***กริ๊ง..กริ๊งเวลา 05.00 น. เสียงของนาฬิกาปลุกดังขึ้น ทำลายความเงียบของยามเช้า ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น คนร่างบางที่นอนหลับอยู่ก็สดุ้งตื่น ภาพที่เห็นตรงหน้าคือห้องนอนที่คุ้นเคย สมองยังคงงัวเงียอยู่ประมวลผลว่าถึงเวลาที่ต้องลุกออกจากเตียงแล้ว เสียงนาฬิกาปลุกเหมือนเตือนว่าถึงเวลาที่ต้องลุกขึ้นมาเชิญหน้ากับทุกสิ่งอีกครั้ง กะถินได้ดีดตัวเองลุกขึ้นมานั่ง พลางมองไปที่หน้าต่าง ทันใดนั้น รถไฟ bts ก็ได้วิ่งผ่านกระจกหน้าห้องเธอไปอย่างรวดเร็ว บ้านของเธอเป็นห้องชุดที่มีสองห้องนอนหนึ่งห้องครัวคล้ายๆกับบ้านในเมืองของประเทศจีนที่อาศัยอยู่เป็นตึกสูงๆหลายชั้น.
“ เห้อ.. หลับไปตอนไหนกันนะน้ำก็ไม่ได้อาบ แย่จริงๆเลยเรา ” “ อื้ออ. แม่กลับมาตอนไหน ไม่เห็นปลุกหนูเลย ” “ นอนต่อนะคนเก่ง ตอนนี้ยังไม่เช้าเลยเดี๋ยวแม่จะไปตลาดซื้อกับข้าวสักหน่อย นอนนะคนดี” *** กะถินพลางบ่นตัวเองว่านอนไปได้ไงน้ำก็ไม่อาบ ให้ลูกสาวตัวน้อยของเธอตื่นพลางถามเธอต่อว่ากลับมาทำไมไม่เรียกเธอเลย แต่เวลาตอนนี้ยังไม่เช้ามากหนักกะถินเลยบอกให้ลูกสาวตัวน้อยของเธอให้นอนต่ออีกสักหน่อย เวลานี้เธอจะตื่นมาเพื่อจะไปตลาดเช้าซื้อกับข้าวมาไว้เตรียมให้คนในครอบครัวได้กิน ก่อนเธอจะออกไปทำงานแบบนี้เป็นประจำ ไม่นานแม่ของเธอก็ตื่นพอดีเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน แม่ของเธอมีอาชีพเป็นแม่บ้านบริษัทแห่งนึง. “วันนี้ซื้อกับข้าวให้มันกินได้หน่อยนะ ซื้อมาแต่ล่ะครั้งไม่เคยถูกใจเลย โตเสียป่าวแค่นี้ก็ต้องให้สอน เอ่อแล้วก็เดือนนี้ขอเพิ่มด้วยนะจะไปจ่ายค่าแชร์ กับค่าหวยงวดที่แล้วเขา เขาทวงล่ะถ้าเป็นไปได้ค่าหวยโอนให้เลยล่ะกันนะ ขี้เกียจเขามาทวง ” “เท่าไหร่ล่ะแม่รอบนี้เบาๆหน่อยไม่ได้หรอเรื่องหวยอ่ะ หนูไม่มีจะให้แล้ว ” “เอ๊ะ! นี่ฉันซื้อก็เพื่อหวังว่ามันจะถูกเราจะได้สบายกันไง อย่ามาทำให้อารมณ์เสียแต่เช้าเลย ไปๆ จะไปซื้ออะไรของแกก็ไป ฉันจะอาบน้ำ หึ!” ***ชมพู แม่ของกะถิน มีนิสัยชอบเอาแต่ใจ ชอบเล่นหวยและแชร์เป็นชีวิตจิตใจ โลกหมุนรอบตัวเองเสมอไม่ฟังใครหน้าไหน สำหรับกะถินเธอมักจะโดนแม่ของเธอบ่นและกดดันเป็นประจำ ตั้งแต่เล็กจนโต เธอเติบโตมาเป็นคนเก็บกด และเก็บตัว เพราะเธอรู้ดีว่าไม่สามารถพูดอะไรกับแม่ของเธอได้เลย เพราะแม่ของเธอไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเขาจะขัดเธอไปสะทุกเรื่อง