Share

บทที่ 81 จูบเป็นการปลอบใจ

last update Last Updated: 2025-11-22 23:52:27

คอนโดของประธานองศาสมุทร อยู่ชั้นสูงจนสามารถเห็นวิวรอบตัวเมือง รายล้อมด้วยตึกสูงระฟ้า แต่พายุฝนที่กำลังซัดสาด ทำให้ภาพที่พบตะวันยืนมอง ถูกอาบย้อมให้พร่ามัวมองไม่ชัดเท่าไหร่

แต่พอจินตนาการได้ ตอนพระอาทิตย์ขึ้นกับตก

ต้องสวยงามเหมือนภาพวาดแน่เลย...

ระหว่างที่เธอยืนมองวิวทิวทัศน์ เจ้าของห้องอย่างองศาสมุทร กำลังเดินเอาโกโก้ร้อนที่ชงเองกับมือ เข้าไปให้ร่างบางที่ยืนหันหลังให้อยู่

“ทานโกโก้ร้อนก่อนสิตะวัน” เขายื่นแก้วให้อย่างระวัง ใบหน้านิ่งงันแต่นัยน์ตาสีเข้มคล้ายน้ำหมึก เจือรอยลึกล้ำที่ดูลุ่มหลงชอบกล

ราวกับซ่อนเร้นบางอย่างเอาไว้

ความลับที่ถูกปิดตายในหัวใจเขา

“ขอบคุณค่ะพี่องศา”

“ระวังร้อน...”

พบตะวันพลอยยิ้มออก แต่ก็เป็นรอยยิ้มที่ดูเศร้ามาก เหมือนเธอใช้ความสดใสดั่งดวงอาทิตย์ตามชื่อ ฝังกลบความเศร้าหมองในจิตใจ

แสร้งทำว่าไม่เป็นไร

ฝืนใจไม่ให้ล้ำเส้นมากไป

แต่นานวันเข้า ความเศร้าที่เก็บซ่อนไว้ มันก็เริ่มปกปิดไว้ไม่อยู่แล้ว

“เลอะปากแล้ว” ร่างสูงที่ยืนขนาบข้างยิ้มจางๆ พลางใช้มือเช็ดส่วนที่เลอะตรงมุมปากให้เธอ

พบตะวันยืนตัวชา กะพริบตาปริบๆ แล้วอมยิ้มก่อนขอบคุณเขา

“อ่า เอ่อ... ขอบคุณค่ะ”

วินาทีที่เลื่อ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 108 อาการคล้ายคนแพ้ท้อง

    ในเช้าวันที่ท้องฟ้าอึมครึ้ม ฝนเพิ่งตกไปเมื่อเช้ามืดหมาดๆ แต่ร่างบางของพบตะวันยังซุกตัวใต้ผ้าห่ม โผล่มาแค่หน้าให้เห็น เธอวาดยิ้มให้ร่างสูงที่เดินมานั่งข้างเตียงวันนี้เธอลาป่วยกับหัวหน้าแล้ว รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวตั้งแต่เมื่อวาน ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ฝนตกสลับแดดออกมาหลายวันแล้วร่างกายเธอก็เลยเริ่มต่อต้าน ประท้วงให้นอนซมจมเตียงลุกไม่ขึ้น“พี่ไปทำงานก่อนนะ” องศาสมุทรลูบหัวเธอ ก่อนที่จะก้มลงไปจูบริมฝีปากอีกฝ่าย พลันมุ่นคิ้วเป็นปมหลังผละออก“อื้อ…”“ทำไมตัวร้อนจัง”“ไม่รู้สิคะ รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวนิดหน่อย”ใบหน้าหล่อเหลาฉายชัดว่าเป็นห่วง หลังเห็นใบหน้าขาวดูซีดจาง ไร้เลือดฝาดบนผิวแก้มจนน่าเป็นห่วง“แต่ตะวันลางานแล้ว ถึงบริษัทแล้วทักมาบอกด้วยนะคะ” เธอยิ้มให้ ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นนิดๆ เมื่อคนตรงหน้านั่งนิ่ง“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่เลื่อนประชุมบ่ายดีกว่า”“อย่าเลื่อนประชุมเลยค่ะพี่องศา”“เธอไม่สบายพี่จะทิ้งได้ยังไง”“ตะวันไม่อยากเป็นต้นเหตุให้พี่ทิ้งงานนี่คะ”พบตะวันสั่นหัว ไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรงเลยล่ะ เธอแค่รู้สึกเหมือนจะป่วยก็แค่นั้น สมองมันไม่ค่อยตอบสนองคำสั่งการเท่าไหร่ ขืนฝืนร่างกายไปที่ทำง

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 107 บริการคลายเครียดคืนนี้ NC

    ร่างบางเปลื้องผ้าโยนเรี่ยราดลงบนพื้น เธอเปลือยเปล่าอวดเรือนร่างที่ทุกสัดส่วนล่อตาล่อใจ ปลุกอารมณ์ให้องศาสมุทรกระสันกว่าเดิม มองเธอที่ควบขี่อยู่บนตักด้วยสีหน้าเสียวสยิวพบตะวันบดร่อนเอวบนแท่งร้อน เธอมุ่นคิ้วเว้าวอน เสียวจนส่งเสียงครางหวานแล้วโน้มตัวไปจูบเขาก่อน“อือ…”เธอเป็นฝ่ายใช้ลิ้นบุกก่อน พลางออกแรงบีบบ่าแกร่ง เมื่อรู้สึกเสียววาบในท้องน้อย ทุกครั้งที่แท่งร้อนผลุบเข้าออกในร่องรักองศาสมุทรรั้งท้ายทอยเธอไว้ พลางควงคว้านเรียวลิ้นโพรงปากเธอพบตะวันสู้ยาก เธอผ่อนลมหายใจไม่ทัน เสียงน้ำลายที่ฉ่ำแฉะข้างในปากทำแก้มเธอเห่อร้อน เกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นจนกระสันหนักกว่าเก่า แต่พอโดนเขาจับเอวให้ควบขี่บนแก่นกาย เธอก็เชิดหน้าหายใจถี่กระชั้น“อึก… แฮ่ก”หยาดน้ำลายเธอเหนียวหนืดในลำคอ เกร็งขาทั้งสองข้างจนเบ้หน้า คล้ายว่าอาการเหน็บชาเล่นงาน เพราะขึ้นคุมบังเหียนนานเกินไปใบหน้าสวยแดงปานลูกตำลึงสุก มันก็ดีอยู่หรอกที่อยู่ข้างบน แต่พอทำไปทำมา ตะคริวกลับกินขาในจังหวะกำลังเสียวพอดีเลยน่าอาย…ขืนบอกว่าขึ้นให้เขาแล้วเมื่อย อีกฝ่ายได้หัวเราะเธอกรามค้างแน่“ไหวมั้ย”“ไหวค่ะ”พบตะวันมันเลือดนักสู้ ไม่เคยยอมแพ้แต่ไ

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 106 อยากควบขี่ม้าตอนห้าทุ่ม

