LOGINหมอสาวเผลออุทานออกมาก่อนจะรีบหมุนตัวหันหลังให้ เพราะคนเจ็บที่เพิ่งฟื้นและแผลงฤทธิ์ใส่เธอยืนเปลือยอยู่หน้าเตียง สายน้ำเกลือต่าง ๆ ถูกถอดออกไปหมดแล้ว และเขากำลังก้มลงสวมกางเกงยีนโดยไม่ได้สวมกางเกงชั้นใน
“คุณเพิ่งจะฟื้นนะ ต้องดูอาการอีก”
อัคนินทร์กระตุกยิ้ม พอใจกับเสียงอุทานของเธอจนอยากเห็นหน้าตา
“แล้วไง”
“คุณยังออกไปไม่ได้”
สองครั้งก่อน พอได้สติ เขาก็ไม่เห็นคุณหมอที่ทำการรักษามาวนเวียนอยู่ใกล้ มันทำให้หงุดหงิดจนไม่อยากอยู่โรงพยาบาล เพราะรู้ว่าใครเป็นคนดูแลเขามาตลอด
นางฟ้าที่แสนเย็นชาคนนี้ยังไง
กายแกร่งเคลื่อนไหวรวดเร็วและเงียบกริบไปยังคนที่ยืนกอดอกหันหลังให้ หมุนตัวเธอเข้าสู่วงแขน
“คุณ!”
หน้ากากอนามัยถูกกระชากทิ้งอย่างไม่ไยดี พวงแก้มที่ซับสีระเรื่อจึงปรากฏต่อสายตา
“ดีใจจังที่เห็นเธอแก้มแดงแบบนี้”
แม้สีหน้าจะตื่นตะลึง แต่มือเล็กที่ปล่อยชุดคนไข้ร่วงลงพื้นก็ผลักอกเขาเต็มแรงโดยอัตโนมัติ ซึ่งมันเป็นการออกแรงเปล่าในความรู้สึกเขา เพราะถึงจะบาดเจ็บอยู่ แรงก็ยังมีมากกว่าเธอ
เรือนร่างระหงจึงถูกรวบกอดแน่นด้วยแขนข้างหนึ่ง อีกมือจับปลายคางมนดันให้เงยมองหน้ากัน เธอเม้มปากแน่น ดวงตาวาววับเอาเรื่อง
“ต้องแบบนี้สิ จะอายทำไม คนคุ้นเคยกันว่ามั้ย”
เขายิ้มยียวนให้ แล้วก้มลงไปประกบปากจูบปากบางสวยอย่างแนบชิด เบียดกดคลายอาการเม้มปากแน่นออก เมื่อเธอพยายามจะเบือนหน้าหนี เขาบีบปลายคางมนอย่างแรง
“อื้อ”
เล็บมนจิกลงบนเนื้อหัวไหล่แกร่งเต็มแรง ความเจ็บนิด ๆ นั้นกระตุ้นให้จูบรุกรานหนักหน่วงและบีบบังคับ ที่สุดเธอหมดแรงต้าน อัคนินทร์สอดลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปเย้าหยอกลิ้นนุ่ม ความฉ่ำหวานที่สัมผัสได้ยิ่งกระตุ้นให้จุมพิตนั้นทวีความดูดดื่มนัวเนียจนได้รสเลือดและเสียงดื่มกินร้อนแรง
กระทั่งคุณหมอสาวหอบหายใจเสียงดังเพราะความปั่นป่วน เหมือนเธอจะตั้งสติได้ ทำท่าจะกัดลิ้นอุ่น อัคนินทร์รู้ทัน เขาถอนริมฝีปากออก ก่อนตวัดลิ้นเลียริมฝีปากได้รูป คิ้วเข้มเลิกขึ้น นัยน์ตาคมกริบ
“คุณมันเลว” เธอแค่นเสียงขุ่น
อัคนินทร์หัวเราะด้วยความพอใจที่ทำให้นางฟ้าเย็นชาร้อนระอุได้ ถึงจะเป็นไฟแห่งความโกรธก็เถอะ เขายักคิ้วใส่หน้าสวย ฉวยตวัดปลายลิ้นเลียกลีบปากนุ่มอีกครั้งก่อนจะผลักร่างหอมกรุ่นออกห่าง
“ขอบใจที่ชม ฉันรู้ตัวมานานแล้ว”
ร่างสูงหมุนตัวหันหลังให้คนที่หน้าแดงก่ำไปถึงลำคอ เขาไม่ได้หันไปมองอีก หยิบเสื้อที่พาดตรงปลายเตียงขึ้นมาสะบัดสวมพร้อมกับก้าวเท้าออกจากห้องวีวีไอพี หากเมื่อมือจับที่เปิดประตู เขาเอี้ยวหน้าไปยิ้มร้ายให้เธออีกครั้ง
