ปาร์ตี้

“ทำ....อืม”

หญิงสาวยังพูดไม่ทันขาดคำ  ริมฝีปากหนาของเขาก็ประกบจูบลงไปบนริมฝีปากสีเชอร์รี่ของเธอราวกับกัดกินผลไม้รสหวานฉ่ำ

ดูดดื่มอย่างหนักจนเธอนั้นแทบหายในไม่ทัน  เกือบขาดอากาศหายใจในขณะที่ลอยอยู่กลางสระน้ำ

“อืม  ต่อซิ”

ริมฝีปากของเขาไล่ตามมาช่วงชิงลมหายใจของเธออีกครั้งหลังจากที่ปล่อยให้เธอได้พักไปเพียงแค่นาทีเดียว

ติดใจในรสหวานฉ่ำของเธอนัก  จนอยากจะกินแล้วกินอีกถ้าไม่ติดว่าเธอจะขาดอากาศหายใจตายไปซะก่อน

“อืม”

แล้วเขาก็หลอกล่อให้เธอเป็นฝ่ายจูบเขากลับมาบ้าง  สร้างความตื่นเต้นให้กับตัวเอง

“โอ๊ย  อยากเจ็บตัวหรือไงวะ”

ก่อนจะต้องร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อเธอนั้นกัดปากเขาเข้าให้เต็มแรงจนได้กลิ่นเลือดจางๆคละคลุ้งในปาก

“ขอโทษค่ะ”

เพียงพอใจรีบก้มหน้าขอโทษเขาด้วยความหวาดกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอกลับ  เธอผิดไปแล้วจริงๆ  ก็เธอมันจูบไม่เป็นเลยกัดปากเขาเข้าให้แบบนั้น

“หัดเรียนรู้เอาไว้บ้างซิวะ  ทำไมชอบทำตัวโง่เหมือนพ่อของเธอนักน่ะ”

เสียงหนาตวาดดังลั่นออกไปเมื่อถูกทำให้เจ็บตัวทั้งที่กำลังอารมณ์ดีๆอยู่แท้ๆ  โกรธขึ้นมาถึงขั้นควันออกหู  ต่อว่าเธอไปถึงบุพการีของเธอ

“พ่อ?”

คนตัวเล็กเอียงคอถามกลับด้วยความสงสัย  เมื่อเธอไม่มีความทรงจำในส่วนนั้นหลงเหลืออยู่เลย  ทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังพูดถึงใครอยู่กันแน่ 

“พ่อของเธอมันโง่ไง”

พาเธอขึ้นจากน้ำแล้วทิ้งเอาไว้ตรงขอบสระ  ก่อนตัวเขาจะเดินกลับไปนั่งยังที่นั่งเดิมเพื่อดื่มเหล้าต่อ

โดยที่เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไหร่  เพราะยังเจ็บปากอยู่ยังไม่อยากยุ่งประเดี๋ยวจะพลั้งมือฆ่าเธอตายเอาได้

“ฉันมีครอบครัวด้วยเหรอ  แล้วทำไมฉันถึงไม่เคยจำพวกเขาได้เลยล่ะ”

เพียงพอใจนั่งกอดตัวเองอยู่ตรงขอบสระว่ายน้ำด้วยความหนาวเหน็บเมื่อต้องแช่น้ำนานๆแล้วกลับขึ้นมา  โดยที่เธอไม่กล้าขยับตัวไปไหนเพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากเขา  และไม่กล้าพูดอะไรมากด้วยนอกเสียจากบ่นพึมพำกับตัวเองถึงเรื่องที่เขาพูดเอาไว้ตอนอยู่ที่สระน้ำด้วยกัน

เธอนั้นสงสัยอยากจะรู้นักว่าครอบครัวของเธอมีจริงๆไหม  แล้วทำไมเธอถึงไม่มีความจำในส่วนนั้นอยู่เลย 

หรือเธอเป็นเพียงแค่นางบำเรอที่ถูกขายมา  ทำให้ตัดขาดกับครอบครัวไปนานเกินกว่าจะจดจำได้อีกแล้ว

“มานี่”

เสียงหนาเอ่ยเรียกเธอเมื่อใกล้ได้เวลาเล่นสนุกรอบใหม่กับเธอ  พร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปากไปด้วยเพื่อรักษาแผลเล็กๆที่ริมฝีปากนั้น

ร่างเล็กเดินเข้ามาหาเขาด้วยความเขินอายเมื่อต้องเดินโชว์เรือนร่างนั้นมาตั้งไกลโดยมีเขามองดูอยู่ตลอดเวลา  โชคยังดีแค่ไหนที่บริเวณนี้มีเพียงเขาไม่ได้มีลูกน้องของเขาให้เธอต้องอายเพิ่มขึ้นไปอีก

“ชอบเล่นน้ำไหม”

“ไม่ค่ะ”

“ก็ดี  เพื่อนๆเล่นน้ำของเธอมาพอดีเลย  ขอให้สนุกแล้วกัน”

แล้วความสนุกชุดใหม่ของเขาก็เดินทางมาถึง  สาวๆของไอ้บอนเนอร์ที่เขาสั่งเอาไว้ห้าคนเดินทางมาถึงพอดี

แต่ละคนเดินเข้ามาหาเขาด้วยท่าทีนวยนาดอวดเรือนร่างได้อย่างน่าเบื่อเป็นที่สุด  แม้จะใส่ชุดว่ายน้ำที่แทบปิดอะไรไม่มิดเลยก็ไม่ได้น่ามองสักเท่าไหร่  นี่ถ้าไม่ติดว่าเขายังอยากมีที่กินเหล้าดีๆเขาคงไม่เหมาสาวๆน่าเบื่อพวกนี้มาหรอก

