ตอนที่ 16 พ่อค้าธรรมดา

ตอนที่

16

พ่อค้าธรรมดา

      ที่เรือนไม้ทำเลทอง ยามไฮ่ ^{(21.00 – 23.00 น.)}

      หลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้ว ความวุ่นวายในตลาดได้ถูกแทนที่ด้วยความเงียบสงบยามค่ำคืน หลินหว่านเอ๋อร์ยืนรออยู่ในห้องครัวที่อบอุ่นด้วยไอสมุนไพร นางจุดโคมไฟเพียงดวงเดียวที่โต๊ะหินขัดเงา

       ไม่นานนัก มู่ฉางเฟิงก็ปรากฏตัวขึ้น เขามาตามนัดในชุดพ่อค้า ผ้าไหมชั้นดีที่ดูสุภาพ แต่ก็ยังมีความสง่างามไว้จนปิดไม่มิด

       “แม่นางหลิน” มู่ฉางเฟิงกล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้นุ่มนวลที่สุด

       “ท่านพ่อค้า” หลินหว่านเอ๋อร์โค้งคำนับสั้นๆ อย่างเป็นทางการ

       บรรยากาศตึงเครียด มู่ฉางเฟิงเดินเข้ามาใกล้โต๊ะมากขึ้น ทำให้ใบหน้าของเขาพ้นจากเงามืดและถูกโคมไฟส่องกระทบอย่างชัดเจน นี่เป็นครั้งแรกที่หลินหว่านเอ๋อร์ได้เห็นใบหน้าของท่านพ่อค้าอย่างใกล้ชิด

       หลินหว่านเอ๋อร์ยืนนิ่งราวกับถูกตรึง นางเคยได้ยินเสียงของเขา ได้เห็นรูปร่างสูงใหญ่ของเขา แต่ไม่เคยเห็นใบหน้าที่ปราศจากการปกปิดใดๆ ภายใต้แสงสว่างที่เพียงพอ ใบหน้าของเขานั้นหล่อเหลาและสง่างามเกินกว่าจะเป็นเพียงพ่อค้า

       ดวงตาของเขามีแต่ความอ่อนโยนคู่นั้น ทำให้นางรู้สึกวูบไหวอย่างประหลาด ความสงสัยที่มีต่อเขากลับแปรเปลี่ยนเป็นความประหม่าอย่างรวดเร็ว

       มู่ฉางเฟิงรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบเงียบสงบลงเมื่อได้ยืนอยู่ใกล้ๆ นางภายใต้แสงโคมไฟ เขาสังเกตเห็นใบหน้าของหลินหว่านเอ๋อร์ที่เริ่มแดงเรื่อเล็กน้อย ทำให้หัวใจของท่านอ๋องเต้นแรงจนเกือบจะควบคุมมาดขรึมไว้ไม่ได้

       “ท่านพ่อค้า” หลินหว่านเอ๋อร์ต้องรวบรวมสมาธิอย่างหนักเพื่อควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่น

       “ข้าขอถามท่านตรงๆ ท่านไม่ได้เข้ามาเพื่อความเมตตา แต่เข้ามาเพื่อใช้ข้าเป็นหมากอะไรหรือไม่”

       มู่ฉางเฟิงถูกคำถามที่ตรงประเด็นจนพูดไม่ออก แต่เมื่อเห็นความหวาดหวั่นที่ฉายชัดในดวงตาของนาง เขาก็รู้ว่าการปกปิดต่อไปมีแต่จะสร้างความระแวง

       “ข้าจะไม่โกหก” มู่ฉางเฟิงกล่าวเสียงทุ้มต่ำ

       “ข้าเป็นเพียงพ่อค้าเท่านั้น ไม่ได้มีอำนาจหรือต้องการสิ่งอื่นจากเจ้า นอกจากอยากช่วยเหลือคนดีๆ อย่างเจ้าและอยากให้อาหารของเจ้าโด่งดังจนใครๆ ก็อยากมาที่ร้านของเจ้า”

       มู่ฉางเฟิงสบตานางอย่างแน่วแน่ “ส่วนเรือนไม้หลังนี้ ข้าอยากให้เจ้ามาเปิดร้านที่นี่เพราะเป็นทำเลที่เหมาะสมที่สุด มีหลายคนอยากเช่าแต่ข้าไม่ให้เช่า เจ้าโชคดีที่ได้มาเปิดร้านที่นี่”

