LOGINShare
ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการ
Last Updated:
2025-09-04 10:34:40ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการ
หลงหยวนเจี๋ยเดินทางมาที่หมู่บ้านเสวียนหนี่ ในแคว้นหยางอัน มาพร้อมบ่าวรับใช้และขุนนาง เขาคือผู้ตรวจการคนใหม่ของที่นี่ เป็นบุตรชายของขุนนางชั้นสูงมีชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องเดินทางมาห่างไกลจากเมืองหลวงรับราชการในวังหลวงยังได้ ทว่าการที่เขามาที่นี่เพราะมีเหตุผลบางอย่าง ที่ยังค้างคาใจของเขาไม่จางหายมานับ 9 ปี
“ที่นี่อากาศดีจริง ๆ ขอรับคุณชาย ข้าคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตามท่านมา" บ่าวรับใช้ที่คอยติดตามคุ้มกันคุณชายของตนตั้งแต่วัยเยาว์จนยามนี้เติบโตเป็นบุรุษรูปงามเต็มวัย
“ห้าวอู่ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ว่าอย่าเรียกข้าเช่นนี้ ยามนี้ข้าคือผู้ตรวจการต้องเรียกข้าว่าผู้ตรวจการให้ชินเสีย ที่นี่อากาศดีกว่าทุกหมู่บ้านที่ข้าเดินทางมาอยู่อย่างที่เจ้ากล่าวมาจริง ๆ ”
“ข้าน้อยไม่เข้าใจท่านผู้ตรวจการเลยการที่ท่านเดินทางไปประจำการอยู่หลายหมู่บ้านในแคว้นนี้เพื่อสิ่งใดกันขอรับ แทนที่จะเลือกรับราชการเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ตามนายท่านป่านนี้ชีิวิตของท่านคงสุขสบายกว่านี้”
“เพราะใจของข้ามีสิ่งหนึ่งที่ยังค้างคาอยู่ ความรู้สึกผิดละอายใจของข้า ทำให้ข้าเดินทางไปทุกหมู่บ้านเพื่อสะสางความค้างคาใจนี้ หากเมื่อไหร่ที่ข้าสะสางเสร็จสิ้นข้าจะเดินทางกลับเรือน หากเจ้าลำบากและเหน็ดเหนื่อยจะกลับที่เรือนก่อนข้ามิเคยห้าม”
“ไม่ขอรับ ข้าตามรับใช้ท่านผู้ตรวจการมานานไม่ว่าจะลำบากเช่นไรข้าจะตามดูแลจนกว่าท่านจะสะสางสิ่งที่อยู่ในใจของท่านได้ขอรับ” หยวนเจี๋ยทอดสายตามองไปด้านหน้ารับสายลมยามเช้า ช่างสดชื้นยิ่งนักทว่ายามนั้นเองเสียงของสาวใช้ในจวนผู้ตรวจการดังขึ้นด้านหลัง
“ท่านผู้ตรวจการเจ้าคะ มีชาวบ้านต้องการพบท่านเจ้าค่ะ”
“ต้องการพบข้าหรือ? มีงานให้ข้าทำตั้งแต่วันแรกที่มาถึงเลยสินะ ให้เข้ามาข้าจะไปรอที่ห้องโถง”
“เจ้าค่ะ” สาวใช้ก้มโค้งรับคำสั่งสองเท้าย่างกรายออกไปแจ้งชาวบ้านที่มาตั้งแต่เช้าตรู่เช่นนี้
