บทที่ 3

“มารีมาหาน้ากายนี่คะ ไม่ได้มาหาน้าปรี”

            ดวงตากลมโตสบเข้ากับตาคมกริบที่ฉายแววรู้เท่าทัน กายส่ายหน้าน้อยๆ เหมือนไม่เชื่อ

            “การหลบฝนกับน้ากายสนุกกว่าการหลบฝนกับน้าปรีตั้งเยอะ”

            คราวนี้คิ้วเข้มๆ หนาๆ ของกายเลิกสูงขึ้น หน่วยตาดำใหญ่หรี่ลงเมื่อยื่นมือมาประคองสองกระพุ่มเนื้อคัพ D มารียันตาโตหน้าแดงแปร๊ด

            “ชอบแบบนี้เหรอ”

            มารียันแม้จะอายขนาดไหนก็ยังพยักหน้า เธออาจจะต้องไหลไปตามน้ำเพื่อรักษาเกียรติยศศักดิ์ศรีของน้าปรีชญาเอาไว้ เนื้อตัวจะสั่นเทิ้มหัวใจจะเต้นรัวและยอดถันจะหดแข็งจนพุ่งดันเสื้อสองชั้นออกมาให้เห็น

            “เธอชอบฉันเหรอหนูมารี”

            ‘ค่ะ’

            “อย่าถามมารีได้มั้ยคะน้ากาย มารีกระดากปากที่ต้องพูด”

            “แต่ฉันไม่”

            “ค่ะ น้ากายจะไม่ชอบมารีก็ไม่แปลกนี่คะ”

            ทำไมมารียันเสียใจ ทำไมกระบอกตาร้อนผ่าว ทำไมน้ำตาจวนเจียนจะไหล ผีเข้าหรือไง เธอรู้สึกชอบเขาแบบชู้รักตั้งแต่เมื่อไหร่กันเล่า

            “ฉันไม่กระดากใจที่ทำกับเธอแบบนี้”

            สองกระพุ่มเนื้อนุ่มหยุ่นถูกกลืนหายเข้าไปในปากอุ่น มารียันตกตะลึงนิ่งขึงอย่างทำอะไรไม่ถูก และพอปากร้อนดูดกลืนปลายถันแรงๆ ร่างทั้งร่างก็สั่นระริก

            “น้า...กาย”

            ลมหายใจหืดหอบ มือจิกเรือนผมที่อยู่ต่ำลงตรงหน้าอก มารียันเผลอแอ่นอกใส่ปากเขา ปลายถันถูกดูดรัดจนเจ็บ เจ็บจนต้องกดหน้าลงดูและพบว่าบัดนี้กระดุมเสื้อนักศึกษาหลุดหายไปหลายเม็ด เต้านมอร้าอร่ามเย็นเยียบเกือบเปลือยเปล่า

            “โอว เจ็บค่ะ มารีเจ็บค่ะน้ากาย”

            ปากของกายไม่คลายความหนักหน่วง เหมือนจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนยอดถันไม่เคยต้องมือชายถึงกับแสบระริก ขนาดเจ็บแสบก็ยังแข็งขืนเป็นไต มือของกายเหนี่ยวรั้งเสื้อชั้นในเปียกน้ำลงต่ำ เต้านมอวบอิ่มคัพ D สะบัดตัวดีดผึง

            “ขาวจัง ซ่อนรูปน่าดูเลยนะหนูมารี”

            ปลายถันสีชมพูระเรือน่ารัก ยั่วให้ปลายลิ้นสากตวัดเลียเป็นวงกลม มือของกายบีบขยำเต้านมนุ่มหยุ่นเต็มไม้เต็มมือกว่าของปรีชญา กายดูดกลืนเต้านมขาวอวบอย่างหิวโหย บีบขยำลืมวัย ลืมว่ามารียันเจ็บแสบ

            “อูยยย ซี้ดดดด เจ็บค่ะน้ากาย”

            ฟันของกายครูดไปกับตุ่มไตแข็งๆ มารียันสะดุ้งเฮือกหลับตาปี๋ กัดปากตัวเองจนเจ็บ เจ็บทั้งปากเจ็บทั้งนม สาวน้อยวัยสะออนสะท้านหนแล้วหนเล่า ครวญครางอย่างเจ็บปวด แต่ไม่เหมือนคนทรมาน ความเจ็บแสบกลายเป็นความเพลิดเพลิน มือเล็กยังกดศีรษะกายให้ซุกไซ้ทรวงอก ลืมตัวลืมอาย ทำตามแต่ที่หัวใจต้องการ

            เรือนร่างของมารียันปลุกความร้ายกาจในตัวกายให้ลุกพรึ่บ เธอแอ่นร่างจนทอดโค้ง เขาก็ฉีกทึ้งเสื้อเปียกๆ ขาดวิ่น แล้วบีบขยำเต้าทรวงเต่งตึงอย่างรุนแรง

            “โอ๊ย น้ากาย มารีเจ็บ ซี้ดดดด”

            ถึงจะเจ็บแสบแค่ไหน มารียันก็ยังครางแผ่วสะบัดร้อนสะบัดหนาว ปากของกายยังดูดดื่มเต้านมเต่งตึง มือเริ่มเปลี่ยนทิศทางไต่ลงเบื้องล่าง ชายกระโปรงนักศึกษาจีบรอบตัวถูกถลกขึ้นเหนือขาอ่อน มือของกายสอดเข้าไปกลางหว่างขา มารียันหุบขาฉับ

            “พอก่อนค่ะน้ากาย ให้เวลามารีก่อน นะคะ ซี้ดดดดด”

            พอเธอพูดมากเข้า เขาก็กัดปลายถันให้หยุดพูด ต้นขาอวบถูกลูบไล้จนเผลอกางออก มือของกายจึงล่วงล้ำเข้าถึงใจกลางซึ่งเป็นเนินสามเหลี่ยมอูมๆ และ...