ความคิดของนางจะเป็นใหญ่เสมอทุกคนในบ้านห้ามขัดไม่งั้นนางจะไม่พอใจแล้วจะทำประชดประชันไปต่างๆนาๆ ทำให้กะถินบางทีอยากจะฑุดก็ทำไม่ได้ด้วยความเป็นลูกก็ได้แต่ก้มหน้ารับฟังต่อไป. ***หลังจากที่เธอออกไปซื้อกับข้าวแล้วก็ได้กลับมาบ้านเธอได้อุ่นกับข้าวใส่จานไว้แล้วปิดฝาชีเพื่อกันแมลงลงไปในของกินนั้น เธอก็ได้นำผ้าในตระกร้า ทั้งของเธอและคนในครอบครัวไปใส่เครื่องซักผ้าแล้วตั้งเวลาปั่นไว้ เธอจึงเข้าไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวของเธอเองให้เสร็จก่อนที่ลูกสาวจะตื่น เพราะถ้าวันโรงเรียนเปิด เธอจะค่อยข้างยุ่งมากๆ ไหนจะเตรียมโน้นนี่นั่นสารพัด เวลาผ่านไปราวเกือบชั่วโมงครึ่ง ตอนนี้เวลา 07.00 น. ลูกสาวของเธอก็ได้เตรียมตัวเสร็จแล้ว นั่งรอคุณตาของเธอมารับเพื่อไปส่งโรงเรียน คุณตาหรือพ่อของกะถินมีอาชีพขับวินมอเตอร์ไซค์ เวลา04.00น. ของทุกวันเขาจะตื่นเพื่อออกไปขับวินรอบเช้าก่อนจะกลับมาบ้านเพื่อมากินข้าวกินปลาแล้วไปส่งหลานสาวตัวน้อยไปโรงเรียนทุกวัน พ่อของกะถินมีนิสัยใจเย็นไม่ค่อยอะไรกับกะถินแต่ชอบขัดแม่เวลาแม่บ่นกะถินเพราะบางเรื่องก็เป็นเรื่องไร้สาระมากๆ แต่พ่อของกะถินมีข้อเสียอยู่หนึ่งเรื่องคือ ติดเหล้า เวลาเมามากๆเขาจะเปลี่ยนเป็นคนละคน จะอารมณ์ร้อนใครก็เข้าหน้าไม่ติด เรื่องนี้คนในบ้านจะชินเวลาเมาจะไม่มีใครไปยุ่งกับพ่อของเธอเลย ไม่นานพ่อของเธอก็มาถึงบ้านแล้วได้กินข้าวกินปลา แล้วก็ออกไปขับวินต่อพร้อมกับไปส่งหลานสาวตัวน้อยของเขาที่โรงเรียนปกติ . “ บายๆแม่ยังน้ำใส จะได้ไปกันเดียวตาต้องรีบไปรับลูกค้าต่อ ป่ะไปกัน” “บายๆค่าแม่ เจอกันตอนเย็นนะค่า ” “มั่วร่ำรี่รำไรกันอยู่นั้นแหละจะได้ไปไหมโรงเรียนหน่ะ ” *** อิฐ พ่อของกะถินได้เอ่ยปากเตือนหลานสาวให้บอกแม่ของเธอว่าจะไปแล้วนะ จากนั้น ชมพูหรือแม่ของกะถินที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่นั้นก็ได้เอ่ยปากขัดคอทุกคนด้วยว่าเป็นนิสัยของเขาแบบนี้อยู่แล้วจนคนในบ้านชินชา กะถินตอนนี้ที่กำลังยืนตากผ้าอยู่ริมระเบียงของบ้านก็ได้แต่ยิ้มแล้วโบกมือบายๆลูกสาวของเธอแบบไม่ได้พูดอะไร . “นี่ฉันจะไปทำงานแล้ว แกก็อย่าลืมโอนล่ะ นางแววมันชอบมาทวงฉันรำคานจะแย่ล่ะ และก็วันนี้ถ้าเลิกงานไวก็ซื้อกับข้าวเข้ามาเลยล่ะกัน วันนี้เลิกงานจะหาหมอดูกับพวกนางภา จะไปดูสิว่าทำไมพักนี้โชคลาภฉันไม่มีเลยหวยก็ไม่ถูกมานานล่ะ ฉันไปล่ะ . *** ชมพูแม่ของกะถินไม่ลืมที่จะทักเตือนให้เธอโอนเงินค่าหวยให้ก่อนที่จะออกไปทำงาน ทวาวันนี้นางจะไปดูหมอดูอีกเช่นเคย นางมีความเชื่อเรื่องพวกนี้แบบจริงแท้ แม่กะถินก็เคยเตือนไปหรายครั้ง ก็อย่างว่านะ โลกหมุนรอบตัวเอง จะไปฟังใครล่ะ ยกเว้นหมอดู. “ เห้อ..