บทที่1

“แล้วนี่คุณจะพาผมไปไหนครับ!?”

ปลายฟ้าที่ถูกอีกฝ่ายลากเข้ามานั่งในรถเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย นี่เขาจะมาเสียตัวให้กับผู้ชายคนนี้ไม่ได้นะ เอ๊ะ ไม่ใช่จะใครก็ไม่ได้ทั้งนั้น

“เปล่า ผมไม่ได้จะพาคุณไปไหน แต่ช่วยให้คุณหายฮีตต่างหาก” เขาตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่งราวกับว่าสิ่งที่พูดเป็นเรื่องปกติ

ขอบคุณนะ แต่ไม่ต้อง!!

“แต่ผมไม่ได้ขอให้คุณช่วยนะครับ” ร่างเล็กยังคงว่าด้วยน้ำเสียงสุภาพก่อนจะพยายามเปิดประตูลงจากรถ

แต่ทว่าก็มีมือใหญ่คว้าแขนของเขาเอาไว้พร้อมกับกดล็อกประตูไม่ให้ปลายฟ้าได้ลงจากรถ

ทำบ้าอะไรเนี่ยไอ้อัลฟ่าเวรเอ้ย

“ทำอะไรของคุณ ผมจะลงไปครับ” เขาที่ยังพอมีสติ ทั้งอีกฝ่ายก็ไม่ได้ปล่อยฟีโรโมนออกมาให้เขาสติแตกมากไปกว่านี้ เขายังพอไหวถ้าอีกคนยอมปล่อยเขากลับบ้านสักที

“แค่คุณออกไปทั้งที่กลิ่นยั่วพออัลฟ่าขนาดนี้ คงได้ถูกรุมโทรมก่อนถึงบ้านพอดี”

ต้นหนาวที่เป็นคนพูดจาขวานผ่าซากอยู่แล้วเขาย่อมไม่มีทางที่จะพูดจาดีๆ ออกไป

ถ้าต้นลมเปรียบเสมือนน้ำแข็งหรือน้ำเย็น เขาก็คงเปรียบเสมือนไฟที่พร้อมจะแผดเผาไหม้ทุกอย่างไปกับเขา

“อยู่กับคุณก็ไม่ปลอดภัยเหมือนกันนั้นแหละ” ร่างเล็กท้วงขึ้น

“แต่อย่างน้อยได้เอากับคนรู้จักก็คงดีกว่า” ต้นหนาวว่าพลางค่อยๆ ปล่อยฟีโรโมนเฉพาะตัวของตัวเองให้ลอยออกมาจนฟุ้งไปทั่วรถ

“แล้วคุณจะทำกับผมในรถเลยหรือยังไง” ร่างเล็กที่สมองเริ่มขาวโพลนเอ่ยถามร่างสูงด้วยแววตาหวานเยิ้ม

อัลฟ่าหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามของคนตัวเล็กแต่เลือกที่จะยกอีกฝ่ายขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวของเขาเอาไว้พลางใช้มืออีกข้างปรับเบาะลง

“คุณทำอะไรเนี่ย ผมทำไม่เป็นหรอกนะ”

“ก็อยู่เฉยๆ แล้วส่งเสียงร้องก็พอแล้ว” น้ำเสียงของร่างสูงหมายความอย่างที่พูดจริงๆ

ต้นหนาวที่ความอดทนหมดลงล็อกท้ายทอยของคนตัวเล็กเอาไว้พร้อมกับบดเบียดจูบลงมาที่ริมฝีปากบางใช้ฟันขบเม้มเบาๆ จนริมฝีปากบางเผยอขึ้นเล็กน้อย

ปลายฟ้าที่เริ่มหายใจไม่ออกก็ใช้กำปั้นทุบลงไปที่หน้าอกแกร่งสองสามทีเพื่อเป็นการบอกว่าเขาเริ่มไม่ไหวแล้ว

“จูบกับนายนี่เหมือนจูบกับแมวที่บ้านเลย” เขาว่าก่อนจะจูบลงไปที่กลีบปากบางอีกครั้ง

จูบกับแมวนี้มีใส่ลิ้นเข้ามาด้วยเหรอวะ

ร่างเล็กที่ถูกพูดเปรียบกับแมวก็คิดขึ้นมาในสมองทั้งที่ยังถูกอีกฝ่ายพร่ำจูบไม่หยุด

อัลฟ่าหนุ่มที่ไม่เคยทำเรื่องพวกนี้กับใครมาก่อน แต่จากการดูหนังเอวีเพื่อช่วยตัวเองมามากมายเขาคิดว่าเรื่องแค่นี้คงจะไม่อยากเย็นอะไร ทั้งพวกโอเมก้ายังมีน้ำหล่อลื่นอยู่แล้วด้วยคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรในการที่จะสอดใส่เข้าไปในตัวของร่างเล็กบนร่าง

อัลฟ่าหนุ่มเริ่มทำการปลดกระดุมเสื้อด้านบนออกสามเม็ดก่อนจะเอาหน้าไปซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนอย่างเอาแต่ใจ

เขาใช้มือข้างหนึ่งเขี่ยเม็ดสีทับทิมตรงหน้าอกพลางเรียวลิ้นร้อนก็ตวัดเลียยอดอดอีกข้างอย่างเอาแต่ใจ

