บทที่ 3

เจียงเซิงหันหน้าไปพบกับสายตาที่ใสสะอาดของชายคนนั้น และเมื่อเธอเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา เธอก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ

ผิวของเขาขาวใส ใบหน้าคมเข้มและโดดเด่น โดยเฉพาะดวงตาสีเหลืองอำพันคู่นั้นที่ดูเหมือนจะซ่อนความลึกลับที่ไม่อาจหยั่งถึงได้เอาไว้ รวมถึงริมฝีปากที่เม้มแน่นราวกับมีดบางๆนั้นอีกด้วย

เพียงแต่ว่าใบหน้านี้กลับมีความคล้ายคลึงกับเฉินเฉินและเหยียนเหยียนเป็นอย่างมาก แม้แต่สีตาก็เหมือนกัน!

ในตอนนั้นเมื่อเธอได้ให้กำเนิดลูกที่ประเทศSถึงได้รู้ว่าเป็นแฝดสาม คนโตเหยียนเหยียนและคนที่สองเฉินเฉินหน้าตาไม่เหมือนเธอเลยแม้แต่น้อย

ตรงกันข้ามกับคนสุดท้องหนวนหนวนที่พอมีหน้าตาคล้ายกับเธออยู่บ้าง แต่สีผมที่ดำเหมือนน้ำหมึกของเธอกลับเหมือนกับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้

เมื่อมองไปที่ชายคนนี้ ดวงตาของเจียงเซิงก็อดไม่ได้ที่จะหม่นลง

เขาคือใคร? เป็นอะไรกับเจียงเวย?

ดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องมองไปที่ใบหน้าของเจียงเซิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้...

เมื่อเจียงเวยเห็นซือเย่เจ๋วมองไปที่เจียงเซิง เธอก็แอบกัดฟันแน่น ให้ตายเถอะ ไม่ใช่ว่าซือเย่เจ๋วจะจำเจียงเซิงขึ้นมาได้นะ?

ไม่ เธอไม่มีวันยอมเด็ดขาด!

เธอคล้องแขนของซือเย่เจ๋ว ด้วยท่าทีที่ดูน่าสงสาร "เย่เจ๋ว ฉันขอโทษ เมื่อกี้ฉันวู่วามเกินไป แต่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ เป็นเลือดเนื้อของพ่อฉัน ฉันแค่ต้องการปกป้องบริษัทเลยทำไปแบบนั้นลงไป"

ดวงตาของซือเย่เจ๋วเย็นชา เขาไม่สนใจสิ่งที่เจียงเวยพูดเลยไม่แต่น้อย จู่ๆเขาก็เดินตรงไปข้างหน้าแล้วถามว่า "ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่กำลังจะล้มละลายงั้นเหรอ? ใครให้ความกล้ากับคุณ ถึงได้พูดแบบนี้ออกมา?"

เจียงเซิงยิ้มเยาะ เลือดเนื้อของพ่องั้นเหรอ? พ่อของเธอเป็นเพียงคนที่ชุบมือเปิบเท่านั้น นังนี่เพ้อเจ้อจริงๆ

เธอเงยหน้าขึ้นและมองตรงไปที่ซือเย่เจ๋ว "ฉันพูดเองแล้วจะทำไม?"

และผู้คนโดยรอบก็ถึงกับอ้าปากค้างเมื่อได้ยินแบบนั้น

ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงมาโต้แย้งท่านซือ!

เธออยากโดนแบนหรือไง?

เมื่อเห็นใบหน้าที่เย็นชาของซือเย่เจ๋ว เจียงเซิงก็กอดอกพร้อมกับหัวเราะออกมา "ทำไมล่ะ คุณเป็นผู้ชายของเธออย่างนั้นเหรอ เลยออกหน้าแทนเธอแบบนี้?"

เหอะ ช่างเป็นชายโฉดหญิงชั่วเสียจริงๆ!

