Home / โรแมนติก / ท่านประธานร้อนรัก / บทที่ 4 ผู้ชายคนนั้น

Share

บทที่ 4 ผู้ชายคนนั้น

Author: เวอรารี่
ขณะที่คำถามทั้งหมดนั้นวิ่งวนอยู่ในความคิดของลอร่า เธอก็ได้ยินเอ็มม่าสบถด้วยอารมณ์ที่รุนแรง

“นางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์นั่น! ฉันพนันได้เลยว่านอร่าต้องตามตื้อโนอาห์มาตลอด! นี่แปลว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับลอร่าจะต้องเกี่ยวกับหล่อนแน่ ๆ!” หญิงสาวยังไม่ลืมที่จะเสริมว่า “โนอาห์ก็ด้วย! เขาจะไม่รู้เลยเหรอว่าประกาศมาแบบนี้แล้วจะลอร่าจะเป็นยังไง? นี่เขาไม่สนใจความรู้สึกของลอร่าเลยรึไง?! ถ้าเจอคนน่ารังเกียจสองคนนั้นเมื่อไหร่ ฉันจะฉีกพวกเขาเป็นชิ้น ๆ แน่!”

เสียงของเอ็มม่าที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้อลันขมวดคิ้ว “อย่าเสียงดังสิ ยัยโง่! แล้วลดเสียงทีวีลงหน่อย! เดี๋ยวลอร่าได้ยิน...”

ทันใดนั้นคำพูดของชายหนุ่มก็หยุดลง เมื่อสายตาของเขาหันไปเห็นลอร่าที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่บนบันได

“ล…ลอร่า!”

เสียงตะโกนของอลันทำให้เอ็มม่ารีบปิดโทรทัศน์ทันที สองพี่น้องนั่งตัวแข็งทื่ออยู่กับที่จนกระทั่งลอร่าเดินเข้ามาใกล้

เอ็มม่าและอลันรีบลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาลอร่า

“ลอร่า อย่าไปสนใจคนเลวสองคนนั้นเลยนะ? พวกเขาไม่คู่ควรให้เธอใส่ใจหรอก!”

“ใช่แล้ว! ไม่คู่ควรสักนิด!”

สองพี่น้องพยายามปลอบลอร่าอย่างเต็มที่ พวกเขากังวลว่าเธอจะกลับไปสิ้นหวังเพราะข่าวการหมั้นของโนอาห์

แต่พวกเขาก็ต้องประหลาดใจ เมื่อลอร่ายิ้มหวานออกมา “ช่วยหางานให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

เอ็มม่าและอลันกะพริบตา “อะไรนะ?” พวกเขารู้สึกเหมือนหูฝาดไป

ลอร่ายิ้มอย่างจนปัญญาให้กับสองพี่น้อง “ฉันคิดว่าถึงเวลาที่ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ฉันจะมาเป็นภาระของพวกเธอตลอดไปไม่ได้หรอกว่าไหม? เพราะงั้นฉันเลยอยากจะเริ่มทำงาน”

“ลอร่า เธอไม่เคยเป็นภาระเลยนะ! อย่าพูดแบบนั้นเลย” เอ็มม่าโต้ พร้อมกับจับมือทั้งสองข้างของลอร่า

“เอ็ม เธอใจดีมากจริง ๆ และฉันก็ขอบคุณเธอมาก” ลอร่าตอบ “แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป และฉันคงไม่สามารถพึ่งพาเธอและครอบครัวเธอไปได้ตลอด” รอยยิ้มของลอร่าเปลี่ยนไป สีหน้าเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “ฉันอยากลุกขึ้นยืนด้วยขาตัวเองและพึ่งพาตัวเองให้ได้”

“ลอร่า...” เอ็มม่าพูดไม่ออก

ลอร่าดูสดใส ดูเหมือนพร้อมกลับมายืนหยัดด้วยตัวเอง “แล้วสรุปว่าจะช่วยฉันหางานได้ไหม?”

