ตอนที่7

ตอนที่ 7

ครึ่งเดือนผ่านไป…

ในสายตาคนทั้งจวนติ้งถิงโหว นี่อาจเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ฮูหยินใหม่ต้องปรับตัวให้เข้ากับบ้านสามีแต่ช่างน่าเห็นใจนักที่สามีเช่นเฟิ่งเยี่ยน นั้นทอดทิ้งนางไม่กลับจวนและยิ่งไม่กลับเรือน แต่สำหรับหลิงเซียวแล้ว ครึ่งเดือนนี้ไม่ต่างจากสวรรค์เมตตานางที่สามีอำมหิตไม่กลับมารังแกตน

ตั้งแต่สวีเฟิ่งเยี่ยนได้ออกจากเรือนไปตั้งแต่รุ่งสางหลังวันเข้าแต่งงาน เขาไม่เคยกลับมาอีกเลย สตรีอื่นคงร่ำไห้น้ำตาท่วมเรือน เพราะสามีไม่พากลับบ้านเดิมตามธรรมเนียม แถมยังหายไปไร้เงาราวกับเขาลืมฮูหยินเช่นนางไปแล้ว เช่นนี้ในสายตาบ่าวไพร่และญาติ ๆ ฮูหยินใหม่ย่อมถูกมองว่าผูกใจสามีไม่ได้ นิสัยคงไม่ดี และเตรียมถูกเหยียดหยามเป็นแน่

แต่สำหรับหลิงเซียว การลืมตาตื่นขึ้นโดยไม่ต้องหวาดกลัวว่าจะถูกใครอีกคนบนเตียงทรมานครึ่งคืน หรือถูกทำให้กระดูกแทบแตกทั้งร่าง คือพรแสนประเสริฐจากสวรรค์ แต่ละวันสาวใช้ทั้งสาม กุ้ยอิง กุ้ยหนิง และกุ้ยชิง คอยดูแลอย่างดีไร้ความหมิ่นแคลน ทำให้นางอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

พอไปคารวะท่านปู่กับเหล่าท่านอาทั้งสี่บ้าน แม้จะถูกแดกดันอยู่บ้าง แต่แค่ท่านปู่ชักสีหน้า ทุกคนก็เงียบไม่กล้ารังแกนาง