เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่8 ไม่อยู่ในสายตา
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-12-03 14:49:42ตอนที่ 8 ไม่อยู่ในสายตา
#เตย์
“เงียบทำไมคะ เงียบแบบนี้แสดงว่าได้แล้ว” มุกดูจับผิด เธอมองเขม็งมาที่ผม
“ไม่ได้ พี่ยังไม่ได้กัน” อันนี้ผมความจริง ผมกับยัยนั่นยังไม่เคยมีซัมติงกัน
“เชื่อได้มั้ยคะ”
“เชื่อได้สิคะ พี่กับนลินแค่ไปไหนมาไหนด้วยกัน แต่ว่ายังไม่เคยมีอะไรกัน มากสุดก็แค่จับมือถือแขนเท่านั้นเองค่ะ”
ย้ำอีกรอบว่าผมกับนลินยังไม่เคยมีอะไรกันมันคือเรื่องจริง เราแค่คุยและนัดเจอกัน กินข้าวบ้าง เที่ยวเล่นบ้าง แต่ไม่เคยเกินเลยถึงขั้นได้เสีย
“สวยๆ อย่างนลินรอดน้ำมือคุณเตย์ได้ไงคะเนี่ย” มุกดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่
รู้ว่าตัวเองเจ้าชู้ แต่เห็นแบบนี้ก็เลือกเหมือนกัน สวยแต่งอแงทำตัวปัญญาอ่อนผมก็เอาไม่ลง ติดที่ยังไม่มีจังหวะตีตัวออกหากเนี่ยแหละ ที่สำคัญนลินดันเป็นลูกสาวคนรู้จักของพ่อผมด้วย เลยขอห่างยากนิด
“น้องมุกสวยกว่าค่ะ” ผมลูบพวงแก้มใส
“เอาเป็นว่าค่อยคุยกันนะคะ มุกต้องไปซื้อของต่อ” เธอดึงมือผมออก สายตาที่มองมามันช่างเฉยชาเสียจริง
“สรุปน้องมุกเชื่อพี่ใช่มั้ย”
“ไม่สนิทใจค่ะ”
“เอ้า พี่ต้องทำไงอะคะ?”
“ขอตัวนะคะ มุกต้องไปแล้ว” คนตัวเล็กเชิดหน้าใส่แล้วเดินจากไปทันที
วู้!
แล้วต้องทำไงวะเธอถึงจะเชื่อผม
ภายในรถ
ผมกำลังขับรถจะไปส่งนลินที่บ้าน ตลอดทั้งทางเธอเอาแต่ถามนู่นนี่นั่นจนผมขี้เกียจจะตอบ
“พี่เตย์รู้จักกับมุกได้ยังไงคะ”
“บังเอิญเจอน่ะ”
“แล้วพี่ก็ชอบมุกเนี่ยเหรอ?!”
“…” ชอบแล้วมันผิดตรงไหนวะ
“แล้วลินล่ะ ลินอยู่ตรงไหนของพี่อะ”
“คืองี้ พี่ชอบลินนะเว้ย ลินสวย ลินหุ่นดี ลินโอเคเลย แต่ติดที่งี่เง่าเกินไป พี่ไม่ชอบแบบนี้” ผมพูดออกไปตามตรง สายตาก็จ้องถนน มือก็บังคับพวงมาลัยรถ
“อะไรนะ!”
“จริงๆ เรายังไม่เคยได้กัน นั่นก็แปลว่าตอนนี้เราสองคนสามารถเลิกคุยกันได้นะลิน”
“เลิกคุยเหรอคะ แล้วที่ผ่านมานี่ที่พี่พาลินไปดูหนัง ไปเที่ยวเล่น ทำนู่นทำนี่มันอยู่ในสถานะอะไร?!” น้ำเสียงที่เธอถามดูเหวี่ยงนิดๆ
“แค่คนคุย” ได้แค่นี้แหละ เพราะยังไม่ได้แอ้ม
“ฮะ คนคุย!” เธอดูตกใจกับคำตอบของผม
“อื้ม แค่คนคุย” กะเฮาแค่คุย~ เพลงนี้ลอยมาเลย
“โอ้ บ้ามาก บ้าไปแล้ว จอดรถเลยค่ะ”
“…”
“จอดรถค่ะ!” เธอออกคำสั่งเสียงดัง
ผมเลี้ยวรถเข้าข้างทางแล้วจอดให้ตามคำขอของอีกฝ่าย
เอี๊ยด!