หยวนเจี๋ยเดินรอที่ห้องโถงโดยมีห้าวอู่คอยเดินตามหลัง เมื่อมาถึงห้องโถงห้าวอู่รีบรินน้ำชาใส่จอกให้นายท่านของตน ไม่นานนักชาวบ้านที่ว่าเมื่อครู่ก็เดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมกับสาวใช้ เขาเหลือบตามองครู่หนึ่งคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน เพราะชาวบ้านที่เข้ามาคือสตรีแต่งกายงดงามผลัดใบหน้าประทินโฉมมาเสียจนมองออกว่าต้องการสิ่งใด เขามิใช่บุรุษแรกรุ่น ยามนี่เขาอายุ27 ปีแล้ว และพบเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาตลอดยามที่ย้ายที่ประจำการ เสมือนห้าวอู่เองก็รับรู้ได้เช่นเดียวกันเพราะเขาอยู่กับหยวนเจี๋ยทุกช่วงเวลา
“คารวะท่านผู้ตรวจการเจ้าค่ะ ข้าน้อยมีนามว่าลี่หลินมีเรื่องร้อนใจที่ต้องแจ้งอยากให้ท่านผู้ตรวจการให้ความเป็นธรรมต่อข้าและท่านแม่” ทว่าผิดคาดสตรีที่อยู่เบื้องหน้ากลับแสดงสีหน้าทุกข์ใจเป็นอย่างมากหรือเพราะเขาคิดมากไปเองเลยคิดว่านางจะเหมือนสตรีอื่น
“แม่นางไม่ต้องคารวะให้มากพิธีเรื่องที่แม่นางร้อนใจคือเรื่องอันใดหรือ หากข้าช่วยได้ย่อมช่วยเหลือและให้ความเป็นธรรมเต็มที่” ลี่หลินได้ยินเสียงทุ่มต่ำของบุรุษตรงหน้านางยิ่งลุ่มหลงเขามากกว่าเดิม นางนอนคิดอยู่ค่อนคืนว่าจะหาทางเข้าหาผู้ตรวจการเช่นไร อีกใจก็ยังนึกแค้นนังเฉินไป๋อิงไม่หาย ที่ทำให้ใบหน้าของนางผื่นแดงขึ้นเต็มใบหน้า ครานั้นนางก็เห็นหนทางเข้าใกล้และเข้าหาผู้ตรวจการอย่างชาญฉลาด หากเข้าหาอย่างชัดเจนมีหวังเขาคงไม่สนใจ นางจะต้องแสดงให้เขาเห็นว่านางต่างจากสตรีอื่น
“ข้าทุกข์ใจยิ่งนักใบหน้าอันงดงามของข้าผื่นแดงขึ้นเต็มไปหมดเพราะความหวังดีของท่านแม่และตัวข้าที่เข้าไปกล่างเตือนพี่สาว นางกลับโมโหไม่เห็นในความหวังดี นำมูลสัตว์สกปรกขว้างใส่ร่างกายใบหน้าของข้ากับท่านแม่ ข้าคือสตรีที่ยังไม่ออกเรือน เรื่องใบหน้าย่อมสำคัญท่านช่วยจัดการให้ข้ากับท่านแม่รับความเป็นธรรมด้วยเจ้าค่ะ” หยวนเจี๋ยนิ่งฟังพร้อมครุ่นคิดเพียงกล่าวเตือนด้วยความหวังดีสตรีอีกนางถึงกับทำเช่นนี้เลยหรือ? หรือว่านางคือสตรีที่ร้ายกาจทำให้สตรีอ่อนโยนเช่นแม่นางลี่หลินทุกข์ใจได้ถึงเพียงนี้
“แม่นางลี่หลินวางใจเถิดเรื่องนี้ข้าจะจัดการให้ท่านเอง ว่าแต่สตรีที่แม่นางมีเรื่องด้วยคือผู้ใดกันข้าจะได้จัดการถูกคน”
“นางมีนามว่าเฉินไป๋อิงเจ้าค่ะ ขอบคุณที่ท่านผู้ตรวจการเห็นความทุกข์ใจของข้า ข้าซาบซึ้งยิ่งนัก หากท่านช่วยจัดการให้ข้า ข้าจะตอบแทนบุญคุณครั้งนี่อย่างเต็มที่เจ้าค่ะ ข้าหมดเรื่องแล้วไม่ขอรบกวนเวลาของท่าน” ลี่หลินก้มโค้งก่อนจะเดินออกไป ทันใดนั้นเองห้าวอู่เอ่ยขึ้นตามหลังทันที
