LOGINShare
ตอนที่26 ต้อนรับท่านเจ้าเมืองและนายอำเภอ
Last Updated:
2025-12-13 17:07:14ลู่เฉิงรีบออกมาต้อนรับนายอำเภอจินป๋อเหวินและท่านจ้าวเมืองเสิ่นอี้ห่าว และพาขึ้นไปยังชั้นบน ซึ่งเป็นชั้นพิเศษ ซึ่งทางโรงเตี๊ยมทำไว้ เพื่อให้ลูกค้าที่อยากนั่งแบบส่วนตัว เพราะมีเป็นห้อง ๆ ไม่ปะปนกับผู้ใด
ท่านเจ้าเมืองเสิ่นอี้ห่าว พาภรรยาผู้แสนงดงาม อีกทั้งบุตรสาวและบุตรชาย ออกมากินอาหารในครั้งนี้ด้วย นายอำเภอจินป๋อเหวิน ก็พาภรรยาเอกและภรรยารองขนาบข้างมาด้วยเช่นกัน “ยินดีต้อนรับขอรับท่านเจ้าเมือง ท่านนายอำเภอ” “ข้าเห็นป้ายติดประกาศ บอกว่าจะเปิดให้จองเพราะมีอาหารรสเลิศ ข้าสนใจมากเลยทีเดียว แต่พอเจ้าบอกว่า อยากเชิญให้ข้ามาชิมอาหารก่อนใคร ข้าก็ดีใจและขอบใจเจ้ามากเลยทีเดียว ที่เจ้าให้เกียรติข้า ฮ่าฮ่า แล้วไหนละแม่ครัวตัวน้อย ข้าอยากเห็นหน้า ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร” พอเขาพูดจบ ซิ่วอิง ลี่อิน เจียวจู ตงฮวนและหานเกอ ก็เดินเข้ามาอย่างพร้อมเพรียง “คารวะท่านเจ้าเมือง คารวะท่านนายอำเภอ” “โอ้โฮ เด็กพวกนี้ช่างมีมารยาทเสียจริง” เสิ่นอี้ห่าวรู้สึกถูกอกถูกใจเป็นอย่างมาก กับมารยาทของเด็ก ๆ แต่ต่างจากนายอำเภอจินป๋อเหวิน ที่ยังขุ่นเคืองที่บุตรสาวของเขา มาพ่ายแพ้ให้กับเด็กเช่นนาง “ท่านเจ้าเมืองจะรับอาหารเลยมั้ยเจ้าคะ ข้าจะได้ยกมาทีเดียวเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงไพเราะ อย่างตั้งใจให้เขาเอ็นดู “ยกมาเลย ๆ ข้าหิวแล้ว” ซิ่วอิงจึงพยักหน้าให้พวกเขาเข้าไปยกอาหาร พอพวกเขาเดินกลับมา ซิ่วอิงเริ่มแนะนำอาหารอย่างคล่องแคล่ว “ชุดแรกเรียกติ่มซำเจ้าค่ะ และในเข่งนี้คือซาลาเปาไส้ผักและไส้หมูแดง เข่งนี้คือปอเปี๊ยะทอด ข้างในเป็นไส้ผักเจ้าค่ะ เข่งนี้เรียกว่าขนมจีบ เข่งนี้เรียกว่าเกี้ยวนึงเจ้าค่ะ และในถ้วยเล็กนี่เรียกว่า ราชาแห่งโจ๊กเจ้าค่ะ” “ราชาแห่งโจ๊ก! งั้นข้าขอลองอันนี้ก่อน เพราะข้าชอบชื่อของมัน” เสิ่นอี้ห่าวรีบหยิบถ้วยขึ้นมาตักเข้าปาก แต่แค่เพียงคำแรกเขาก็ถึงกับตะลึง “ดี…รสชาติดี” นายอำเภอจินแอบเบ้ปาก จะอร่อยอะไรกันขนาดนั้น เขาขอลองดูหน่อยสิ “นี่มัน…” จินป๋อเหวินไม่อยากเชื่อ รสชาติดีเกินไปแล้ว “รสชาติดีใช่หรือไม่? ฮูหยินลองดูอาหารนี้รสชาติดีจริง ๆ พวกเจ้าก็ลงมือสิ” ท่านเจ้าเมืองรีบบอกให้ทุกคนลองกิน อย่างกระตือรือร้น ทุกคนจึงเริ่มลงมือ ต่อจากนั้นก็ดูเหมือนว่า ทุกคนจะตั้งหน้าตั้งตากิน จนอาหารหมดลงในชั่วพริบตา ซิ่วอิงและเด็กอีกสี่คน รีบเดินไปเก็บเข่งนำไปไวในครัว แล้วยกบะหมี่ฮ่องเต้ออกมา ในถ้วยจัดไว้อย่างสวยงาม ซิ่วอิงยังลวกบะหมี่ไว้ตากหากแล้วโรยด้วยกระเทียมเจียว ด้านข้างมีผักกวางตุ้งผัดน้ำมัน แล้วก็เป็ดย่างสองจานใหญ่ ทุกคนถึงกับตกตะลึง กลิ่นหอมของอาหาร และสีสันที่น่ากิน “นี่เจ้าทำเองจริงรึ?” “เจ้าค่ะ” เสิ่นอี้ห่าวรีบคว้าตะเกียบมาคีบเป็ด “นี่มัน…อร่อยเกินไปแล้ว ข้าชอบจานนี้ พวกเจ้าเร็วเข้า” “แต่ว่าท่านพ่อ บะหมี่นี่ก็รสชาติอร่อยมากเจ้าค่ะ ข้าไม่รู้ว่าจะกินอะไรก่อนดี” บุตรสาวของท่านเจ้าเมืองเอ่ยขึ้น “ใช่ขอรับบะหมี่นี้อร่อยสุด ๆ ไปเลย แต่ว่าข้าขอลองเป็ดดูหน่อย” บุตรชายท่านเจ้าเมืองคีบเนื้อเป็ดเข้าปาก ก่อนจะทำตาโต “ท่านพ่อ ซื้อเอากลับจวนด้วยนะขอรับ” “เจ้าชื่อว่าอะไร?” เสิ่นอี้ห่าวหันมาถามนางอีกครั้ง “ซิ่วอิงเจ้าค่ะ” “เจ้าทำเองจริงหรือ?” “ทำเองเจ้าค่ะ” “แล้วเป็ดย่างเหตุใดถึงชื่อ เป็ดย่างเก้าสวรรค์?” “ข้าก็ตั้งให้มันเหมาะสม กับรสชาติของอาหารเจ้าค่ะ แต่ว่าข้าบอกพนักงานว่า หากมีคนถาม ให้ตอบว่า มีตำนานเล่าขานกันมา ว่านางฟ้าบนสวรรค์ถูกสาปให้เป็นเป็ด ก็เลยถูกจับมาทำเป็ดย่างเจ้าค่ะ” “ฮ่าฮ่า เจ้าเด็กคนนี้ ใช้ได้ๆ” “แล้วบะหมี่ฮ่องเต้ละ?” บุตรชายท่านเจ้าเมืองเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง “ก็ฮ่องเต้ชอบเสวยบะหมี่ ก็เลยเป็นบะหมี่ฮ่องเต้เจ้าค่ะ” “ฮ่าฮ่า ท่านพ่อนางน่ารักจริง ๆ ข้าชอบนาง” เขาเอ่ยออกมาอย่างชอบใจ แต่เฉินซีฮันกลับกำหมัดแน่น ด้วยความไม่พอใจ เจ้าบ้านั่นคงไม่อยากตายดี ทุกคนกินอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย อิ่มจนขยับตัวแทบไม่ได้ ซิ่วอิงยกขนมเค้กชิ้นเล็กๆ มาให้พวกเขาได้ลองชิม นายอำเภอที่คราแรกมีอคติ ยามนี้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาต้องให้บุตรสาวมาหัดเรียนวิชาทำอาหารกับนาง “สิ่งนี้เรียกว่า?” “ขนมเค้กเจ้าค่ะ” “เจ้าทำชิ้นใหญ่กว่านี้หรือไม่ ข้าอยากสั่งเอาไปที่จวน ยามมีงานเลี้ยง” “ทำเจ้าค่ะ แต่ต้องสั่งข้าล่วงหน้าเพราะว่าข้ายุ่งมาก” เสิ่นฮูหยินยกยิ้มด้วยความเอ็นดู “ได้แล้วข้าจะส่งคนมาสั่ง” “ขอบคุณเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ” เด็กทั้งห้าคนโก้งโค้งให้ทุกคน ก่อนจะพากันเดินออกไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลู่เฉิง ทำหน้าที่ต่อไป ซิ่วอิงและเด็กอีกสี่คนกลับมาที่ห้องทำงานของชายชราเฉินเจ๋อหยวน แต่พอนางก้าวเข้ามา เฉินซีฮันก็รีบปราดไปดึงน้องน้อยมาสำรวจ ก่อนจะถอนใจออกมา ยิ่งโตนางก็ยิ่งงดงาม เขาเริ่มหนักใจ และอีกไม่นานเขาต้องจากไปแล้ว และคงอีกนานกว่าจะกลับมาอีก “พี่ซีฮันมาจ้องข้าทำไม?” ซิ่วอิงเอ่ยขึ้นด้วยความรำคาญ จู่ ๆ ก็เอาแต่จ้องหน้านาง เฉินซีฮันเมื่อถูกถามก็ทำตัวไม่ถูกขึ้นมา “เอ่อ…พวกเขามีท่าทีอย่างไร?” “ปกติดีเจ้าค่ะ แต่ว่าเราจะตัดสินคน จากเพียงภายนอกไม่ได้ ต้องสืบต่อไปเจ้าค่ะ” “ซิ่วอิงเหตุใด เจ้ามองบัญชีปราดเดียว ก็รู้ว่าคิดผิด?” ชายชราเฉินเจ๋อหยวนเอ่ยถามด้วยความสงสัยและอยากรู้ เพราะแค่มองจะรู้ได้อย่างไร นางจะเก่งเกินไปแล้ว “ไม่ยากเจ้าค่ะ วิชานี้เรียกว่า วิชาคณิตศาสตร์ วิธีคิดง่ายและรวดเร็ว ใช้ในยามที่เราไม่มีลูกคิด ข้าจะคิดให้ท่านปู่ดูเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงหยิบแผ่นกระดาษมาวางบนโต๊ะ หยิบพู่กันมาแต้มหมึก แล้วเขียนตัวเลขลงไป ทุกคนรีบไปยืนมุงทันที “เรานำเลขท้ายมารวมกัน พอได้ผลลัพธ์เราก็ลงแค่เลขท้าย ส่วนเลขหน้าเรามาเขียนไว้ข้างบน แล้วเริ่มจากเลขที่เขียนไว้ พอได้ผลลัพธ์ขอเขียนเฉพาะตัวท้าย แล้วเขียนจุดแบบนี้ เพราะสกุลด้านหลังเป็นอีแปะ สกุลด้านหน้าเป็นตำลึง เรานำที่ได้เมื่อกี้ ไปวางไว้ด้านหน้า แล้วนำมารวมกันทั้งหมด ก็จะได้แบบนี้เจ้าค่ะ” ชายชรานำลูกคิดมาดีด ก็ตาเบิกกว้าง ผลลัพธ์เหมือนกัน “วิธีคิดมีหลายแบบมากเจ้าค่ะ และผลลัพธ์จะได้ตรงกันทุกอย่างและถูกต้องแม่นยำ” เฉินเจ๋อหยวนมองเด็กตรงหน้าด้วยความทึ่ง นางเก่งและฉลาดมากจริง ๆ “เอาไว้ว่าง ๆ ข้าจะสอนนะเจ้าคะ” “ได้ ๆ ข้าชอบวิชาคณิตศาสตร์ เจ้ารับปากแล้วก็อย่าลืมละ” เขาเอ่ยจบ ลู่เฉิงก็ผลักประตูเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “นายท่าน ท่านเจ้าเมืองและนายอำเภอชอบอาหารของเรามากขอรับ ซิ่วอิ่งเจ้าเอาเป็ดมากี่ตัว? พวกเขาอยากซื้อกลับบ้าน” “ข้าเอามาทั้งหมดสามตัว แล้วท่านขายเป็ดย่างตัวละเท่าใดเจ้าคะ?” “เจ้าคิดว่าข้าควรคิดเท่าไหร่ดี?” “ในเมื่อครึ่งตัวขายจานละ50อีแปะทั้งตัวก็100อีแปะ ข้าคิดราคาส่งทั้งตัว50อีแปะ ท่านปู่ท่านพอใจราคานี้หรือไม่เจ้าคะ?” “พอใจสิ” “แต่ว่าท่านเจ้าเมืองให้มายี่สิบตำลึง พอหรือไม่ขอรับ รวมถึงอาหารบนโต๊ะ?” “พอเจ้าค่ะเหลืออีกด้วยซ้ำ ท่านลุงเป็ดอยู่ในถังไม้ ห่อให้เขาได้เลยเจ้าค่ะ” ลู่เฉิงยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะก้าวออกไปจากห้องอย่างรีบเร่ง “ท่านปู่ควรสร้างเตาอบ เอาไว้ด้วยเจ้าค่ะ เวลาเราอุ่นเป็ดให้ลูกค้า จะสะดวกมากขึ้นเจ้าค่ะ?” “ได้ ๆ ข้าเชื่อเจ้า” เฉินเจ๋อหยวนยามนี้ ทั้งรักและเอ็นดู ไว้เนื้อเชื่อใจซิ่วอิงจนหมดสิ้น เขาสังเกตการกระทำ และคำพูดคำจาของนาง ดูไม่เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป นางต้องเป็นเทพผู้หยั่งรู้เป็นแน่แท้ เขาช่างโชคดีที่ได้รู้จักกับนาง และจากที่นางให้ความช่วยเหลือผู้อื่น จนตนเองเหน็ดเหนื่อยมากขนาดนี้ เขาเชื่อว่านางไม่มีทางทำร้ายใคร
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่54 ระดับพลังปราณชั้นเซียน
กลิ่นเนื้อย่างส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลไปรอบบริเวณ ซิ่วอิงให้พวกเขาไปนับจำนวนคน รวมทั้งช่างก่อสร้างและช่างตัดต้นไม้ รวมแล้วเกือบสองร้อยชีวิต ทางโรงเตี๊ยมลู่เฉิงและลู่ไฉ่ดูแล นางจึงไม่ได้กังวลมากนัก “ซิ่วอิงเจ้าดูข้าลองเปลี่ยนใบหน้า ท่านพ่อท่านแม่ เป็นเช่นไรฝีมือข้า” ลี่อินพาอดีตฮ่องเต้ อดีตฮองเฮาและพระสนม อีกทั้งข้ารับใช้คนสนิท ออกมาจากมิติ นางทำการเปลี่ยนใบหน้า ให้พวกเขาทั้งหมด ซิ่วอิงยกยิ้มอย่างพอใจ “คนอื่น ๆ ก็เดี๋ยวค่อยให้พี่จือหยวนและพี่จือไฉ ยกอาหารเอาไปให้ก็แล้ว ออกมากันหมดผู้คนอาจจะสงสัยเอาได้” “เข้าใจแล้ว” ลี่อินตอบรับ ก่อนจะพาพวกเขาไปนั่ง แล้วหาไปยกน้ำชามาให้ “หลานสะใภ้คนงาม เจ้ากำลังทำอะไรหรือ?” ซิ่วอิงหันไปมองตามเสียงก็เห็นท่านปู่เดินยิ้มร่าเข้ามา อย่างอารมณ์ดี “อันนี้เรียกว่าขนมเค้กเจ้าค่ะ” “สีสันงดงามน่ากินจริง ๆ” ชายชรามองเค้กอย่างพอใจ “วันนี้ข้าทำหลายก้อนเลยเจ้าค่ะ ทุกคนจะได้กินกันอย่างทั่วถึงเจ้าค่ะ” “ดี ๆ ข้าไม่ได้กินอาหาร ฝีมือเจ้าทำมาหลายวัน ข้ารู้สึกว่าข้าผอมลงไปเยอะเลย” ทุกคนได้ยินเขาพูดก็หัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดูวันนี้อาหารที่นางทำ ถึงแม้จะมีคนเยอะ แต่คนช่ว
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่53 ทำอาหารฉลองอายุครบ15ปี