ปลายฟ้าได้แต่กอดคอแกร่งไว้แน่นพร้อมกับยื่นหน้าอกให้คนที่เขานั่งคร่อมอยู่ทำได้สะดวกมากขึ้น เขาได้แต่หลับตาพริ้มด้วยความเสียว

“อื้อ อ้าส์”

อัลฟ่าหนุ่มยกสะโพกกลมกลึงขึ้นเล็กพร้อมกับทำการรูปซิปกางเกงของตัวเอาออกมาควักท่อนเอ็นร้อนที่ในตอนนี้ขยายขนาดขึ้น

“ผมว่ามันคงเข้าไปในตัวผมไม่ได้” ร่างเล็กถึงกับขยับตัวหนีอีกฝ่ายแต่ก็ไปไม่ได้ไกลเพราะติดเข้ากับพวงมาลัยรถ

ฉิบหายแน่ไอ้ฟ้า แล้วฉันจะต้องหยุดงานกี่วันเนี่ยถ้าโดนไอ้นั่นกระแทกเข้ามา

“มันเข้าไปได้” อัลฟ่าหนุ่มยังคงว่าต่อพลางดึงกางเกงของคนบนร่างลงมาถึงต้นขาเรียวสวย

ต้นหนาวไม่รอให้คนตัวเล็กได้พูดอะไรมากกว่านี้ก็ใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปในช่องทางคับแน่นด้านหลังพร้อมกับขยับนิ้วเข้าออกด้านในจนปลายฟ้าร้องครางเสียงดังอื้ออึงอยู่ภายในรถ

“อื้อ จะเสร็จแล้วเร็วอีกครับ” เขาสั่งคนที่เอานิ้วขยับอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของเขา

“หึ” อัลฟ่าหนุ่มส่งเสียงหัวเราะในลำคอพลางถอดถอนนิ้วออก

“อื้อ ทำอะไรครับ” ร่างเล็กที่ตอนนี้หูอื้อตาพร่าไปหมดแล้วเอ่ยถามร่างสูงด้วยน้ำเสียงหวาน แววตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยความต้องการในอะไรมาเติมเต็ม

“นิ้วมันจะไปสู้เอ็นอุ่นๆ ได้ยังไง” เขาว่าด้วยรอยยิ้มมีเลศนัยพร้อมกับบดจูบที่กลีบปากบวมเจ่ออีกครั้งพลางค่อยๆ สอดใส่ท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในผนังอุ่นนุ่มด้านหลังทีละนิด

“อ๊ะ” คนที่กำลังถูกจูบล่อลวงถึงกับร้องครางออกมาด้วยความเจ็บ

“อย่าเกร็ง มันเข้าไปได้ไม่หมด” ต้นหนาวเอ่ยสั่งพร้อมกับกดสะโพกของคนด้านบนให้กลืนกินท่อนเอ็นร้อนของเขาเข้าไปในตัวจนหมด

“อึก มันจุกครับ”

อัลฟ่าหนุ่มที่ถูกครอบครองความเป็นชายไว้จนหมดทำเพียงแค่แช่ค้างท่อนเอ็นไว้ได้ในก่อนจะเริ่มทำการสวนสะโพกของไปในช่องทางคับแน่นด้วยหลังเบาๆ และค่อยๆ จังหวะขึ้น

“อ๊ะๆ ช้าหน่อยครับ” ร่างเล็กที่ปากก็บ่นแต่ร่างกายกับไม่รักดีเพราะร่างเล็กกำลังขยับสะโพกเข้าออกในจังหวะเดียวกับชายหนุ่มก่อนที่เขาจะทนไม่ไหวและปล่อยน้ำกามออกมาพร้อมกับเอาหน้าซบที่บ่ากว้างอย่างหมดแรง

อัลฟ่าหนุ่มที่เสียวหัวจนแทบจะทนไม่ไหวแล้วเช่นกันก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นที่ไม่มีเครื่องป้องกันเข้าไปในผนังอุ่นนุ่มและมันทำให้เขาได้รู้ว่าแบบนี้มันดีกว่าการใช้มือช่วยตัวเองเสียอีก

“นายนี้มันยั่วจริงๆ” เขาว่าพรางสตาร์ทรถเพื่อจะกลับไปเอากับคนที่นั่งอยู่บนตัวของเขาต่อ

“ทำอะไรของคุณครับ!?” ร่างเล็กถามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบเมื่อเห็นว่าร่างสูงกำลังจะออกรถทั้งที่ยังไม่เอาไอ้นั่นออกจากตัวเขาเลยด้วยซ้ำ

“ก็พานายกลับห้อง” เขายังคงตอบตามปกติ

“งั้นคุณก็ให้ผมไปนั่งดีๆ สิครับ” ปลายฟ้าท้วงขึ้นการนั่งในท่านี้ตอนรถขยับมันทำให้เขาทั้งเสียวทั้งกลัวจะเกิดอุบัติเหตุ

“นั่งเงียบ” เขาสั่งพร้อมกับขับรถด้วยความเร็วกว่าที่กฎหมายกำหนดและยิ่งเป็นเวลาตีสามรถแทบจะไม่มีเขาจึงขับรถมาถึงคอนโดได้เร็วกว่าเวลาที่คาดไว้