LOGINShare
บทที่ 1739
Latest chapter
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1742
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวซ่งรั่วเจินอย่างอดไม่ได้ได้ยินมาว่านับตั้งแต่เหลียงอ๋องแต่งกับฉีชิงอี หลายปีมานี้ก็ไม่เคยรับอนุเลย ชนิดที่ว่าไปหาฉีชิงอีน้อยมาก คงไม่ใช่…ที่แท้เขาชอบไต้ซือเสวียนหยาง?ไต้ซือเสวียนหยางเองก็มองสำรวจซ่งรั่วเจินที่อยู่ตรงหน้าเฉกเดียวกัน เพียงสัมผัสได้ถึงวาสนาของอีกฝ่าย สายตาก็ยิ่งซับซ้อน“เจ้าไม่ใช่ซ่งรั่วเจิน ใช่หรือไม่?” เสวียนหยางเปิดปากก่อนซ่งรั่วเจินยกคิ้วขึ้นงามดุจกิ่งหลิวขึ้นเล็กน้อย คนผู้นี้มีของไม่ผิดไปดังคาด นี่ก็ทำนายออกมาได้กระนั้น?“ข้าก็คือซ่งรั่วเจิน” นางตอบเสวียนหยางหัวเราะ “เจ้าหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกข้าไม่ได้!”“ข้าเคยพบซ่งรั่วเจินตัวจริง นางไม่มีชะตายืนยาว ตอนนี้นางควรตายไปแล้วแท้ ๆ!”นึกถึงครั้งนั้นเขาเคยทำนายว่าหลินจือเยว่เป็นผู้มีวาสนา หากเหลียงอ๋องดึงตัวมาไว้ข้างกาย จะกลายเป็นยอดขุนศึกของตนตอนนั้นเขาเคยพบซ่งรั่วเจินมาก่อน เป็นคุณหนูผู้เพียบพร้อมจริง เพียงแต่เสียดายที่ชะตาไม่ดี กำหนดให้ต้องตายก่อนวัยอันควรอันที่จริง ไม่เพียงแค่ซ่งรั่วเจิน ทั้งสกุลซ่งต่างก็ไม่มีผู้ใดมีจุดจบที่ดีเลยทว่า ต่อมาเขากลับเริ่มรู้สึกว่ามีบางสิ่งเปลี่ยนไ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1741
ฉู่อวิ๋นกุยพูดจบจึงรู้ตัวว่าอาจจะตื่นตระหนกเกินไป จึงรีบอธิบายว่า“อันที่จริงนับตั้งแต่รู้เรื่องนี้ ข้าก็เตรียมใจรับทางเลวที่สุดไว้แล้ว หากรักษาลูกคนนี้ไว้ไม่ได้ ก็พิสูจน์แล้วว่าพวกเราไม่มีวาสนาต่อกัน” “ตราบใดที่ฮวนเอ๋อร์ปลอดภัยดี ภายภาคหน้าพวกเราก็ยังจะมีลูกได้อีก”ถึงแม้เขาจะเสียดาย แต่ขอเพียงฮวนเอ๋อร์ปลอดภัย เข้าก็สามารถยอมรับผลลัพธ์นี้ได้ เพียงแต่ทุกครั้งได้เห็นฮวนเอ๋อร์ดีใจลูบท้องและคุยกับลูก เขาก็ปวดใจและไม่กล้าบอกความจริงแก่นางดวงตาซ่งรั่วเจินสะท้อนแววเย็นชาวูบหนึ่ง “นี่เป็นลูกของท่านกับฮวนเอ๋อร์ พวกเขาใช้วิธีโหดเหี้ยมพรรค์นี้มาทำร้ายเขา จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้เป็นอันขาด!”ฉู่จวินถิงเห็นสีหน้าซ่งรั่วเจิน จึงถามว่า “เจ้ามีวิธีหรือ?”“อันที่จริงหากฮวนเอ๋อร์ทนได้จนถึงสามเดือน หม่อมฉันมีวิธีจะสลับกลับมาได้” “แต่ตอนนี้อายุครรภ์ยังน้อยเกินไป เดิมทีเด็กก็ยังไม่แข็งแรง หากลงมือสลับเลย เด็กก็อาจทนไม่ได้”ซ่งรั่วเจินบอกความกังวลของตน ใช่ว่าไม่มีหนทาง เพียงแต่บัดนี้ยังไม่ใช่เวลาเหมาะสมที่สุด“นอกเหนือจากนี้แล้ว ยังมีอีกหนึ่งวิธี คือย้ายเรื่องนี้ไปใส่ในร่างของหญิงอื่น แต่ว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1740
