LOGINShare
เด็กตามตื๊อ
Last Updated:
2025-05-05 20:41:45
Latest chapter
ตีตรารัก แบบนี้ค่อยคุยง่ายหน่อย
หลังจากปิดกั้นปลายสายแพรวพรรณก็เก็บเครื่องมือสื่อสารไว้ตามเดิม ไม่คิดว่าผ่านมาตั้งหลายเดือนเขายังคงตามราวีเธอไม่เลิก!ทุกการกระทำของครูสาวตกอยู่ในสายตาของลูกศิษย์ตลอดเวลา“มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ”“ไม่เป็นไร อิ่มแล้วใช่ไหมครูจะได้กลับเลย”“ที่ผมถามก็เพราะเป็นห่วงนะครับ” เตชินเสียงอ่อนลงในขณะที่ถาม“ครูก็บอกว่าไม่เป็นอะไรไง” ต่อให้เขาบอกว่าเป็นห่วง ก็ไม่มีเหตุผลจะต้องพูดว่าเธอกำลังเจอกับปัญหาอะไรอยู่ดี“ไม่เป็นไรครับ ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก”“เตชิน!”ถ้อยคำรวมไปถึงสีหน้าของชายหนุ่ม ได้ทลายขีดจำกัดความอดทนของหญิงสาวหมดลง แพรวพรรณเรียกอีกคนเสียงแข็ง“ครับ” ทว่าเตชินกลับตอบรับด้วยน้ำเสียงปกติ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีแววว่าจะกลัวอีกฝ่ายแต่อย่างใด“การที่ครูยอมมาด้วยง่าย ๆ ก็ใช่ว่านายจะมาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของครูได้นะ!” ในเมื่ออีกฝ่ายแสดงเจตนาออกว่าไม่ได้เกรงกลัวเธอจริงก็ไม่จำเป็นต้องถนอมความรู้สึกกันไว้อีก‘แบบนี้สิค่อยคุยกันง่ายหน่อย’เตชินผ่อนกายลงเอนตัวไปด้านหลังพิงกับพนักใบหน้าหล่อเหลาเอียงเล็กน้อยในท่าทางไม่ยี่หระขณะสบตาขุ่นเคืองตรงหน้า“ผมก็แค่ถามเพราะเป็นห่วงเท่านั้น ไม่ได้คิดจ
ตีตรารัก กล้าบล็อกผมเหรอ?
“นายหิวก็ไปกินสิ ครูยังไม่หิวนี่” แพรวพรรณยังใจเย็นตอบปฏิเสธไป“แต่ผมอยากให้อาจารย์ไปด้วย ถือว่าเป็นการขอบคุณเรื่องสอนผมในห้องเมื่อกี้ก็ได้” เมื่อใช้ความหิวไม่ได้ผลจึงหันมาว่านล้อมเรื่องในห้องเรียนแทน“ไม่เป็นไร หน้าที่ของครูอยู่แล้ว นายไม่ต้องมาเลี้ยงขอบคุณอะไรหรอก”“ใจร้ายจัง! ไหนใคร ๆ บอกว่าอาจารย์เป็นคนใจดี ผมแค่ขอให้ไปกินข้าวด้วยเฉย ๆ หิวจนไส้จะขาดอยู่แล้วก็ไม่เห็นว่าอาจารย์จะเห็นใจเลยสักนิด หรือเป็นเพราะผมพึ่งมาเรียนใช่ไหมครับ ถึงได้ไม่สนใจกันแบบนี้”ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลสิ! เตชินตีหน้าเศร้าหมอง ทำทีเป็นเสียใจเมื่อถูกเมินความรู้สึกอย่างไม่ไยดีจากครูสาวดวงตากลมโตกะพริบปริบ ๆ ได้เห็นละครฉากใหญ่ หากไม่ใช่เพราะเขาพึ่งเข้าเรียนวันนี้วันแรก เธอคิดว่าเตชินคงเอกการแสดงแน่จากคิดว่าเรื่องจะจบง่าย ๆ กลับไม่ใช่ซะแล้วส่วนเตชินก็รอลุ้นว่าครั้งนี้จะได้ผลไหม แต่ถึงอย่างไรก็ไม่มีเรียนต่ออยู่แล้วมีเวลาตื๊อเธอได้อีกนานเชียวล่ะต่างคนก็ต่างประเมินสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ถ้าหากยังปฏิเสธเขาอยู่คงไม่ได้กลับบ้านแน่!“ก็ได้แต่ไปร้านที่ครูเลือกนะ”‘เยส! ในที่สุดก็ทำได้’“ตกลงครับอาจารย์เลือก
