LOGINShare
ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการ
Last Updated:
2025-09-04 10:34:40ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการ
หลงหยวนเจี๋ยเดินทางมาที่หมู่บ้านเสวียนหนี่ ในแคว้นหยางอัน มาพร้อมบ่าวรับใช้และขุนนาง เขาคือผู้ตรวจการคนใหม่ของที่นี่ เป็นบุตรชายของขุนนางชั้นสูงมีชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องเดินทางมาห่างไกลจากเมืองหลวงรับราชการในวังหลวงยังได้ ทว่าการที่เขามาที่นี่เพราะมีเหตุผลบางอย่าง ที่ยังค้างคาใจของเขาไม่จางหายมานับ 9 ปี
“ที่นี่อากาศดีจริง ๆ ขอรับคุณชาย ข้าคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตามท่านมา" บ่าวรับใช้ที่คอยติดตามคุ้มกันคุณชายของตนตั้งแต่วัยเยาว์จนยามนี้เติบโตเป็นบุรุษรูปงามเต็มวัย
“ห้าวอู่ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ว่าอย่าเรียกข้าเช่นนี้ ยามนี้ข้าคือผู้ตรวจการต้องเรียกข้าว่าผู้ตรวจการให้ชินเสีย ที่นี่อากาศดีกว่าทุกหมู่บ้านที่ข้าเดินทางมาอยู่อย่างที่เจ้ากล่าวมาจริง ๆ ”
“ข้าน้อยไม่เข้าใจท่านผู้ตรวจการเลยการที่ท่านเดินทางไปประจำการอยู่หลายหมู่บ้านในแคว้นนี้เพื่อสิ่งใดกันขอรับ แทนที่จะเลือกรับราชการเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ตามนายท่านป่านนี้ชีิวิตของท่านคงสุขสบายกว่านี้”
“เพราะใจของข้ามีสิ่งหนึ่งที่ยังค้างคาอยู่ ความรู้สึกผิดละอายใจของข้า ทำให้ข้าเดินทางไปทุกหมู่บ้านเพื่อสะสางความค้างคาใจนี้ หากเมื่อไหร่ที่ข้าสะสางเสร็จสิ้นข้าจะเดินทางกลับเรือน หากเจ้าลำบากและเหน็ดเหนื่อยจะกลับที่เรือนก่อนข้ามิเคยห้าม”
“ไม่ขอรับ ข้าตามรับใช้ท่านผู้ตรวจการมานานไม่ว่าจะลำบากเช่นไรข้าจะตามดูแลจนกว่าท่านจะสะสางสิ่งที่อยู่ในใจของท่านได้ขอรับ” หยวนเจี๋ยทอดสายตามองไปด้านหน้ารับสายลมยามเช้า ช่างสดชื้นยิ่งนักทว่ายามนั้นเองเสียงของสาวใช้ในจวนผู้ตรวจการดังขึ้นด้านหลัง
“ท่านผู้ตรวจการเจ้าคะ มีชาวบ้านต้องการพบท่านเจ้าค่ะ”
“ต้องการพบข้าหรือ? มีงานให้ข้าทำตั้งแต่วันแรกที่มาถึงเลยสินะ ให้เข้ามาข้าจะไปรอที่ห้องโถง”
“เจ้าค่ะ” สาวใช้ก้มโค้งรับคำสั่งสองเท้าย่างกรายออกไปแจ้งชาวบ้านที่มาตั้งแต่เช้าตรู่เช่นนี้