ช่างเถอะใครให้เกิดมามีความกตัญญูล่ะ เป็นคนดีทำไมมันเหนื่อยจังนะ” ***กะถินได้แต่ถอนหายใจยาวๆ เพราะความเป็นลูกมีหน้าที่ทำก็ต้องทำไปคิดมากไป ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จากนั้นเธอก็รีบเตรียมตัว หยิบกระเป๋าแล้วปิดประตูบ้านอย่างไว เพราะใกล้เวลาที่เธอจะต้องไปทำงาน เธอต้องเผื่อเวลาเดินทางประมานหนึ่งชั่วโมงได้ ไหนจะรถติดตอนเช้าเพราะเป็นเวลาคนจะออกไปทำงานพร้อมกันค่อนข้างเยอะ เธอเดินทางโดย bts จากนั้นก็นั่งวินเข้าไปอีกที . “ ป้าคะ เอาหมูปิ้งยี่สิบกับข้าวเหนียวสองห่อคะ” “วันนี้ไม่ได้กินข้าวมาหรอจ๊ะ ถึงได้เจียดเงินมาให้ป้าได้เนี้ย” “ พอดีว่ารีบค่ะเลยไม่ได้กินมา อ่ะนี่ค่ะ เงิน ขอบคุณค่ะ” “แค่นี้จะพอกินหรอ ตัวก็เล็กขนาดนี้ กินให้เยอะๆหน่อย เดี๋ยวจะไม่มีแรงทำงานนะ ” ***กะถินที่ได้แต่อมยิ้มให้ป้าที่ขายหมูปิ้งไปแต่ไม่ได้เอ่ยอะไรตอบ ปกติกะถินจะกินข้าวเช้ามาจากบ้านประจำแต่วันไหนที่รีบเธอจะต้องมาซื้อหมูปิ้งร้านหน้าซอยที่เธอทำงานแทนเพื่อที่จะได้กินยาโรคประจำตัวของเธอ และดูเหมือนวันนี้จะต้องกินยาที่ได้จากเมื่อคืนมาเพิ่มด้วย . “ เอ่อกะถินวันนี้เริกงานเอาเงินไปเข้าธนาคารให้เจ้ด้วยนะวันนี้พิมพ์ลาหนึ่งวัน วันนี้คนอื่นมีคิวกันยาวเลย เห็นวันนี้กะถินไม่ค่อยสบายพี่เลยไม่ได้รับคิวเพิ่มให้ ทำตามคิวที่รับไว้ให้แค่นี้เสร็จก็กลับบ้านไปพักผ่อนนะ ยิงยามาหลายวันแล้วเดี๋ยวจะแย่เอา” “ อ่ออ ได้ค่ะเจ้ ขอบคุณมากๆค่ะ ” *** กะถินที่ตอนนี้ยืนทำผมให้ลูกค้าอยู่ก็หันไปฟังเจ้สุ เจ้าของร้านใจดีมีเมตตากับลูกน้องไม่กดดัน และเร่งรีบลูกน้อง ไม่ทำตัวเจ้ากี้เจ้าการ เป็นที่รักของลูกน้องทุกคน วันนี้มีพนักงานที่เป็นฝ่ายบัญชีลาหยุด ทำให้กะถินต้องเอาเงินไปเข้าธนาคารแทน กะถินก็ได้ตอบรับคำขอจากเจ้สุแล้วก็หันหน้ากับมาทำงานของตัวเองต่อไป . “ กลับแล้วหรอกะถิน เดินทางปลอดภัยนะ ” “ แกก็สู้ๆน๊า ค่อยๆทำไปล่ะ ฉันกลับบ้านก่อน เดี๋ยวต้องไปทำธุระให้เจ้ก่อนด้วย ฉันไปล่ะ ” *** นินิวเพื่อนรัก