“ข้าว่าข้าพบแล้วขอรับสตรีที่จะอยู่เคียงข้างกายของท่าน แม้จะเป็นชาวบ้านแต่ดูเหมือนจะเป็นบุตรสาวของขุนนางช่างแตกต่างจากที่พบเจอไม่ว่าจะเป็นกิริยามารยาท คำพูดคำจาและความคิดท่านว่าอย่างไรขอรับ”
“หยุดความคิดเจ้าไว้เพียงเท่านั้น ข้ายังไม่คิดจะออกเรือน ไปกันเถอะวันนี้เรามีเรื่องจะต้องทำ เฉินไป๋อิงสินะ!! นามของสตรีที่ทำให้แม่นางลี่หลินร้อนใจ” หยวนเจี๋ยลุกพรวดเดินนำหน้าห้าวอู่ออกไปนอกจวนทันที ห้าวอู่ส่ายหน้าไปมาพรางถอนหายใจ
“โธ่ ๆ คุณชายของข้าเมื่อไหร่จะใจอ่อนยอมออกเรือนเสียทียามนี้อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้ว หรือว่าคุณชายจะเป็นชายตัดแขนเสื้อ ไม่หรอกคงไม่หรอกข้าเห็นคุณชายมาแต่ไหนแต่ไรไม่มีทาง คุณชายรอข้าด้วยขอรับ” ห้าวอู่รีบวิ่งตามหลังไปทันที
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 16 ข้ารักท่าน (ตอนจบ)
ตอนที่ 16 ข้ารักท่านรุ่งเช้าวันต่อมาจิงหยูลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อเสียงดังเอะอะโวยวายดังกึกก้องในจวน นางรีบสวมเสื้อคุมเดินออกมาดูนอกห้อง ใบหน้าพลันเปลี่ยนสีเมื่อเห็นทหารมากมายจับกุมทุกคนในจวนรวมถึงท่านแม่ของนางยามนี้“เกิดอะไรขึ้นทำไมทหารถึงเต็มจวนเช่นนี้ ท่านอ๋องท่านอ๋องอยู่ที่ใด”“อย่าได้โวยวายและยอมตามพวกเรามาแต่โดยดี ตอนนี้พวกเจ้าคือกบฏจะถูกประหารทันทีเมื่อพาตัวไปถึงคุกหลวง พวกเจ้าค้นให้ทั่วทั้งจวนอย่าให้มีผู้ใดหลงเหลือและหลบหนีไปได้ นี่คือคำสั่งของฮ่องเต้” เสมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน สมองของจิงหยูขาวโพลนขาไม่มีเรี่ยวแรงทรุดลงกับพื้นร่ำไห้อย่างขาดสติ“ไม่จริงข้าไม่เชื่อ ข้าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น ข้าไม่ได้ทำ” นางกรีดร้องออกมาด้วยความเสียใจเพราะนางไม่คิดว่าท่านอ๋องจะก่อกบฏเรื่องนี้นางไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ แต่ทว่าทหารไม่ได้ฟังคำพูดของนางแม้แต่น้อยจับกุมทุกคนไปยังคุกหลวง ทุบตีนางกับมารดาตลอดทาง เมื่อสองเท้าเดินมาถึงหน้าวังหลวงนางแทบช็อกเมื่อเห็นหัวของอ๋องฉีถูกเสียบประจานอยู่หน้าวังเพื่อข่มขวัญไม่ให้คนที่คิดก่อกบฏกล้าที่จะลงมือ หากผู้ใดต่อต้านราชวงศ์และคิดจะยึดครองบัลลังก์ต้องเป็นเช่
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 15 จับกบฏ