เสียงเบรกดัง ก่อนจะตามด้วยเสียงวีนแว๊ดๆ ข้างหูผมอยู่พักหนึ่ง จากนั้นนลินก็เปิดประตูลงจากรถไป เธอดูหัวเสียแล้วเขวี้ยงกระเป๋าใส่รถราคาแพงของผม
อีบ้า!
มองผ่านกระจกก่อนจะเหยียบคันเร่งแล้วขับรถออกมาอย่างไม่สนใจไยดี
เห็นยังว่ายัยนี่งี่เง่าเอาแต่ใจฉิบ!
บ้านหลังใหญ่
“ไอ้เตย์!”
ตูดยังไม่ทันจะได้แตะโซฟาเลย พ่อก็เตรียมจะแหกกบาลผมมาแต่ไกล
“อะไรเล่า”
“ทำไมแกทำกับหนูลินแบบนั้นวะ” ตาแก่ถามผม
“ก็ไม่ชอบ ยัยนั่นมันน่าเบื่อ” สวยแต่นิสัยไม่ผ่านก็ไม่ไหว ประสาทจะแดกตาย
“นึกจะเบื่อมึงก็เบื่อเขาง่ายๆ เนี่ยนะ แถมยังไปทิ้งเขาไว้ข้างทางอีก งามไส้จริงๆ”
“เอ้าพ่อ ก็เธอขอลงเองอะ ผมก็จอดให้ลงดิ ผิดอะไรเล่า”
“ข้าไม่รู้จะพูดกับเอ็งยังไง แม่งน่าเขกกบาลแยก!” พ่อนั่งลงข้างๆ แต่ก็ไม่ได้ประทุษร้ายลูกคนนี้ตามที่ปากพูด
ปากร้ายแต่ใจดีก็พ่อแก่ๆ คนนี้นี่แหละ
“พ่อไม่เจอกับตัวจะไปรู้อะไร นลินน่ะเอาแต่ใจเก่งจะตาย” แถมยังชอบโกหกอีก เธอมักจะชอบบอกคนอื่นๆ ว่าเราเจอกันในเว็บหาคู่ แต่จริงๆ แล้วพ่อเธอเป็นคนพามาเสนอตัวให้ผมถึงบ้าน
พูดง่ายๆ เหมือนยัดเยียดลูกให้มีผัว
“เออ ช่างมัน ดีที่ไอ้เหนือมันไม่มีปากเสียงอะไรกับข้า ไม่งั้นคงได้มีเรื่องกันยาว”
“มีเรื่องเพราะแค่ไม่เอาลูกสาวเขาเนี่ยนะ”
“เออ แต่มันรึจะสู้ข้าวะ มันรักลูกมันข้าก็รักลูกข้า คนมันไม่ใช่บังคับให้ตายก็ไม่ใช่”
“โฮ หวานเจี๊ยบ”
“หวานแม่มึงเรอะ”
“แม่เสียแล้วนะตาแก่”
“ไอ้เวรนี่!”
“อ้าว ไหนเมื่อกี้บอกว่ารักลูกไง ทำไมด่าแบบนี้อะ”
“รักเป็นบางเวลา บางเวลาก็เหม็นขี้หน้าเอ็ง ไอ้ลูกกวนส้นตีน”
“เอาๆ ด่าให้พอ ว่าแต่พ่อเรียกผมมาบ้านนี่จะคุยแค่นี้ใช่มั้ย”
“มีอีกเรื่อง อาทิตย์หน้าข้าจะไปต่างประเทศ”
“แล้ว?”
