LOGINShare
Ep.3 โลมาเจ้าแผนการ (1/2)
Last Updated:
2025-11-21 14:24:09ปัง!
หลังจากหมีพูห์ปิดประตูเข้าห้องตัวเองไปแล้ว ฉันที่ยังคงยืนสตั้นอยู่ที่เดิม ท่าเดิมไม่ขยับไปไหน ได้แต่กะพริบตาปริบๆ สมองกำลังประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ หันมองดูห้องตัวเองและห้องหมีพูห์ 156 157 เลข 15 คือชั้น 15 อ้าวชั้นเดียวกัน เลข6 เลข7 ต่อกัน โป๊ะเชะ! ฉันยืดตัวขึ้นตรง หันมองซ้ายมองขวา “โอเคไม่มีใคร” จังหวะนี้แหละวิ่งลากกระเป๋าตัวเองสแกนคีย์การ์ดเข้าห้องทันที มือปิดประตูมิดชิด เอาละ ฮึบ 1 2 3 “ยัยโลมาาาาาาาา แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เป็นไปได้ไง ยังบ๊องเอ้ยยย” เสียงฉันร้องตะโกนอายกับเรื่องที่ไปกล่าวหาหมีพูห์ “อย่าบอกนะคะ พี่ตามโลมามา” “ไม่เชื่อ พี่เป็นโรคจิตใช่ไหม” ภาพจำยังชัดเจนเหมือนเดิมทุกอย่าง~ฮือออออตายๆ แล้วฉันจะสู้หน้าหมีพูห์ยังไง ฉันนั่งลงที่พื้นกุมหัวตัวเองอย่างใช้ความคิด “หรือว่าจะย้ายโรงแรมดี” ไม่ได้สิ โรงแรมนี้คุณป๊าจองให้ ถ้าย้ายคุณป๊าต้องรู้แน่ๆ เฮ้อออ ฉันเดินล้มตัวนอนบนเตียงอย่างใช้ความคิด เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น …. TrTrrrrrrr…. “คุณป๊า” (ถึงห้องหรือยัง) “ถึงแล้วค่ะ” (ฉลามไปรับหรือเปล่า) “เอ่อ…ช่วงนี้ฉลามงานยุ่งนะคะติดงานด้วยเลยให้คนไปรับแทนค่ะ” โกหกคำโตๆ เลยฉัน ขอโทษนะคะคุณป๊า (ถึงว่าละป๊าโทรไปไม่รับสายเลย) จะรับได้ไงล่ะ ก็โลมาเป็นคนเปลี่ยนเบอร์ฉลามในมือถือคุณป๊าเอง “ฉลามบอกว่างานจะเยอะๆ มากๆ ประมาณ 3 วันนี้ คุณป๊าก็ไม่ต้องโทรไปกวนฉลามนะคะ เดียวทางนี้โลมาจะดูเเลฉลามเอง” (โอเค ครับลูก) สำเร็จ “หาวววว โลมาง่วงแล้วค่ะ แค่นี้นะคะคุณป๊า รักคุณป๊านะคะ” (ครับ ดูเเลตัวเองนะลูก รักโลมานะ) เฮ้อออ ฉันถอนหายใจโล่งอกที่คุณป๊าจับไม่ได้ ที่จริง คุณป๊าคิดว่าฉันเจอฉลามแล้ว แต่ไม่ใช่ เพราะฉันยังอยากเที่ยวก่อนจะไปเซอร์ไพรส์ฉลาม คุณป๊ากับฉลามห่วงฉันจะตายไม่เคยปล่อยให้ฉันไปไหนคนเดียว “โลมาแค่อยากมีอิสระบ้าง อยากไปไหนมาไหนเองได้โดยไม่ต้องพึ่งคุณป๊ากับฉลาม พ้น 3 วันนี้เมื่อไหร่ โลมาจะไปหาฉลามถึงที่เลย” ฉันล้มตัวนอนอย่างเหนื่อยล้า “จริงสิ” ฉันดีดตัวขึ้นจากที่นอนยกยิ้มให้ความคิดอันชาญฉลาดของตัวเอง หึๆ 08.30 น. กริ๊งงงงง กริ๊งงงงงง “อืออออ” มือบางสาวขึ้นหยิบโทรศัพท์เพื่อปิดนาฬิกาปลุก ร่างบางในชุดนอนสีขาวคลุมเข่าลุกขึ้นยืน