Home / รักโบราณ / ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน / บทที่ 33 มีเสียงแปลกๆในกระโจมเจ้าค่ะ ตอนต้น

Share

บทที่ 33 มีเสียงแปลกๆในกระโจมเจ้าค่ะ ตอนต้น

last update Last Updated: 2025-08-27 18:55:45

บทที่ 33 มีเสียงแปลกๆในกระโจมเจ้าค่ะ ตอนต้น

ครู่ต่อมาเนี่ยซื่อก็พาซ่งซินเหวินกลับกระโจม ซ่งจงเจิ้งที่ทราบข่าวเดินบ่นอย่างอารมณ์เสียมาตลอดทาง เขากำลังหารืออยู่กับเสนาบดีคลัง เรื่องงบประมาณที่กรมโยธา อาจต้องขอเบิกเพิ่มสำหรับใช้ในการสร้างฝายทางเหนือ หลังได้รับจดหมายแจ้งจากเหรินหมิงเมื่อวันก่อน

การสนทนาสำคัญนี้กลับต้องมาชะงัก เพราะมีคนมาแจ้งว่าบุตรีคนรองได้รับบาดเจ็บตกจากหลังม้า

ทหารสองคนที่ติดตามม้าของซ่งซินเหวินไป กลับมารายงานซ่งจงเจิ้งว่าม้าตัวนั้นวิ่งเตลิดไปทางหน้าผา และพลัดตกลงไปในกระแสน้ำเชี่ยวยากจะติดตาม

ซ่งซินเหวินหน้าซีดขาว ไพล่คิดในใจว่า หากนางไม่กระเด็นตกจากหลังของมันเสียก่อน คงไม่ใช่แค่ม้าที่ร่วงลงหน้าผาไปแน่

“ทะ ท่านแม่…” หญิงสาวตัวสั่นกอดมารดาแน่นอย่างเสียขวัญ เนี่ยซื่อจึงสั่งให้อาอี๋เอายาสงบจิตที่พกมาเองจากจวนไปต้มมาให้ซ่งซินเหวินดื่ม

คล้อยหลังอาอี๋ไม่นาน ซ่งเจียวเจียวและเสี่ยวเจินก็ก้าวเข้ามาในกระโจม

“น้องรอง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ข้าได้ยินว่าเจ้าตกม้าอย่างนั้นรึ บาดเจ็บมากรึเปล่า” ท่าทางของซ่งเจียวเจียวดูตกใจไม่น้อย รีบก้าวขามาหาน้องสาว สีหน้าแววตาดูห่วงใย

“ขอบคุณพี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 45 งานใหญ่ตกใส่หัวเขาอีกแล้ว! ตอนปลาย

    สีหน้าของเว่ยลี่หยางมิต่างจากคนหมดอาลัยตายอยาก เขารู้สึกว่าตนเหมือนไก่บ้าน ที่หลุดรอดจากหม้อไฟและได้ใช้ชีวิตอิสระมาหลายปี แต่สุดท้ายกลับหนีโชคชะตาไม่พ้น ถูกเจ้าของบ้านจับไปอบสมุนไพรใส่โอ่งแทน… เมื่อตระหนักถึงความซวยนี้ได้ เว่ยลี่หยางถอนหายใจหนัก รับสั่งตอบเสิ่นกงกงเสียงดังฟังชัดว่า “ข้าไม่ต้องการ!!!” (0[]0!) “ห๊าา?!” ทั้งเสิ่นกงกง และหลางจื่อ เวลานี้สีหน้าเหมือนกันเปี๊ยบ! นั่นคือดวงตาเบิกกว้าง อ้าปากค้างมองเว่ยลี่หยางด้วยสีหน้าเหลือเชื่อค่อนไปทางสติหลุด ครั้นดึงสติกลับมาได้ เสิ่นกงกงจึงเอ่ยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “ทะ…ท่านอ๋อง รับสั่งว่า ไม่ต้องการหรือพะย่ะค่ะ” เพราะไม่ว่าจะกี่รัชสมัย บรรดาองค์ชายต่างตบตีแย่งชิงเข่นฆ่ากันแทบตาย เพื่อให้ได้ครอบครองตำแหน่งอันทรงเกียรตินี้ ทว่าจวิ้นอ๋องกลับปฏิเสธออกมาเสียงดังฟังชัดว่า ไม่ต้องการ! นี่ตัวเขาแก่จนหูเพี้ยนไปแล้วหรืออย่างไร หรือว่าเขายังหลับไม่ตื่นและกำลังฝันอยู่ ใครก็ได้ช่วยปลุกขันทีแก่ๆอย่างเขาที!!! ทว่าก่อนที่เว่ยลี่หยาง จะตัดสินใจเอ่ยยืนกรานเรื่องที่ตนไม่อยากนั่งบัลลังก์มังกรอีกครั้งอยู่นั้น หลางจื่อก็ลุกพรวดขึ้นมาอย่างว่