ตีตรารัก เด็กตามตื๊อ
ห้องการแสดงเวลา 10:24 นาฬิกา ลีลาการวาดลวดลายอันพลิ้วไหวเข้ากับท่วงทำนองสไตล์ละติน แพรวพรรณโย้กย้ายร่างกายออกมาได้อย่างสวยงาม ในระหว่างนั้นดวงหน้าหวานก็ยังมีรอยยิ้มแต่งแต้ม ทว่าใครเลยจะล่วงรู้แท้จริงแล้วภายในใจความกรุ่นโกรธกำลังก่อตัวขึ้นมาช้า ๆ นับตั้งแต่เปิดคลาสสอนมา วันนี้ครูสาวปวดหัวมากที่สุดเนื่องจากมีลูกศิษย์คนใหม่ทำให้ปวด เขาคอยตามติดไม่ห่าง ถามนู่นถามนี่จนคนอื่นมองด้วยความฉงนสนเท่ห์ไปตาม ๆ กัน ซึ่งเธอไม่เข้าใจเหตุใดเจตถึงรับเตชินเข้ามาในช่วงกลางเทอมแบบนี้ ลูกศิษย์คนใหม่ไม่มีพื้นฐานเลยข้อนี้ก็พอจะเข้าใจ แต่! สำหรับผู้ชายคนนี้เธอคิดว่าเขามีทักษะเกี่ยวกับด้านนี้อยู่ไม่น้อย เพียงแต่หาข้ออ้างแล้วปฏิเสธว่าไม่เป็นก็เท่านั้น... “เอาละทุกคน วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน อย่าลืมกลับไปซ้อมด้วย ครั้งหน้าครูจะทดสอบทีละคน” ครูสาวร่ายยาวหลังจากหมดชั่วโมงสอนแล้ว “เริ่มเลยเหรอครับ” ชายหนุ่มอยู่หน้าสุดยกมือขึ้นถาม “ใช่เริ่มเลย” “เก็บคะแนนด้วยไหมคะอาจารย์” นักศึกษาสาวสวย นั่งอยู่ไม่ไกลลุ้นว่าจะเป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้หรือเปล่า “มีแน่นอน แต่ถึงจะเป็นแค่การเก็บคะแนน ครูก็อยากให้พวกเธอทุกคนตั้งใจทำมั
ตีตรารัก ภาพเธอคอนวนเวียนในหัว!
เอ็นเจดับบิลกานแก้วกำลังคีย์ข้อมูลรายงานการผลิตและส่งสินค้าต้องส่งไปในรอบที่จะถึงนี้อย่างตั้งอกตั้งใจ ทว่าก็ต้องละจากหน้าจอเสียงเคาะโต๊ะทำงานดังต่อเนื่องอยู่ด้านข้าง“เจ้านายของคุณอยู่หรือเปล่าคุณกาน” ชายหนุ่มผู้มาใหม่เอ่ยถาม เลขาหน้าห้องทำงานของเพื่อนด้วยรอยยิ้มกวน ๆ“อยู่ค่ะ” แม้จะตอบอย่างสุภาพ แต่ภายในใจกลับบ่นให้เขาไปหลายคำ ชายหนุ่มผู้นี้เป็นเพื่อนของเจ้านายของเธอ แล้วยังพ่วงตำแหน่งหุ้นส่วนอีกคน เขาได้เข้ามาทำงานพร้อมกับณภัทร หลังจากขึ้นดำรงตำแหน่งผู้บริหารสูงสุด แต่อยู่คนละชั้นกันหุ้นส่วนคนนี้มักจะขึ้นมาคุยงานกับเจ้านายอยู่เป็นประจำ การคุยแต่ละครั้งของพวกเขาล้วนใช้เวลานานมากกว่าหนึ่งชั่วโมงเธอจะไม่ว่าเลย หากจะมาแบบปกติทั่วไป ไม่ใช่เคาะโต๊ะแล้วก็พิงขอบโต๊ะทำงานเธอแบบนี้“งั้น...ผมเข้าไปนะ”“เดี๋ยวค่ะ! ตอนนี้คงไม่สะดวก” กานแก้วร้องห้ามอีกฝ่ายไว้ก่อนฝีเท้ากำลังจะก้าวไปที่ประตูห้องทำงานของเพื่อนหยุดลง ทิวหันหน้ากลับมาหากานแก้ว‘ก็ไหนบอกว่าอยู่ หรือมีลูกค้าก็ไม่น่าจะใช่ วันนี้มันไม่ได้นัดลูกค้าไว้นี่น่า หรือมันนัดใครไว้โดยที่เขายังไม่รู้’คิ้วเข้มขมวดด้วยความงุนงงเขาถอยกลับมาแล้