“มาเฝ้าบ้านให้หน่อย”
“จะบ้ารึไง นี่ลูกไม่ใช่หมา”
ไม่ต้องแปลกใจว่าบางเวลาผมนั้นกวนประสาทเหมือนใคร เหมือนตาตินผู้เป็นพ่อนี่เอง แก่แล้วแต่ปากยังแจ๋วใช้ได้เลย
“เออน่า มานอนบ้านนี้แล้วกัน สมบัติข้าเยอะ กลัวมันหาย” พ่อมองหน้าผม
“ก็ได้ๆ เดี๋ยวมาเฝ้าให้” ผมตกปากรับคำ ก็พ่อร้องขอนี่เนอะ ขัดได้ไง อีกอย่างกลัวสมบัติแกหายด้วย ถ้าหายมานี่ผมอดเลยนะ
“ดีมาก จะไปไหนก็ไป หมดเรื่องจะคุย”
“เอ้า บทจะไล่ก็ไล่” อะไรของตาแก่แกวะ
“เออ ไปทำงานทำการเถอะไป มานั่งขัดหูขัดตาข้าอยู่ได้ ไปๆ”
“ไล่เหรอ”
“เออ”
“…” ผมลุกแล้วมองหน้าพ่อแบบงงๆ เดาใจไม่ถูกเลย สงสัยแก่แล้วเลยอารมณ์แปรปรวนมั้ง
โกดังสินค้า…
ออกมาจากบ้านพ่อผมก็ขับรถตรงมาตรวจสินค้าที่โกดังใหญ่แถบท่าเรือแห่งหนึ่ง วันนี้จะมีกัญชาเข้ามาหลายตัน
ผมไม่ใช่คนดีอะไร เป็นคนเทาๆ แต่ก็ไม่ได้เหี้ยมากมาย สิ่งเสพติดที่นำมาขายก็มีแค่กัญชาเท่านั้น ส่วนชนิดที่เหลือขอไม่ยุ่ง ใครใคร่จะขายก็ขายไป ผมเอาแค่กัญชาพอ
“นายครับ”
“ว่า”
“อีกสักพักเรือจะเข้าเทียบท่าครับนาย”
“เออ”
“นายจะรอใช่มั้ยครับ”
“กูรอได้ อีกพักใช่มั้ย?”
“ใช่ครับนาย”
“เออ กูรอ ส่วนมึงจะไปทำอะไรก็ไป และอย่าให้ใครมากวนกูจนกว่าเรือสินค้าจะมาเทียบท่า”
“รับทราบครับนาย” ลูกน้องรับคำสั่งแล้วเดินออกไปด้านนอกโกดัง
ผมกดเข้าแอปพลิเคชันไลน์แล้วส่งข้อความหาน้องมุกคนสวย อยากปรับความเข้าใจสักนิดสักหน่อย เหมือนมันคาใจ
@Tay : สวัสดีคนสวย
@Tay : ไม่โกรธพี่ใช่มั้ยคะ
@Muk : มีอะไรให้โกรธคะ
@Tay : ก็เรื่องวันนี้ไง เรื่องนลิน
@May : แล้ว?
@Tay : พี่กลัวหนูโกรธค่ะ ไม่สบายใจนะเนี่ย
@Muk : ไม่ต้องกลัว และไม่ได้โกรธด้วยค่ะ
@Tay : น่ารักที่สุด
@Tay : (ส่งสติ๊กเกอร์รูปหัวใจ)
@Muk : เพราะลุงเตย์ไม่ได้อยู่ในสายตามุกเลยค่ะ
…
ผมถึงกับสตั้น นิ้วล็อกพิมพ์ตัวอักษรไม่ได้เลยทีเดียวเชียว คำตอบแบบนี้ช่างบาดหัวใจยิ่งนัก
น้องมุกไม่อ่อนโยนกับพี่เตย์เลยว่ะ
แล้วไอ้ที่เปย์ไปล่ะ รวมแล้วเกือบสิบล้านเห็นจะได้ มันไม่มีความหมายหรือมีใจให้กันสักนิดเลยเรอะ
บทล่าสุด
ทาสรักเมียเด็ก ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษหลายปีต่อมานั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวภายในบ้าน เมียก็สอนการบ้านให้ลูกสาวคนเล็กอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ส่วนไอ้ลูกคนโตมันนั่งหัวโด่เร้าหรือจะเอาของบางอย่างจากผู้เป็นพ่ออย่างผม“พ่อ...”