    ร่างบางปรี่เข้าไปสวมกอดเขาทันที สองแขนเธอกอดรั้งช่วงลำคอเขา มือก็จับข้างใบหน้าหล่อเหลาแล้วมุ่นคิ้วจะร้องตาม“ร้องไห้ทำไมคะ” พบตะวันถามเสียงอ่อนโยน แต่เขากลับยิ้มให้ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะงั้น“ไม่มีอะไรหรอก”“จะไม่มีอะไรได้ยังไงก็พี่...”“พี่จ้องหน้าจอนานไปหน่อยตาเลยแห้ง”องศาสมุทรหลีกเลี่ยงคำพูด ไม่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง แต่เขาแค่ไม่อยากให้เธอคิดมากไปด้วย อาการเครียดบวกวิตกกังวล ประกอบกับงานที่เขาโหมหนักจนรัดตัวไปไหนไม่ได้กลายเป็นระเบิดเวลา ผ่านหยดน้ำตาที่ไหลริน“พี่โกหกตะวันไม่เนียนเลยนะ ถ้าคบกันแล้วตะวันเป็นความสบายใจให้พี่ไม่ได้... แล้วเราจะคบกันต่อไปได้ยังไงคะ”พบตะวันชักสีหน้าบึ้งตึง มือสัมผัสผิวแก้มเขาเบาๆ ก่อนจะเอาแก้มตัวเองไปแนบข้างๆ แล้วถูไถคล้ายลูกแมวตัวน้อย“เธอเป็นความสบายใจของพี่ตะวัน” เขาเอาศีรษะมาชนตอบ ก่อนรอยยิ้มที่หวานละมุนจะจุดบนมุมปาก รวบเอวคอดกิ่วมานั่งบนตักพบตะวันคือแสงสว่างในชีวิตเขาเลยล่ะให้พูดยังไงดี... การได้พบเธอทำให้เขามีชีวิตชีวา หลังดำรงชีพไม่ต่างจากหุ่นยนต์ ไม่กล้าออกนอกคำสั่งที่โดนป้อนมาแต่หลังได้เจอเธอ เขากล้าออกจากกรอบ เพื่อฟังเสียงหั

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 105 ขอโทษที่ไม่มีแหวนแต่งงาน

    ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา องศาสมุทรหรือในนามประธานองศา เขาใช้เวลาไปกับงานซะส่วนใหญ่ ในเมื่อท่านอินทัชไม่ให้เงินเดือน จากการทำงานให้บริษัทมาตลอดร่วมเดือน เขาก็เลยผันตัวไปเป็นที่ปรึกษาด้านธุรกิจเขาทุ่มหมดหน้าตัก เพื่อหาเงินมาสร้างตัวช่วงเวลาสองทุ่ม เขาก็เข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ ภายใต้นามของประธานองศาสมุทรเช่นเคยท่านประธานห่วงคนที่บ้านมากกว่าอยากกลับบ้านใจจะขาดรอมร่อ“สวัสดีค่ะคุณองศา” เสียงหญิงสาวทักทายดังขึ้น พอหันกลับไปมอง เขาก็ส่งยิ้มตามมารยาทให้อีกฝ่าย แม้จะไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามก็ตาม“สวัสดีครับ เอ่อคุณ...” เขาเลิกคิ้วปนยิ้มขัดเขิน ทำงานจนมึนเบลอ จำไม่ค่อยได้แล้วว่าเจอพบปะใครมาบ้างคนตรงหน้าตอนนี้ก็ด้วย...หญิงสาวร่างเพรียวระหง ปล่อยผมยาวสยายถึงกลางหลัง เธอวาดรอยยิ้มส่งให้ชายหนุ่ม พลางยกมือทัดใบหูแก้อาการขวยเขิน ท่ามกลางผู้คนมากมายในงานเลี้ยง ประธานองศาโดดเด่นจนเธอต้องเดินเข้ามาทักทาย“ญาดาค่ะ เราเคยเจอกันตอนที่คุยไปบริษัทคราวก่อน”“อ่า ขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมเจอคนเยอะมากก็เลยหลงลืมไป”ญาดาป้องปากขำเอ็นดูเขา สมคำร่ำลือจริงนั่นแหละ ประธานหน้าหล่อแต่ติดเย็นชา สีหน้าคมดุพูดจาตร

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 104 ชีวิตนี้มาเริ่มต้นกันใหม่นะ