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 45 งานใหญ่ตกใส่หัวเขาอีกแล้ว! ตอนต้น

    บทที่ 45 งานใหญ่ตกใส่หัวเขาอีกแล้ว! วรกายสูงสง่าในชุดคลุมมังกรสีทอง ก้าวตรงไปยังตำแหน่งเก้าอี้ประธานและประทับลง ทอดพระเนตรมองทุกคนในโถงรับรองที่ยังคุกเข่าอยู่บนพื้นหลังกล่าวคำถวายพระพร ฮ่องเต้เว่ยจินหยางยังไม่บอกให้ใครลุกขึ้น ทั้งนายทั้งบ่าวของตำหนักคุนหนิง แต่ละคนร่างเครียดเกร็ง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงรับสั่งให้ทุกคนลุกขึ้นได้ จากนั้นหันพระพักตร์มารับสั่งกับกงฮองเฮาโดยตรง “ฮองเฮาคงสงสัยว่าตนและองค์รัชทายาท ทำสิ่งใดผิดถึงได้ถูกเราสั่งกักบริเวณสินะ” มารดาของแผ่นดินดูแก่ลงไปหลายปีในช่วงไม่กี่วัน ความกลัดกลุ้มจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ลดทอนความถือดีและความมั่นใจในอำนาจของนางไปเกินครึ่ง “เพคะฝ่าบาท หม่อมฉันกับลูกทำสิ่งใดผิดหรือเพคะ ขอฝ่าบาทโปรดเมตตา ช่วยชี้แจงถึงเหตุผลให้หม่อมฉันกระจ่างด้วย” น้ำเสียงของ กงเยี่ยนหัว เจือความน้อยใจอยู่หลายส่วนในดวงเนตรฉายแววตัดพ้อสวามีอย่างไม่ปิดบัง หลายวันมานี้กงฮองเฮาสงบสติอารมณ์ได้มากขึ้น นางเลิกโวยวายหรือข่มขู่องครักษ์ราชวัง ที่ยืนเป็นหุ่นสำริดทำหน้าไร้อารมณ์อยู่รอบตำหนักคุนหนิง ซึ่งต่างกับองค์รัชทายาทเว่ยเหอชวนที่มีท่าทีสงบนิ่งต

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 44 เจ้าจะไปไหนหรือกงจ้าน ตอนปลาย