หยวนเจี๋ยเดินรอที่ห้องโถงโดยมีห้าวอู่คอยเดินตามหลัง เมื่อมาถึงห้องโถงห้าวอู่รีบรินน้ำชาใส่จอกให้นายท่านของตน ไม่นานนักชาวบ้านที่ว่าเมื่อครู่ก็เดินเข้ามาในห้องโถงพร้อมกับสาวใช้ เขาเหลือบตามองครู่หนึ่งคิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน เพราะชาวบ้านที่เข้ามาคือสตรีแต่งกายงดงามผลัดใบหน้าประทินโฉมมาเสียจนมองออกว่าต้องการสิ่งใด เขามิใช่บุรุษแรกรุ่น ยามนี่เขาอายุ27 ปีแล้ว และพบเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาตลอดยามที่ย้ายที่ประจำการ เสมือนห้าวอู่เองก็รับรู้ได้เช่นเดียวกันเพราะเขาอยู่กับหยวนเจี๋ยทุกช่วงเวลา
“คารวะท่านผู้ตรวจการเจ้าค่ะ ข้าน้อยมีนามว่าลี่หลินมีเรื่องร้อนใจที่ต้องแจ้งอยากให้ท่านผู้ตรวจการให้ความเป็นธรรมต่อข้าและท่านแม่” ทว่าผิดคาดสตรีที่อยู่เบื้องหน้ากลับแสดงสีหน้าทุกข์ใจเป็นอย่างมากหรือเพราะเขาคิดมากไปเองเลยคิดว่านางจะเหมือนสตรีอื่น
“แม่นางไม่ต้องคารวะให้มากพิธีเรื่องที่แม่นางร้อนใจคือเรื่องอันใดหรือ หากข้าช่วยได้ย่อมช่วยเหลือและให้ความเป็นธรรมเต็มที่” ลี่หลินได้ยินเสียงทุ่มต่ำของบุรุษตรงหน้านางยิ่งลุ่มหลงเขามากกว่าเดิม นางนอนคิดอยู่ค่อนคืนว่าจะหาทางเข้าหาผู้ตรวจการเช่นไร อีกใจก็ยังนึกแค้นนังเฉินไป๋อิงไม่หาย ที่ทำให้ใบหน้าของนางผื่นแดงขึ้นเต็มใบหน้า ครานั้นนางก็เห็นหนทางเข้าใกล้และเข้าหาผู้ตรวจการอย่างชาญฉลาด หากเข้าหาอย่างชัดเจนมีหวังเขาคงไม่สนใจ นางจะต้องแสดงให้เขาเห็นว่านางต่างจากสตรีอื่น
“ข้าทุกข์ใจยิ่งนักใบหน้าอันงดงามของข้าผื่นแดงขึ้นเต็มไปหมดเพราะความหวังดีของท่านแม่และตัวข้าที่เข้าไปกล่างเตือนพี่สาว นางกลับโมโหไม่เห็นในความหวังดี นำมูลสัตว์สกปรกขว้างใส่ร่างกายใบหน้าของข้ากับท่านแม่ ข้าคือสตรีที่ยังไม่ออกเรือน เรื่องใบหน้าย่อมสำคัญท่านช่วยจัดการให้ข้ากับท่านแม่รับความเป็นธรรมด้วยเจ้าค่ะ” หยวนเจี๋ยนิ่งฟังพร้อมครุ่นคิดเพียงกล่าวเตือนด้วยความหวังดีสตรีอีกนางถึงกับทำเช่นนี้เลยหรือ? หรือว่านางคือสตรีที่ร้ายกาจทำให้สตรีอ่อนโยนเช่นแม่นางลี่หลินทุกข์ใจได้ถึงเพียงนี้
“แม่นางลี่หลินวางใจเถิดเรื่องนี้ข้าจะจัดการให้ท่านเอง ว่าแต่สตรีที่แม่นางมีเรื่องด้วยคือผู้ใดกันข้าจะได้จัดการถูกคน”
“นางมีนามว่าเฉินไป๋อิงเจ้าค่ะ ขอบคุณที่ท่านผู้ตรวจการเห็นความทุกข์ใจของข้า ข้าซาบซึ้งยิ่งนัก หากท่านช่วยจัดการให้ข้า ข้าจะตอบแทนบุญคุณครั้งนี่อย่างเต็มที่เจ้าค่ะ ข้าหมดเรื่องแล้วไม่ขอรบกวนเวลาของท่าน” ลี่หลินก้มโค้งก่อนจะเดินออกไป ทันใดนั้นเองห้าวอู่เอ่ยขึ้นตามหลังทันที
