LOGINShare
บทที่ 45 มื้ออาหารแสนหวาน
Last Updated:
2025-05-22 22:43:20
Latest chapter
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 46 อีกด้านหนึ่งของความรัก
อีกฝากหนึ่งภายในคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง บรรยากาศทั่วทั้งห้องเงียบสงัดอย่างผิดปกติ ราวกับความเย็นชาแทรกซึมอยู่ในทุกตารางนิ้วมีนาเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ เส้นผมยาวสลวยถูกรวบไว้เรียบร้อย ใบหน้าสะสวยฉายแววเย็นชาเจือความเย้ยหยันเย้ยหยันตนเองที่รักผิดคน แถมยังหวังลมๆ แล้งๆ ว่าเขาไม่ทางทิ้งเธอตั้งแต่ที่เกิดเรื่องกับพีระ มีนาก็รู้อยู่แล้วว่าคนแรกที่เขาสงสัยจะต้องเป็นเธอ แต่หญิงสาวไม่คิดเลยว่าเขาจะไม่เชื่อใจเธอขนาดนี้ทั้งที่พีระรู้ดีว่าทั้งคู่ร่วมมือกันมานานขนาดนี้ การที่ใครคนหนึ่งพัง นั่นหมายความว่าอีกคนจะพังไปด้วย แต่ในสถานการณ์ที่ควรร่วมมือกันแบบนี้ เขากลับคิดว่าเธอเป็นศัตรูดวงตาคมเข้มของหญิงสาวฉายความมั่นคงและทรงพลัง ภายในนั้นบรรจุไว้ด้วยความกรุ่นโกรธและเคืองแค้นในเมื่อคุณไม่เชื่อใจฉันก่อน ก็อย่าคิดว่าฉันใจร้ายล่ะเสียงเปิดประตูดังกริ๊กดังขึ้นกลางความเงียบ พีระเดินเข้ามาในห้องช้าๆ เมื่อเห็นเธออยู่ในสภาพกำลังลากกระเป๋าออกจากห้อง เขาเพียงชะงักไปนิด ก่อนจะแค่นยิ้มออกมาอย่างเย็นชา“คุณจะไปไหน”เสียงของเขาเย็นชาราวกับคนแปลกหน้า ร่างสูงในชุดสูทยังคงมีเค้าลางของความเหนื่
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 45 มื้ออาหารแสนหวาน
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ ทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปพูดคุยเรื่องเบาๆ แทน เรื่องตลกในที่ประชุมบ้าง เรื่องคนในบริษัทที่ทั้งดีและน่าปวดหัวไปพร้อมๆ กันบ้าง เสียงหัวเราะของลินดาดังเป็นระยะ พัดผ่านหัวใจของคู่สนทนาอย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่าพีระมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ปิดบังความรู้สึก เธอหัวเราะ ยิ้ม ยักไหล่ ทำหน้าทะเล้นบ้างเป็นบางครั้ง ทุกกิริยาล้วนดูธรรมดา แต่กลับตราตรึงในสายตาเขาไม่รู้ลืมเมื่อจานสุดท้ายถูกเก็บออกไป พีระก็เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ มองเธอเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่ง“ถ้าผมจะพูดถึงอนาคต... แบบจริงจัง” เขาเอ่ยขึ้นช้าๆลินดาเลิกคิ้ว “คุณคิดยังไงบ้างคะ”“คิดว่า... อยากให้คุณอยู่ในทุกช่วงของชีวิตผมเลยล่ะ”หญิงสาวชะงัก สีหน้าที่เดิมผ่อนคลายพลันนิ่งงัน เธอกระพริบตา มองเขาอยู่อย่างนั้นโดยไม่เอ่ยอะไรสักคำพีระหัวเราะเบาๆ พลางเอื้อมมือไปกุมมือของเธอไว้“ผมอยากให้คุณอยู่เคียงข้างผมในฐานะผู้ช่วยส่วนตัวของผมจริงๆ ไม่ใช่แค่คนที่ถูกบริษัทจ้างมา”ลินดาเลิกคิ้วเล็กน้อย“คุณแน่ใจเหรอคะ ว่าอยากให้ฉันเข้าไปมีบทบาทมากขนาดนั้น?”“แน่ใจสิครับ ผมไว้ใจคุณ” เขาตอบทันควันคำพูดนั้นเหมือนมีน้ำหนักกดทับบนหน้าอกของลินดา เธอหลุบตา