เดินงัวเงียเข้าไปในห้องน้ำจัดการอาบน้ำเสร็จแต่งตัวด้วยเสื้อกล้ามรัดรูปสีขาวสวมทับด้วยเอี่ยมสีชมพูอ่อน แต่งหน้าโทนสีชมพูให้เข้ากับชุด หยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋า สวมรองเท้าผ้าใบสีขาวพร้อมจะออกจากห้อง “โตเกียวดิสนีย์แลนด์จ้า โลมาพร้อมแล้วน้า^^” ฮึบ ฟู่~ เสียงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เป่าลมออกมา ฉันเดินจับลูกบิดหน้าประตูค่อยๆ ชะโงกหัวออกไปดูห้องข้างๆ ช้าๆ หาหมีพูห์ “ทางสะดวก แผนหลบหน้า เริ่ม” ฉันค่อยๆ เดินย่องออกมาจากห้องหันหลังเตรียมล็อกประตู “ทำอะไร” “!!!!” คงไม่ใช่หรอกมั้ง ฉันหันหน้าตามเสียงเรียกก้มมองรองเท้า ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น เจ้าพระคู๊ณณณณ ขอให้ไม่ใช่เถอะ โป๊ะเชะ!! “พี่ซี” กรรมลิขิตชัดๆ ฮือออ แผน-ล้ม- ไม่เป็นไรยังมีแผนสองทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ท่องไว้ ไม่รู้ไม่ชี้ ไม่รู้ไม่ชี้ “จะไปไหน” “ไม่รู้ไม่ชี้ค่ะ” จบ-กัน- แผนที่ฉันอุตส่าห์คิดทั้งคืน “ตั้งสติ ตอบใหม่” หมีพูห์โน้มหน้าลงมามองฉันใกล้ ใช้มือว่างบนหัวฉันแล้วลูบเบาๆ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก อีกแล้วใจฉันมันจะทะลุออกมาให้ได้ “หืม สรุปน้องจะไปไหน” “โลมาจะไปกินข้าว” มือที่วางอยู่บนหัวเปลี่ยนไปเป็นการจัดทรงหน้าม้าให้ฉันแทน อบอุ่น.... “พี่กำลังจะไปพอดี โลมาไปกินกับพี่นะ” ฉันเผลอจ้องมองสายตาคมตรงหน้าสะท้อนให้เห็นภาพตัวเองอยู่ในนั้น ร่างสูงตรงหน้าค่อยๆ ยิ้มละลายออกมาทีละนิด ความรู้สึกที่หูเริ่มแดงลามไปถึงหน้าใบหน้าเกิดอาการร้อนผ่าวขึ้นมาทันที “บ้าไปแล้ว ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ” พึมพำในใจคนเดียว “ว่าไง หืม” เสียงทุ้มเอ่ยถามอีกครั้ง “คะ ค่ะ” ฉันพยักหน้าตอบตกลงไป ตอนนี้เหมือนฉันกำลังเดจาวูเลย รู้ตัวอีกทีฉันอยู่บนรถหมีพูห์เรียบร้อยแล้ว โลมาไม่น่าเผลอเลย “อยากกินอะไร พี่เลี้ยง” หันไปมองพี่แกอย่างฉับพลัน แพ้...ฉันแพ้คำนี้
Latest chapter
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.7 แค่โลมาคนเดียวเท่านั้น (2/2)
“ข้อตกลงของเรา” “ข้อตกลงอะไรคะ?” ร่างสูงขมวดคิ้วเป็นปม บนใบหน้าเผลอแสดงความหงุดหงิดออกมา ใช้มือเสยผมตัวเองก่อนจะหลับตาเหมือนกำลังจะระงับอารมณ์บางอย่างไม่ให้ออกมา “เฮ้อ ลืมแล้วสินะ” เสียงถอนหายใจของเจ้าตัวดังขึ้นก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาจ้องมองด้วยแววตาและใบหน้าที่ผิดหวัง ฉันได้แต่ยืนขมวดคิ้วมึนงง