ซิ่วอิง ลี่อินและเจียวจู กลับมาที่จวนอีกครั้ง แล้วตรงไปยังโรงครัวเพื่อทำอาหาร อยู่ในมิติแปลกมากเลย ร่างกายเหมือนอิ่มทิพย์ ไม่รู้สึกหิวอะไรเลย อาจเพราะเป็นมิติเทพ ร่างกายจึงไม่ต้องการอาหาร แต่พอกลับออกมาเช่นนี้ นางก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที“ซิ่วอิงข้ารู้สึกหิวมากเลย”“ข้าก็เหมือนกัน”“งั้นวันนี้พวกเราจัดเต็มไปเลย ฉลองวันเกิดอายุครบ15ปี และฉลองที่พวกเราสำเร็จพลังปราณ ขั้นสูงสุด เพราะฉะนั้นข้าจะทำเนื้อย่าง และจะทำเค้กด้วย” ซิ่วอิงเอ่ยขึ้นอย่างร่าเริง พอพูดถึงเนื้อย่างตงฮวนและหานเกอก็รีบเข้ามาร่วมวง “สตรีคนงามข้าขอหมูสามชั้นได้หรือไม่?” ตงฮวนรีบหยอดคำหวานทันที“สตรีผู้งามล้ำเหนือผู้ใดในใต้หล้า ข้าขอกุ้งตัวโต ๆ และเนื้อย่างแบบไม่สุกมาก”“เชอะ! พวกเจ้าเป็นบุรุษที่อยู่เป็นจริง ๆ” เจียวจูส่ายหน้าอย่างรู้เท่าทันพวกเขา“ข้าไม่ได้บอกสตรีไร้ยางอายเช่นเจ้า ข้าบอกซิ่วอิงผู้เลอโลมต่างหากเล่า?” ตงฮวนตอบกลับไปอย่างยียวนกวนประสาท“นี่เจ้าเต่าโบราณล้านปี!”“หยุด! หยุดเถิดข้าขอร้อง ข้าเหนื่อยจะฟังแล้ว” ซิ่วอิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าและเริ่มรำคาญ เฉินซีฮัน เฉินเจียวหมิงและเฉินจางหย่ง ก็ต่างพากันหัวเราะออ
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่52 500ปีกับ5วัน
พวกเขาเฝ้ามองแสงที่ครอบร่างของพวกเขาทุกวัน เวลาผ่านไปห้าวันแล้ว แต่ว่าพวกเขาก็ยังไม่ออกมา ยามนี้ทุกคนนั่งไม่ติด เพราะรู้สึกเป็นห่วงว่าเหตุใดพวกเขาถึงยังไม่ออกมา พวกเขาจะฝึกพลังนานเพียงใดกันนะ“ท่านปู่ข้าเป็นห่วงพวกเขามากเลยขอรับ” เฉินซีฮันเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล เมื่อก่อนเขาก็อยู่ได้โดยที่ไม่มีนาง แต่มายามนี้ ชีวิตกระวนกระวาย เหมือนขาดอะไรไป “นั่นสิห้าวันแล้วที่พวกเขาเข้าไปฝึก หากใช้เวลาเป็นเดือนจะทำอย่างไร?” เฉินเจียวหมิงเอ่ยอย่างวิตกกังวลไม่ต่างกัน “ข้าว่าไม่นานก็คงออกมาแล้วละ พวกเจ้าดูแสงพวกนั้นสิ ค่อย ๆ จางลงแล้ว” เฉินจางหย่งเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น พร้อมชี้ให้ทุกคนดู เมื่อทุกคนมองไปดู ก็เห็นว่าแสงเริ่มลดลงจริง ๆ พวกเขาต่างมายืนจ้องมองตาไม่กะพริบ ผ่านไปเพียงห้าวัน พวกเขารู้สึกว่ายาวนานเหมือนห้าปี ก่อนที่การรอคอยจะสิ้นสุดลง เมื่อแสงที่เปล่งประกายได้จางหายไป ก่อนพวกเขาทั้งห้าคนจะลุกขึ้น และก้าวเดินมาที่พวกเขานี่มันอะไรกัน! ผ่านไปเพียงห้าวัน พวกเขาเติบโตขึ้นถึงเพียงนี้ น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว ซิ่วอิง ลี่อิน เจียวจู สวยสดงดงามดั่งเซียนน้อยมาจุติยังโลกมนุษย์ ตงฮวนหล่อเหล่าสง่างาม ดั่