ตีตรารัก ผมชื่อเตชิน
มหาวิทยาลัยเจแพรวพรรณยืนอยู่หน้าห้องเรียน วันนี้เป็นชั่วโมงสอนบรรยายการแสดง บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความรื่นเริง ใบหน้าครูสาวแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม วาดลวดลายอันงดงามประกอบการสอน สะกดสายตาอีกหลายคู่ให้หยุดอยู่แค่เบื้องหน้า ด้วยความตั้งอกตั้งใจคลาสสอนยังเป็นที่สนใจเหมือนเช่นเคยแม้จะเป็นของภาคการแสดงก็ตามที ภายในห้องเรียนแห่งนี้ไม่ได้มีเฉพาะภาควิชาเฉพาะเท่านั้น ยังมีภาควิชาอื่นเข้าร่วมฟังด้วย ซึ่งครูสาวก็ไม่ได้ว่าอะไรขอเพียงไม่รบกวนคนอื่นก็เป็นพอและหนึ่งในนั้นก็คือนักศึกษาชั้นปีที่สี่คณะบริหาร พึ่งจะเข้ามานั่งฟังเป็นครั้งแรก เนื่องจากอดทนคำรบเร้าจากเพื่อนในคณะนี้ไม่ได้ อีกฝ่ายสาธยายเสียใหญ่โตถึงคุณสมบัติครูสาวท่านนี้ ว่าสอนสนุกยิ้มเก่ง แล้วก็สวยอย่างนั้น อย่างนี้ จนกระทั่งชายหนุ่มขี้เกียจจะฟังก็เลยต้องมาให้เห็นกับตาว่าแท้จริงแล้ว เธอจะเป็นอย่างที่เพื่อนกล่าวอ้างจริงหรือเปล่าคำตอบก็คือ... ตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมา เขาแทบจะเรียนไม่รู้เรื่องความสนใจทั้งหมดอยู่แค่ใบหน้าหวานเพียงอย่างเดียว“ไงล่ะ มองตาไม่กะพริบเลยดิ” คนนั่งอยู่ข้างกันทักขึ้น ครั้งแรกเตชินบอกไม่อยากมาเอาเข้าจริงนั่งอมยิ้มต
ตีตรารัก พ่อเก่งที่สุด
“แต่จะว่าไปหนูเขมไม่ได้มาบ้านเรานานแล้วนะ เพื่อนเป็นยังไงบ้างแพรว”สาวน้อยที่มักจะมาเที่ยวหาและเล่นกับลูกสาวอยู่บ่อย ๆ เมื่อครั้งยังเรียนที่เดียวกัน ทำให้แพรวพราวเอ็นดูราวกับว่าเขมจิราเป็นลูกสาวอีกคน เมื่อไม่ค่อยได้เจอหน้าก็อดเป็นห่วงไม่ได้“ช่วงนี้ยัยเขมกำลังออกแบบชุดใหม่อยู่ค่ะ ก็เลยไม่ค่อยว่างมาสักเท่าไหร่”“คุณยุทธนี่ก็เก่งนะ เลี้ยงหนูเขมมาคนเดียว ส่งเสียจนลูกสาวจบมามีงานทำดี ๆ ในบริษัทใหญ่โตแบบนี้”“ใช่ค่ะพ่อยุทธเก่งมาก ๆ เหมือนพ่อของแพรวนี่ไง” แพรวพรรณซบลงที่ไหล่อันแสนอบอุ่นของผู้เป็นพ่ออย่างเอาใจและชื่นชม“พ่อต้องเก่งอยู่แล้ว ก็มีกำลังใจที่ดีอย่างหนูกับแม่นี่ไง” วงแขนกว้างยกขึ้นโอบไหล่สาวสวยทั้งสองนั่งกันคนละฝั่ง“อาเกศด้วย” เธอไม่ลืมจะเอ่ยชมอีกหนึ่งคน ซึ่งได้ยกให้เป็นคนเก่งของตนเองตลอดมา“อือ ๆ อาเกศด้วย” ไพศาลตอบรับคำลูกสาวด้วยรอยยิ้มสุขใจ“เกศทำไมเหรอคะ?”