ฉันลืมอะไร “มันไม่สำคัญเลยใช่ไหมว่ะ” ร่างสูงพูดเสียงเบาๆ เหมือนพึมพำกับตัวเอง ซีปล่อยมือที่กุมมือฉันไว้ ขยับตัวถอยห่างฉันก้าวหนึ่ง “ช่างเถอะ ห้องนอนเดินตรงไปเลี้ยวขวาห้องสุดท้าย” น้ำเสียงเรียบนิ่ง รู้สึกรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่แสนจะเย็นเยือก ซีละสายตาจากฉัน นั่งลงดูทีวีเงียบๆ โดยไม่มองมาที่ฉันอีกเลย เป็นอะไรของเขา ฉันหันหลังด้วยความมึนงงเลือกที่จะเดินไปเอาของในห้องนอน “เจอแล้ว อยู่นี่เอง” ฉันเข้าไปในห้องนอนของซี กวาดสายตามองหาของก็เจอของๆ ฉันว่างไว้ข้างโต๊ะที่น่าจะเป็นโต๊ะทำงานของเจ้าตัว ทว่า ขณะที่ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ โต๊ะมากเท่าไร สายตาของฉันดันไปสะดุดเข้ากับรูปหลายๆ แผ่นที่ว่างไว้บนโต้ะ “นี่มัน….” รูปฉัน!!! เป็นรูปที่เราไปเที่
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.7 แค่โลมาคนเดียวเท่านั้น (1/2)
“คือ เมื่อคืนโลมาอยู่ในห้องตัวเองได้ยังไง?” “จำไม่ได้?” ฉันสายหน้าตอบคนตรงหน้า “เธอหลับ” อ่าาา… หลับนี่เอง ถึงว่าละ “ซีก็เลยปลุกโลมาใช่ไหม” ต้องใช่แน่ๆ ฉันต้องเดินขึ้นห้องมาเองต้องใช่แน่ๆ (^~^) “ใช่ ปลุกแล้ว” ว่าแหละ “แต่โลมาไม่ยอมตื่น” “!!!” “เลย… อุ้มมา” “ห๊ะ” (0 [] 0) แม่เจ้า “อะ…อุ้ม” ฉันถามซีอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “อืม (-__-) ” ร่างสูงพยักหน้ายืนยันคำตอบ “ได้ไงอะ โลมายังไม่อนุญาตเลยนะ” “ต้องขอด้วยเหรอ” เสียงทุ้มเอ่ยถามหน้านิ่ง “ต้องค่ะ!” “แต่เธอหลับ”เออใช่วะ “กะ…ก็… โลมาไม่กวนซีแล้วดีกว่า ฮะๆ” ตอบคนตรงหน้าด้วยแววตาและสีหน้าใสซื่อหันหลังรีบชิ่งไปนั่งรอที่เดิม จะรออยู่ใยในเมื่อเถียงไปเหตุผลก็คือ ฉันหลับ หลับแบบสนิทชนิดที่ว่าเอาหินมาปาใส่ก็ม่ายตื่นเจ้าค่ะ ฮืออออ~น่าอายจริงเลย นั่งรอสักพักร่างสูงนำแซนด์วิชมาวางไว้ตรงหน้า แทบัก!!! ฉันมองแซนด์วิชกับคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามสลับกันไปมา ไม่น่าเชื่อว่าซีจะทำได้น่ากินขนาดนี้ “ซีทำอาหารเป็นด้วยเหรอ”
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.6 ฝันดี (2/2)
