บทที่ 426

“ข้ารู้แล้ว เช่นนั้นก็รายงานขึ้นไปเถิด แต่ค่ายทหารในมือข้าไม่มีทางมอบให้ราชสำนักเด็ดขาด”

คำพูดของพวกเขา อันที่จริงฉินหมิงคาดการณ์ได้นานแล้ว

แต่ค่ายทหารอู่เวย ฉินหมิงเป็นคนสร้างขึ้นมากับมือ

ไม่ว่าจะเป็นโรงช่าง โรงทอผ้า ร้านขายผ้า หรือโรงผลิตเกลือ ต่างก็เป็นของเขาทั้งสิ้น

“ท่านอ๋อง เกรงว่าจะไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”

หลี่เหรินโซ่วผู้อยู่ด้านข้างเพิ่งได้ยินฉินหมิงกล่าวตอบ ก็คัดค้านขึ้นทันที

แต่ฟู่เจิ้งเซวียนกลับห้ามเขาไว้

“ท่านอ๋อง ท่านจะคิดอย่างไรก็ได้ แต่พวกกระหม่อมจะรายงานต่อราชสำนักตามความเป็นจริงพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เจิ้งเซวียนไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับฉินหมิงให้มากความ

ที่พวกเขามาครั้งนี้ก็แค่ทำตามขั้นตอนเท่านั้น

ส่วนความผิดที่แท้จริงของฉินหมิงนั้น ถูกกำหนดไว้ก่อนที่พวกเขาจะมาถึงเสียอีก

“ย่อมได้”

ฉินหมิงพยักหน้าเชื่องช้า

ระยะนี้ โรงช่างของพวกเขาเดินหน้าผลิตเต็มกำลัง สามารถติดอาวุธให้ทั้งค่ายทหารได้อย่างทั่วถึง

แม้แต่จำนวนปืนคาบศิลา ก็มีถึงหนึ่งพันกว่ากระบอก

ยาเม็ดยิ่งเตรียมไว้นับไม่ถ้วน

ถ้าราชสำนักมาจริงก็พร้อมสู้

นับตั้งแต่ที่ฉินหมิงมาถึงโลกใบนี้ เขาก็ตระหนักดีว่า ไม่ว่ายุคใดสมัยใดควา