“ไป ไปจวนอวิ๋นอ๋อง”กู้หรูเยียนและคนอื่น ๆ เห็นว่าฉู่จวินถิงเพิ่งกลับมาได้ไม่ทันไร ทั้งสองก็รีบจากไปอีกครั้ง ภายในสายตาล้วนเต็มไปด้วยความฉงน“เจินเอ๋อร์ เกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ? เหตุใดพวกเจ้าเร่งรีบออกไปถึงเพียงนี้?”“ท่านแม่วางใจเถิด ไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด เพียงแต่อวิ๋นอ๋องเชิญพวกเราไปจวนเที่ยวหนึ่งก็นั้นเจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินเอ่ยปลอบสองประโยคเห็นสถานการณ์แล้ว กู้หรูเยียนจึงพยักหน้า วางใจลง “เช่นนั้นเจ้าระวังตัวด้วย ท่านเขยยังบาดเจ็บอยู่”บนรถม้าซ่งรั่วเจินคิดถึงฮวนเอ๋อร์ที่ถึงขั้นหมดสติไปแล้ว จึงเอ่ยเสียงเคร่งขรึม “เหลียงอ๋องย่อมรู้แล้วว่าไต้ซือเสวียนหยางถูกจับ เวลานี้ย่อมดิ้นสุดชีวิต เอาสิ่งที่ยังพอใช้ได้มาเล่นทั้งหมดแน่”“อิงตามความเข้าใจที่ข้ามีต่อเหลียงอ๋อง ถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่มีวันยอมอ่อนข้ออีกต่อไป”แววตาฉู่จวินถิงลึกลง ก่อนหน้านี้ยังไม่อาจรู้ผลแพ้ชนะระหว่างทั้งสองคนได้ นี่เป็นเพียงหมากหนึ่ง ใช่ว่าเหลียงอ๋องจะไม่ยอมปล่อยมือเลยเสียทีเดียวเพียงแต่ สถานการณ์ของเหลียงอ๋องถูกเปิดเผยจนหมดสิ้น การลงทัณฑ์ที่จะตามมาย่อมไม่ธรรมดาต่อให้เขาจับข้อนี้มาต่อรองได้ ก็ไร้ประโยชน์แล้ว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1739
ซ่งรั่วเจินเห็นฉู่จวินถิงเอ่ยเช่นนี้ ก็ยิ่งตระหนักว่าไต้ซือเสวียนหยางไม่ธรรมดาว่าไปแล้ว เรื่องชะตาฟ้าลิขิตนั้นล้ำลึกยากจะหยั่งนัก มีขึ้นก็ต้องมีลง ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามครรลองแห่งธรรมเดิมทีสกุลซ่งของพวกเขาในชาตินี้ วาสนานั้นได้สิ้นสุดไปเนิ่นนานแล้ว ทั้งตระกูลล่มสลายอย่างอนาถ ไม่มีผู้ใดมีชีวิตที่ดีเลยสักคนเพียงเพราะนางทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ทุกสิ่งจึงเริ่มแปรเปลี่ยน วาสนาของพวกเขาค่อย ๆ ฟื้นขึ้นมา แน่นอนว่าย่อมต้องมีวาสนาของบางคนหายไปพูดให้ถึงที่สุดแล้ว ดวงของไต้ซือเสวียนหยางก็กำลังตกต่ำ หาไม่แล้ว ทุกอย่างก็คงดำเนินไปดั่งที่เขาคาดคิดไว้ทุกประการ“เสด็จพ่อไม่พอพระทัยต่อเรื่องนี้อย่างยิ่ง ถึงกับส่งคนไปลงทัณฑ์ไต้ซือเสวียนหยางแล้ว ทว่าแม้จนบัดนี้ก็ยังไม่ยอมเปิดปากแม้แต่คำเดียว ดูท่าแล้วไร้หวังที่จะให้เขาเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา”ฉู่จวินถิงเข้าใจดีถึงโทษทัณฑ์ในวัง เดิมทีคนธรรมดาก็ไม่มีผู้ใดทนได้ ไม่ช้าก็มักจะสารภาพออกมาทั้งสิ้นไต้ซือเสวียนหยางสามารถทนได้ถึงตอนนี้ ก็แสดงว่าความอดทนของเขาไม่ธรรมดา คาดว่าโทษทรมานอื่น ๆ คงไม่อาจใช้กับเขาได้มากนักเห็นสถานการณ์แล้ว ซ่งรั่วเจินใคร่ครวญแล้ว
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1738