ตอนที่ 15 จับกบฏเฟยหงยังไม่ได้กลับเรือนนางยังคงยืนคอยจิงหยูอยู่หน้าเรือน ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงเท้านางวิ่งออกมา เฟยหงกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินออกมาปะทะหน้ากับจิงหยู“อะไรกัน!! ทำไมถึงได้รีบร้อนวิ่งออกมาจากเรือนของแม่ทัพเช่นนี้ หรือว่าท่านแม่ทัพไม่ให้ความช่วยเหลือ ข้าบอกเจ้าแล้วหากอยากได้ความช่วยเหลือให้ไปหาเหล่าขุนนางที่มีหน้าที่รับฟังความเดือดร้อนของเจ้ามิใช่แม่ทัพ”“หยุดเสียที ท่านพี่ทำอย่างนี้กับท่านแม่ได้อย่างไร ท่านแม่ของข้าไปทำอันใดให้หากท่านต้องการแก้แค้นที่ข้าแย่งอ๋องฉีมา ท่านก็มาลงที่ข้าสิ”“จิงหยูเจ้าคิดมากเกินไปแล้ว ข้านะหรือจะโกรธแค้นที่เจ้าแย่งอ๋องฉีไปจากข้า เปล่าเลยข้าดีใจเสียอีกที่เจ้าแต่งไปเป็นพระชายาอ๋องฉีแทนข้า เพราะตอนนี้ข้าได้พบกับคนรักที่ดีความรักที่ดี ส่วนเรื่องของท่านแม่เจ้าข้าไม่ได้ทำอันใดเลย แต่เป็นนางต่างหากที่ทำตัวเอง นางใช้ความรักความไว้ใจที่ท่านพ่อมีให้หักหลังทำร้ายท่านพ่อ แถมยังสวมเขาให้ท่านพ่อพาบุตรไร้สกุลเข้าเรือนและแอบอ้างว่าเป็นบุตรสาวตระกูลหลิวอีก ช่างน่าสมเพชจริง ๆ โชคดีที่ท่านพ่อของข้าตาสว่างและรู้ทันนางเสียก่อน คราแรกข้าก็นึกโกรธเคืองเจ้าที่กล้า
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 14 ไม่มีอารมณ์
ตอนที่ 14 ไม่มีอารมณ์ฝั่งด้านจิงหยูนางอาบน้ำแต่งกายกำลังเดินทางออกไปหาแม่ทัพเก่อหลางที่เรือนของเขา มีทางการมาขวางทางนางเอาไว้ก่อนเพื่อแจ้งเรื่องที่ท่านแม่ของนางกำลังได้รับโทษอยู่ตอนนี้“ทูลพระชายากระหม่อมนำสารมาจากกรมยุติธรรมเพื่อแจ้งให้พระชายาได้รับทราบพ่ะย่ะค่ะ” จิงหยูคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย เมื่อนางเปิดอ่านสารที่นำมาให้ร่างกายของนางสั่นเทา โยนสารนั้นทิ้งทันที“ไม่จริง ข้าไม่เชื่อจะเป็นอย่างนี้ได้ยังไง ข้าคือบุตรสาวคนรองของตระกูลหลิวมิใช่บุตรของชาวบ้านชั่วไป เรื่องนี้ข้าว่าต้องมีอะไรผิดแปลกไปแน่ ๆ หรือว่าจะเป็นเพราะท่านพี่เฟยหงที่แค้นข้า เรื่องที่ข้าแย่งท่านอ๋องฉี ข้าจะต้องไม่ให้ท่านแม่ของข้าถูกลงโทษ ข้าจะไปหาท่านแม่ทัพเพื่อขอความช่วยเหลือ หากท่านอ๋องรู้เรื่องนี้เข้าคงคิดว่าข้าเป็นเพียงคนธรรมดาต้องหย่ากับข้าและทิ้งข้าแน่ ๆ ” จิงหยูคิดในใจก่อนที่จะสั่งให้สารถีรีบพาตนเองไปที่เรือนของท่านแม่ทัพโดยเร็วที่สุดไม่นานก็มาถึงเรือนแม่ทัพจูเก่อหลางนางรีบขอพบเขาทันที โดยมีทหารของเขาพาเข้าไปด้านใน“ท่านแม่ทัพยามนี้พระชายาท่านอ๋องฉีหย่งอี้ขอพบขอรับ” เสียงทหารดังมาจากด้านนอก ตอนนี้เก่อหลา
