แชร์

ตอนที่ 20.2 แอบขึ้นเรือ

ผู้เขียน: JAOTUNTEE
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-29 07:06:13

เขาไม่รอให้นางได้ตั้งสติ สองเท้าก็ก้าวเข้ามาใกล้ ใช้มือหนาลูบเส้นผมนางเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ก่อนจะช้อนตัวซูไป๋จื้อขึ้นมาอุ้มอย่างง่ายดาย

แม้ว่านางจะยังงุนงงอยู่ แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของต้าซูเธอก็รีบพยักหน้าเบา ๆ แล้วช้อนซูไป๋ฮวาขึ้นมาแนบอก คุณชายรองซูยื่นมือมาจับมือเธอไว้แน่น ไม่มีใครได้พูดอะไร เขาแค่กุมมือของเธอเอาไว้แล้วพาเดินกลับขึ้นไปยังชั้นบนด้วยกัน

บนดาดฟ้าเรือสำเภาขนาดใหญ่นั้นปลอดโปร่งช่างแตกต่างจากด้านใต้ท้องเรืออย่างมาก ลมทะเลเย็นสบายพัดผ่านเส้นผมปลิวระเรี่ยเบา ๆ สองสาวใช้ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าสิ่งใด พวกนางหัวเราะคิกคักวิ่งวนไปรอบ ๆ พร้อมกันกับเด็กน้อยสองคนที่กำลังสนุกกับการมองทะเลกว้างสุดสายตา

หว่างตันที่ตามขึ้นมาด้วยเดินไปรับห่อผ้าที่สาวใช้ถืออยู่ไปเก็บเรียบร้อย แล้วกลับมายืนคุมเชิงอยู่ห่าง ๆ ฮั่วเฉาซียืนอยู่ใต้แสงแดดอ่อน มองดูภาพเด็ก ๆ ที่วิ่งเล่นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสุข ขณะที่ยิ้มบาง ๆ อย่างเผลอไผล ลมทะเลก็พัดเย็นวาบจนนางต้องยกมือกอดตัวเองเอาไว้ ก่อนที่ร่างสูงที่คุ้นเคยจะก้าวเข้ามาโดยไร้เสียง

ซูอวี่ใช้ผ้าคลุมผืนหนาคลุมไหล่ให้เธออย่างอ่อนโยน ความอบอุ่นจากเนื้อผ้
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 23.1 การเริ่มต้นที่..

    ตอนที่ 23การเริ่มต้นที่..“แล้วเสี่ยวซูชอบหรือไม่เล่า” เฉาซียิ้มพลางเอานิ้วจิ้มปลายจมูกเล็กของเด็กหญิง “ชอบมาก!”“ข้าก็ชอบ!” เสียงของไป๋จื้อและไป๋ฮวาแทบจะประสานกัน เฉาซีหัวเราะออกมาเบา ๆ ขณะนั้นเอง ซูอวี่และหลี่ซิวเจินก็ก้าวออกมาจากด้านในของเรือน เห็นภาพเด็ก ๆ กระโดดโลดเต้นกับเฉาซีก็พากันยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว“ต่อไปนี้ เรือนนี้จะเป็นของพวกเรา” ซูอวี่ที่เดินออกมาสมทบกับทุกคนเอ่ยออกมาเสียงนิ่ง แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกที่ดี“จริงหรือท่านพ่อ” ไป๋ฮวาแทบจะกระโจนใส่เฉาซีด้วยความดีใจไป๋จื้อเองก็หัวเราะร่า"จริงแน่นอน.. เรือนนี้จะเป็นของเจ้าทั้งสอง" และเป็นองค์ชายเจ็ดที่พูดเสริม เรียกเสียงหัวเราะดีใจให้กับพวกเขาเป็นอย่างมากหลังจากนั้นไม่นานซูอวี่ก็เริ่มสั่งช่างมาปรับปรุงเรือน ใช้เวลาเกือบหนึ่งเดือนเต็มจึงแล้วเสร็จ ตัวเรือนได้รับการขัดไม้ใหม่ เคลือบด้วยน้ำมันยางจนเงางาม ระเบียงชั้นบนตกแต่งด้วยม่านโปร่งสีอ่อน พื้นชั้นล่างแบ่งเป็นส่วน ส่วนหนึ่งเป็นโถงใหญ่สำหรับเปิดร้าน อีกส่วนตกแต่งเป็นมุมพักผ่อน ใช้เวลาย้ายข้าวจากเรือเข้ามาในร้านอยู่สองสามวันจนทุกอย่างเริ่มจะเข้าที่เข้าทางไม่น้อย“สวยมาก.. นี่ฝ