“อ้อ ไม่ต้องกลัวว่าใครจะเห็นไอ้นั่นของฉันหรอกนะ ฉันทำลายกล้องวงจรปิดแล้ว เธอสบายใจได้ มีแค่เธอที่เคยได้เห็นมัน แล้วเจอกันนะครับน้องวุ้น”
เขาขยิบตาให้เธออีกครั้ง ก่อนจะพาร่างสูงก้าวออกไปจากห้อง พร้อมความครึ้มอกครึ้มใจ ต่อไปนี้เขาจะไม่ปล่อยเชิญขวัญอีก เธอถูกปล่อยให้โบยบินมานานเกินพอแล้ว ถึงเวลาที่นกน้อยจะถูกจับใส่กรงเสียที
ห้างสรรพสินค้า N Mall
“นี่พวกแก เดี๋ยวเรียนเสร็จไปกินสุกี้กันก่อนกลับบ้านดีปะ”
“เอาดิ อยากกินอยู่พอดี”
“ดีล ๆ”
“แต่ ฉันไม่ได้บอกแม่ไว้”
ขณะที่เพื่อน ๆ อีกสองคนเห็นด้วย เด็กสาวอีกคนทำเสียงกังวล
“แกก็โทรไปบอกแม่ตอนนี้เลยวุ้น กลับดึกหน่อยแต่เดี๋ยวฉันไปส่งเอง บอกแม่แกไม่ต้องห่วง” ลลิตากอดคอเพื่อนรักที่เดินอยู่ข้างกัน ขณะที่อีกสองคนเดินตามหลัง
“แกมีรถรึไงยะนังเบลล์ รีบอาสาเชียว” เกศรินกระเซ้ามาจากข้างหลัง
“นั่นสิ” เชิญขวัญที่ถูกเพื่อนกอดคอพูดยิ้ม ๆ
“ฉันไม่มีแต่พี่ธัญมีจบป๊ะ”
“จ้า ไม่ค่อยขิงแฟนเท่าไหร่เลยนะยะ ยังไงก็ไปส่งฉันด้วยน้า...” กมลพรก้าวขึ้นมาเบียดแทรกเพื่อนรักทั้งสองเข้ามากอดแขนลลิตาพลางไถแก้มกับแขนเพื่อนเป็นการอ้อน เกศรินเลยหันไปเกาะแขนเชิญขวัญแทน
“ได้เลยเพื่อนรัก พวกแกรู้ปะ โรงเรียนกวดวิชาที่ฉันพาพวกแกมาเรียนเนี่ยก็เป็นกิจการของครอบครัวพี่ธัญด้วยนะ”
คนมีแฟนอวดแฟนต่ออีก
“โห แสดงว่าแฟนแกรวยไม่หยอกเลยนะเนี่ย จำได้ว่าแกเคยเล่า บ้านพี่ธัญเปิดปั๊มน้ำมันด้วยนี่นา” เกศรินทำตาโตอย่างแกล้ง ๆ เพราะหมั่นไส้และอิจฉาเพื่อนรักนิดหน่อย
เชิญขวัญนั้นหัวเราะขำเมื่อลลิตาทำหน้าเชิดขึ้นอีก
“ใช่แล้ว มีตั้งหลายสาขาด้วยแหละ ฉันเองก็เพิ่งรู้เรื่องนี้เหมือนกัน อาทิตย์ก่อนเขาก็พาฉันไปตรวจบัญชีปั๊มที่สระบุรีด้วยนะ”
“สุดว่ะ คนอะไรหล่อ รวย เรียนเก่ง นี่ฉันจะมีวาสนามีแฟนฮอต ๆ แบบนี้บ้างไหมเนี่ย” กมลพรทำเสียงละห้อย “แล้วเพื่อนพี่ธัญมีแบบพี่ธัญเหลือมั่งเปล่า”
สาวน้อยนึกถึงแฟนเพื่อน ธัญธรกำลังมหาวิทยาลัยชั้นปีสี่ในคณะวิศวกรรมศาสตร์
“รู้สึกว่ากลุ่มพี่เขารวยทุกคน แต่มีคนหนึ่งนะ หล่อมากเลยพวกแก หล่อแบบดุ ๆ กร้าวใจเลยอะ ไว้จะหารูปให้ดู” ลลิตาหยิบสมาร์ตขึ้นมากดเปิดเพื่อหารูปหนุ่มคนที่ว่า แต่แล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้