“ข้าว่าข้าพบแล้วขอรับสตรีที่จะอยู่เคียงข้างกายของท่าน แม้จะเป็นชาวบ้านแต่ดูเหมือนจะเป็นบุตรสาวของขุนนางช่างแตกต่างจากที่พบเจอไม่ว่าจะเป็นกิริยามารยาท คำพูดคำจาและความคิดท่านว่าอย่างไรขอรับ”
“หยุดความคิดเจ้าไว้เพียงเท่านั้น ข้ายังไม่คิดจะออกเรือน ไปกันเถอะวันนี้เรามีเรื่องจะต้องทำ เฉินไป๋อิงสินะ!! นามของสตรีที่ทำให้แม่นางลี่หลินร้อนใจ” หยวนเจี๋ยลุกพรวดเดินนำหน้าห้าวอู่ออกไปนอกจวนทันที ห้าวอู่ส่ายหน้าไปมาพรางถอนหายใจ
“โธ่ ๆ คุณชายของข้าเมื่อไหร่จะใจอ่อนยอมออกเรือนเสียทียามนี้อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้ว หรือว่าคุณชายจะเป็นชายตัดแขนเสื้อ ไม่หรอกคงไม่หรอกข้าเห็นคุณชายมาแต่ไหนแต่ไรไม่มีทาง คุณชายรอข้าด้วยขอรับ” ห้าวอู่รีบวิ่งตามหลังไปทันที
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 11 หวั่นไหว
ตอนที่ 11 หวั่นไหว“ท่านอาข้าคิดว่าท่านจะไม่มาเสียแล้ว”“ข้าจะไม่มาได้อย่างไรในเมื่อเจ้าเอ่ยปวกชวนข้า ข้าต้องมาสิ” เขาตอบเด็กชายด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ“เชิญท่านอาเข้ามาในเรือนเถอะขอรับ ท่านเองก็เข้ามาด้วยนะขอรับ” เฉิงหงผายมือให้เชิญชวนหยวนเจี๋ยเข้าเรือนพร้อมกับห้าวอู่ที่เดินตามมาด้านหลังไป๋อิงหัวใจเต้นระรัว ทำไมนางต้องดีใจด้วยที่เขามานางไม่เข้าใจตัวเองสักนิด นางมองเขาที่เดินเข้ามาใบหน้าของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อที่ผุดออกมาเต็มดวงหน้า นางจึงเอ่ยถามด้วยความสงสัย“ข้ากำลังจะเก็บอาหารแล้วเชียว ดีนะที่ท่านมาก่อนมิเช่นนั้นคงไม่มีอะไรให้กิน ว่าแต่ทำไมถึงนานมาเช่นนี้ไปทำอันใดมาหรือสภาพถึงได้เหมือนเหน็ดเหนื่อยหมดแรง”“แม่นางไป๋อิงนายท่านมีงานเข้าต้องไปตรวจสอบ เวลาเลื่อนผ่านไปเนินนานงานนี้ยากเหลือเกิน ท่านรู้หรือไม่ว่าเราพึ่งเสร็จงานก็รีบเดินทางมาที่นี่ทันที กลัวว่าท่านจะดับไฟเข้านอนไปแล้วเสียอีก” ห้าวอู่รีบพูดขึ้นทันทีกลัวว่าไป๋อิงจะไม่เชื่อคำพูดของนายท่านของตน ไป๋อิงแอบยิ้มเล็กน้อยดีใจที่อย่างน้อยเขายังตั้งใจมาหา“เช่นนั้นก็รีบมานั่งกินเถอะ ทั้งสองคงเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน” ไป๋อิงลดทิฐิตามคำพ
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 10 ปากไม่ตรงกับใจ