            “เบบี๋ ไร้ขนด้วยหรือเนี่ย”

            “อื้อ น้ากายขา มารีว่าพอเถอะ อะ แค่นี้ก็มากไปแล้ว โอยยย”

            มารียันส่ายสั่นไปทั้งเรือนร่างโดยเฉพาะเนินนางเกลี้ยงเกลาซึ่งกำลังอุ่นจัด ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน สาเหตุคงมาจากนิ้วมือน้ากายที่ซุกซนกดกลางกลีบเนื้อ

            “ซี้ดดดด ยะ อย่าค่ะ พอเถอะ”

            กายนอกจากจะไม่ฟังแล้วยังบี้บดติ่งเสียวของเด็กสาววัยรุ่นให้สั่นระริก มารียันครวญครางอย่างน่าสงสาร เธอร้อนรุ่มเหมือนจะเป็นไข้ มันเสียวไปทั่วหน้าขาและลึกลงในช่องท้อง นิ้วของเขาทำให้บั้นท้ายของเธออยู่เฉยไม่ได้ มันส่ายไปมาราวกับจะหนี ส่วนนิ้วมือของกายก็ตามติดซ้ำยังบี้บดติ่งเนื้อที่เธอรู้สึกว่ามันเริ่มแฉะ

            “อูยยยย น้ากายขา พอ”

            ไม่ไหวแล้ว คลื่นบางอย่างถาโถมสาดซัดเธอให้กระเด็น มารียันส่ายบั้นท้ายร่อนไปมา น้ำสาวหลั่งออกมาท่วมท้นไหลอาบนิ้วซนๆ ของน้าเขยจนชุ่ม

            กายยิ้มและกระซิบเสียงเย็นที่ข้างหู ฉวยเอาช่วงเวลาที่มารียันกำลังเตลิดเปิดเปิงเหวี่ยงเธอขึ้นสูง

            “ชอบหรือไม่ชอบ”

            “แฮ่กๆ พอ” มารียันหอบจนตัวโยน ดวงหน้าและลำคอแดงก่ำ แววตาฉ่ำหวานซ่อนอยู่เบื้องหลังเปลือกตาที่ไหวยุกยิก

            “ชอบใช่ไหม”

            “พอเถอะค่ะ อ๊ะ” เสียงของเธอเบามากจนรู้สึกอับอายที่ไม่ปฏิเสธเขาเต็มเสียง

            “ตอบ!!” เสียงห้าวสั่นๆ ดังลั่นหู นิ้วของเขาจุ่มจ้วงเข้าไปในร่องเนื้อ มันแคบเสียจนประหลาดใจ ขนาดนิ้วยังชอนไชลำบากแล้วถ้าเป็นแก่นกายที่ใหญ่กว่าหลายเท่าจะเป็นยังไง

            “ชอบ อ๊ะ อ๊า”

            นิ้วที่กดลึกกลางร่องสาว กระชากเสียงหวานกรีดร้องดังลั่นกับคำตอบที่สร้างรอยยิ้มประดับใบหน้าหล่อเหลา นิ้วของเขายาวพอที่ปลายนิ้วจะฝ่าด่านพรหมจรรย์ของเธอเข้าไป

            กายสั่นไม่แพ้มารียันเท่าไหร่ เขาคิดถึงร่องเนื้ออันน่าลุ่มหลง ถ้ามันจะฉีกกว้างเพราะดุ้นยักษ์ของเขามันจะน่าพิสมัยแค่ไหน

            “น้า กะ กายยยย”

            กายดึงปลายนิ้วออกจากร่องสาว มีเลือดสีแดงติดอยู่บนปลายนิ้ว เขาฝ่าด่านไปได้นิดเดียวแต่ก็พอให้เลือดสาวบริสุทธิ์ไหลออกมา กายยกนิ้วขึ้นเกือบจรดปลายจมูกมารียัน เธอปรือตาที่มีน้ำตาใสๆ เคล้าคลอเบ้า ริมฝีปากอิ่มยังเป็นรอยกัดชัดเจน

            กายดูดนิ้วนั้นเลียเลือดสาวต่อหน้ามารียัน แววตาคมกริบเหมือนจะหมางเมินและเอาแต่ใจ ทว่าการกระทำมันไม่ใช่ เขาตวัดตาใส่เธอราวจะค้อนแล้วดึงปลายนิ้วออกจากปากตัวเองก่อนจะยัดมันเข้าปากเด็กสาว