นับตั้งแต่แต่งงานกันมา พวกเขาก็เข้านอนด้วยกันมาตลอด พอมาวันนี้กลับกลายเป็นว่าไม่มีคนข้างกาย ก็ถึงกับนอนไม่หลับฉู่จวินถิงฟังออกถึงความพึ่งพาตนในสุ้มเสียงของหญิงสาว ฉู่อ๋องโอบนางเข้าหาอ้อมกอดเบา ๆ“ข้าเองก็เหมือนกัน เจ้าไม่อยู่ข้างกายข้า มักรู้สึกไม่คุ้นชิน”ซ่งรั่วเจินพิงศีรษะลงบนบ่าชายหนุ่ม รับสัมผัสยามอยู่ในอ้อมกอดนี้ หัวใจที่เคยเป็นกังวลเองก็คลายลงแล้ว“เสด็จพ่อตรัสว่ารอให้เจ้าคลอดบุตร จะสถาปนาข้าเป็นรัชทายาท”ซ่งรั่วเจินอึ้งงัน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจากอ้อมอกเขา “ว่าอย่างไรนะ?”ฉู่จวินถิงหัวเราะเบา ๆ “ตอนข้าได้ยินเสด็จพ่อรับสั่ง ก็มีท่าทีตอบสนองไม่ต่างจากเจ้าเลย”“เสด็จพ่อรับสั่งจริงหรือเพคะ?” ซ่งรั่วเจินอดถามไม่ได้ คิดจะสถาปนารัชทายาทก็สถาปนาเถอะ เหตุใดต้องมาโยงกับการที่นางจะมีลูกหรือไม่มีด้วยเล่า?“เสด็จพ่อคงไม่นำเรื่องนี้มาล้อเล่น คาดว่าอาจเพราะยังไม่ถึงเวลาอันเหมาะสม”“รอให้ลูกของพวกเราลืมตาดูโลกก่อน พระองค์ก็อาจจะฉวยโอกาสนี้สถาปนาเจ้าเป็นพระชายารัชทายาท”ซ่งรั่วเจินมองรอยยิ้มในแววตาของเขา เอ่ยปรามเบา ๆ “หากหม่อมฉันคลอดเป็นลูกสาวจะทำเช่นไร?”“ข้ากลับชอบลูกสาวมาก ส่วนเสด
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง บทที่ 1737
ซ่งรั่วเจินได้พบฉู่จวินถิงก็เป็นยามบ่ายแล้วนางมองบุรุษที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า ต่อมาเพ่งพิศอย่างละเอียดรอบหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีบาดแผลภายนอกชัดเจน ก็ถลันขึ้นไปเอื้อมมือจะเปิดเสื้อเขาขึ้นดูฉู่จวินถิงเห็นว่าฮูหยินของตนไม่พูดพร่ำทำเพลงก็จะถอดเสื้อเขาออก จึงรีบกล่าว“ฮูหยิน ที่นี่ยังเป็นด้านนอก หากเจ้าอยากดู พวกเรากลับเข้าห้องแล้วค่อยดูเถิด”ได้ยินเสียงเย้าของชายหนุ่ม ครู่ต่อมาซ่งรั่วเจินเหลือบตาดุเขาหนึ่งที “ท่านบาดเจ็บหนักมากหรือไม่?”ฉู่จวินถิงโอบเอวคอดกิ่วของฮูหยินตน ลดเสียงลงปลอบเบา ๆ “ไม่หนัก เพียงแผลถลอกเล็กน้อย เป็นข้าผิดเอง ทำให้ฮูหยินต้องเป็นกังวล”“ทั้ง ๆ ที่ท่านรู้ดีว่าไต้ซือเสวียนหยางจับตัวยาก การไปคราวนี้อันตรายอย่างยิ่ง เหตุใดท่านยังลงมือด้วยตนเองอีกเล่า?”สีหน้าซ่งรั่วเจินไม่สบอารมณ์ นางเคยเตือนมาก่อนแล้ว อย่างไรเสียคนเช่นไต้ซือเสวียนหยาง ฝีมือย่อมไม่ธรรมดาจนตรอกขึ้นมาก็อาจทำได้ทุกอย่างในฐานะคนสำนักวิชาเต๋าเช่นเดียวกัน นางย่อมรู้ดียิ่งนัก เมื่อถึงคราที่ตอบโต้กลับอย่างจริงจัง ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายดาย“เป็นความผิดของข้า ทำให้ฮูหยินกังวลแล้ว”ฉู่จวินถิงเอ่ยขอโท
You may also like
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว366.9K viewsข้านะหรือคือฮูหยินของท่านแม่ทัพ
ป่าดอกท้อ22.5K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์16.9K viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน14.3K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน3.6K viewsเกิดใหม่อีกที เป็นพระชายาก็ไม่เลว
หมอนบนโซฟา4.9K viewsเร้นรักสลับดวงชะตา
เทียนสื่อ2.2K viewsThe Evil Queen ฝืนลิขิตร้ายกลายเป็นลิขิตรัก
ดุจเพชร227 views