    พบตะวันนั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ เธอเฝ้ารอให้แม่ของน้องรักเอย เด็กทารกวัยสามเดือนให้นมเสร็จก่อน ภายในห้องแต่งหน้าไม่มีคนอยู่ แต่สักพักประตูห้องก็เปิดออกพอดีเธอยิ้มให้แม่ของเด็กน้อย ก่อนจะจ้องมองรักเอยตาไม่กะพริบตอนนั้นยูกิก็ตัวเท่านี้เลี้ยงง่ายไม่ดื้อเลย“คุณพบตะวันใช่ไหมคะ” แม่เด็กยิ้มให้ ขณะเดินเข้ามาใกล้เธอ“ใช่ค่ะคุณแม่”“คุณวาแจ้งไว้เรียบร้อยแล้วน้า”พอนั่งลงบนโซฟาข้างกัน พบตะวันก็คลี่ยิ้มบางๆ เมื่อหลุบมองเด็กน้อยตาแป๋ว ยืดเหยียดมือป้อมกับนิ้วน้อยไปมา“ตะวันล้างมือแล้วค่ะคุณแม่ อ่าขอ... ลองอุ้มอย่างเดียวพอแล้วค่ะ”“ให้พี่เขาอุ้มหน่อยนะรักเอย เป็นเด็กดีนะคะ”“น้องรักเอย... ลูกสาวชื่อเพราะจังเลยค่ะพบตะวันตื่นเต้นจนเสียงสั่น เธอล้างมือตั้งหลายรอบระหว่างรอ เพราะรู้ดีว่าเด็กทารกต้องได้รับการปกป้อง เวลาเขาเจ็บไข้ได้ป่วยมันจะน่าสงสาร เด็กไม่สามารถบอกความต้องการได้เพราะงั้นเสียงลูกน้อยร้องไห้ มักจะบาดใจคนเป็นแม่ที่สุดแม่เด็กส่งลูกให้พบตะวันอุ้ม เธอนั่งหลังตรงแล้วโอบอุ้มเด็กน้อย เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแล้วระบายยิ้มจางๆ “รักเอยขา...”“แอะ”“ว่าไงคะ”ใบหน้าสวยเอียงคอแล้วยิ้มให้ ดวงตาเศร้าหมอ

  • ทะลุมิติเรื่องนี้แถมฟรีพ่อของลูก   บทที่ 103 เธอเข้ามาเปลี่ยนโลกของเขา

    กองถ่ายละครกำลังครึกครื้น สถานที่ถ่ายทำคือคอนโดใจกลางเมือง หลังขับรถมาถึง องศาสมุทรก็กุมมือพบตะวันขึ้นไปข้างบน มองหาปานนาวาเป็นคนแรก เพื่อจะได้ขออนุญาตแม่นักแสดงตัวน้อยก่อนเพราะนักแสดงที่อยากเจอ อายุเพียงสามเดือนกว่าเท่านั้นเองอายุเท่ายูกิเลย...“นั่งรอในนี้ก่อนเลย เดี๋ยวตอนน้องรักเอยให้นมเสร็จจะพามาหานะ” ปานนาวาพาทั้งสอง เข้ามานั่งในห้องแต่งตัว เพราะแม่ของเด็กที่เข้าฉากกำลังให้นมอยู่ ให้เสร็จเมื่อไหร่จะอุ้มมาให้เล่นกันองศาสมุทรค้อมหัว พลางระบายยิ้มเศร้าบนมุมปาก“ขอบคุณครับพี่วา ผมคงไม่รบกวนพี่มากไปใช่ไหม”“รบกวนอะไรกัน”“ก็...”“เอาเถอะ ปกตินายไม่เคยง้างปากรบกวนพี่ด้วยซ้ำ”คนเป็นพี่สาวไม่รู้สึกว่าเขารบกวนเลย ดีด้วยซ้ำ เธออยากเป็นพี่สาวให้เขาได้พึ่งพิงบ้าง เพราะตอนเกิดเรื่องเธอ องศาสมุทรยืนกรานอยู่ข้างไม่ถอยถึงขั้นจะไปต่อยพ่อของลูกเธอ แต่โชคดี เธอเข้าไปห้ามเขาเอาไว้ได้ทันพ่อของลูกเฮงซวยที่ไม่รับผิดชอบไปตายให้หนอนกินซะเถอะ“พี่ให้คนเอากาแฟขึ้นมาให้นะตะวัน”“ไม่เป็น...”“ไม่ได้หรอก น้องพี่รักใครพี่ก็รักด้วยสิ”พบตะวันยิ้มเศร้าไม่ต่างกัน ปนดีใจที่พี่สาวของเขาใจดีมาตลอดแต่เรื่องราว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status