อัคนินทร์ครางลอดลำคอ เลื่อนหน้าขึ้นไปขยี้ปากนุ่มดุดัน หลังทำให้สองเต้าอวบเปียกชื้นและสร้างร่องรอยตีตราลงไปหลายรอย“วุ้นอยากรักพี่...”นุ่มเนื้อสาวหยาดรินน้ำหล่อลื่นอีกครั้ง หลังจากบดถูเกสรอ่อนและร่องหลืบสีหวานขึ้นลงตลอดความใหญ่ยาว กดปากร่องฉ่ำกลืนกินแก่นแกร่งกร้าวผ่าวร้อนทีละนิด พร้อมเปล่งเสียงหวานครางครวญอัคนินทร์สูดปากกับแรงตอดรัดและการบีบกระชับของเนื้ออ่อน มือหนาเหวี่ยงไปเท้าที่นอนด้านหลัง รั้งรอด้วยความตื่นเร้าไปทั่วสรรพางค์“อ๊า”ส่งเสียงออกมาพร้อมกันเมื่อกายนุ่มกลืนกินแก่นรักจนสุดสิ้นความใหญ่ยาวทุกการเคลื่อนขยับ ครูดคลึง การกระทบกระแทกในส่วนลึก ก่อเกิดแรงบีบกระชับรัดตอดสร้างความเสียดกระสัน สองมือเล็กวางบนแผงอกกว้าง ขยับร่างร่อนส่ายเร็วรี่ถี่ระรัวอัคนินทร์ปลดเปล่งเสียงครางระคนคำราม ตาคมจดจ้องภาพแห่งความเย้ายวน หน้าสวยแดงก่ำ ผมยุ่งสยาย ตาหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม ริมฝีปากถูกเม้มกัดไว้ พุ่มทรวงกระเพื่อมไหวอวดปลายยอดสีชมพูน่ากินยิ่งมองลำคอก็แห้งผาก ยื่นมือไปคว้าเอวบาง ดึงร่างนุ่มเข้าหา พร้อมทิ้งตัวลงนอนหงาย ปากร้อนครอบครองเต้าสวย ฟาดมือกับบั้นท้ายงอนไปหนึ่งที ก่อนจะจับเอวบางให้ขยับรูดเร้
อารมณ์ถูกกระตุ้นขึ้นทบทวี ร่างนุ่มเบียดเข้าแนบชิด กลืนกินปากอุ่นร้อนแรง เท้าเรียวเขย่งสุดปลายเท้า เมื่อความร้อนขุมหนึ่งแผ่ไปทั่วร่างกาย สร้างความรวดร้าวตรงปลายยอดอกและกึ่งกลางกายสาวเนื้อตัวสั่นเทา ลมหายใจถี่กระชั้นของคนรักเรียกรอยยิ้มเอ็นดู เขาบดขยี้ปากนุ่มหนักหน่วงดุดัน เคลื่อนมือแกร่งไปทั่วแผ่นหลังบาง หยุดขยุ้มเฟ้นสะโพกเต็มตึง“พะ...พี่หิน”“ครับ...”กายแกร่งตื่นเร้ากับความเร่าร้อนของสาวคนรัก“วะ วุ้นรู้สึกแปลก ๆ” ลมหายใจกระเส่าหอบ “จะ เจ็บตรงนี้กับ...” มือบางเลื่อนมากุมอก โดยกอบกุมที่เต้าทรวงอวบอัคนินทร์เลื่อนมือขึ้นมาปัดมือเล็กออก บีบเคล้า บดคลึงที่ปลายถันสาว เสียงหวานร้องคราง อาการของเธอทำให้หยุดชะงัก“มันรู้สึกวูบวาบไปหมดเลย...”ร่างนุ่มเบาบางความทุรนทุรายนั้นด้วยการเสียดสีร่างกายกับกายแกร่ง เหงื่อผุดซึมทั่วกรอบหน้า ปากสวยกัดเม้มแน่น ตาฉ่ำปรือ...ประสบการณ์บอกชายหนุ่มว่า เชิญขวัญโดนดีเข้าแล้ว จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ นอกจาก...“แม่งเอ๊ย!”อัคนินทร์รวบร่างนุ่มขึ้นอุ้มลงไปยังชั้นเคบิล ล้วงโทรศัพท์มากดต่อสายหาผู้ต้องสงสัย“ออกฤทธิ์แล้วสิ”ยังไม่ทันกรอกเสียงไป ปลายสายส่งเสียงเย็นชากลั