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 13 หึงหวง
ตอนที่ 13 หึงหวงเรือนแม่ทัพจูเก่อหลาง“ท่านแม่ทัพคุณหนูตระกูลหลิวมาขอเข้าพบขอรับ” เพียงได้ยินว่าเฟยหงมาหาเขารีบว่างสิ่งที่ทำอยู่ทันที“ให้นางเข้ามา”“ข้ามารบกวนเวลาของท่านหรือไม่ ?”“ไม่สักนิดข้ากำลังคิดถึงเจ้าอยู่พอดี เสมือนสวรรค์รู้ความรู้สึกของข้า”“ข้ามาหาท่านเพราะมีเรื่องจะแจ้งต่างหาก วันนี้ข้าเจอกับท่านอ๋องฉี ท่านเตรียมการรับมือจากอ๋องฉีกับองค์ชายต้าหลงหรือยังเจ้าคะ อีกเพียงไม่กี่วันแล้วที่ทางนั้นจะลงมือแถมอ๋องฉียังบอกกับข้าอีกว่าอีกไม่นานชีวิตของเขาจะเปลี่ยนไปและขอให้ข้ากลับไปเป็นพระชายา” ไม่ทันที่เฟยหงจะเอ่ยจบเลือดในร่างกายของเก่อหลางพลุ่งพล่านเมื่อได้ยินว่าอ๋องฉีจะมาพาตัวเฟยหงกลับ เขาคว้าตัวนางมาแนบชิดกอดแนบแน่นจนนางได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นแรงตึกตัก“ไม่มีทางที่ข้าจะปล่อยให้เจ้าไปกับอ๋องฉี คราก่อนข้ายอมเพราะเจ้าต้องการเช่นนั้นแต่ยามนี้ข้าจะฟังหัวใจตนเองต่อให้ข้าต้องยกทัพทำสงครามกับอ๋องฉีเพื่อแย่งชิงเจ้าข้าก็ยอม” เฟงหงยิ้มระรื่นดีใจที่เก่อหลางรักนางมากเพียงนี้ มือเรียวสองข้างยกขึ้นแตะเข้าที่ใบหน้าของเก่อหลางเงยหน้าจ้องมองด้วยสายตาอิ่มเอมไปด้วยความสุข“ผู้ใดบอกท่านว่าข้าจะกล
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 12 กลับมาเป็นพระยาของข้าเถอะนะ
ตอนที่ 12 กลับมาเป็นพระยาของข้าเถอะนะรุ่งเช้าวันต่อมาอ๋องฉีเดินทางตั้งแต่เช้าสั่งสาวใช้ให้บอกว่าเขามีเรื่องที่จะต้องไปสะสางให้นางพักผ่อนเต็มที่ จิงหยูลืมตาขึ้นมาได้ยินจากปากของสาวใช้ นางยิ้มกว้างออกมาวันนี้นางจะไปหาท่านแม่ทัพที่เรือนของเขา“ในเมื่อข้าพูดจาดี ๆ กับท่านแล้วไม่ได้ผลข้าคงต้องใช้เสน่ห์ที่ข้ามีโปรยให้ท่านหลงใหลเสียแล้ว ไม่ว่าบุรุษใดเพียงแก้อาภรณ์ต่อหน้าร้อยทั้งร้อยคงไม่มีทางหนีพ้นเป็นแน่” นางอารมณ์ดีรีบลุกขึ้นลงแช่น้ำในอ่างที่สาวใช้ในจวนเตรียมไว้ให้ พร้อมโรยด้วยดอกไม้นานาพรรณให้กลิ่นกายมีความหอมฝั่งด้านอ๋องฉี เขาเดินทางกลับจากแม่น้ำขุยอันหลังจากที่พูดคุยหารือกับองค์ชายต้าหลงเสร็จสิ้นจึงเดินทางกลับ ระหว่างทางเห็นเฟยหงกำลังเดินในตลาดพร้อมกับมู่เอ๋อ เขารีบใช้เท้ากระแทกม้าพร้อมดึงเชือกให้ม้าหยุดเคลื่อนไหว ตั้งแต่ที่นางหย่ากับเขานี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบเจอนางคิดถึงคำพูดของจิงหยูนึกโมโหขึ้นมาทันที“ดูสิอยู่ที่จวนกับข้าเหมือนดอกไม้ไร้การรดน้ำเหี่ยวแห้งไร้อารมณ์ แต่นี่หย่ากับข้าไปได้ไม่เท่าไหร่ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยยิ้มแถมยังดูเหมือนว่านางดูดีมากกว่าเดิมอีกด้วย หรือว่านางมีควา
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 11 ข้าเต็มใจให้เจ้าหลอก
ตอนที่ 11 ข้าเต็มใจให้เจ้าหลอก“นี่ก็ยามสองแล้ว ข้าต้องกลับเรือนท่านปล่อยข้าไปพร้อมกับมู่เอ๋อเถิด” “เจ้าไม่ไว้ใจข้าหรือเฟยหง”“จะเป็นอย่างนั้นได้อย่างไรล่ะ ท่านนะไม่เคยทำอะไรให้ข้าเสียใจอยู่แล้วแต่ว่าท่านเมามายแล้วนะเจ้าคะ”“ข้าไม่ได้เมาสุราแต่ตอนนี้ข้าเมาจากมากกว่า” เขากระซิบข้างหูก่อนจะจับมือของนางเดินไปที่ที่เขามักจะไปอยู่บ่อย ๆ ครั้นเมื่อคิดถึงนางเป็นสถานที่ทั้งสองเคยไปกันบ่อย ๆ ถนนโล่งไร้ผู้คนมีเพียงเสียงฝีเท้าของทั้งสองที่กำลังเดินไปที่สวนหลังหมู่บ้าน ที่นั่นมีแสงสว่างไสวงดงาม นานมากแล้วที่เฟยหงไม่ได้มาเยือน เมื่อมาถึงดวงตาของนางเป็นประกายรอยยิ้มเริ่มปรากฏบนใบหน้า ลมยามราตรีพัดโบกไปมาเย็นสบาย“นานแล้วสินะที่ไม่ได้มาที่นี่ ที่นี่ยังคงงดงามเสมอข้าคิดว่าท่านจะลืมมันไปแล้วเสียอีก”“ข้าจะลืมได้อย่างไรกัน ที่นี่คือที่ที่เราสองคนมักจะมาบ่อย ๆ และหลังจากที่เจ้าแต่งเข้าจวนอ๋องฉีข้ามักจะมาที่นี่ร่ำสุรายามที่คิดถึงเจ้า เฟยหงไม่ว่าจะนานเท่าไหร่หัวใจของข้ายังมีเพียงเจ้าเสมอ เจ้าทำเสน่ห์ใส่ข้าหรืออย่างไรกัน”“ข้านะหรือทำเช่นนั้น? แต่ก็ไม่แน่นะเจ้าคะข้าเป็นสตรีดอกบัวขาวหลอกลวงทุกคน ตอนนี้อาจจ
You may also like
ภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง16.2K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ27.6K viewsเสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน
อันอี่หราน106.6K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน14.1K viewsไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง
นทธี ศศิวิมล2.9K viewsสตรีร้ายเช่นข้าเลิกตามรักท่านแล้ว
หม้อของเกอเกอะ178 viewsรักนี้ทะลุกำแพง
องค์หญิงโนเนม1.7K viewsบุปผาข้ามภพ วิชาหมอจากแดนไกล
Mumi67 views