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 44 ร้านอาหารในความทรงจำ
ร้านอาหารบรรยากาศอบอุ่นริมแม่น้ำมีเสียงเพลงแจ๊สคลอเบาๆ ให้ความรู้สึกผ่อนคลาย เสียงน้ำไหลเบื้องล่างกับแสงไฟสีส้มอ่อนที่สะท้อนลงบนผืนน้ำสร้างบรรยากาศอบอุ่นและเป็นส่วนตัวพีระเลือกโต๊ะในมุมสงบ เขาดึงเก้าอี้ให้ลินดาก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม สายลมยามค่ำพัดเอื่อยๆ พาให้ผมยาวสลวยของเธอปลิวเบาๆ ชายหนุ่มมองภาพนั้นแล้วอดยิ้มไม่ได้“บรรยากาศดีจังเลยค่ะ” ลินดาเอ่ยหลังจากสั่งอาหาร ราคาที่แพงระยับบนเมนูไม่ได้ทำให้เธอสะดุ้งตกใจ แต่กลับเป็นความคุ้นชินเสียด้วยซ้ำที่นี่คือร้านโปรดของเธอตอนเป็นนลิน“ผมตั้งใจเลือกร้านที่สุดแล้วครับ” พีระยิ้มตอบ “อาหารที่นี่อร่อยมาก เป็นร้านโปรดของผมเลย”หญิงสาวแค่นหัวเราะในใจเธอไม่เคยลืมว่าเขาไม่เคยมีสีหน้าดีๆ เลยสักครั้งยามที่นลินพาเขามากินอาหารที่นี่นั่นคงเพราะเธอเป็นคนจ่ายค่าอาหารเสมอ มันคงทำให้กระทบถึงศักดิ์ศรีปลอมๆ ของเขากระมังแต่ตอนนี้เมื่อเธอเป็นแค่ผู้หญิงจนๆ ที่เงินเดือนทั้งเดือนยังไม่พอจ่ายค่าอาหารมื้อนี้ เขาคงภูมิใจมากที่ได้ทำบุญทำทานกับเธอและเธอก็สามารถเล่นตามน้ำได้อย่างสมบูรณ์แบบ“ขอบคุณมากเลยนะคะ ถ้าไม่มีคุณ ฉันคงไม่สามารถมาที่นี่ได้ทั้งชีวิต”หญิงสาวรำพึง
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 43 ในคำว่ารัก
หลังจากการประชุมจบลง ลินดายังคงรออยู่ด้านนอก เมื่อเห็นเขาก้าวออกมาโดยไม่มีสีหน้ากังวลเธอก็ยิ้มบางๆ“ผ่านไปได้ด้วยดีใช่ไหมคะ”ประโยคนั้นฟังดูธรรมดา เรียบง่ายและเปี่ยมด้วยความเชื่อมั่น ทว่าทำเอาพีระถึงกับนิ่งงัน เหม่อมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเลื่อนลอยไปพักหนึ่งใต้แสงไฟสีขาวนวลของโถงทางเดิน ลินดายืนอยู่ตรงนั้น แสงเงาที่กระทบลงมาบางเบาทำให้ร่างในสูทเรียบเฉียบนั้นดูอ่อนโยนขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ดวงตาของเธอทอดมองเขาอย่างนิ่งลึก ไม่จำเป็นต้องมีคำถาม เขาก็รู้ว่าเธอเข้าใจหมดทุกอย่างพีระหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ ในสมองสับสนด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดที่อธิบายไม่ได้ หัวใจเต้นผิดจังหวะอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน“ผม...” เขาอ้าปาก แล้วพลันชะงัก ก่อนจะหลุบตาเอ่ยเสียงค่อย“...