เชิญขวัญกลั้นยิ้มไม่ไหว ยิ้มกว้างจนตายิบหยี คนมองยื่นมือมาลูบผมนุ่มด้วยความเอ็นดู“แล้วที่คุณเตพูดหมายถึงอะไรกันแน่ พี่ไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยจริงเหรอ”ข่าวคราวเกี่ยวกับเขาที่เธอได้ยินมา ล้วนแต่เกี่ยวข้องกับสาว ๆ ทั้งนั้น จนมันทำให้เธอพยายามตัดใจ“ไม่เคย”“ทั้งที่เซ็กซ์จัดขนาดนั้นน่ะนะ”คนถูกว่ายักคิ้วให้“แล้วเวลา...”“พี่มีมือ” ชายหนุ่มตอบอย่างเข้าใจความคิดและคำพูดที่คนรักเอ่ยไม่จบ ยิ้มเจ้าเล่ห์ “มีตัวช่วยด้วย”อัคนินทร์เปิดที่เก็บของในรถ หยิบบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวเสียอาการออกมา“โรคจิตเกินไปแล้ว เอาคืนมาเลย” กางเกงชั้นในตัวจ้อยตัวนั้น เขายังเก็บไว้ได้ยังไงชายหนุ่มขยับมือหนี เก็บสิ่งนั้นยัดกระเป๋ากางเกง“ที่พี่เป็นแบบนั้นก็เพราะใครล่ะ ตั้งแต่มีวุ้น พี่ไม่มีอารมณ์อยากทำกับผู้หญิงอื่นเลย ไอ้เราก็ออกจะครองตัวรอเมีย เมียเรารึคบผู้ชายคนนั้นคนนี้ ก็เลยต้องควงสาวบ้าง เดี๋ยวเสียเปรียบ”“พี่รู้ใช่มั้ยว่าวุ้นไม่เคยยุ่งกับใคร” คราวนี้เสียงหวานเครียดขึ้นเล็กน้อยอัคนินทร์ลูบแก้มนุ่มเบา ๆ“พี่รู้ ไม่งั้นไอ้พวกนั้นมันได้เป็นปุ๋ยต้นไม้ไปแล้ว”“โหดจัง”“น้อยไปด้วยซ้ำ ใครมันกล้ามายุ่งกับเด็กพี่ พี
จากนั้นท่านก็เรียกคนสนิทเอารถออก พาหลานชายหัวแก้วหัวแหวนออกไปด้วย เพราะรู้อยู่แล้วว่าบ้านว่าที่สะใภ้คนล่าสุดอยู่ที่ไหน ท่านยังรู้อีกว่า อัคนินทร์ทำอะไรไว้บ้างเรื่องของเชิญขวัญในเมื่อมีผู้หญิงที่ลูกชายรักหัวปักหัวปำขนาดนี้ ท่านก็ต้องสนับสนุนอยู่แล้ว เมื่อเห็นแววว่าจะมีหลานชายหญิงเพิ่มอีกหลายคน เจ้าสัวโตมรจึงกระตือรือร้นเป็นพิเศษ“เฮ้อ...พี่หินทำอะไรดูหน้าพี่วุ้นด้วย อายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ผู้ชายบ้านนี้นี่หาความโรแมนติกได้บ้างไหมเนี่ย”“ก่อนจะว่าพวกพี่ ดูคนข้างกายเธอก่อนดีไหมทิชา” ตุลาปรายตาไปทางน้องเขย ที่เป็นทั้งเพื่อน คู่ค้าและคู่กัดกันมาหลายปีราเมศแค่ยักไหล่ ทำหน้าไม่ยี่หระ และโชว์หวานด้วยการหอมแก้มเมียรัก ทำให้หนุ่ม ๆ คนอื่นต่างพากันทำหน้าเหม็นเบื่อไปตาม ๆ กัน แต่ก็โอบกอดคนข้างกายตนเองไม่ยอมห่างอัคนินทร์โอบไหล่เล็กไว้ไม่ยอมปล่อย ทั้งลูบผมนุ่มเล่นไปด้วย ท่าทางรักใคร่แบบนั้นทำให้เชิญขวัญใจพองโต“มึงมีเมียก็ดีแล้วไอ้หิน กูจะได้ไม่ต้องรำคาญตาเวลาเห็นมึงควงสาวไปทั่ว แล้วปล่อยพวกนั้นทิ้งกลางอากาศทุกที” เตโชเอ่ยขึ้นช่วงหนึ่ง“คือไรวะ” ตุลานิ่วหน้าคนอื่น ๆ หันมาสนใจ โดยเฉพาะเชิญขวัญ เธอ