เอ็มม่าและอลันแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาดูเหมือนจะสื่อสารกันอย่างเงียบ ๆ ก่อนสุดท้ายจะตัดสินใจ

อลันพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ถ้าเธอจริงจัง... ฉันจะหางานให้เธอเอง”

……

สองสามวันต่อมา ที่สำนักงานผู้บริหารของสมิธ กรุ๊ป…

“ไม่ทราบชื่อผู้จองห้องพักโรงแรม? ไม่ทราบชื่องั้นเหรอ? ฉันควรจะประเมินผลงานของนายใหม่ไหม ธีโอ?” แอชเชอร์กล่าว ใบหน้าของเขามืดครึ้มหลังจากได้รับรายงานจากผู้ช่วยส่วนตัวที่ไปทำงานตามคำสั่งของเขาเมื่อกว่าสองสัปดาห์ที่แล้ว

ธีโอทำหน้าไม่ถูก “ท่านครับ เจ้าของสร้อยคอนั้นเป็นผู้หญิงที่หนีออกจากบ้านไปเมื่อ 26 ปีก่อน ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน”

หากเจ้าของสร้อยคอเป็นผู้หญิงที่หนีออกจากบ้านเมื่อ 26 ปีก่อน เมื่อคำนวณดูแล้วผู้หญิงคนนั้นน่าจะอายุเกือบครึ่งศตวรรษแล้ว ซึ่งไม่ตรงกับรูปร่างของคนที่ใช้เวลาทั้งคืนกับแอชเชอร์

แอชเชอร์หลับตาแล้วนึกถึงดวงตาสีฟ้าสวยน่าหลงใหลคู่นั้น แม้ความทรงจำจะพร่ามัวแต่แอชเชอร์มั่นใจว่าคนที่ใช้เวลาทั้งคืนกับเขาเป็นหญิงสาว ดังนั้นความเป็นไปได้มากที่สุดคือสาวคนนั้นเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่หนีออกจากบ้านที่ว่า

ซับซ้อนอะไรปานนั้น

เมื่อเห็นสีหน้ามืดมนของเจ้านาย ธีโอก็พยายามถามอีกครั้ง “จะเอายังไงดีครับท่าน? ผมควรจะส่งคนไปตรวจสอบเจ้าของสร้อยคอเพิ่มเติมอีกไหม?”

ถ้าหนีออกจากบ้านไปตั้งแต่เมื่อ 26 ปีก่อน ยังจะมีอะไรเหลือให้หาอีกกัน? ร่องรอยทั้งหมดคงเลือนหายไปแล้ว คงยากที่จะหาเจอได้

แอชเชอร์ลืมตาขึ้นและเอื้อมมือไปหยิบเอกสารบนโต๊ะ “ช่างมันเถอะ” เขาพูด “นายควรพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับคนที่จองห้อง 501 ต่อ” ชายหนุ่มมองธีโอและพูดว่า “หากต้องใช้เงินเท่าไหร่ก็ใช้ไปได้เต็มที่ ฉันต้องการตัวผู้หญิงคนนั้น”

“เข้าใจแล้วครับท่าน” ธีโอตอบ

ก๊อก! ก๊อก!

เสียงเคาะประตูทำให้ธีโอและแอชเชอร์หันหน้าไปมองตามเสียง พวกเขาเห็นพนักงานต้อนรับรายงานว่า “ท่านคะ ผู้สมัครเลขานุการคนใหม่มาถึงแล้วค่ะ ฉันควรจะให้เธอรอ หรือว่า...”

“ให้เธอเข้ามาได้เลย!”

เมื่อได้ยินดังนั้น พนักงานต้อนรับก็หันหลังกลับไปและส่งสัญญาณให้ผู้ที่อยู่หลังประตูกระจกสำนักงานของแอชเชอร์เดินเข้ามา

ทันทีที่คนผู้นั้นเดินเข้ามา สายตาของแอชเชอร์ก็จ้องไปที่ดวงตาสีฟ้าที่น่าหลงใหลคู่หนึ่งที่อยู่ตรงหน้าในทันที

เช่นเดียวกับเขา ผู้หญิงคนนั้นยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ราวกับว่าจำเขาได้

ขณะที่ธีโอกำลังดึงเก้าอี้ที่อยู่หน้าโต๊ะทำงานของแอชเชอร์ให้เลขาคนใหม่ เขาก็สับสนกับสีหน้าประหลาดใจของผู้หญิงคนนั้น

“คุณลอร่า วิลสัน คุณไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”

ใช่แล้ว ผู้หญิงที่เพิ่งเดินเข้ามาเพื่อเริ่มงานวันแรกในฐานะเลขานุการของแอชเชอร์ก็คือลอร่านั่นเอง!