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่51 มิติเทพ
เด็กทั้งห้าคนกลับถึงจวน ด้วยความสบายใจเป็นอย่างยิ่ง ข้าวสารอาหารแห้ง ทางร้านจะมาส่งทีหลัง เพราะเถ้าแก่เจ้าของร้านยุ่งจนหัวหมุน พวกเขาทั้งห้าคนเห็นทุกคนเริ่ม ตุนเสบียงและอาหารเช่นนี้ ก็รู้สึกโล่งใจ อย่างน้อยพวกเขา ก็ซื้อได้ในราคาปกติ หากรอไปซื้อในช่วงฤดูหนาว พ่อค้าคงขึ้นราคาเป็นแน่ “ป้าหวังที่จวนเป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ” “ทุกอย่างเรียบร้อยดีเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงยกยิ้มอย่างพอใจ “ช่วงนี้ข้าฝากท่านป้าและลุงฮุ่ยช่วยดูแลจวนด้วยเจ้าค่ะ พี่อู่ถง พี่อู่จิ้ง พี่อู่หย่ง ต่อไปท่านทั้งสามคนช่วยดูแลเรื่องทั่วไปในจวน หากต้องการซื้ออะไรเพิ่ม หากจำเป็นก็ซื้อได้เลยเจ้าค่ะ ข้าจะฝากเงินไว้กับป้าหวัง พี่ซูผิงว่าง ๆ ก็ช่วยสอนเด็กๆ หัดคัดอักษรทีเจ้าค่ะ กระดาษและหมึก มีพร้อมไม่ต้องกังวล ช่วงนี้พวกข้ามีเรื่องให้ทำมากมาย หากวันไหนข้าไม่ได้ทำอาหาร ป้าหวังพาทุกคนทำเลยนะเจ้าคะ ให้ทุกคนได้กินอย่าปล่อยให้หิว เพื่อรอพวกข้าเจ้าค่ะ” “ขอรับ/เจ้าค่ะ ซิ่วอิงสั่งงานทุกคน เพราะตอนนี้นางและสหายมีเรื่องให้ทำมากมาย จึงไม่สามารถทำได้เหมือนแต่ก่อน “ท่านลุงช่วงนี้ยังไม่เป็ดให้ย่าง ท่านสามคนไปขนฟืนที่ช่างตัดต้นไม้มาไว้ที่จวนเจ้า
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่50 แจ้งทุกคนให้รู้
ไม่นานข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองเหยียนฟางว่า หมู่บ้านเหยียนฟางมีผีร้าย ข่าวลือเรื่องนี้ทำเอาผู้คนขนลุกขนชันด้วยความหวาดกลัว เพราะไม่ใช่เพียงทหารคนเดียวที่พบ แต่เป็นทหารหลายสิบคน รวมทั้งท่านเจ้าเมืองและนายอำเภอ ซิ่วอิงและสหาย ที่ออกมาสั่งของที่ตลาด พอได้ยินข่าวนี้ ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ด้วยความสะใจ สมน้ำหน้า! “ฮ่า ๆ ข้าละสะใจจริง ๆ” หานเกอเอ่ยขึ้น “ใช่สมน้ำหน้า ไปรบกวนวิญญาณคนตาย ก็ต้องเจอดีแบบนี้” เจียวจูเสริมขึ้น “ซิ่วอิงวิญญาณพวกเขา ยังไม่ไปเกิดใหม่อีกเหรอ?” ลี่อินเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ข้าคิดว่าพวกเขา คงยังเป็นห่วงสมบัติอยู่ เลยยังไม่จากไปไหน” “ซิ่วอิงข้าคิดแผนออกมาได้แล้ว” ตงฮวนเอ่ยขึ้นด้วย ท่าทางเจ้าเล่ห์ “แผนอะไรรึ?” ซิ่วอิงหันมาถามอย่างสนใจ “ก็แผนไปสำรวจพื้นที่แถบนั้นนะสิ” “แต่ว่าตงฮวนเจ้าไม่กลัวผีรึ?” เจียวจูถามขึ้น “จะกลัวทำไมวิญญาณเหล่านั้น เป็นคนในครอบครัวของเราที่ถูกฆ่า ข้าดีใจเสียอีกหากว่าจะได้พบพวกเขาอีก” ซิ่วอิงฟังจากที่ตงฮวนพูดก็ครุ่นคิด แผนของเขาดีมากเลยทีเดียว ตงฮวนเป็นเด็กฉลาด เขาสามารถฟังและวิเคราะห์ ได้อย่างดีเยี่ยม“แล้วจะไปสำรวจยังไง ไม่ใช่ว่าพวกเ
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่49 ผีหลอก
เช้าวันนี้มีประกาศจากทางการว่า มีแจ้งเบาะแสว่าพบเจออดีตฮ่องเต้ หลบหนีอยู่ที่หมู่บ้านไฉ่หลิน ทางการจึงจำเป็นต้อง ส่งคนไปตรวจสอบ อู่ถงรีบเข้ามารายงานอีกเช่นเคย เพราะเขามีหน้าไปจ่ายของที่ตลาด จึงพบเห็นทางการออกมาปิดประกาศข่าวสาร ให้ผู้คนได้รับรู้ “นายหญิงน้อย ดูเหมือนทางการจะออกมาติดประกาศแจ้งข่าวขอรับ” “แจ้งว่าอย่างไรหรือเจ้าคะ?” “แจ้งว่าพบเจอ อดีตฮ่องเต้หลบหนีไปอยู่แถว ๆ หมู่บ้านไฉ่หลินขอรับ” ซิ่วอิงจากที่กำลังผัดผัก ก็ต้องหยุดชะงักลงทันที ทางการคงอ้างเหตุผลนี้ เพื่อเข้าไปตรวจค้นสมบัติ ที่หมู่บ้านไฉ่หลินเป็นแน่ หากเป็นเช่นนี้ ก็หมายความว่า ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ยังไม่รู้เรื่องนี้ และดูเหมือนท่านเจ้าเมือง จะทำการปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ “แล้วยังมีข่าวอย่างอื่นอีกหรือไม่เจ้าคะ?” “ไม่มีแล้วขอรับ” เขาตอบเสร็จก็เดินไปยกของลงจากรถวัวเทียมเกวียน ซิ่วอิงจึงหันมาหาสหาย ที่ช่วยงานกันอยู่ในครัว “ท่านเจ้าเมืองคงเริ่มให้ทหารไปสำรวจพื้นที่แล้ว ข้าลืมบอกพวกเจ้าไป ก่อนหน้านี้ข้าได้ฝันเห็น วิญญาณของทุกคนที่จากไป บิดาของข้ายังบอกอีกว่า พื้นที่แถบนั้นมีสมบัติซ่อนอยู่” “จริงเหรอซิ่วอิง” หานเกอถามขึ
You may also like
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด114.1K viewsปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ
มู่โร่ว178.8K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง62.7K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา549.7K viewsเพลิงรักใต้เงาแค้น
Bosskerr153 viewsนางมารน้อยข้ามภพ
Karawek House3.4K viewsมิลืมเลือนรัก
ม่านซู122 viewsราตรีที่สิบกับราชาจิ้งจอก
ม่านกู่169 views