หญิงสาวผู้มาใหม่เอ่ยถามมาแต่ไกล เดินเข้ามาในเขตตัวบ้านแล้วได้ยินประโยคช่วงท้ายแต่ไม่ชัดเจนนัก เธอส่งยิ้มให้กับทุกคนพอเข้ามายังห้องรับรองหลังจากคุยงานเสร็จเกวรินก็รีบตรงกลับบ้านทันที เพื่อจะคุยงานกับพี่ชาย แต่พอได้ยินเสียงส
ตีตรารัก หรือจะเลิกสอนพิเศษดีนะ
1เดือนต่อมา“อาเกศไม่ลงมากินข้าวเหรอคะ” ดวงตาทอประกายสดใสมองรอบโต๊ะอาหารไม่เห็นอาสาวจึงได้หันไปถามผู้เป็นแม่ ซึ่งกำลังตักข้าวให้กับพ่ออยู่“อาเข้าไปดูงานที่บริษัทน่ะ” ตักข้าวให้สามีเสร็จแล้ว ด้วยความที่เป็นคนดูแลทุกอย่างภายในบ้าน ลูกนั่งลงเธอจึงตักให้ลูกสาวอีกเช่นกัน“ขอบคุณค่ะแม่ แต่วันหยุดไม่ใช่เหรอคะทำไมอาถึงไปทำงานล่ะ หรือว่ามีงานด่วน” หญิงสาวเปลี่ยนไปถามผู้เป็นพ่อ เพราะท่านอยู่แต่ทำไมอาถึงต้องไปทำงาน“พอดีมีงานด่วนเข้ามา อาเกศก็เลยเข้าไปดูแทนพ่อ...แค่ก แค่ก”ยังพูดไม่ทันจบไพศาลก็ไออีกครั้ง ช่วงนี้สุขภาพของเขาเริ่มแย่ลงจึงต้องให้น้องสาวเข้าไปทำงานในส่วนของเขาแทนก่อนสักระยะ“พ่อไม่สบายเหรอคะ ไปหาหมอกันไหมเดี๋ยวแพรวไปด้วย” มือที่กำลังจะตักข้าวขึ้นมาทานชะงัก หลายวันมานี้เธอเห็นว่าท่านมีอาการแบบนี้อยู่บ่อย ๆ จึงขันอาสาจะเป็นคนพาไปเอง“ไม่ต้องหรอกลูก คงเป็นเพราะอากาศมันเปลี่ยน เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวก็เลยเป็นหวัดน่ะ” แววตาเป็นห่วงเป็นใยของบุตรสาวสร้างรอยยิ้มให้ไพศาล อีกอย่างก็คิดว่าตนเองไม่ได้เป็นอะไรมาก น่าจะเกิดมาจากสภาพอากาศเสียมากกว่า“งั้นพ่อก็ต้องดูแลตัวเองนะคะ หนูเป็นห่วง ถ้าไม่ไหว
ตีตรารัก แผนลวง
วันต่อมาไพศาลไล่อ่านข่าวพาดบนหน้าหนังสือพิมพ์ธุรกิจฉบับรายวัน บริษัทคู่แข่งกลายเป็นที่สนใจของเหล่านักลงทุนทั้งในและต่างประเทศ ไหนจะหุ้นกำลังพุ่งทะยานสูงขึ้นตามไปด้วยในขณะสภาวการณ์ของพีเจกลับดิ่งลงมาเรื่อย ๆ ซ้ำร้ายเหล่าผู้ถือหุ้นก็ทยอยถอนตัวออกไปหลายรายแต่ทว่านักธุรกิจวัยกลางคนเครียดหนักเห็นจะเป็นภาพถ่ายประกอบบนหัวข้อข่าว นักแสดงสาวสุดสวย กลายเป็นจุดสนใจภายในงานเธอคือคนที่ณภัทรยกให้เป็นขวัญใจในค่ำคืนนี้....หนังสือพิมพ์ยับไปตามแรงขย้ำของมือใหญ่ ไพศาลใจเต้นแรงจนรู้สึกเจ็บหน้าอกข้างซ้าย ความตึงเครียดเพิ่มขึ้นทวีคูณ‘นักแสดง’ งั้นเหรอเขาไม่เคยรู้เลยว่าลูกสาวรับงานนี้ด้วย!ก๊อก ก๊อก...