จึก จึก “ซี ตื่นได้แล้ว” โลมาใช้นิ้วชี้จิ้มตรงไหลผมเรียกให้ผมตื่น “ขบวนเสร็จแล้ว?” ผมผละจากไหลน้อง เลิกคิ้วเชิงถามคนตัวเล็กตรงหน้า “อืม เสร็จแล้ว” “ป่ะ” โลมาลุกขึ้นยืนพร้อมกับยืนมือมารอผม หึ เป็นเด็กที่รักษาสัญญาดีนี่ ผมเอื้อมมือจับมือโลมาแล้วลุกขึ้นตามร่างบาง “ไปดูการแสดงไฟ Celebration Street กันต่อค่ะ” “ห๊ะ” what!! ยังไม่จบอีกเหรอวะ “เนี่ยยังมีอีกเยอะเลยนะ ไหนจะม้าหมุน ปราสาทตอนกลางคืนก็สวยมากๆ เลย… บลาๆ” และน้องก็ไปอย่างที่พูดจริงๆ ครับ จนตอนนี้ 4 ทุ่มสวนสนุกปิด ผมถึงลากโลมาออกมาได้ “สนุกมากๆ เลยอ่ะ ตอนกลางคืนคือสวยมาก”น้องที่นั่งอยู่บนรถหันมายิ้มให้ผม จนผมอดยิ้มตามไม่ได้ “ดีแล้ว” ผมยกมือขึ้นลูบหัวโลมาอย่างเอ็นดู แล้วหันมาขับรถต่อ “โลมาอยากกินอะไรอีกไหม พี่จะได้แวะซื้อให้ก่อนเข้าโรงแรม” “....” เงียบ~ “โลม….” ผมหันมองคนนั่งข้างๆ “ZzzzzZzzzz” หลับ (-_-) ยัยเด็กน้อย ผมจอดรถข้างทางเอื้อมมือไปหยิบเสื้อกันหนาวของตัวเองด้านหลังมาห่มให้โลมา แล้วหันไปขับรถต่อ โรงแรม
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.6 ฝันดี (1/2)
“อยากเป็นคนของโลมา” ผมเงยหน้ามองใบหน้าแดงๆ ของโลมา ใช้มือข้างหนึ่งลูบหัวน้องเบาๆ “ได้ไหมครับ” ถามลองเชิงคนตัวเล็กตรงหน้าเผื่อได้คำตอบที่ต้องการ “คือโลมา….” พรึบ! “หึ ล้อเล่นน่ะ” ผละตัวออกจากคนตัวเล็กใช้นิ้วชี้เคาะหัวโลมาเบาๆ “โลมาตกใจหมด เล่นอะไรก็ไม่รู้” คนตัวเล็กถอนลมหายใจออกมาอย่างโหล่งอกมองผมแบบดุๆ ยัยแมวน้อย “นี่พี่ทำให้แมวตื่นเหรอ หืมมม” ผมดึงจมูกน้องเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว “อืออออ ซี มันเจ็บน่าาา >” น้องจับจมูกตัวเองมองผมแก้มป่องๆ อ่า…..จะทำให้ผมหลงถึงไหน “ยังจะยิ้มอีก ไม่คุยด้วยแล้ว ดูของต่อดีกว่า” ผมมองโลมาเลือกของอย่าตั้งใจทำเป็นไม่สนใจผม ถามว่าทำไมผมถึงไม่รอคำตอบจากโลมา ทำไมถึงบอกว่าล้อเล่น ที่จริงผมไม่ได้ล้อเล่นหรอกครับ ผมพูดจริง แต่เพราะเห็นสีหน้าและสายตาที่ดูสับสนของน้องแล้ว บอกเลยว่าผมกลัวคำตอบของน้อง กลัวน้องจะปฏิเสธผม น้องพึ่งรู้จักผมแค่ 2 วัน แต่สำหรับผมรู้จักน้องมา 3 ปี ใช่ครับ ผมเคยเจอโลมามาก่อน ผมชอบน้องตั้งแต่แรกเห็น แต่ตอนนั้นน้องยังเด็กเกินไปสำหรับผม ผมเลยทำได้แค่เฝ
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.5 บางทีอาจจะเป็นของโลมา
….TrrrrTrrrrrr… “ฮ... ฮะโหล ฮัลโหล”เสียงแกจะสั่นทำไมเนี่ย (อยู่ไหน!!) “!!!” ปลายสายตะคอกให้ฟังลักษณะของอารมณ์หรืออาจจับได้ว่าเป็น “…. ฉลามว่าอะไรนะ” ภายในใจฉันเต้นเร็ว ๆ นี้ควบคุมเสียงให้เป็นปกติที่สุด (อย่ากล่าวหากูไม่รู้นะว่าไปทำอะไรมา) อึ้งใจว่าร้ายแตกสลายแขนขาร่วงเมื่อทราบปลายสายพูดคำในเสียงฉลามต้องโกรธมากอาจจะสามารถพูดออกมาได้เพราะว่าฉันจะดื้อหรือเกเรไม่พูดถึงฉลามอย่างมากก็ไม่เคยพูดถึงอย่างชัดเจนถึงความสำคัญเลย “ฉะฉลามฮึก” ฉันไม่รู้จักอย่างเป็นทางการ กลอนน้ำตาที่คลอไม่ให้ไหลรินออกมา (เสียงร้องต้นฉบับวะ เห๊ยยย!!! โลมาพี่อีกครั้งคุยกับลูกน้องอยู่) อา อ้าวววคุณพระ!!! อีแม่นั้นเก็บน้ำตาที่ร่วงหล่นลงมาทัน “กลิ่นของโลมาตกใจหมดเลย” “พี่ขอโทษสำหรับลูกน้องมันทำงานพลาดนะลูกน้องมันทำงานพลาดอย่างนึงเลยตั้งใจไป” เพราะไม่ได้อกไปทีคิดว่าจะจับได้ในส่วน “ไม่ได้ว่าโลมาส่วน” ฉันย้ำอีกครั้งในเรื่องของสิ่งนี้ (ไม่ครับๆ สำหรับลูกน้องมันมาขัดพี่ตอนโทรหาโลมาพอดีพี่ข่าวคราวครับ) บางออยังไม่ค่อยจะพูดถึงจ
ทะเลโอบโลมา Sea & Loma Ep.4 ให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัว
“ฉันไม่ใช่เด็กซะหน่อย” ฉันเดินบ่นออกจากร้านโดยที่ไม่รอซี มันน่าหงุดหงิดจริงๆ “ไอหมีพูห์บ้า” “ว่าใคร” หันไปมองเสียงทุ้มที่เอ่ยออกมาข้างๆ จะตามมาทำไมก็ไม่รู้ “ว่าหมีพูห์” หมีพูห์ไม่ได้ชื่อซีซะหน่อย “พี่สินะ” รู้ตัวเองด้วย ฉันหันหน้าหนีไม่ตอบคำถามคนตรงหน้า หมับ ~ ซีจับมือฉันแล้วลากฉันไปที่รถ “โลมาไปเองได้”ฉันยังยืนยันคำตอบเดิม ร่างสูงไม่ตอบแต่เปิดประตูรถเลิกคิ้วเชิงบอกให้ฉันนั่งในรถ รู้จักโลมาน้อยไปแล้ว ฉันยกมือขึ้นชี้ตรงปากตัวเองเพื่อย้ำคนตรงหน้า “โลมา-ไม่-ไป” พรึ่บ! “เห๊ยพี่” ฉันร้องออกมารีบเอามือคว้าคอคนตรงหน้ากันตก เมื่อคนตัวโตอุ้มฉันเหนือพื้นแล้ววางไว้ในรถอย่างเบามือ พร้อมกับคำพูดที่ไม่ดีกับใจฉันเอาซะเลย “อยู่นิ่งๆ ไม่งั้นจะไม่จบอยู่แค่อุ้ม” “ค......คิดว่ากลัว” สู้สิโลมาอย่ายอม “หรือจะลองครับ”น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เอ่ยออกมา ซีโน้มตัวเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉันรีบเอามือดันคนที่ตัวโตกว่าให้ขยับออกห่าง แต่ดูเหมือนจะไม่ขยับเลยสักนิด ตัวหนักเป็นบ้า “>ยอมแล้วๆ โลม
You may also like
Crazy in love วิศวะคลั่งรัก (เฌอรีน) NC18+
เรนเดียร์ B-5215.7K viewsDANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์
ฮวายอน3.4K viewsวิศวะหวงเด็ก
วารินทร์ทิพย์6.8K viewsHOT LOVE อ้อนรักคุณหมอ
MaRich_5.3K viewsเรื่องของเอม
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ605 viewsDEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย
ฮวายอน1.7K viewsBad love...รักร้าย ผู้ชายที่ชื่อ..ราเรซ (18+)
กณิกา616 viewsGENTLEMAN บุรุษเย็นชา
SUNISAYOK1.0K views