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 22 หยางโจว

    ตอนที่ 22หยางโจวหลังจากที่เฉาซียอมรับคำเชิญนั้น ชายผู้นี้ก็พาทุกคนเดินเลี้ยวไปตามตรอกซอกซอยที่ไม่ได้ห่างจากย่านการค้านัก แต่ตลอดเส้นทางนั้นก็ดูวังเวงเสียจนต้องระวังตัวขึ้นมาโดยสัญชาตญาณ ยอดฝีมือสองคนที่ซูอวี่ส่งมาติดตามอยู่ห่าง ๆ ก็ถลึงตาแทบทะลุ มือของพวกเขากุมดาบแน่นเป็นการเตรียมพร้อมตลอดเวลาไม่นานนักชายผู้นั้นก็พามาหยุดที่เรือนไม้หลังหนึ่ง"ตรงนี้.." ชายหนุ่มว่าพลางพาเดินเข้าไปด้านในภาพที่ปรากฏเบื้องหน้ากลับไม่ใช่เพียงเรือนไม้โทรม ๆ แต่เมื่อเดินพ้นรั้วประตูมาแล้วพบว่าที่แห่งนี้มีลานกว้าง มีทั้งบ่อน้ำ ต้นไม้ใหญ่ร่มรื่น มีกำแพงสูงล้อมรอบ และตัวเรือนที่ถึงแม้จะทรุดโทรมไปบ้างแต่โครงสร้างยังแข็งแรง พื้นที่กว้างขวางกว่าที่เฉาซีคาดไว้มาก"ที่นี่.. คือที่ใดงั้นหรือ" นางพึมพำเบา ๆ ดวงตาเป็นประกาย"ที่แห่งนี้เป็นสมบัติของข้าเอง" ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ"แต่ข้านั้นไม่สะดวกดูแล จะปล่อยไว้ร้างก็น่าเสียดาย หากท่านต้องการเปิดร้านหรือที่อยู่อาศัยข้ายกให้ท่าน.. ขอเพียงน้ำใจเล็กน้อยช่วยข้าในภายภาคหน้า" เฉาซีเลิกคิ้วอย่างระแวงทันที "ช่วยเรื่องอะไรงั้นหรือ" ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ ที่มุมปาก"เรื่องนั้น.. เ