“เรียกอะไรนักหนาฮะ” เรียกผมแบบนี้มาจะได้ชั่วโมงแล้วมั้ง“ผมก็เรียกจนกว่าพ่อจะยอมให้บัตรวีไอพีนั่น” ลูกชายนั่งกดดันตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกวน“แล้วแกจะเอาไปทำอะไร มันไม่ใช่ของที่เด็กจะครอบครองได้” บัตรนี้มันมีค่ามหาศาล ขืนผมให้ลูกไปมันก็คงจะรักษาของไม่ได้ด้วยอายุเท่านี้ ความรับผิดชอบยังไม่มากพอ“ผมอายุสิบแปดแล้วนะพ่อ ไม่เด็กแล้ว”“ตราบใดถ้ายังไม่บรรลุนิติภาวะก็ยังเด็กอยู่”“พ่อครับ…”“ตุลย์ พ่อจะทำงาน”“ผมอยากได้บัตรวีไอพี”“ตอนนี้พ่อยังให้แกไม่ได้ ช่วยเข้าใจหน่อย”“แต่ทำไมพ่อให้แม่ได้ล่ะ”“เอ้า ก็นั่นเมียฉันนะเว้ย ให้เมียแล้วมันผิดตรงไหน”“แต่นี่ก็ลูกนะพ่อ ให้ลูกมันผิดตรงไหนอะ”เฮ้อ… ผมล่ะเหนื่อยที่จะต้องมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับลูกชายหัวดื้อคนนี้จริงๆ มันขี้ตื๊อเหมือนใครวะ? อ๋อ เหมือนพ่อมันเอง เหมือนเปี๊ยบ! “เอางี้นะ ถ้าแกอายุครบยี่สิบปีเมื่อไหร่พ่อจะยกบัตรให้เลย ”“โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่30 ครอบครัวที่สมบูรณ์(end)
ตอนที่ 30 ครอบครัวที่สมบูรณ์เก้าตุลาคมเป็นวันคล้ายวันเกิดของผม วันนี้อายุครบสามสิบหกปีเต็ม และก็ถือว่าเป็นวันดีอีกวันหนึ่งเลยทีเดียว ซึ่งลูกชายของผมได้ถือกำเนิดในวันเดียวกัน‘เด็กชายตุลย์ นันทพิวัฒน์’ เกิดวันที่เก้าตุลาคม น้ำหนักสามพันห้าร้อยกรัม หรือง่ายๆ คือสามโลห้าตามภาษาชาวบ้านหน้าตาลูกชายมาทางผมหมด เหมือนถอดแบบกันออกมาอย่างไรอย่างนั้น ยิ่งดวงตาและสีลูกตาคือเป๊ะมากลูกพ่อของแท้แทบไม่ต้องสืบ“โอ๊ย น่าเกลียดน่าชังจังเลยเว้ยหลานปู่เนี่ย” พ่อผมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วอุ้มหลานไว้ในอ้อมอกอย่างระมัดระวัง“หน้าไม่ได้มุกเลยอะ ไปทางนายหมดเลยนะครับ” มินมันพูดแล้วช่วยพ่อผมประคองตัวหลานไปด้วย“หล่อแต่เด็กเลยลูก” โรสเองก็เอ่ยชมแล้วยกยิ้มส่วนมุกนอนพักผ่อนอยู่บนเตียงคนไข้ซึ่งมีผมดูแลอยู่ไม่ห่าง เธอเลือกคลอดแบบธรรมชาติ เห็นบอกว่าเจ็บมาก เบ่งหลายทีกว่าลูกจะออกมาเนื่องจากเด็กค่อนข้างตัวใหญ่“เจ็บมากมั้ยคะที่รัก” ผมถามพร้อมลูบศีรษะเธอด้วยความอ่อนโยน “เจ็บแต่ทนได้ค่ะ” มุกดูเหนื่อยล้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเธอ “ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คลอดลูกของเราออกมาพี่รักหนูมากๆ” โน้ม
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่29 เพื่อเมีย(nc)
ตอนที่ 29 เพื่อเมีย [18+]#เตย์หลายเดือนต่อมาหลังจากหาหมอตรวจครรภ์เสร็จก็กำลังขับรถกลับบ้าน ทว่าเมียผมดันเกิดอารมณ์ใคร่ เธอสั่งให้ผมหาที่จอดรถในบริเวณเปลี่ยวๆ ทันทีพักหลังมานี้มุกมีความต้องการเยอะมาก ยิ่งท้องใกล้คลอดเธอยิ่งต้องการเซ็กซ์มากขึ้นส่วนผมน่ะเหรอ… “มะ มุกคะ เบาๆ หน่อยค่ะ”“หุบปากเลย”“…” ผมก็ต้องเงียบปากตามที่เมียสั่งรถคันหรูที่จอดหลบอยู่ข้างทางโยกเยกไปมาตามแรงสวาทที่คนเป็นเมียใส่มาไม่ยั้ง เธอกำลังถาโถมขย่มใส่ท่อนเนื้อแบบดุเดือด คนตัวเล็กบดเอวร่อนขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะเหมือนกับคนช่ำชองก็น่าจะช่ำชองแหละ อาทิตย์นึงจับผัวขย่มไปแล้วหกวัน อวัยวะสืบพันธุ์จะหักแหล่ไม่หักแหล่เมื่อก่อนผมบ้ากาม แต่เดี๋ยวนี้เมียบ้าแทน~ปัก!