่ แต่ว่าไท่ฟู่ไม่เคยมาเที่ยวอะไรแบบนี้นี่หน่า” กูเหนียงผู้หนึ่งเอ่ยกับผิงถิง ผิงถิงมองลงไปเห็นไท่ฟู่ยืนทอดพระเนตรนางด้วยพระพักตร์เรียบเฉย ไ
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 43 รักลึกซึ้ง
“โชคชะตามักกลั่นแกล้งผู้คน แต่จะทำเช่นไรได้ เมื่อรักลึกซึ้งไปแล้ว ท่ามกลางผู้คนมากมาย โชคดีที่ได้พบพานกัน พริบตานั้นพลันเข้าใจแจ่มชัด รักให้ความกล้า และความหวาดหวั่นที่สยบทุกสิ่งแก่ข้า สามารถทลายขุนเขานที ถล่มสวรรค์ได้ รักเหมือนถือคบเพลิงต้านแรงลม ร้อนลวกเจ็บปวดยิ่งนัก ความรู้สึกทุกอย่างรวมอยู่ในนั้น ขับขานอย่างอ่อนโยน ถึงเกียรติยศอันอ้างว้าง เดือนปีล่วงผ่าน รักลึกซึ้งยากได้ครอบคู่กัน”พระสุรเสียงของหวางโฮ่วที่พระดำรัสออกมาทำให้ผู้ได้ฟังต่างเศร้าใจยิ่งนัก“กงซุนกูเหนียง ท่านดื่มชาก่อนดีหรือไม่ มันเย็นชืดหมดแล้ว” เสียงจากหญิงวัยกลางคนใบหน้างดงามแต่งแต้มด้วยเครื่องประทินโฉม สวมใส่อาภรณ์สีฟ้าสดใส นางได้ทูลบอกกับหวางโฮ่วที่มีพระพักตร์งดงาม แม้จะผ่านไปหลายปีแล้ว พระนางยังคงงดงามเช่นเดิมหวางโฮ่วทรงยกถ้วยพระสุธารสชาใกล้เย็นชืดขึ้นจรดพระโอษฐ์ เสวยเพียงแค่หนึ่งคำ แล้วจึงวางลงบนจานรองถ้วยกระเบื้อง หญิงวัยกลางคนตรงพระพักตร์หวางโฮ่วเอ่ยขึ้น“กงซุนกูเหนียงท่านรักต้าหวางถึงเพียงนี้ ทำไมท่านถึงไม่ปรับความเข้าใจซึ่งกันและกัน”“ข้าอยากอยู่ที่นี่สักพัก” “กงซุนกูเหนียง ในฐานะข้าที่เป็นคนนอกนะ ข้าอยากใ
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 42 หวางโฮ่วไปไหน
ต้าหวางลืมพระเนตรขึ้นช้าๆ ทรงทอดพระเนตรเห็นว่าหวางโฮ่วไม่ได้อยู่บนพระแท่นพระองค์กลับร้อนพระทัยยิ่งนัก ทรงรีบลุกขึ้นไปเปิดพระวิสูตร ทรงเห็นเหล่าข้าหลวงนั่งคุกเข่ารอรับสั่งจากพระองค์ พระองค์จึงตรัสถาม“หวางโฮ่วไปไหน” ต้าหวางพระราชดำรัสถามเช่นนี้ เหล่าข้าหลวงต่างมองหน้ากันแล้วทูลตอบ“หวางโฮ่วไม่ได้อยู่ร่วมบรรทมกับพระองค์หรือเพคะ”ข้าหลวงกล่าวเช่นนี้ ต้าหวางมีพระราชดำริได้ว่า ได้ต่อว่าหวางโฮ่ว ทั้งที่ไม่เคยทรงต่อว่าพระนางเช่นนี้มาก่อน พระองค์ดำริว่าพระนางคงอยู่ที่ใดที่หนึ่งในวังหลวง พระองค์ทรงรับสั่งทันที“ให้ทุกคนหาหวงโฮ่วให้เจอ ถ้าไม่เจอไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้า” ต้าหวางพระราชดำรัสดังลั่น พระองค์ทรงย่างพระบาทออกจากพระตำหนักด้วยความร้อนรน จื่อลั่วเดินมาหาพระองค์แล้วทูลถาม“ต้าหวางมีสิ่งใดหรือพระเจ้าค่ะ ทำไมพระองค์ถึงมีสีพระพักตร์เช่นนี้”“ผิงถิงหายไป” ต้าหวางตรัสเช่นนี้ จื่อลั่วทูลถามต่อ“หวางโฮ่วคงอยู่ในอุทยานหลวงเก็บลูกไม้ก็ได้พระเจ้าค่ะ”“เมื่อคืนข้ามีปากเสียงกับนาง นางคงโกรธข้าคงไปที่ใดที่หนึ่ง เจ้าให้ทหารหานางทั่ววัง ต้องหาให้เจอ”“พระเจ้าค่ะ”ท้องฟ้ามืดครึ้มสายฝนร่วงหล่นลงมาอย่างหนัก
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 41 ข้ารักท่านถึงเพียงนี้