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 21 ชายแปลกหน้า

    ตอนที่ 21ชายแปลกหน้าทันทีที่พวกเขาก้าวเท้าเข้ามาในเมืองหยางโจวก็รู้สึกเหมือนถูกโลกทั้งใบกลืนกิน ถนนสายยาวทอดไกลสุดตา อาคารสองข้างทางล้วนหรูหรา ประดับด้วยป้ายผ้าไหมพริ้วไสวในสายลม เครื่องประดับแวววาววางโชว์อยู่หน้าร้านจนต้องหยีตา ร้านค้าชั้นสูงตั้งเรียงรายหนาแน่น คนในเมืองแต่งกายกันอย่างปราณีตซูอวี่จูงมือเฉาซีพาเด็กน้อยเดินเลียบร้านค้าไปเรื่อย ๆ ทั้งสองไม่เอ่ยคำใดนอกจากใช้สายตากวาดมองสำรวจทุกอย่าง ตั้งแต่ขนาดร้าน เม็ดพลอย ราคา ไปจนถึงกลุ่มลูกค้าที่แวะเวียนเข้าออก จนกระทั่งตะวันคล้อยต่ำก็พากันมายังโรงเตี๊ยมเล็ก ๆ ที่หว่างตันจัดการไว้ให้พอเข้ามาในห้องเฉาซีกับซูอวี่ต่างก็นั่งลงตรงขอบเตียงไม้มองสบตากันนิ่ง ๆ ความเหนื่อยล้าไม่ได้อยู่แค่ในร่างกาย แต่อยู่ในใจด้วย"คุณชายรอง.." เฉาซีเป็นฝ่ายเอ่ยก่อนด้วยเสียงนุ่มเจือแววเคร่งเครียด"ท่านมีความเห็นอย่างไรบ้า" ซูอวี่ทอดมองเธออยู่พักหนึ่งก่อนขยับตัวพิงผนังไม้เอ่ยเสียงเรียบ"ยากมาก" เพียงสองคำสั้น ๆ แต่เต็มไปด้วยน้ำหนักหนักอึ้งที่ทั้งคู่รับรู้ได้ทันที"ร้านเครื่องประดับชั้นสูงที่นี่ขึ้นชื่อกันมาหลายชั่วคน" เขาพูดต่ออย่างไม่เร่งรีบดวงตาคมดูลึกซึ้

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 20.2 แอบขึ้นเรือ

    เขาไม่รอให้นางได้ตั้งสติ สองเท้าก็ก้าวเข้ามาใกล้ ใช้มือหนาลูบเส้นผมนางเบา ๆ อย่างอ่อนโยน ก่อนจะช้อนตัวซูไป๋จื้อขึ้นมาอุ้มอย่างง่ายดายแม้ว่านางจะยังงุนงงอยู่ แต่เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของต้าซูเธอก็รีบพยักหน้าเบา ๆ แล้วช้อนซูไป๋ฮวาขึ้นมาแนบอก คุณชายรองซูยื่นมือมาจับมือเธอไว้แน่น ไม่มีใครได้พูดอะไร เขาแค่กุมมือของเธอเอาไว้แล้วพาเดินกลับขึ้นไปยังชั้นบนด้วยกันบนดาดฟ้าเรือสำเภาขนาดใหญ่นั้นปลอดโปร่งช่างแตกต่างจากด้านใต้ท้องเรืออย่างมาก ลมทะเลเย็นสบายพัดผ่านเส้นผมปลิวระเรี่ยเบา ๆ สองสาวใช้ตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าสิ่งใด พวกนางหัวเราะคิกคักวิ่งวนไปรอบ ๆ พร้อมกันกับเด็กน้อยสองคนที่กำลังสนุกกับการมองทะเลกว้างสุดสายตาหว่างตันที่ตามขึ้นมาด้วยเดินไปรับห่อผ้าที่สาวใช้ถืออยู่ไปเก็บเรียบร้อย แล้วกลับมายืนคุมเชิงอยู่ห่าง ๆ ฮั่วเฉาซียืนอยู่ใต้แสงแดดอ่อน มองดูภาพเด็ก ๆ ที่วิ่งเล่นด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความสุข ขณะที่ยิ้มบาง ๆ อย่างเผลอไผล ลมทะเลก็พัดเย็นวาบจนนางต้องยกมือกอดตัวเองเอาไว้ ก่อนที่ร่างสูงที่คุ้นเคยจะก้าวเข้ามาโดยไร้เสียงซูอวี่ใช้ผ้าคลุมผืนหนาคลุมไหล่ให้เธออย่างอ่อนโยน ความอบอุ่นจากเนื้อผ้

