ตอนที่ 86 กิจการในอนาคต

หลังจากที่ท่านแม่ทัพและท่านอ๋องสามเดินทางกลับไปแล้ว หยางฉิงก็เดินตรวจตราชั้นสามของร้าน ตอนนี้มีคุณหนูหลายคนนั่งอยู่ที่โต๊ะซึ่งนางจัดไว้เป็นพิเศษ บริเวณรอบๆ ชั้นสาม นางปลูกดอกกุหลาบป่าเป็นไม้เลื้อย พาดผ่านแนวรั้วไม้ ดอกไม้เหล่านี้ออกดอกสะพรั่ง ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณ สร้างบรรยากาศผ่อนคลายที่หาได้ยากในเมืองหลวง บริเวณนั้นยังมีน้ำตกจำลองเดิมอยู่แล้ว นางเพียงแค่จัดแต่งเพิ่มเติมให้ดูสมจริงยิ่งขึ้น

ตลอดทั้งวัน ลูกจ้างทุกคนต่างยุ่งวุ่นวายจนไม่มีโอกาสได้หยุดพักเลยแม้แต่คนเดียว หลังจากปิดร้านเรียบร้อย หยางฉิงจึงเรียกทุกคนมารวมตัวกันที่ลานหน้าร้าน

นางมองใบหน้าของแต่ละคน แม้จะเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข หยางฉิงจึงกล่าวขึ้น

“ที่ข้าเรียกทุกคนมาวันนี้ ก็เพราะอยากจะขอบใจทุกคนที่ช่วยดูแลร้านเป็นอย่างดี แม้ว่าพวกเจ้าจะเป็นทาสที่ข้าซื้อมาก็ตาม” นางหยุดมองพวกทาสที่นางรับมา แล้วกล่าวต่อ “แต่ข้าอยากให้พวกเจ้าคิดเสียว่า พวกเจ้าก็เป็นเพียงลูกจ้างคนหนึ่งเท่านั้น มีสิทธิ์เช่นเดียวกับลูกจ้างทั่วไป ไม่จำเป็นต้องคิดว่าตัวเองเป็นทาส”

หลังจากหยางฉิงพูดจบ ทาสทั้งห้าคนต่างหันไปมอ