ผมไม่รู้จะพูดขอบคุณยังไงดี”น้ำเสียงของเขาเบาลงกว่าปกติ คล้ายพยายามกลั่นกรองคำพูดที่ลึกซึ้งกว่าแค่คำว่าขอบคุณ ดูประหม่าผิดปากปกติจนลินดาต้องยิ้มบาง“ไม่ต้องพูดอะไรหรอกค่ะ ฉันแค่ทำในสิ่งที่ควรทำ”เธอเบือนสายตาออกเล็กน้อย แต่แววตากลับอบอุ่น และเจือด้วยอะไรบางอย่างที่เขาไม่เคยเห็นจากเธอมาก่อนพีระมองเธออยู่เช่นนั้น ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลกปร
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 42 แก้สถานการณ์
วันถัดมาคือวันที่พีระต้องชี้แจงต่อกรรมการ ห้องประชุมชั้นสิบของสำนักงานใหญ่เงียบกริบราวป่าช้า คณะกรรมการสอบสวนชุดพิเศษนั่งเรียงรายอยู่ด้านหนึ่งของโต๊ะยาว ฝ่ายเลขานุการและผู้แทนจากแผนกกฎหมายกระจายตัวรอบห้อง บรรยากาศอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกพีระนั่งอยู่หัวโต๊ะอีกด้านหนึ่ง หน้าเรียบเฉย ดวงตาจดจ่อไปยังจอโปรเจคเตอร์ที่กำลังฉายสไลด์แผนภาพประกอบคำชี้แจงของเขา ในมือคือรายงานฉบับร่างที่ลินดาจัดการเรียบเรียงให้เสร็จในคืนเดียว และเป็นสิ่งเดียวที่เขาพึ่งพาได้ในวันนี้“...จากรายงานฉบับนี้ เราชี้แจงได้ว่า ราคาค่าวัสดุก่อสร้างที่สูงขึ้น เกิดจากภัยพิบัติน้ำท่วมเมื่อสองปีก่อนซึ่งไม่มีใครคาดคิดมาก่อน” พีระกล่าวเสียงนิ่ง ท่าทางสุขุมมั่นใจอย่างคนที่ไม่ได้ทำอะไรผิด“ฝ่ายบริหารจึงตัดสินใจเร่งเบิกงบเพื่อป้องกันต้นทุนที่อาจพุ่งสูงขึ้นอีก ถือเป็นการตัดสินใจทางธุรกิจเพื่อรักษาผลประโยชน์ของบริษัท”คำชี้แจงทั้งหมดฟังดูสมเหตุสมผลจนชวนให้คล้อยตามได้อย่างง่ายดาย หนึ่งในกรรมการเลื่อนแว่นตาขึ้น มองเขาอย่างพินิจ“แล้วทำไมยอดเบิกจึงคลาดเคลื่อนมากขนาดนี้”พีระสูดลมหายใจลึกกับคำถามที่ถูกส่งมา แต่เขาได้เตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 41 ความช่วยเหลือของลินดา
เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับภาพของลินดาที่กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง ในอ้อมแขนของเธอมีทั้งโน้ตบุ๊คและแฟ้มเอกสารกองใหญ่จนแทบถือไม่ไหวหญิงสาวเดินฉับๆ เข้ามากลางห้อง วางของทั้งหมดลงบนโต๊ะด้วยสีหน้าจริงจัง แววตามุ่งมั่นเต็มเปี่ยมอย่างไม่เหมือนผู้หญิงที่เพิ่งตกอยู่ในห้วงอารมณ์วาบหวามเมื่อครู่นี้เลยสักนิดพีระเหม่อลอยไปชั่วขณะ มองภาพนั้นด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ตีตื้นขึ้นมาในอกภาพของหญิงสาวที่กำลังก้มหน้าค้นแฟ้มอย่างขะมักเขม้นอยู่ตรงหน้า ปริมาณเอกสารที่มหาศาลบอกกับเขาอย่างชัดเจนว่าเธอไม่ได้เพิ่งมาเริ่มช่วยเขาที่แท้ในตอนที่เขาคิดว่าเขาไม่เหลือใครแล้ว ลินดาก็กำลังเตรียมหาข้อมูลเพื่อช่วยเหลือเขาอย่างเงียบๆ ตั้งนานแล้วลินดาคล้ายไม่รับรู้ความคิดของพีระ เธอรีบเอ่ยอย่างกระตือรือร้น“ดูนี่สิคะ” หญิงสาวว่าพร้อมกับเลื่อนเอกสารแผ่นหนึ่งมาตรงหน้าเขา“สองปีที่แล้วตอนที่โครงการเริ่มก่อสร้าง มันมีปัญหาเรื่องน้ำท่วมพอดี ทำให้ค่าวัสดุก่อสร้างสูงขึ้น”เธอหยิบแผ่นสรุปรายงานออกมาจากแฟ้มอีกชุด กางให้เขาดู“เราใช้เหตุผลนี้มาอธิบายการเร่งเบิกงบ เหตุผลคือเพื่อไม่ให้ต้นทุนพุ่งอีก พอเป็นแบบนี้ก็จะสามารถชี้แจงได้ว่า ต้
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 40 รสจูบในห้องรองประธาน
“คุณเชื่อผมจริงๆ เหรอครับ”พีระเอ่ยเสียงพร่า ดวงตาเปล่งประกายวูบไหว ขณะยื่นมือมากุมมือเธอไว้แน่น“ฉันเชื่อคุณค่ะ”เสียงของลินดานุ่มนวล ราบเรียบ แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นที่ทำให้คนฟังรู้สึกเหมือนได้รับการปลอบโยนเธอกุมมือเขาตอบเบาๆ ส่งผ่านความเชื่อมั่นอันบริสุทธิ์ให้เขาผ่านนิ้วมือที่สอดประสานกันชั่ววินาทีนั้น บางสิ่งบางอย่างในใจของพีระพลันสั่นไหว ราวกับว่าคำพูดของเขาไม่ได้เป็นการเสแสร้งอีก... หากแต่เป็นความรู้สึกที่แท้จริงชายหนุ่มชะงักงัน เขาพลันตระหนักได้ว่าเขาตกหลุมรักลินดาเข้าแล้วจริงๆลินดาคล้ายไม่รับรู้ความเปลี่ยนแปลงนี้ของชายหนุ่ม สีหน้าของเธอยังเชื่อมั่นและเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย นำพาความอบอุ่นและปลอดภัยแผ่กระจายไปสู่ชายอีกคนผ่านฝ่ามือที่สอดประสานกันพีระเหม่อลอยไปชั่วขณะ ปลายนิ้วของเขาสั่นเล็กน้อยขณะไล้หลังมือของเธอ ราวกับกลัวว่าสัมผัสนั้นจะหลุดลอยไปในวินาทีนั้น ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่าลินดาคือคนเดียวที่เขาเชื่อใจได้เขาโน้มตัวเข้ามาอีกนิด ใกล้เสียจนลมหายใจของทั้งคู่แทบประสานกัน เหมือนอยากยึดเอาความอบอุ่นนั้นเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว ดวงตาที่เคยคมกริบเต็มไปด้วยความอ้อนวอน ความต้
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 39 บทละครแห่งความเชื่อใจ
“ทั้งเรื่องการยักยอกค่าก่อสร้าง การปลอมแปลงยอดเช่า และเรื่องบริษัทภายนอกที่ตรวจสอบไม่ได้...”พีระสูดหายใจลึก มองเธอด้วยสายตาสั่นไหว เขาเอ่ยเบาๆ ดั่งคนสารภาพบาป“ถ้าเกิดว่า... ทุกอย่างนั้น ผมทำจริงๆ ล่ะครับลินดา”ลินดาชะงักงัน ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างคนที่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำพูดนี้เธอไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ตรงๆ ราวกับไม่ต้องการแก้ตัว ไม่ต้องการหลีกเลี่ยง ไม่แม้แต่จะปกปิดพีระหัวเราะเบาๆ เสียงหัวเราะที่ไม่ถึงดวงตา และในชั่วขณะหนึ่ง เขาดูเหมือนชายหนุ่มธรรมดาๆ ที่เหนื่อยล้าอย่างเหลือเกิน“ลินดา... คุณคงคิดว่าผมเลวมากใช่ไหม” เสียงเขาแผ่วเบา เต็มไปด้วยความเจ็บปวดหญิงสาวเงียบงันไปครู่หนึ่ง ริมฝีปากเม้มแน่น ดวงตาของเธอฉายแววสับสน ราวกับกำลังต่อสู้กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีภายในใจหญิงสาวผู้ใช้ชีวิตอย่างซื่อตรงและบริสุทธิ์มาโดยตลอด เมื่อต้องมารับฟังเรื่องผิดกฎหมายผิดศีลธรรมเช่นนี้ ไม่ว่าเป็นใครก็ต้องมีท่าทีสับสนเช่นนี้สีหน้าของเธอหนักอึ้ง อึดอัดกับความลับที่ไม่คิดว่าจะได้ล่วงรู้จนแทบหายใจไม่ออกเธอรู้ว่าตัวเองต้องแสดงออกอย่างไร และขณะเดียวกันก็รู้ว่าพีระกำลังจับตามองเธออยู่
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 38 ยุยงอย่างเงียบๆ
ลินดาวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะของรองประธานหนุ่มอย่างใส่ใจพีระยิ้มอ่อน ยื่นมือไปรับแก้วกาแฟที่เธอยื่นให้ กลิ่นหอมกรุ่นลอยขึ้นมาแตะจมูก แต่มากกว่ากลิ่นกาแฟ คือความรู้สึกอุ่นใจที่ได้เห็นลินดาอยู่ข้างเขาในเวลานี้“ขอบคุณนะ” เขาพึมพำเบาๆ ยกกาแฟขึ้นจิบลิ้นรับรู้รสชาติความหวานที่เพิ่มมาจากปกติเล็กน้อยที่ลินดาเติมให้อย่างใส่ใจ เธอรู้ดีว่าคนที่กำลังเครียดนั้นต้องการน้ำตาลมากกว่าปกติ นั่นยิ่งทำให้พีระรู้สึกอบอุ่นในอกจนแทบจะลืมความเครียดไปได้ทั้งหมดลินดานั่งลงตรงข้ามกับเขา กวาดสายตาไปยังแฟ้มเอกสารที่ยังเปิดค้างอยู่บนโต๊ะอย่างรวดเร็วแต่แนบเนียน สังเกตเห็นตัวเลข รายงาน และหมายเหตุสีแดงที่น่าเจ็บปวดพร่างพราวอยู่เต็มไปหมด“ฉันได้ยินข่าวลือบ้างแล้วค่ะ...” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลปนเป็นห่วง ดวงตาเศร้าลงอย่างสะท้อนใจ “คุณพีระไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ”พีระถอนหายใจยาว ความห่วงใยอันบริสุทธิ์จากเธอทำให้เขารู้สึกราวกับสามารถปล่อยวางน้ำหนักที่กดทับหัวใจลงได้ครึ่งหนึ่ง ชายหนุ่มโน้มตัวไปข้างหน้า มืออีกข้างคว้าเธอมากุมไว้แน่น“โชคดีที่ฉันยังมีเธออยู่” เสียงของเขาติดสั่นเล็กน้อย ทว่าเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น “ฉันไม่รู้จ
You may also like
บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.7K viewsมีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.4K viewsขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C21.8K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น36.7K views3P เพื่อนสนิทแบบแพ็คคู่มีหนุ่มหล่อฮอร์ตเนิร์ดกับคุณชายโคตร
Sadistic_X511 viewsพิศวาสหวานซาตานยอดรัก
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง826 viewsรวิกาญจน์เภตรา
ชนิตร์นันท์143 viewsเจ้าบ่าวมัจจุราช
baiboau-เนื้อนวล37 views