เสียงเคาะประตูทำให้เจ้าของห้องหลุดออกมาจากภวังค์ผู้เดินเข้ามาก็คือน้องสาวนั่นเอง“พี่ไพศาล!” สีหน้าของพี่ชายเกวรินอุทานอย่างเป็นกังวล“นั่งก่อนสิเกศ”“พี่เห็นแล้วใช่ไหม”“อืม”“คิดว่าทางนั้นจงใจหรือเปล่าที่จ้างแพรวไปงานนั่น”“แค่ก แค่ก” ด้วยความเครียดสะสมร่างกายจึงอ่อนเพลียไพศาลไอในขณะกำลังจะตอบน้องสาว“พี่เป็นอะไรหรือเปล่า” หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้ด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นอะไร เรื่องยัยหนูมันอาจจะไม่ได้ม
ตีตรารัก ปีศาจร้าย
รุ่งเช้าอีกวันณภัทรเดินออกมาจากห้องน้ำ หลังจากทำธุระส่วนตัวของเขาเสร็จ ชายหนุ่มทิ้งตัวลงข้างเตียงมือใหญ่ยังเช็ดเส้นผมเปียกชุ่มด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กสายตาคมทอดมองไปยังใบหน้านวลเนียนของคนที่ยังนอนหลับสนิท เมื่อคืนร้องอยากกลับบ้าน แต่จนป่านนี้ยังขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาอย่างสบายอุราอยู่เลยเขาเพ่งมองดวงหน้าหวานประดับประดาไปด้วยแพขนตางอนยาว จมูกโด่งสวย ปากอวบอิ่มแม้จะไร้การเติมแต่งก็ยังดูน่ามอง‘น่ามอง’ งั้นเหรอณภัทรส่ายหัวไปมาไล่ความคิดแสนตลก ก่อนจะหวนกลับไปยังภาพกิจกรรมบนเตียงในค่ำคืนที่ผ่านมา ก็ไม่น่าแปลกถ้าหากว่าแพรวพรรณจะยังหลับอย่างหมดเรี่ยวแรงอยู่อย่างนี้“เตียงผมมันสบายมากใช่ไหมคุณถึงไม่อยากลุกขึ้นมาน่ะแพรวพรรณ” เสียงเข้มเอ่ยเมื่อเห็นร่างใต้ผ้าห่มเริ่มขยับแพรวพรรณลืมตาในทันใด ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตื่นตระหนกลุกขึ้นนั่งลนลานถอยห่างออกไปไกล มือเล็กยังกระชับผ้าห่มผืนหนาเอาไว้แน่น“ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วผมจะไปส่ง”“.....”“มองผมแบบนั้น...จะต่ออีกงั้นเหรอ”“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ”“ก็เห็นยังอิดออดก็นึกว่าอยากจะต่ออีกสักรอบ”แววตาวาวโรจน์จ้องณภัทรอย่างขุ่นเคือง ไม่กระดากอายบ้างเลยหรืออ
You may also like
มีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.3K viewsธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม44.7K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก31.0K viewsพ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ120.0K viewsปรารถนาเถื่อน
baiboau-เนื้อนวล70 viewsคุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย
รติกานดา1.5K viewsซ่อนลีลารัก
จินต์พิชา149 viewsเด็กก็รักเป็นไหมพี่
Plearn91.9K views