เชิญขวัญกลับบ้านมาหาแม่ในวันหยุด ส่วนเขาที่ไม่อยากห่างเธอจึงใช้วิธีเดิม ๆ เข้าไปนอนกอดเนื้อตัวนุ่ม ๆ สูดกลิ่นหอม ๆ ที่กอดแนบนอนมาทุกวัน เนื่องจากผนังบ้านเธอไม่ค่อยเซฟเท่าไหร่ เขาจึงไม่ได้ทำเรื่องซุกซนอะไร แค่กอดเธอแล้วหลับไปด้วยกัน โชคดีที่กิ่งมะม่วงหลังบ้านแสนเป็นใจ มันโตกว่าเมื่อก่อนมาก ทำให้เขาขึ้นไปหาเธอได้ง่ายขึ้น และปีนลงในตอนเช้ามืดง่ายดายทว่าตีนแมวที่ย่องเงียบยิ่งกว่าเงียบอย่างเขากลับถูกจับได้เมื่อตอนปีนลงจากห้องนอนคนรัก แล้วพบว่า แม่ของเชิญขวัญยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง เขารู้สึกเหมือนเด็กน้อยทำผิดแล้วถูกคุณครูจอมเฮี้ยบจับได้ ยังดีที่ท่านไม่มีไม้เรียวถืออยู่ด้วย“เมื่อก่อนว่าดื้อแล้ว ตอนนี้ก็ยังดื้ออยู่อีกเหรอเรา”แค่คำพูดไม่กี่คำ ทำให้อัคนินทร์รู้ทันทีว่า นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่เธอเห็นเขาแน่“ขอโทษครับ คุณ...แม่”“กล้าเรียกว่าแม่แต่ไม่ให้ความเคารพกันสักนิด”เมื่อท่านออกเดินเข้าไปในบ้าน อัคนินทร์รีบก้าวตาม ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปเอาเรื่องคนที่กำลังหลับสนิท“อย่าว่าวุ้นเลยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง”จริญญาปั้นหน้าขึงขัง ครั้งแรกที่เห็นเด็กหนุ่มปีนลงมาจากห้องนอนลูกสาว แม่คนไหนจ
“ห้ามหายหัวไปเด็ดขาด”เสียงเบาหวิวไร้ความน่ากลัวนั้นทำให้อัคนินทร์ยิ้ม หัวใจแกร่งกระด้างถูกโอบคลุมด้วยสายใยอุ่น ๆ“รักพี่แล้วสิ”“ไม่บอก กลับมาเมื่อไหร่วุ้นถึงจะบอก”“พี่จะรีบกลับมา” เขาคว้าลำคอเล็กดึงหน้างามเข้ามาจูบ “อย่างครบสามสิบสองแน่นอน”ตลอดช่วงเวลาของการรอคอยนั้น นอกจากปาลินที่กินไม่ได้นอนไม่หลับแล้ว เชิญขวัญที่ได้รับหน้าที่คอยดูแลเพื่อนสาวรุ่นน้อง เธอเองก็หลับไม่ลง เฝ้าภาวนาให้อัคนินทร์กลับมาอย่างปลอดภัยช่วงเวลาที่เหมือนนานเป็นชาติก็จบลง เมื่อตุลากลับมาพร้อมกับลูกชาย สร้างความดีใจให้กับปาลินจนน้ำตาไหลนองหน้าเชิญขวัญเองก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก เมื่ออัคนินทร์ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนหลังออกจากห้องพักวีวีไอพี เธอโผเข้ากอดเขา ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างไม่อายใคร ไม่ว่าจะเป็นเตโชหรือลูกน้องของพวกเขา หมดมาดคุณหมอสาวผู้เคร่งขรึมเย็นชา“มึงทำให้น้องสะใภ้กูกลายเป็นคนขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่”เตโชเย้าด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ตามสไตล์เขาอย่างอดไม่ได้ นั่นเพราะตลอดหลายปีที่เขาเห็นเชิญขวัญมา งานหนักแค่ไหน เธอก็ก้มหน้าสู้ไม่ปริปากบ่นว่าเหนื่อยล้าสักคำ“ไม่ต้องมาแซวน่า ไสหัวมึงไปเลย”“นี่โรง’บาลกู”“เออ ก