“อ๊า~”เสียงเนื้อกระทบกันบวกกับเสียงร้องครวญครางดังระงมอยู่ภายในรถ ผมสวนกระแทกเอวใส่กลับแบบไม่ยั้งเช่นกัน“อ่า~ พะ...พี่จะแตกแล้วค่ะที่รัก”“มุกก็จะ…เสร็จแล้ว”คนเป็นเมียขย่มแรงและถี่กว่าเดิมเมื่อรู้สึกว่าตัวเธอเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดกึก!เสียงเข้มคำรามก่อนร่างกำยำกระตุกเกร็งเล็กน้อย มือใหญ่กดเอวคอดไว้แน่นก่อนจะปล่อยน้ำกามพุ่งเข้าสู่ร่างกาย
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่28 ต้องการคุณ
ตอนที่ 28 ต้องการคุณ“มุกใจเย็นๆ”“…”“มุก…”“…” ฉันดึงสติกลับมาแล้วมองคนตรงหน้า ตอนนี้คุณเตย์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ร่างกายของเขาก็ไม่พบร่องรอยการถูกยิง เลือดแม้แต่หยดเดียวก็ไม่มีที่ตัวเขาแล้วเสียงปืนที่ดังสองนัดเมื้อกี้ล่ะ?“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” เขาบอกพลางเช็ดหยดน้ำตาให้ฉันด้วยความอ่อนโยน” “พี่ยังอยู่นะ”“แล้วเสียงปืน…”“พี่จัดการเรียบร้อยแล้วน่ะ” เสียงพี่ชายฉันดังแทรกขึ้น พี่มินเดินเข้ามาหาฉันแล้วลูบศีรษะปลอบประโลม “ไม่เป็นอะไรแล้ว ปลอดภัยดีใช่มั้ย เจ็บตรงไหนหรือเปล่าน้องสาวของพี่”“มุกไม่เป็นอะไร แล้วพี่นิว…” ฉันเบนสายตาไปมองพี่นิวที่ตอนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือด“ไม่ต้องห่วง มันไม่ถึงตายหรอก แค่สาหัส” พี่มินพูดพลางคลี่ยิ้ม สีหน้าพี่ชายดูไม่ตื่นตกใจเท่าไหร่“…”แค่สาหัส?!มันก็เกือบถึงตายแล้วนะนั่น“ขอบใจมึงมากไอ้มิน ถ้ามึงมาช้าอีกนิดกูคงโดนยิงสมองกระจาย”“ไม่เป็นไรครับนาย ว่าแต่จะให้ผมจัดการกับไอ้นี่ยังไงดี”“เรียกรถพยาบาลและตำรวจมาก็พอ ที่เหลือให้ว่าไปตามกฎหมายละกัน กูไม่อยากมือเปื้อนเลือดอีก” คุณเตย์บอกในขณะที่โอบกอดฉันไว้“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่27 ถือว่าขอ
ตอนที่ 27 ถือว่าขออาทิตย์ถัดมาบ้านพี่มินเช้านี้ฉันเก็บทำความสะอาดภายในชั้นล่างของบ้าน ไม่ได้อยู่อาทิตย์กว่าบ้านค่อนข้างรก ส่วนคุณเตย์กับพี่มินออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนป่านนี้ยังไม่กลับ แต่ว่าก็ยังติดต่อทั้งคู่ได้อยู่เลยไม่มีอะไรให้กังวลใจไลน์~เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ฉันทิ้งไม้กวาดแล้วรีบกดดูข้อความทันที@Tay : พี่กำลังกลับค่ะ@Tay : น้องมุกอยากได้อะไรมั้ย?