ลอร่าตัดสินใจใช้นามสกุลเดิมของแม่หลังจากที่ไซม่อนไล่เธอออกจากบ้านและไม่ยอมรับเธอเป็นลูกสาว

ลอร่ายืนอยู่ตรงนั้น ร่างของเธอสั่นเทาและสีหน้าที่เคยสงบก่อนหน้านี้ก็เปลี่ยนเป็นมีความหวาดกลัวเข้าปกคลุมในทันที

ผู้ชายคนนั้น... ลอร่าไม่มีทางจำผิดแน่ เขาคือคนที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปคืนนั้น!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 30 ออฟฟิศแสนเร่าร้อน

    “ท่านคะ...” สายตาของลอร่าก้มลงมองพื้นทันทีที่เห็นเขาความทรงจำจากเมื่อคืนก่อนหลั่งไหลเข้ามา คลื่นแห่งความอับอายที่แผดเผาถาโถมใส่เธอ เธอทำแบบนั้นไปได้ยังไง? โหยหาการสัมผัสของเขามากขนาดนั้น และยังพ่ายแพ้ให้กับความสุขสมที่เขามอบให้เธออย่างหมดท่าอีก“ผมถามคุณ” แอชเชอร์ย้ำ เสียงของเขาต่ำ “คุณมาทำอะไรที่นี่? และใครบอกว่าคุณได้รับอนุญาตให้เดินเตร่ไปมาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผม?”“ฉันขอโทษค่ะท่าน... ฉันพยายามโทรหาท่านแล้ว แต่ท่านไม่รับสาย” เธอกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อรองเท้าขัดเงาของเขาก้าวเข้ามาใกล้ “คือว่า... ฉันถูกขอให้มา…”เสียงหอบด้วยความตกใจเล็ดลอดออกมาเมื่อมือของแอชเชอร์ยื่นไปจับเอวของเธอไว้ นิ้วหัวแม่มือของเขาเริ่มลากบนสะโพกของเธอเป็นวงกลมช้า ๆ อย่างเร้าอารมณ์ มือข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นไปตามแผ่นหลังของเธอตามเนื้อผ้าของชุดที่เธอสวมอยู่ สัมผัสถึงรูปทรงอันบอบบางของกระดูกสันหลังของเธอ“คนโง่ที่ไหนที่กล้าสั่งภรรยาผม?” เสียงของเขาอ่อนลงแล้ว กลายเป็นเสียงครางอันตรายในขณะที่เขาโหยหาเธอ เธอก็มาหาเขาพอดี เขามึนเมาในกลิ่นของเธอทันที กลิ่นหอมชวนเสพติดซึ่งกลายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเขาไปแล้วสีหน้

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 29 ห่างไกลจากความเป็นจริง

    อาริอาน่ายืนอยู่ต่อหน้าแอชเชอร์ด้วยความตกใจเพราะคาดไม่ถึง เธอรู้สึกเจ็บปวดที่น้องชายของเธอเก็บงำเรื่องสำคัญจากเธอ แอชเชอร์จะแต่งงานโดยไม่บอกเธอได้ยังไง?“พี่มาอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้ว?” แอชเชอร์ถาม พยายามซ่อนความประหลาดใจของเขาเอาไว้“ตอบคำถามของฉันก่อน นายจะแต่งงานกับใคร เมื่อไหร่? ฉันไม่สำคัญสำหรับนายเลยเหรอ นายถึงไม่อยากแบ่งปันแผนงานแต่งงานของนายกับฉันบ้าง?” เสียงของอาริอาน่าดังขึ้นด้วยอารมณ์“นั่งลงก่อน” แอชเชอร์เดินผ่านอาริอาน่าไปและนั่งลงอย่างสบาย ๆ บนเก้าอี้ตัวใหญ่ของเขาสิ่งนี้ทำให้อาริอาน่าผิดหวังหนักขึ้นไปอีก เธอรู้สึกเหมือนถูกน้องชายไล่และเมินใส่ ท่าทีของแอชเชอร์ไม่แยแสต่อเธอมากเกินไปอาริอาน่าเดินก้าวยาว ๆ ไปดึงเก้าอี้ขึ้นมานั่งเผชิญหน้ากับเขา ก่อนจ้องมองน้องชายของเธอด้วยสายตาจะกินเลือดกินเนื้อ“ทำไมนายไม่บอกฉันว่านายกำลังจะแต่งงาน?!” อาริอาน่าเรียกร้องคำตอบจากน้องชายของเธออีกครั้ง“ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากบอกพี่ แต่ผมเพิ่งวางแผนงานแต่งงานนี้เมื่อไม่กี่วันก่อนเอง ผมตั้งใจจะบอกพี่หลังจากเตรียมการเสร็จสมบูรณ์ แต่พี่ก็มาที่นี่ก่อนซะแล้ว พี่มาทำอะไรที่ห้องทำงานผมแต่เช้าแบบนี้?”