    เสียงเย็นเยียบหนาวเยือกถึงขั้วหัวใจแทรกผ่านอากาศ ร่างระหงก้าวออกมาจากเงามืด ดวงตาคู่คมดำมืดราวหุบเหวลึกอำมหิตประดุจดวงตาแห่งยมทูต รอบกายเต็มไปด้วยรังสีแห่งการเข่นฆ่า ก้าวขามาหาชายวัยกลางคนตรงหน้าด้วยความแค้นอัดแน่นสุมอก กงจ้านชาวาบไปทั้งตัวชะงักฝีเท้าหยุดลงราวถูกตรึงด้วยคำสาป ความกลัวที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนผุดขึ้นในจิตใจ “ยะ เย่หลิน!?” เขาผงะถอยหลังไปหลายก้าว ใครบ้างในเมืองหลวง ไม่รู้จักนายหญิงเย่แห่งสำนักคุ้มภัยเย่จงหนิง สตรีผู้กุมบังเหียนสำนักคุ้มภัยอันดับหนึ่งของเมืองหลวง หรืออาจกล่าวว่าเป็นอันดับหนึ่งของแคว้นต้าเว่ยก็ยังได้ “ใช่ ข้าเอง เจ้าจำข้าได้ แล้วเจ้าจำได้หรือไม่ว่าทำสิ่งใดไว้กับสามีของข้า!” ควับ! แส้หนังสีดำเงาวับดูคล้ายอสรพิษตัวยาว เหินผ่านอากาศรัดรึงรอบคอของกงจ้านไว้ในพริบตา เย่หลินออกแรงกระตุก ร่างทั้งร่างของกงจ้านก็ลอยละลิ่วมาสยบอยู่แทบเท้านาง กงจ้านเงยมองใบหน้างดงามของสตรีที่เขาเคยพึงใจทว่านางก็ปฏิเสธไมตรีเขามาโดยตลอด แต่กลับไปเลือกบัณฑิตผู้เงียบขรึมเย็นชาอย่างเชียนเพ่ย ผู้ที่ด้อยกว่าเขาทั้งฐานะและชาติตระกูล! ขนาดว่าอีกฝ่ายตายไปแล้ว นางก็ยังปฏิเสธไมตรีที่เขามีต่อนา

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 44 เจ้าจะไปไหนหรือกงจ้าน ตอนต้น

    บทที่ 44 เจ้าจะไปไหนหรือกงจ้าน ตอนต้น เมื่อกล่าวยั่วยวนชายารักจบ พ่อหมีตัวโตก็เดินผิวปากอารมณ์ดีกลับไปยังห้องเก็บศาสตราวุธ เพื่อสวมเกราะและเตรียมอาวุธพร้อมประจัญบานคืนนี้ เสวี่ยหนิงที่อายม้วนจนตัวแทบแตก เวลานี้ดวงตาคู่งามทอประกายคมกล้า ในเมื่อกำลังจะมีเหตุการณ์ตื่นเต้นเร้าใจเกิดขึ้น แฟนคลับตัวยงของพระเอกอย่างนาง จะพลาดฉากสำคัญไปได้อย่างไร! แบบนี้มันต้องไปแอบดูให้เห็นกับตา ว่าจวิ้นอ๋องเก่งกาจขนาดไหน อุตส่าห์ทะลุมิติมาโผล่ในนิยายทั้งทีไม่เห็นฝีมือการต่อสู้ของพระเอกถือว่ามาไม่ถึง! ยามรัตติกาลในคืนนี้ เมืองหลวงถูกแต่งแต้มด้วยเกล็ดหิมะโปรยปรายจากเบื้องบน ลมหนาวพัดไอเย็นให้ล่องลอยไปทั่วริมฝั่งแม่น้ำ ท่าเรือหยวนฝู เป็นท่าเรือเล็กริมแม่น้ำฝั่งทางทิศเหนือ เรือขนส่งลำยาวแล่นฝ่าความมืดเข้ามาอย่างเชื่องช้า เข้าเทียบท่าโดยไร้เสียงฆ้องประกาศ กะลาสีในชุดคลุมกันหนาว เริ่มทยอยขนหีบไม้ลงจากเรือ หีบขนาดกลางสิบใบ ขนาดใหญ่ห้าใบ ถูกจัดวางเป็นแถวบนพื้นของศาลาเพื่อรอตรวจสอบอย่างเป็นระเบียบ เจ้าหน้าที่ท่าเรือก้าวเข้ามา เอ่ยสั่งให้เปิดหีบดังกล่าว กะลาสีเปิดให้โดยไม่แสดงท่าทีพิรุธให้เห็น ภายในเต็มไปด้วยผ

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 43 ควบคุมตัว ตอนปลาย

    เช้าตรู่วันถัดมา เสียงกรีดร้องโหยหวนของท่านเสนาบดีกรมขุนนางดังลั่นไปทั้งจวน “อ๊ากกกกก!!! ใครมันเอาสัตว์ประหลาดมาไว้ในเป้ากางเกงข้า!! มันดูดตรงนั้นของข้า ม่ายยยยย!” กงฮูหยินลมจับล้มทั้งยืนเมื่อเห็นสภาพของสามี องครักษ์พากันวิ่งวุ่นเกือบชนกันเอง หมอประจำจวนถูกลากลงจากเตียงทั้งที่ยังไม่ได้ล้างหน้า รีบหอบสังขารแก่ๆมายืนมองเป้าของกงจ้านจนตาแถบถลนออกมานอกเบ้า “เอ่อ ท่านเสนาบดี ไปเอาความคิดนี้มาจากไหนขอรับ อนุของท่านคนไหนสอนมา…” ปลิงสามตัวอวบอ้วนเกาะอยู่ตรงส่วนสำคัญแน่น พวกมันยังดูดเลือดไม่อิ่มเลยยังไม่ยอมคายคมเขี้ยว…หากฝืนดึงออกตอนนี้ ส่วนนั้นของท่านเสนาบดีอาจเสียหายใหญ่หลวงได้ การประชุมเช้าในท้องพระโรงวันนี้ท่านเสนาบดีกรมขุนนางจำต้องลาป่วย หลังเลิกประชุมเช้า เว่ยลี่หยางเดินตามพระบิดาไปยังห้องทรงงาน เขามอบเอกสารสำคัญทั้งหมดที่เย่หลินนำมาให้แก่ฮ่องเต้ ฮ่องเต้เว่ยจินหยางเปิดอ่านอย่างใจเย็น ทว่าอ่านไปได้เพียงครึ่งเล่มแรกสีพระพักตร์พลันดำคล้ำจากโทสะ เขาวางสมุดบัญชีเล่มนั้นลง เปลี่ยนมาเขียนพระราชโองการก่อนยื่นให้โอรส “จวิ้นอ๋องรับราชโองการ นำทหารรักษาเมืองเข้าปิดล้อมจับกุมคนสกุลกงเจ็ดชั่

  • ทะลุมิติคราวนี้นางร้ายขอทำสวน   บทที่ 43 ควบคุมตัว ตอนต้น

    บทที่ 43 ควบคุมตัว ตอนต้น สิ่งที่ทำให้เว่ยลี่หยางมั่นใจว่า อุบัติเหตุครั้งนี้ต้องเป็นฝีมือของซ่งเจียวเจียวหาใช่ความโชคร้ายแต่อย่างใด หากวิเคราะห์ดูจากเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นกับม้าของซ่งซินเหวินในงานล่าสัตว์ที่เพิ่งผ่านพ้น ไม่มีทางที่จู่ๆม้าพวกนั้นจะวิ่งเตลิดลงหน้าผาไปเอง เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังอย่างแน่นอน เรื่องที่รถม้าของตวนอ๋องพลัดตกเขา กลายเป็นข่าวใหญ่ในเมืองหลวงของต้าเว่ย หลายคนเห็นใจความสูญเสียของเจ้ากรมโยธา บุตรีเพิ่งผ่านการแต่งงานได้ไม่กี่วัน กำลังเดินทางไปบ้านสามีแต่ต้องมาจบชีวิตลงเสียก่อน… ทว่ายังมีอีกหลายคนที่รู้สึกสมน้ำหน้าในความโชคร้ายของซ่งเจียวเจียว โดยเฉพาะเนี่ยหลี ฮูหยินรองของเจ้ากรมโยธาและบุตรีอย่างซ่งซินเหวิน แม่ลูกหัวเราะด้วยความสาแก่ใจ ตอกย้ำว่านี่คงเป็นการลงโทษจากสวรรค์และคำสาปแช่งของพวกนาง “สมน้ำหน้านังแพศยานั่น ตายเสียได้ก็ดี!” ซ่งซินเหวินเหยียดปากด้วยความเดียดฉันท์ หากไม่ใช่เพราะนางถูกวางยาปลุกกำหนัด มีหรือจะพลาดท่าจนต้องแต่งให้กู้จื่อฝานอย่างไม่เต็มใจ! ชื่อเสียงของนางต้องป่นปี้เพราะซ่งเจียวเจียว ยังมีอีกคนที่ไม่ได้รู้สึกเห็นใจหรือสงสารซ่งเจีย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status