เด็กตามตื๊อ

ห้องการแสดงเวลา 10:24 นาฬิกา

ลีลาการวาดลวดลายอันพลิ้วไหวเข้ากับท่วงทำนองสไตล์ละติน แพรวพรรณโย้กย้ายร่างกายออกมาได้อย่างสวยงาม ในระหว่างนั้นดวงหน้าหวานก็ยังมีรอยยิ้มแต่งแต้ม ทว่าใครเลยจะล่วงรู้แท้จริงแล้วภายในใจความกรุ่นโกรธกำลังก่อตัวขึ้นมาช้า ๆ

นับตั้งแต่เปิดคลาสสอนมา วันนี้ครูสาวปวดหัวมากที่สุดเนื่องจากมีลูกศิษย์คนใหม่ทำให้ปวด เขาคอยตามติดไม่ห่าง ถามนู่นถามนี่จนคนอื่นมองด้วยความฉงนสนเท่ห์ไปตาม ๆ กัน ซึ่งเธอไม่เข้าใจเหตุใดเจตถึงรับเตชินเข้ามาในช่วงกลางเทอมแบบนี้

ลูกศิษย์คนใหม่ไม่มีพื้นฐานเลยข้อนี้ก็พอจะเข้าใจ แต่! สำหรับผู้ชายคนนี้เธอคิดว่าเขามีทักษะเกี่ยวกับด้านนี้อยู่ไม่น้อย เพียงแต่หาข้ออ้างแล้วปฏิเสธว่าไม่เป็นก็เท่านั้น...

“เอาละทุกคน วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน อย่าลืมกลับไปซ้อมด้วย ครั้งหน้าครูจะทดสอบทีละคน” ครูสาวร่ายยาวหลังจากหมดชั่วโมงสอนแล้ว

“เริ่มเลยเหรอครับ” ชายหนุ่มอยู่หน้าสุดยกมือขึ้นถาม

“ใช่เริ่มเลย”

“เก็บคะแนนด้วยไหมคะอาจารย์” นักศึกษาสาวสวย นั่งอยู่ไม่ไกลลุ้นว่าจะเป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้หรือเปล่า

“มีแน่นอน แต่ถึงจะเป็นแค่การเก็บคะแนน ครูก็อยากให้พวกเธอทุกคนตั้งใจทำมั