ตอนที่ 10 ปากไม่ตรงกับใจ“หนักแย่เลยใช่มั้ย ให้ข้าช่วยนะ”“ท่านอา เจอกันแต่เช้าเลยนะขอรับข้ากับท่านแม่กำลังไปขายผักที่ตลาด” เฉิงหงโบกมือให้ดีใจอย่างลืมตัว ทว่าไป๋อิงกลับบึ้งตึงมากกว่าเดิม เมื่อวานนางออกมาขายผักมีสตรีนางหนึ่งเข้ามาถามนางเพราะเห็นว่าเมื่อวันก่อนผู้ตรวจการนำของมากมายไปหานางที่เรือน จึงอยากรู้เรื่องความสัมพันธ์“ของแค่นี้ข้าไม่หนักเลยสักนิดข้าบอกท่านแล้วมิใช่หรือว่าอย่ามาวุ่นวายกับเราสองแม่ลูกอีก” หยวนเจี๋ยยื่นมือไปยกตะกร้าเพื่อช่วยนางถือแต่ทว่าไป๋อิงดึงกลับมาคืนไม่อย่างสุงสิงกับเขาให้เกิดปัญหา“ข้ามิได้วุ่นวายเพียงแค่ผู้ตรวจการผู้นี้มีน้ำใจอยากช่วยเหลือชาวบ้านมันแปลกด้วยหรือ เอามาเถอะให้ข้าช่วยเถอะนะ เฉิงหงอาได้ยินเจ้ากล่าวเมื่อคราวก่อนว่าท่านแม่ของเจ้าบ่นปวดหลังปวดเอว มีอาช่วยเช่นนี้เจ้าว่าเป็นเรื่องดีหรือไม่”“ดีเลยขอรับ ท่านแม่ท่านอาช่วยเหลือนับว่าเป็นเรื่องที่ดีท่านแม่จะได้ไม่หนักเมื่อยามกลับยกตะกร้าเปล่าไปวันนี้ท่านจะได้ไม่ปวดหลังให้ท่านอาช่วยเหลือเถอะนะขอรับ” ไป๋อิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ยกตะกร้าผักให้หยวนเจี๋ยโดยปริยาย ก่อนจะบ่นพึมพำ“เข้าข้างกันเข้าไป ข้าเป็นมารดาของเจ
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 9 อาหารเย็นแสนอร่อย
ตอนที่ 9 อาหารเย็นแสนอร่อย“อย่ามาล้อเล่นกับข้าเถอะเจ้าค่ะ มาทางไหนจงกลับไปทางนั้น อย่าให้ข้าต้องขับไล่อย่างไร้มารยาท” ไป๋อิงไม่ยอมใจอ่อน ใบหน้าเริ่มบึ้งตึง ห้าวอู่กับเฉิงหงเห็นท่าไม่ดียืมมองทั้งสองอยู่ห่าง ๆ จนเฉิงหงรีบเข้ามาจับมือมารดาของตน“ท่านแม่ ท่านสอนข้าเสมอให้ข้ามีมารยาทยามนี้ท่านผู้ตรวจการมีน้ำใจนำของมากมายมาให้เพราะเอ็นดูข้า ครานี้ท่านแม่ใจเย็นก่อนนะขอรับ ท่านผู้ตรวจการเสมือนผู้มาเยือนเราเป็นเจ้าของเรือนต้องต้อนรับเป็นอย่างดี ท่านอาหยวนเจี๋ยตอนนี้ดวงอาทิตย์ตกดินแล้ว อยู่กินข้าวเย็นกับพวกเราก่อนนะขอรับท่านแม่ของข้าทำอาหารอร่อยมาก ๆ ครั้งนี้ข้าช่วยพูดให้ท่านแม่ใจอ่อน คราหน้าท่านอาผู้ตรวจการต้องทำตามที่ท่านแม่ต้องการนะขอรับ” เฉิงหงช่างเจรจาทำให้ไป๋อิงสงบสติอารมณ์ แม้นางไม่ชอบขี้หน้าแต่การขับไล่ก็ไม่เป็นเรื่องดีเช่นอย่างที่เฉิงหงกล่าว นางจะทำตนไม่มีมารยาทต่อหน้าบุตรชายไม่ได้“เอาเช่นเฉิงหงกล่าวก็แล้วกัน แต่ทว่าคราวหน้าหากไม่มีธุระอันใดท่านอย่ามาที่นี่ตามอำเภอใจนะเจ้าคะ ข้าไม่เคยคิดจะเปิดใจให้ผู้ใดลำพังอยู่กับเฉิงหงชีวิตของข้าก็ถูกชาวบ้านดูแคลนมามากพอแล้ว หากท่านเห็นใจโปรดอย่ามา