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 28 แอชเชอร์เฉลิมฉลอง

    “ลุกขึ้น” แอชเชอร์สั่งด้วยเสียงต่ำแอชเชอร์จับมือของลอร่าเบา ๆ และพาเธอไปที่เตียง ผิวของลอร่าเย็นเฉียบและมีเหงื่อออก แอชเชอร์ยิ้มจาง ๆ เขารู้ว่าลอร่าประหม่ามากแค่ไหนลอร่าต้องการการนำทางจากเขา เมื่อนึกถึงวลีนั้น แอชเชอร์ก็ยกยิ้มประกายอบอุ่นแผ่ออกมาจากรอยยิ้มนั้นเป็นสิ่งที่ลอร่าไม่เคยเห็นมาก่อนและทำให้เธอตกตะลึง‘แอชเชอร์... กำลังยิ้ม....’ ลอร่าจ้องมองใบหน้าของชายตรงหน้าเธอตาไม่กะพริบ ความเป็นผู้ใหญ่ที่แผ่ออกมาจากสามีของเธอทำให้หัวใจของลอร่าเต้นรัวแอชเชอร์เริ่มประสานริมฝีปากเข้าหาเธอ ความอ่อนโยนอย่างไม่คาดคิดของเขาขับไล่ความตึงเครียดและความประหม่าที่ลอร่ารู้สึกออกไปลอร่าทำตามการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของแอชเชอร์อย่างเงอะงะ นี่เป็นการจูบแรกของลอร่าในขณะที่เธอมีสติครบถ้วนด้วยการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้า ราวกับไม่ต้องการให้ผิวอันเรียบเนียนและอ่อนนุ่มของภรรยามัวหมอง แอชเชอร์ปลดสายของชุดบนไหล่ของเธอลง ลอร่าปล่อยริมฝีปากของพวกเขาเมื่อเธอรู้สึกถึงลมจากเครื่องปรับอากาศที่สัมผัสผิวส่วนบนของเธอ“ท่านคะ...” ลอร่ากลัว แต่สายตาที่ลุ่มลึกและมืดมิดคู่นั้นดูเหมือนจะผูกมัดเธอไว้ เธอทำได้เพียง

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 27 เอือมระอาเต็มที

    “ขึ้นรถเดี๋ยวนี้ คุณลอร่า วิลสัน คุณคงไม่อยากทำให้การประชุมสำคัญหลังจากนี้ต้องวุ่นวายใช่ไหม?” แอชเชอร์จะไม่ยอมให้ภรรยาของเขาพูดคุยกับอดีตคู่หมั้นของเธอตามลำพังแน่“ได้โปรดครับ ขอเวลาแค่ครู่เดียว” โนอาห์มองแอชเชอร์อย่างอ้อนวอนในขณะเดียวกัน นอร่าก็วิ่งมาจากอีกทางหนึ่ง เธอยกชุดเจ้าสาวของเธอเพื่อเข้าใกล้พวกเขา “โนอาห์! ทำไมคุณถึงทิ้งฉันล่ะ?”สายตาของนอร่าจับจ้องไปที่มือของโนอาห์ ซึ่งวางอยู่บนข้อมือของลอร่า นอร่าอยากจะตบลอร่าอย่างที่สุดที่กล้ามาแตะต้องสามีของเธอ แม้ว่ามันจะชัดเจนมากว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะตรงกันข้ามกันก็ตามนอร่าทำได้เพียงระงับอารมณ์ของเธอไว้เพราะมีคนอยู่รอบ ๆ มากมาย เธอจะตอบโต้ลอร่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นลอร่ารีบดึงมือของเธอออกจากการเกาะกุมของโนอาห์ทันที หลังจากรู้ได้ว่านอร่ากำลังจ้องมองไปที่มือของเธอ เธอรีบขึ้นรถไปโดยไม่หันมามองอดีตคู่หมั้นหรือน้องสาวต่างมารดาของเธออีกวันนี้ลอร่าทำมามากพอแล้วด้วยการแสดงความยินดีกับพวกเขา เธอไม่จำเป็นต้องทำตัวราวกับว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกัน ตามที่ไซม่อนขอให้เธอทำลอร่าไม่ได้อะไรกับพวกเขาอีกต่อไปแล้วขณะที่รถเริ่มเค