ก็ได้เอ่ยปากทักกะถินที่กำลังเก็บกระเป๋าเพื่อเตรียมตัวเริกงาน กะถินก็ได้ตอบกลับเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน จากนั้นก็เปิดประตูเดินออกไปจากร้านตรงไปที่ห้างแห่งหนึ่งเพื่อที่จะเอาเงินไปฝาก. “ ติดต่อเรื่องอะไรคะคุณลูกค้า ” ” เอาเงินมาฝากค่ะ ” “ นี่บัตรคิวคะ เชิญนั่งรอด้านในนะคะ” “ขอบคุณค่ะ” *** หลังจากที่กะถินเดินมาถึงหน้าธนาคารสีเขียวแห่งหนึ่งในห้างมาบุญครอง ก็มีพนักงานสาวสวยที่ออกมายืนต้อนรับอยู่หน้าประตู แล้วได้ทำการกดบัตรคิวให้เธอ กะถินจึงไปนั่งรอด้านใน พลางเปิดกระเป๋าแล้วหยิบมือถือขึ้นมากด ไม่นานก็ถึงคิวเธอ เธอจึงได้เก็บมือถือใส่กระเป๋าแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์พนักงานเพื่อทำการฝากเงิน. “เอ๊ะ นั้น ไอ้ตัวเล็กมาทำไร มาฝากเงินหรอ?” *** เสียงในหัวของใครคนหนึ่งที่กำลังนั่งจ้องคนร่างบางที่ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ด้วยความแปลกใจเขาไม่เคยเห็นคนนี้มาที่ธนาคารของเขาเลย และใช่ นั่นคือผู้จัดการหนุุ่มรูปหล่อของเรานี่เอง ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะผู้จัดการ คนระแวกนี้จะรู้จักธนาคารแห่งนี้ดีเขาค่อยข้างจะโด่งดังในโลกออนไลน์ แต่ไม่ใช่ที่เขาเป็นดาราหรือเน็ตไอดอลอะไร แต่ทวาเป็นเพราะลูกค้าสาวๆที่ได้มาติดต่อธุระที่นี่มักจะแอบถ่ายรูปเขาแล้วไปอัพลงในโซเซียลของตนเองตลอดทำให้เขาเป็นที่โด่งดังในเพจคนดังแห่งมหาลัยจุฬา แต่ทวานั้นเขาก็ไม่ได้สนใจคนที่เข้ามาจีบหรือข้องเวะกับเขาเลย เขาเลยมีฉายาว่าพ่อน้ำแข็ง ด้วยนิสัยที่สุขุม เยือกเย็น ไม่ค่อยพูด แต่ทวานั้นเขาเป็นคนเด็ดขาด เวลาทำงานผิดต้องว่าไปตามผิด พนักงานในสาขานี้จะรู้จักนิสัยเขาดี และไม่ค่อยกล้าอู้งานสักเท่าไหร่ *** ไม่นานคนร่างบางก็ทำธุระเสร็จ กำลังจะเดินออกจากประตูธนาคาร ก็ได้แต่หยุดเดินและหันหลังกลับไปตามเสียงเรียกจากข้างหลังของเธอ. “เดี๋ยว คุณ. เอ่ออคุณกะถินครับอย่าพึ่งไปครับ” *** ควับ!! กะถินหยุดเดินแล้วหันตัวกลับทันทีที่ได้ยินเสียง สายตาเปิดโพร่งเมื่อเห็นคนตรงหน้า . “อ่อคุณนี่เอง เรียกฉันหรอคะ มีอะไรหรือเปล่าคะ” “เอ่อเปล่าครับแค่จะถามว่าคุณเป็นไงบ้างดีขึ้นเยอะแล้วใช่ไหมครับ พอดีผมเป็นผู้จัดการที่นี่ เลยเห็นคุณกำลังทำธุระก็เลยจะเวะมาทักทายสักหน่อย” “อ่อฉันหายแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณ คุณ? ” “ อ่อ ผมดินครับ ” “ค่ะคุณดินขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยฉันน่าจะแย่เลยล่ะค่ะ” “ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ผมรู้จักคุณ” “เอ๊ะใช่สิว่าจะถามตั้งแต่เมื่อคืน ว่าคุณรู้จักฉันได้ยังไงค่ะเคยเป็นลูกค้าฉันหรอค่ะ แต่ไม่คุ้นหน้าเลยนะค่ะ” “ เอ่อคือ. อ่อผมรู้จักคุณเพราะน้องสาวผมบอกนะครับ พอดีเธอชอบไปทำผมร้านคุณบ่อยๆนะครับ เธอชอบเล่าให้ฟังว่าคุณทำดีทำเก่งอะไรแบบนี้นะครับ” “อ่อ ไม่ขนาดนั้นค่ะ ชมเกินไป งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ พอดีนี่ก็เย็นมากแล้วค่ะ ลูกสาวฉันน่าจะรอแล้วขอตัวก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ” “ อ่อครับสวัสดีครับไว้เจอกันใหม่ครับ ” *** สายตาจ้องมองคนตรงหน้าก็นึกออกได้ทันทีว่าเป็นใคร เป็นคนที่ช่วยเธอไว้เมื่อคืนนั้นเอง ทางด้านคนตัวสูงที่เดินเร็วตามหลังกะถินนั้นก็ได้เอ่ยปากทักอย่างรวดเร็วก่อนที่คนข้างหน้าจะเดินไปไกลกว่านี้ ดินก็ได้สอบถามอย่างเป็นห่วงบวกกับดีใจที่ได้เจอเธออีกครั้ง ระหว่างที่พูดคุยกันดินก็หลุดปากอีกครั้งเรื่องที่รู้จักกับกะถินทำให้คนร่างบางนั้นถึงกับอ้อคือเธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมดินถึงรู้จักเธอจึงได้ถามดินกลับไป ทางด้านดินที่หลุดปากนั้นก็เลิ่กลั่ก จึงตอบแบบอ้อมๆไปเพื่อเบี่ยงเบนคนตรงหน้า ทำให้คนข้างหน้าหลุดออกจากความสงสัยไป กะถินที่ตอนนี้ต้องรีบกลับบ้านเพื่อไปหาลุกสาวของเธอนั้นจึงขอตัวกลับก่อนแล้วก็ได้หันหลังเดินออกไปแบบเร่งรีบ ทำให้ดินที่ยืนอยู่มองตามหลังไปจนสุดสายตา. “ ยังคบกันอยู่สินะ มีลูกแล้วด้วย เห้อ ดีแล้วที่ไม่ได้บอกไป บอกไปเธอก็ไม่รู้จักพี่อยู่ดี เพราะพี่อยู่ข้างหลังเธอตลอดไม่มีสิทธ์แม้แต่จะโผล่ไปให้เธอเห็นหน้าเลยสักครั้ง ให้พี่รู้จักเธอก็พอ ”***คอนโดมิเนียมหรูใจกลางเมืองย่านธุรกิจ ภายในตกแต่งด้วยโทนสีขาว เทา เฟอร์นิเจอร์ดีไซน์เรียบหรูแบรนด์ดัง ห้องครัวติดตั้งเครื่องใช้ไฟฟ้าไฮเอนด์ครบครัน ห้องน้ำหินอ่อน พร้อมอ่างกุซซี่ ระเบียงกนะจกมองเห็นวิวตึกระฟ้าและแม่น้ำที่ทอดยาวผ่านกลางเมือง .“ ฮัลโหล คิว มึงว่างไหมตอนนี้ ปรึกษาอะไรหน่อย ”“กูว่าล่ะไม่มีอะไรดลใจมึงให้โทรหากูได้นอกจากมีปัญหาเรื่องความรัก อ่ะว่ามาครับเพื่อนรัก”“ คือกูพึ่งรู้ว่า น้องเขาเป็นครูสอนพิเศษศิลปะ”“แล้วคือแค่นี้ มึงตื่นเต้นอะไร ”“ มันมีมากกกว่านั้นไง คือแล้วนักเรียนที่เขาไปสอน คือหลานกูไง ”“ เอ้าก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ ”“ ดีกับผีนะสิ วันนี้กูต้องไปรับเขาที่บ้านกูเอง มึงคิดว่าไง”“ เอ้าก็ดีไง นั่นบ้านมึง มึงกลัวอะไรเนี้ย”“ คือกูกับน้องเขากำลังคุยกัน แล้วถ้าเกิดแม่กูรู้เข้าเป็นเรื่องแน่ ”“ เรื่องอะไรว่ะ ก็ดีไม่ใช่หรอ จะหมดปัญหาเรื่องที่เขาจับคู่ให้มึงอ่ะ”“ มันดีตรงไหนว่ะ มึงอยู่โน้นจนสมองเสื่อมหรือไง ว่าแม่กูเขาซีเรียสเรื่องหน้าตา ฐานะขนาดไหน”“เออจริงว่ะ กูลืมไปเลย แต่น้องเขาก็มีฐานะไม่ใช่หรอได้ข่าวว่าที่บ้านเปิดบริษัท ไม่ใช่อ่อว่ะ“ตอนแรกกูก็คิดแ
“ก๊อกๆ ฉันขอเข้าไปนะค่ะ”“อ่อครับ”“รอนานไหมค่ะ พอดีไม่ทราบว่าคุณจะมาก่อนเวลา”“ไม่นานครับ เชิญนั่งครับ”“น้ำใสสวัสดีคุณอาสิลูก”“สวัสดีค่ะคุณอา”“สวัสดีครับน้ำใส อาชื่อดินนะ แต่ผมอายุเยอะกว่าคุณ ต้องเรียกลุงไหมครับ ““อายุเยอะกว่าฉันหรอค่ะ คุณอายุเท่าไหร่แล้วค่ะ ฉันก็ไม่เคยถามสักที”“ผมปีนี้สามสิบเอ็ดแล้วครับ ส่วนคุณน่าจะ ยี่สิบเจ็ดใช่ไหม ถ้าจำไม่ผิด”“ใช่ค่ะ ทำไมคุณรู้ค่ะ”“เอ่อ อ่อ ผมเห็นในใบฝากเงินของคุณนะครับมีประวัติอยู่ แหะๆ”“อ่อจริงด้วย”“เอ่อ อยากทานอะไรกันครับวันนี้ สั่งได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ น้ำใสอยากทานอะไรค่ะ”“พวกเราทานได้หมดเลยค่ะ แล้วแต่คุณดินเลยค่ะ”“ไม่สิคุณอยากกินอะไร คุณสั่งเลยครับ”“งั้นก็ได้ค่ะ คุณสั่งอะไรไปมั้งแล้วค่ะ”“ผมยังไม่ได้สั่งอะไรเลยครับ กลัวพวกคุณไม่ชอบ คุณสั่งเผื่อผมเลยครับ ผมทานง่าย”*** เสียงเคาะประตู จากข้างนอกทำให้คนที่นั่งรออยู่ด้านในถึงกับสดุ้ง คนตัวสูงที่นั่งอยู่ถึงกับใจเต้นเร็ว หลังจากนั้นก็ได้มีเสียงจากด้านนอกขออนุญาติเปิดประตู เป็นเสียงที่คุ้นเคย เขาจึงขานตอบรับออกไป ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก สองสาวค่อยเดินเข้ามายังช้าๆ แบบระมัดระวัง หลังจ
“มีอะไรติดหน้าผมหรือเปล่าครับ? ”“ค่ะ”“ผมเห็นคุณจ้องหน้าผมนานแล้วน่ะครับ”“อ้อ คือ เปล่าค่ะ ฉันก็มองไปรอบๆ น่ะค่ะ พอดีรถคุณสวยมากนะค่ะ แหะๆ”“อ้อ รถคันนี้หรอ ผมพึ่งออกมา คุณได้นั่งเป็นคนแรกเลยนะ”“อ้อ จริงหรอค่ะ ฮ่าๆ ”*** ผมสีดำถูกเสยขึ้นดูยุ่งเล็กน้อย ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย คิ้วเข้มพาดเฉียง ดวงตาสีดำกลมโตขนตายาวงอนเหมือนผู้หญิง