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 20.1 แอบขึ้นเรือ

    ตอนที่ 20แอบขึ้นเรืออาเซี่ยรีบพาทุกคนลงมายังภายใต้ท้องเรือที่มืดสลัว มีเพียงแสงไฟจากตะเกียงบางจุด กลิ่นอับชื้นจากไม้เก่าและทะเลโชยมาแตะจมูกทันทีที่เฉาซีและพวกเด็ก ๆ ก้าวลงมา นางพาทุกคนเดินลงมายังภายในห้องไม้แคบ ๆ ที่มีเพียงตะเกียงน้ำมันดวงหนึ่งส่องแสงริบหรี่ หญิงสาวหันไปมองที่ปลายทางนั้นก็พบว่ามีเถาอวี้ยืนรออยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นพวกตนเดินลงมา สายตาคู่นั้นก็เหลือบมามองอย่างเยือกเย็น ชายหนุ่มปรายตามองเฉาซีที่อยู่ในชุดผ้าไหมเนื้อดีสีอ่อนสะอาดสะอ้าน เส้นผมที่เคยกระเซอะกระเซิงก่อนนี้ ตอนนี้เกล้าเรียบร้อยอย่างงดงาม ร่างบางที่เคยผ่ายผอมก็ดูมีน้ำมีนวลขึ้นจนนึกว่าเป็นคนละคน"เฉาซี.." เขาเรียกชื่อนางอย่างแผ่วเบาดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจก่อนจะเบิกตาอีกรอบเมื่อเห็นเด็กน้อยแฝดสองคนกับสาวใช้ที่เดินตามหลังนางลงมา"คุณหนู คุณชายน้อย เหตุใดลงมายังที่สกปรกเช่นนี้กันขอรับ" เถาอวี้ถามอย่างร้อนรนรีบถลาเข้ามาอย่างลนลาน ซูไป๋จื้อกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะเอียงคอแล้วพูดออกมาอย่างใสซื่อ "ข้าอยากมาดูสถานที่.. ที่ท่านแม่ของข้าเคยนอนก็เท่านั้น" เถาอวี้ขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินคำว่าแม่ของข้าเขาทวนในใจครู่หนึ่ง เ

  • ทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายของเจ้าเด็กแฝดมากแผนการ   ตอนที่ 19.2 แยกจาก

    ซูอวี่นิ่งงันพลางลูบเรือนผมของนางเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยความลังเล เขาอยากพานางไปทุกที่ แต่หนทางข้างหน้าช่างเต็มไปด้วยความไม่แน่นอนเกินกว่าจะให้สตรีที่เขารักและเด็ก ๆ ที่เขาหวงแหนนั้นไปเสี่ยงด้วย"เฉาซี.." เขาเอ่ยออกมาเสียงแผ่วราวกับว่ากำลังขอให้นางเห็นใจ"เจ้ารู้หรือไม่ว่าหนทางนั้นลำบากเพียงใด ข้าไม่อยากให้เจ้ากับลูกต้องลำบาก" เฉาซีเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ดวงตาของนางสั่นระริก"ข้ายอมลำบากได้.. แต่ข้าไม่สามารถอยู่ห่างท่านได้" คำพูดของนางนั้นราวกับทลายกำแพงที่เขาสร้างขึ้น ซูอวี่ถอนหายใจเฮือกยาวยกมือลูบแก้มนุ่มนั้นแผ่วเบา"เช่นนั้นเอาอย่างนี้ได้หรือไม่.. ข้าจะไปหยางโจวก่อน ดูที่ทาง ดูความเหมาะสม แล้วจะกลับมารับเจ้ากับลูกให้เร็วที่สุด" เฉาซีเงียบลงพร้อมกอดเขาเอาไว้แน่นขึ้นราวกับไม่อยากให้เขาจากไป แต่สุดท้ายนางก็พยักหน้าอย่างยอมจำนน"ได้.. หากท่านคิดว่าดีที่สุดข้ากับลูกก็จะรอท่าน" ชายหนุ่มกอดนางแน่นขึ้นอย่างให้สัญญา ก่อนที่ทั้งสองจะไปในที่สุดหลังจากคืนนั้นสามวัน ในรุ่งสางของวันที่อากาศเย็นสบาย ฮั่วเฉาซีบังเอิญเดินผ่านเรือนหลักแล้วเผอิญได้ยินการสนทนาของหว่างตันเข้า"นายท่าน เรือเตรียมพร้อมแล้วขอร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status