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 26 กล่าวลาอดีต

    “อ…อะไรนะ... ฉันไม่…”“ธีโอ คอยดูแลและอยู่เป็นเพื่อนลอร่า วิลสันซะ” แอชเชอร์ตัดบท ก่อนหันหลังและเดินจากไป เขาเดินตามอดัมและเรจิน่าไป‘ใครบอกว่าฉันจะร้องไห้เพราะโนอาห์กัน?’ ลอร่ารู้สึกหงุดหงิดอย่างมากที่ถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอตัดสินใจที่จะพยายามรักและยอมรับแอชเชอร์แล้วแบบนี้ธีโอเข้าใกล้ลอร่าทันที เขารอให้เธอเคลื่อนไหว ลอร่ากระทืบเท้าแล้วเดินตามครอบครัวใหม่ของเธอไปในที่สุดพวกเขาก็มาถึงทางเข้าสถานที่จัดงานแต่งงาน ลอร่าสามารถมองเห็นได้จากระยะไกลว่าคู่รักในชุดแต่งงานที่อยู่ด้านหน้าดูรักใคร่กันมากแค่ไหนนอร่ายิ้มกว้างในขณะที่แขกอวยพร โนอาห์เองก็ยิ้มไม่หุบสายตาของลอร่าหยุดอยู่ที่พ่อและแม่เลี้ยงของเธอ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่ลอร่าได้เห็นไซม่อนดูมีความสุขอย่างแท้จริงภาพนั้นทำให้ลอร่าเจ็บปวด ไซม่อนสามารถยิ้มกว้างได้ราวกับว่าเขาไม่เคยสูญเสียลอร่าไปเลย‘พ่อต้องลืมไปแล้วแน่ ๆ ว่าเคยมีลูกอย่างฉัน’ ลอร่าคิดอย่างขมขื่นลอร่าส่ายหัวเล็กน้อยและดึงสติกลับมา เธอเดินตามแอชเชอร์และพ่อแม่สามีของเธอไปยังที่นั่งที่สงวนไว้สำหรับตระกูลสมิธ ธีโอก็มาน

  • ท่านประธานร้อนรัก   บทที่ 25 คู่ข้าวใหม่ปลามัน

    “คุณ…”แอชเชอร์กดนิ้วหัวแม่มือลงบนริมฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา ทำเสียง “จุ๊ ๆ” ให้เธอเงียบ เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงต่ำและทุ้มลึก “ตอนนี้คุณเป็นภรรยาของผมแล้ว อย่าเรียกผมว่าท่านหรือคุณสมิธอีก คุณไม่จำเป็นต้องเป็นทางการกับผมมากนักหรอก”หัวใจของลอร่าเต้นระส่ำในอกเมื่อใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ ลมหายใจของเขาปัดป่ายบนผิวของเธอ ทันใดนั้น เธอก็สะดุดไปข้างหน้าจนต้องกุมด้านหน้าเสื้อเชิ้ตของเขาไว้เพื่อทรงตัว“ฉั... ฉันเวียนหัว” ลอร่าโกหก เธอแค่อยากหลีกเลี่ยงกิจกรรมการร่วมหอกับแอชเชอร์ในคืนนี้จริงอยู่ที่ตอนนี้เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของแอชเชอร์ สมิธ และมีภาระที่จะต้องปรนนิบัติสามี แต่ลอร่ายังไม่พร้อมจริง ๆ!เธอจำคืนที่เขาอ้างว่าได้ใช้เวลาร่วมกับเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ เธอจะทำตัวเหมือนภรรยาแสนคลั่งรักได้อย่างไรในเมื่อหัวใจของเธอยังคงสับสนวุ่นวายอยู่แบบนี้?“เวียนหัวเหรอ? ทำไม? ลูกทำท่าจะงอแงอีกแล้วเหรอ?” น้ำเสียงของแอชเชอร์เปลี่ยนไปในทันที ความกังวลฉายในดวงตาเขา ขณะที่มือของเขาเคลื่อนไปที่ท้องของเธอตามสัญชาตญาณ“ฉันคิดว่าฉันแค่... เหนื่อยน่ะ” ลอร่าจงใจทำให้เสียงของเธอฟังดูอ่อนแอเมื่อรู้ว่าสภาพร่าง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status