ส่วนการแต่งกายของเขาก็ทันสมัยและมีสไตล์เฉพาะตัว ผสมผสานระหว่างความหรูหราและความเท่ได้อย่างลงตัว เอาเป็นว่าโดยรวมแล้ว เขามีเสน่ห์มากเลยทีเดียว ร่างบางที่ตอนนี้กำลังวิเคราะห์ ชายหนุ่มรูปงามที่นั่งฝั่งคนขับโดยอย่างละเอียด ดวงตาของเธอฉายแววมีชีวิตชีวา และใบหน้าของเธอก็เปี่ยมไปด้วยความสดชื่น ก็อย่างว่าแหละนะ ได้อยู่ใกล้ๆ คนหล่อ แถมรวยอีก แล้วดันคนหล่อคนนี้ยังมาจีบเธออีกด้วย เหมือนตอนนี้กำลังตกอยู่ในห้วงความฝันที่ไม่อยากตื่น .“บ้านคุณแยกข้างหน้านี่ใช่ไหมครับ”“อ้อใช่ค่ะ เลี้ยวซ้าย ตรงไปอีกประมานสองร้อยเมตรก็ถึงค่ะ”“อ้อครับ แล้วคุณอยู่กับใครหรอครับ”“ฉันหรอค่ะ เอ่อ ฉันอยู่กับ พ่อแม่และก็ลูกสาวค่ะ”“อ้อ ครับไม่เป็นไรใช่ไหมครับที่ถามเรื่องส่วนตัว เหมือนผมยุ่งไปหรือเปล
*** ณ ห้องตรวจ แผนกจิตเวช หรือ คลินิกสุขภาพจิต “ สวัสดีครับ เชิญนั่งครับ วันนี้รู้สึกอย่างไรบ้างครับ”“ สวัสดีค่ะคุณหมอ วันนี้ก็รู้สึกดีนะค่ะ ไม่เลวร้าย ”“ วันนี้ทานข้าวอร่อยไหมครับ ”“ ก็ ปกตินะค่ะ พอได้ค่ะ” “ ทำงานเหนื่อยไหมครับวันนี้”“ เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แต่ไหวค่ะ”“ โอเครครับ ถือว่าวันนี้เป็นที่ดีวันหนึ่งเลยนะครับ สีหน้าดูโอเคร ใช้ได้ครับ เก่งมากครับ เอ่อ แล้วยังฝันร้ายอยู่บ่อยๆไหมครับ “” ก็ยังฝันอยู่บ้างค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าเมื่อก่อน”“ แล้วมีฝันเรื่องดีๆบ้างไหมครับ ”“ มีอยู่ประมาน สองถึงสามวันนะค่ะ แต่ก็ไม่เชิงดีไม่เชิงร้ายค่ะ ”“ จำได้ไหมครับ ว่าฝันว่าอย่างไร ลองเล่าให้หมอฟังหน่อยซิ”“ ฉันฝันว่ากำลังวิ่งหนีใครก็ไม่รู้ค่ะ ในฝันฉันกลัวมากนะค่ะ แต่ทว่าวิ่งไปไม่นานกลับมีคน คนหนึ่งยืนรอฉันอยู่ค่ะ พร้อมกลางแขนเพื่อรอรับฉัน แล้วกอดฉัน ตอนนั้นความรู้สึกกลัวก็หาไปหมดเลยค่ะ ”“ อืมถือว่าเป็นฝันที่ดีนะครับ ดูจากสีหน้าแล้วเหมือนจะโอเครขึ้นมากอยู่นะครับ มีอะไรอยากเล่าให้ผมฟังไหมครับ”*** ธีระ หรือ นายแพทย์ ธีระ วัฒนชัย อายุ 31ปี หมอหนุ่มไฟแรง หน้าตาดี ดีกรีนักเรียนนอก
*** วันเสาร์ “ ติ่ง ! ผมดินนะครับ คุณกะถินยุ่งอยู่ไหมครับรบกวนหรือเปล่า”“ ไม่รบกวนค่ะ คุณดินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”“ พอดี อยากทราบว่าพรุ่งนี้คุณกะถินหยุดหรือเปล่าครับ ”“ อ้อ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดค่ะ คุณดินมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”“ ผมอยากจะชวนคุณทานข้าวมื้อเย็นน่ะครับ”“ ตอนเย็นฉันไม่ว่างเลยพอดีมีงานพิเศษที่ต้องไปทำค่ะ ”“ อ้อ งั้นเป็นตอนเที่ยงได้ไหมครับ ”“ พอดีแบบนี้นะค่ะคุณดินปกติวันหยุดฉันมักจะอยู่ดูแลลูกสาวอ่ะค่ะ คงไม่สะดวกไปกับคุณ ”“ งั้นเอาแบบนี้นะครับ เอาลูกสาวคุณมาด้วย ผมไม่มีปัญหา ผมไม่ติดอะไร”“ จะดีหรอค่ะ จะรบกวนคุณหรือเปล่า ”*** ร่างบางที่กำลังนั่งเช็ดอุปกรณ์ทำผม ที่พึ่งทำให้ลูกค้าเสร็จไป ก็มีเสียงแชทเด้งในโทรศัพท์ เธอจึงหยิบขึ้้นมาอ่าน เป็นแชทที่ไม่รู้จัก จึงเปิดเข้าไปดู และแล้วก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ผู้จัดการสุดหล่อนี่เอง เธอพึ่งนึกได้ว่าเธอพึ่งให้คอนแทคเขาไปเมื่อเช้าเองก็ไม่คิดว่าจะทักมาไวแบบนี้ แถมชวนเธอไปทานข้าวส่ะด้วย ทำให้กะถินคิดหนัก เธอจึงบอกปฏิเสธเขาไปเพราะเธอต้องดูแลลูกของเธอ แต่ไม่คิดว่าฝั่งนั้นก็ไม่ได้ลดระความพยายาม แถมยังชวนให้เธอเอาลูกสาวมาด้วยครานี้กะถิน
*** คลื่น..คลื่น ท่ามกลางท้องฟ้าสีดำมืดสนิท มองไม่เห็นแม้แต่ดวงดาวสักดวง เสียงฟ้าร้องมาเป็นระยะๆ บรรยากาศชวนหดหู่หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ท่ามกลางเสียงฟ้าร้อง สายฝนที่กระหน่ำตกลงมาอย่างหนัก ลมพายุพัดโหมใส่อย่างไม่ปราณี ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่นั้นแทบจะทรงตัวไม่ได้ เกร๊าะ! โค่ม! เสียงของวัตถุขนาดใหญ่ค่อยๆถล่มลงมาเศษฝ่นฟุ้งกะจาย เศษอิฐ เศษปูนร่วงล่นลงมาอย่างหนาแน่น ฝูงนกพากันแตกหึ่ง บินไปคนล่ะทิศคนล่ะทาง โอ๊ย! ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย เสียงร้องขอความช่วยเหลือตามมาติดๆ หญิงสาวที่ตอนนี้ยืนตั่วสั่นอยู่ในความหวาดกลัว สายตาคู่น้อยก็กวาดมอง เห็นตึกขนาดใหญ่ที่ถล่มลงมา มีผู้คนที่บาดเจ็บและเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ~ หมาน้อย~ หมาน้อย เสียงเรียกดังมาจากมุมตึกที่ถล่มลงตรงนั้นเหมือนจะเป็นช่องลิฟท์ขนาดใหญ่ หญิงสาวที่ได้ยินเสียงเรียกก็ได้หันตาเสียงไป ภาพตรงหน้าที่เธอเห็น คือเด็กหนุ่มในชุดนักศึกษาที่อาบไปด้วยเลือดเต็มตัว แต่มองไม่เห็นหน้าชัดเจนนัก หญิงสาวที่ได้เห็นแบบนั้น กลับกรีดร้องด้วยความตกใจ และหวาดกลัว .“ ฮึก! แฮ่กๆ ฝันไป ใช่ ฉันแค่ฝัน ฉันแค่ฝัน ไม่มีอะไรฉันแค่ฝันไป”*** เสียงหอบหายใจของเธอดังก้องอยู่