ตกหลุมรักผู้หญิงอย่างเจียงเวยได้ ผู้ชายคนนี้คงไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอะไรหรอก

"คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?" ซือเย่เจ๋วพูดอย่างเย็นชา

เจียงเซิงเลิกคิ้ว "แน่นอน บริษัทของคุณซื้อตัวฉันมา แต่กลับจงใจกลั่นแกล้งฉัน การบริการแบบนี้ช่างน่าเคารพจังเลยนะ"

ซื้อตัวงั้นเหรอ?

เจียงเวยหยุดชะงัก "แก... แกพูดเรื่องอะไร? ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ซื้อตัวแกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?"

นังนี่บ้าไปแล้วใช่ไหม?

"ผู้อำนวยการเจียงความจำคงไม่ค่อยดีนัก เมื่อเดือนที่แล้วคุณยินดีที่จะให้ฉันหนึ่งพันล้านเพื่อซื้อตัวฉันจากลักชัวรี่มาที่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ ในเมื่อไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ไม่มีความจริงใจ ถ้างั้นความร่วมมือของเราก็เป็นโมฆะไปก็แล้วกันนะคะ"

ทุกคนต่างตกตะลึง!

เธอคือโซราดีไซเนอร์เครื่องประดับชื่อดังระดับนานาชาติงั้นเหรอ

ใบหน้าของเจียงเวยเปลี่ยนไป "เป็นไปไม่ได้ แกจะเป็นโซราได้ยังไง..."

ทว่าเมื่อสายตาที่เย็นชาของซือเย่เจ๋วได้กวาดมองไป ก่อนที่เจียงเวยจะทันได้พูดจบประโยคเธอก็ถูกบีบบังคับให้กลั้นคำพูดเอาไว้ และใบหน้าก็ดูแย่เป็นอย่างมาก

เจียงเซิงมองไปที่ซือเย่เจ๋ว "คุณคะ คุณคงเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังที่จะจ่ายเงินพันล้านแทนเธอใช่ไหมคะ?"

เจียงเซิ่นพ่อของเธอไม่สามารถจ่ายหนึ่งพันล้านได้อยู่แล้ว ส่วนเจียงเวยนั้นก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะงั้นจึงมีเพียงผู้ชายคนนี้เท่านั้น

หลายปีมานี้เจียงเวยได้จับเศรษฐีใหญ่ได้จริงๆหรือนี่

ซือเย่เจ๋วมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้าเขา ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้ ราวกับว่าเขาเคยเจอที่ไหนมาก่อน...

เจียงเวยกลัวว่าซือเย่เจ๋วจะจำเจียงเซิงได้ เธอจึงรีบเดินไปหาเขา "เย่เจ๋ว เธอต้องโกหกคุณแน่ๆ เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเป็นดีไซเนอร์โซราได้!"

เจียงเซิงจะเป็นดีไซเนอร์ระดับนานาชาติชื่อดังอย่างโซราได้ยังไง เธออยู่กับเจียงเซิงมานานขนาดนั้น ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเจียงเซิงสามารถออกแบบเครื่องประดับได้ล่ะ?

แม้แต่สื่อวงการแฟชั่นก็ได้ยินเพียงชื่อเสียงไม่เคยพบหน้ามาก่อน ใครๆก็สวมรอยได้ใช่ไหม?

"แกบอกว่าแกเป็นดีไซเนอร์โซรา แกต้องแสดงหลักฐาน เท่าที่ฉันรู้ คุณโซราดีไซเนอร์ระดับนานาชาติได้รับเหรียญที่ระลึกของราชวงศ์ของประเทศ S นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะได้มาง่ายๆ!"

หลังจากที่เจียงเวยพูดจบ ดวงตาของเธอก็ฉายแววความภาคภูมิใจขึ้นมา

ใช่แล้ว พยายามเสแสร้งเข้าไปสิ

ตราบใดที่เธอเอามันออกมาไม่ได้ เธอก็จะเผยตัวตนจอมปลอมออกมา หากขัดใจกับซือเย่เจ๋วแล้วละก็ ชาตินี้เธอก็อย่าหวังเลยว่าจะอยู่ในประเทศนี้ต่อไปได้อีก!