       ที่ประตูห้องด้านนอก มีร่างสองร่างแนบหูฟังอยู่เงียบๆ คือจงซิ่นที่ทำหน้าที่อารักขาและอาเป่าที่ไม่ยอมเข้านอน

       จงซิ่นคิดในใจ “ท่านอ๋อง ท่านพูดเช่นนั้นได้อย่างไร ท่านเป็นถึงผู้มีศักดิ์สูงสุดในแผ่นดิน ท่านกำลังหลอกแม่นางหลินชัดๆ”

       อาเป่ากระซิบเบาๆ “ท่านลุงจง ท่านลุงคนนี้เหมือนเป็นเทพแห่งความโชคลาภเลยนะขอรับ”

       “เทพแห่งการเพ้อเจ้อต่างหากล่ะ”

       “ท่านลุงว่าอย่างไรนะขอรับ”

       “ไม่มีอะไรเจ้าไปนอนได้แล้วอาเป่า พรุ่งนี้เช้าเรามาช่วยกันจัดร้านอีกนะ”

       “ขอรับท่านลุง” อาเป่าทำตามที่จงซิ่นบอกอย่างว่าง่าย

       หลินหว่านเอ๋อร์มองเขาด้วยความสับสน นางไม่เข้าใจว่าเหตุใดพ่อค้าที่อ้างว่าธรรมดา จึงมีอำนาจในการจัดการทำเลชั้นดีที่ใครก็ต้องการได้อย่างง่ายดายเช่นนี้ แต่น้ำเสียงที่มั่นคงและแววตาจริงใจของเขากลับทำให้หัวใจนางเต้นแรงอย่างประหลาด นางรู้สึกวูบไหวต่อบุรุษผู้นี้ที่ใบหน้าหล่อเหลาเกินกว่าจะมาอยู่ในตลาด

       “ถ้าเช่นนั้น” หลินหว่านเอ๋อร์กล่าวอย่างระมัดระวัง

       “ความช่วยเหลือมากมายที่ท่านมอบให้ก็เป็นเพียงการลงทุนในความสามารถของข้าโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนอย่างนั้นหรือเจ้าคะ”

       มู่ฉางเฟิงยิ้มบางๆ รอยยิ้มนั้นอ่อนโยนจนทำให้นางแทบจะละสายตาไม่ได้

       “เจ้าคิดเช่นนั้นก็ได้แม่นางหลิน ข้าขอเพียงให้เจ้ารับปากว่าเจ้าจะใช้พรสวรรค์ของเจ้าอย่างเต็มที่และไม่ยอมให้ใครมาทำลายลูกของเจ้า สิ่งที่ข้าต้องการมีเพียงแค่นี้เท่านั้น”     

       หลินหว่านเอ๋อร์พยักหน้าอย่างช้าๆ ความระแวงในใจคลี่คลายลงไปมาก นางเลือกที่จะเชื่อในความปรารถนาดีของเขา

       “ข้าเข้าใจในความปรารถนาดีของท่านแล้วเจ้าค่ะ ข้าจะทำอาหารที่ดีที่สุด เพื่อไม่ให้การลงทุนของท่านสูญเปล่า”

       มู่ฉางเฟิงมองใบหน้าของนางที่เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่น แล้วรอยยิ้มจริงใจก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างปิดไม่มิด

       “ข้าเชื่อมั่นในตัวเจ้า” มู่ฉางเฟิงกล่าวด้วยความรู้สึกที่ท้วมท้น “จงเปิดร้านของเจ้าด้วยความกล้าหาญ ข้าจะเฝ้ามองดูความสำเร็จของเจ้าอยู่ห่างๆ

       เขาส่งสายตาที่อบอุ่นให้นาง ก่อนจะโค้งคำนับอย่างสุภาพและเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ราวกับกลัวว่าหากอยู่ต่ออีกเพียงนาทีเดียว เขาจะเผยความลับซ่อนไว้ทั้งหมดออกมา

       หลินหว่านเอ๋อร์ยืนมองแผ่นหลังของเขาที่หายไปในความมืดพร้อมกับจงซิ่น นางไม่อยากเชื่อว่าหัวใจของนางจะเต้นแรงเหลือเกินที่อยู่ใกล้ๆ กับบุรุษผู้นี้