บทที่ 433

แต่เธอเพียงแค่อยากอยู่ข้างกายเขาด้วยความเอาแต่ใจก็เท่านั้น ทั้ง ๆ ที่เธอไม่อยากทิ้งเขาไว้คนเดียว สุดท้ายแล้วเธอก็ยังทำให้เขาบาดเจ็บอยู่ดี

หลัวหยิงเห็นเธอเศร้าซึม จึงวางมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเจียงเซิงและพูดอย่างจริงจัง "พี่สะใภ้ เผชิญหน้ากับความยากลำบากแล้วท้อถอยคือการกระทำของคนขี้ขลาด มีเพียงแค่เผชิญหน้าไปด้วยกันถึงจะแก้ไขปัญหาได้อย่างง่ายดาย ที่ท่านเจ๋วบาดเจ็บคนที่ผิดคือพี่เหรอ?

อันที่จริงไม่ใช่ ศัตรูของพวกเราเป็นคนพวกนั้นมาโดยตลอด ต่อให้พี่สะใภ้ไม่ปรากฏตัว ท่านเจ๋วพบเจอวิกฤตแบบนี้เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว

เจียงเซิงฟังคำพูดของหลัวหยิงจบ ก็ยิ้มออกมา "คิดไม่ถึงว่าเธอปลอบคนเก่งดีนี่"

หลัวหยิงเกาหัวด้วยความเขินอายและยิ้มออกมา

เจียงเซิงเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง "อ่อใช่ ตอนนี้ซูหลิงโหรวอยู่ด้วยกันกับคนพวกน้ันสินะ?"

"ค่ะ พี่ชายของฉันไปสืบเรียบร้อยแล้ว คิดไม่ถึงว่าพี่......ซูหลิงโหรวมีความเกี่ยวข้องกับคนพวกนั้นจริง ๆ เธอแอบซ่อนไว้ได้ลึกมาก ถึงว่าเรื่องของวั่งฉีเธอทำได้ลง"

หลัวหยิงเดินไปตรงข้ามเธอแล้วนั่งลง สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก คิดว่าเรื่องที่ซูหลิงโหรว "หักหลัง" ทำให้หลัวหยิงไ