สามวันต่อมาต้าหวางทรงอยู่ประทับด้วยหวางโฮ่ว ในตำหนักของพระนาง หยางเสวี่ยเจิ้นไท่จื่อทรงว่าราชการแทนต้าหวาง โดยไม่ทูลต่อเรื่องให้อดีตแม่ทัพเมิ่งเฮ้าไปทำศึกที่แคว้นไป๋ เรื่องนี้หวางโฮ่วทรงเตรียมการไว้แรมเดือน เมื่อถึงเพลาประจวบเหมาะจึงให้อดีตแม่ทัพเข้าโจมตีทันที ตามรับสั่งของหวางโฮ่ว หวางโฮ่วได้ให้เสี่ยวหวังมหาขันทีของต้าหวางไปตามบ้านของเหล่าขุนนางและข่มขู่พวกเขาห้ามให้ถึงพระกรรณของต้าหวางเป็นอันขาด ถ้ามันผู้ใดเป็นผู้ทูลต่อต้าหวาง มันผู้นั้นต้องตายทั้งโคตร พระเสาวนีย์ของหวางโฮ่วดั่งคำของธิดาสวรรค์ จึงไม่มีใครกล้าพูดเรื่องนี้ อีกทั้งพระนางทรงตัดไฟแต่ต้นลม ให้ทหารของเมิ่งเฮ้าส่วนหนึ่งคอยดูขุนนางไว้ไม่ให้ปากโป้งในเรื่องนี้อีกด้วย จนเข้าวันที่สี่ต้าหวางทรงดูแลหวางโฮ่วไม่ให้ขาดตกบกพร่อง จนพระนางทรงดำริในพระทัยว่า ในสิ่งที่พระนางกระทำลงไปนั้นถูกต้องแล้วหรือ ทรงรู้มาตลอดว่าการของบ้านเมืองไม่เกี่ยวกับฝ่ายใน โดยเฉพาะพระนางทรงเป็นประมุขฝ่ายใน และต้าหวางทรงเอ็นดูพระนางยิ่งกว่าผู้ใด ทำให้พระนางรู้สึกว่าพระองค์ผิดยิ่งนักหวางโฮ่วทรงทอดพระเนตรต้าหวางไปสรงน้ำแล้ว พระนางจึงดำเนินออกมานอกตำหนัก เยี่ยล
ตำนานรักแผ่นดินกงซุน [NC25+] ตอนที่ 40 ซู่ฝ่า
หวางโฮ่วทรงนำกริชแกะสลักไม้จันทน์ สลักเป็นตัวอักษรที่ทรงเขียนว่า ‘เยว่หัว’ ตรงด้ามของซู่ฝ่า แล้วจึงใช้พระโอษฐ์ทรงไล่ฝุ่นไม้จนเห็นเป็นรูปเป็นร่าง พระนางจึงใช้กรรไกรตัดพระเกศาเล็กน้อยจัดใส่พู่กันเรียงทีละเส้นจนออกมาเป็นรูปร่างของแปรงขนที่หนาขึ้น พระนางทรงแย้มพระโอษฐ์ทอดพระเนตรด้วยความพึงพอพระทัยยิ่งนัก แล้วทรงใช้กรรไกรตบแต่งให้เป็นพู่กันสมบูรณ์แบบ ทันใดนั้นเยี่ยลี่ก็ก้าวเดินเข้ามาหาพระนาง (ซู่ฝ่า แปลว่า พู่กัน)“คุณหนู ข้าได้สืบมาแล้วว่า ผู้ที่ใส่ยาพิษในพระสุธารสของต้าหวาง คือนางกำนัลในตำหนักเรา เป็นคนจากแคว้นไป๋เจ้าค่ะ” เยี่ยลี่กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หวั่นวิตก หวางโฮ่วทรงวาง แล้วทรงตรัส“จัดการให้เรียบร้อย” หวางโฮ่วทรงตรัสด้วยพระสุรเสียงที่เรียบเฉย“เจ้าค่ะ” เยี่ยลี่น้อมรับพระเสาวนีย์โดยทันที แล้วพระนางทรงตรัสอีกครั้ง“มีอีกเรื่องหนึ่ง”“รับสั่งมาเถิดเจ้าค่ะ”“เยี่ยลี่ เจ้าบอกแม่ทัพเมิ่งเฮ้าให้จัดการเรื่องนี้ทันที อย่าให้ล่วงรู้ถึงพระกรรณของต้าหวาง สามวันนี้ต้องทำให้สำเร็จ สามวันเท่านั้น” หวางโฮ่วทรงตรัสเน้นย้ำ“คุณหนู จะทำเช่นไรไม่ให้ต้าหวางทรงทราบเจ้าคะ” เยี่ยลี่เอ่ยด้วยความสงสัย“ด้วยอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล625.5K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน190.7K viewsลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ
กุหลาบดิน24.9K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง546.1K viewsย้อนเวลากลับมาครั้งนี้ฉันไม่ขอกลับไปตระกูลเดิม!
ต้นไม้แห้ง2.7K viewsคุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ
Teddy's3.7K viewsพระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่!
ไฉ่เลี่ยงหรง5.5K viewsชังได้ท่านชังไป!
จ้าวเฉียว / พลอยพันแสง504 views