@Muk : ไม่เอาอะไรค่ะ ขับรถดีดีนะคะ@Tay : อีกประมาณสิบห้านาทีถึงค่ะ@Tay : คิดถึงมาก อยากกอดแล้ว@Muk : (ส่งสติ๊กเกอร์โอเค)ฉันปิดจบบทสนทนาแล้วมาทำความสะอาดต่อ ในขณะที่วุ่นวายอยู่กับการเก็บบ้านจนทำให้ฉันไม่รู้ตัวว่ามีใครบางคนยืนนิ่งจ้องมองอยู่ที่หน้าประตู รู้ตัวอีกทีคือเขาเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าแล้ว“พี่นิว…” เขาเข้ามาได้ยังไง ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่ขออนุญาตกันก่อนสักนิด“มอนิ่ง” เขาคลี่ยิ้มที่แฝงอะไรบางอย่างซึ่งมันดูไม่บริสุทธิ์ใจเอาเสียเลย“เข้ามาได้ไงคะ?”“ก็ปืนเข้ามาสิ” เขาตอบแบบไม่อ้อมค้อม “ตกใจอะไรขนาดนั้นเล่า ทำหน้าอย่างกะเห็นผีแน่ะ พี่ไม่ได้น่ากลัวสักหน่อย”“คราวหลังรบกวนขออนุญาตมุกก่อนนะคะ มุกไม่โ
ทาสรักเมียเด็ก ตอนที่26 ว่าที่สามีคนหื่น(nc)
ตอนที่ 26 ว่าที่สามีคนหื่น [18+]ห้องทำงานท่านประธานผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมงคุณเตย์ก็ยังไม่กลับมาจากการประชุม ฉันเบื่อๆ เซ็งๆ ไม่มีอะไรจะให้ทำเลยนั่งอยู่บนเก้าอี้แถวโต๊ะทำงานแล้วหมุนไปมาอย่างเชื่องช้าก๊อก ก๊อกจู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น“เข้ามาได้ค่ะ” ฉันเอ่ยอนุญาตแล้วนั่งตัวตรงผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมถือแฟ้มเอกสารในมือ การแต่งตัวเธอดูจัดจ้านและยั่วเย้ายังไงชอบกล“ท่านประธานไม่อยู่เหรอ” เธอเชิดหน้าถามฉันด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง“ไม่อยู่” แล้วทำไมฉันจะต้องยอม ก็เชิดหน้าตอบกลับไปเช่นกัน“ชิ! ทำมาชูคอ เธอมันก็แค่เด็กไต่เต้า”“ไต่เต้าอะไรมิทราบ ฉันไม่ได้เป็นพนักงานของที่นี่”ยัยนี่ต้องเข้าใจอะไรผิด สภาพฉันมันเหมือนพนักงานของบริษัทนี้มากนักหรือไงยะฉันน่ะเหมือนเมียท่านประธานของบริษัทนี้มากกว่าอีก!“อยากจะเลื่อนขั้นมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงได้เข้ามารออ่อยท่านถึงที่”“เธอเข้าใจไรผิดปะเนี่ย ฉันก็มากับท่านประธานอะ และเขาให้มาในห้องนี้”ตอนที่คุณเตย์แนะนำฉันแสดงว่ายัยคนนี้ไม่ได้อยู่ณ ตอนนั้น ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เข้าใจอะไรผิดๆ แบบนี้“ตอแหล!”เดี๋ยววววเธอด่าฉันเรอะ หน็
บางทีคุณอาจจะชอบ
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก359.2K viewsคุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่558.6K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ36.1K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย140.4K viewsไหนว่า..ไม่รัก
ณดารินทร์2.0K viewsหมอในฝัน (หมอภีร์)
Davide243 viewsแผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก
ญาณิน11 viewsด้วยมนตราแห่งรัก
มณีน้ำเพชร / My Darling967 views