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 8 หลงรักท่านเข้าแล้ว
ตอนที่ 8 หลงรักท่านเข้าแล้ว“แม่นางวางใจเถอะต่อจากนี้ข้าจะไม่ให้ทั้งสองมารบกวนท่านอีก วันนี้ข้ามีเรื่องรบกวนท่านเพียงเท่านี้ เฉิงหงอากลับจวนก่อนไว้วันหน้าจะมาหาอีกครั้งพร้อมขนมติดไม้ติดมือ หวังว่าเจ้าจะต้อนรับอานะ”“ได้เลยขอรับ ขอบคุณท่านอาหยวนเจี๋ยที่เข้าใจข้ากับท่านแม่และมอบความยุติธรรมให้เราสองแม่ลูก หากมีท่านอารับตำแหน่งอยู่ที่นี่นาน ๆ ข้าคงอุ่นใจไม่น้อย” เด็กชายยิ้มระเรื่อกล่าวลาทั้งสองคน หยวนเจี๋ยไม่ได้รีบร้อนเข้าหาไป๋อิงทันที เขาอยากตรวจสอบให้แน่ชัดเสียก่อนว่าเรื่องราวของนางเป็นมาเช่นไร ระหว่างทางกลับจวนเขาเงียบขรึมครุ่นคิดเงียบ ๆ ทำให้ห้าวอู่สงสัยเพราะท่าทีที่ไม่เคยเห็นมาก่อน“คุณชายข้าขอถามได้หรือไม่ขอรับ เหตุใดท่านถึงเชื่อคำพูดของเด็กชายนั่น และไม่เอาความแม่นางไป๋อิง ไหนท่านบอกว่าจะหาความเป็นธรรมให้แม่นางลี่หลิน”“ห้าวอู่ข้าพบแล้วเรื่องที่ค้างคาใจของข้ามาเนินนาน ข้าใช้เวลามา 9 ปีเพื่อตามหานาง ยามนี้ข้าพบนางแล้ว เฉินไป๋อิงสตรีที่ข้าเคยล่วงเกินนางเมื่อคราที่ข้าออกเยือนเรือนใต้เท้าสหายสนิทของท่านพ่อ เมื่อ 9 ปีก่อน ใช่นางจริง ๆ ในที่สุดสวรรค์ก็สงสารข้าและเข้าข้างข้าทำให้ข้ามาพบน
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอนที่ 7 ในที่สุดข้าก็พบเจ้า
ตอนที่ 7 ในที่สุดข้าก็พบเจ้าหลงหยวนเจี๋ยเดินออกมาสอบถามชาวบ้านถึงสตรีที่มีนามว่าเฉินไป๋อิง จนได้รู้ที่อยู่ของนางทว่าทุกคนกลับดูไม่อยากจะเอ่ยถึงนางเท่าไหร่ บ้างก็ทำสีหน้าท่าทางเหมือนรังเกียจนางอีกด้วย เขาจึงสอบถามเพิ่มเติม เฉินไป๋อิงสตรีนางนี้ตั้งครรภ์ไร้สามี ถูกท่านป้าของนางขับไล่ออกจากเรือนกล่าวหาว่านางแอบคบชู้กับสามีของผู้อื่น เขาเดินทางไปที่เรือนของนางตั้งอยู่ท้ายหมู่บ้าน อยากรู้อยากเห็นใบหน้าของสตรีนางนี้เต็มทนเมื่อมาถึงเรือนของนางเขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ เรือนไม้หลังน้อยตกแต่งเรือนแปลกประหลาดของใช้มากมายแทบไม่เคยเห็นและคุ้นตา บริเวณรอบเรือนมีทั้งแปลงผักและคอกสัตว์ ความคิดในใจเริ่มตีกันอย่างสับสน นางใช่สตรีชั่วช้าโหดร้ายอย่างชาวบ้านกล่าวจริง ๆ นะหรือครานั้นเองเขาเหลือบสายตาไปเห็นเด็กชายตัวน้อยใบหน้าอ้วนกลมคล้ายซาลาเปาผิวพรรณต่างจากบุตรของชาวบ้านทั่วไปอย่างสิ้นเชิง เฉิงหงก็เหลือบมาเห็นผู้มาเยือนเช่นกันรีบออกมาต้อนรับเพราะยามนี้ท่านแม่ไม่ได้อยู่ในเรือนกำลังไปตักน้ำในที่ลำธารมาให้วัว"ท่านอา ท่านอามาหาผู้ใดหรือขอรับ หรือว่ามาหาท่านแม่ของข้าเพื่อซื้อผักท่านมาถูกที่แล้ว ทว่ายามนี้ท่าน
ทะลุมิติมาเป็นแม่หม้ายลูกติดพร้อมระบบมิติ ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการ
ตอน 6 ลี่หลินฟ้องท่านผู้ตรวจการหลงหยวนเจี๋ยเดินทางมาที่หมู่บ้านเสวียนหนี่ ในแคว้นหยางอัน มาพร้อมบ่าวรับใช้และขุนนาง เขาคือผู้ตรวจการคนใหม่ของที่นี่ เป็นบุตรชายของขุนนางชั้นสูงมีชีวิตที่สุขสบายไม่ต้องเดินทางมาห่างไกลจากเมืองหลวงรับราชการในวังหลวงยังได้ ทว่าการที่เขามาที่นี่เพราะมีเหตุผลบางอย่าง ที่ยังค้างคาใจของเขาไม่จางหายมานับ 9 ปี“ที่นี่อากาศดีจริง ๆ ขอรับคุณชาย ข้าคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่ตามท่านมา" บ่าวรับใช้ที่คอยติดตามคุ้มกันคุณชายของตนตั้งแต่วัยเยาว์จนยามนี้เติบโตเป็นบุรุษรูปงามเต็มวัย“ห้าวอู่ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ว่าอย่าเรียกข้าเช่นนี้ ยามนี้ข้าคือผู้ตรวจการต้องเรียกข้าว่าผู้ตรวจการให้ชินเสีย ที่นี่อากาศดีกว่าทุกหมู่บ้านที่ข้าเดินทางมาอยู่อย่างที่เจ้ากล่าวมาจริง ๆ ”“ข้าน้อยไม่เข้าใจท่านผู้ตรวจการเลยการที่ท่านเดินทางไปประจำการอยู่หลายหมู่บ้านในแคว้นนี้เพื่อสิ่งใดกันขอรับ แทนที่จะเลือกรับราชการเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ตามนายท่านป่านนี้ชีิวิตของท่านคงสุขสบายกว่านี้”“เพราะใจของข้ามีสิ่งหนึ่งที่ยังค้างคาอยู่ ความรู้สึกผิดละอายใจของข้า ทำให้ข้าเดินทางไปทุกหมู่บ้านเพื่อสะสางความค้างคาใจ
You may also like
ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น415.2K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง15.8K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง40.3K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง124.0K viewsเงารักอสุรา
มี่เยี่ยน576 viewsกำราบรักท่านหญิงจอมพยศ
มี่เยี่ยน2.9K viewsข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ
Bunmeebooks3.2K viewsโฉมงามตัวร้ายกับอันธพาลใจโฉด
ฉู่เฉียว2.2K views