และเมื่อเสียเงินจ้างพวกเธอมาแล้ว  เขาก็ต้องหาเรื่องสนุกให้กับตัวเองสักหน่อย  เพราะเขาไม่ชอบเสียเงินให้ใครฟรีๆ

“ฉันไม่ไปได้ไหมคะ”

หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อเธอนั้นไม่อยากจะกลับลงสระน้ำอีกแล้ว  เมื่อเธอหนาวเกินจะกลับไปเล่นน้ำต่อได้อีก

“ช่วยเล่นสนุกกับเธอหน่อย”

เขาไม่ได้สนใจเสียงเล็กๆของเธอสักเท่า  กลับผลักไสร่างเล็กนั้นให้กับผู้หญิงห้าคนที่กำลังเดินเรียงหน้าเข้ามาหาเขาแทน

“ได้เลยค่ะ”

หนึ่งในห้าคนขานรับเสียงดังอย่างเอาใจมาเฟียที่เรียกได้ว่าเธอฝันมานานแล้วว่าอยากจะขึ้นเตียงให้เขาขย่มสักครั้งหนึ่ง  การเอาใจเขาก็น่าจะเปิดทางให้เธอได้รับการเลือกให้ขึ้นเตียงกับเขาในวันนี้ก็เป็นได้

“เธออยู่บ้านหลังนี้เหรอ  หรือว่าถูกส่งตัวเข้ามาพร้อมพวกเรา”

เมื่อเดินหันหลังให้กับมาเฟียไปแล้ว  หนึ่งในห้าคนนั้นก็รีบเอ่ยซักประวัติหญิงสาวหน้าตาสะสวยแต่ทว่าดูเศร้าสร้อยเกินกว่าจะมาเป็นหญิงสาวบริการอย่างพวกเธออย่างอยากรู้อยากเห็น

“ฉันอยู่บ้านหลังนี้ค่ะ”

“วาสนาดีขนาดนั้นเลยเหรอ”

มือของใครสักคนในห้าคนนั้นผลักเข้าที่แผ่นหลังของเพียงพอใจเต็มแรง  จนร่างนั้นตกลงในสระน้ำ

“ว้าย”

ทำเอาเธอต้องตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอดอยู่ในสระน้ำนั้น  โชคยังดีที่เธอตกลงไปในส่วนที่น้ำไม่ได้ลึกมากนัก  แต่ทว่าก็ตกใจมากพอสมควรอยู่ดี  จนอยากวิ่งหนีขึ้นจากสระเต็มทนแล้ว

“ถ้าอย่างนั้นก็มาเป็นของเล่นของพวกเราซะ”

แต่ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้  เพราะผู้หญิงแปลกหน้าทั้งห้าคนเข้ามาล้อมเธอเอาไว้  ทำให้เธอไม่มีทางจะหนีไปไหนได้

“พวกคุณจะทำอะไร  ฉันว่ายน้ำไม่เป็นนะ”

เธอทำได้เพียงแค่ส่งเสียงออกไป  หวังให้คนทั้งห้าปล่อยเธอกลับขึ้นจากสระไปซะ  ไม่มาแกล้งคนอย่างเธอที่ว่ายน้ำไม่เป็น

“ว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ  ถ้างั้นก็ยิ่งสนุกเลยซิ”

ผู้หญิงทั้งห้าคนที่ถูกส่งตัวมามอบความสุขให้กับมาเฟียช่วยกันฉุดรั้งหญิงสาวร่างเล็กเพียงคนเดียวลงไปในส่วนที่น้ำลึกขึ้นอีกอย่างสนุกสนาน

“ฮ่าๆ  สมน้ำหน้า  อยากมีวาสนาดีนัก  มันก็ต้องโดนแบบนี้แหละ”

“ช่วยด้วย”

เพียงพอใจร้องขอหาความช่วยเหลือเสียงดังลั่นด้วยความหวาดกลัว  แต่ทว่ากลับมีแต่เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของผู้หญิงแปลกหน้าเหล่านั้นตอบกลับมา

“หึๆ”

ซ้ำร้ายคนที่นั่งอยู่ที่ขอบสระก็ยังหัวเราะชอบใจ  สนุกสนานไปกับพวกนั้นด้วยไม่ได้คิดจะเข้ามาช่วยเธอเลยสักนิด

“ว้าย”

เพียงพอใจโดนแกล้งจนชุดว่ายน้ำด้านบนของเธอที่เป็นแบบเชือกผูกหลุดออกมา  หญิงสาวรีบเอามือคว้าเอาไว้โดยเร็ว  เกือบไม่ทันอีกนิดเดียวเธอต้องโป้ต่อหน้าคนพวกนี้แน่ๆ

“ตายแล้ว  ชุดว่ายน้ำหลุดแล้วเหรอ”

“ให้ฉันขึ้นจากน้ำเถอะนะคะ  ฉันขอร้องล่ะ”

“เดี๋ยวก่อนซิ”

แทนที่คนพวกนั้นจะหยุดรังแกเธอ  กลับแกล้งเธอหนักขึ้นไปอีก  บางคนเข้ามายื้อแย่งเชือกผูกของชุดว่ายน้ำของเธอก็มี

“ไม่นะ”

หญิงสาวพยายามปกป้องตัวเธอเองไม่ให้ต้องโป้ต่อหน้าคนอื่นสุดกำลัง  แต่เธอก็แทบไม่ไหวแล้วเพราะเธอก็แค่ตัวคนเดียวจะไปสู้คนอีกตั้งห้าคนได้ยังไงกัน

“ถอยออกไป”

ร่างหนาที่นั่งอยู่ริมสระมาเนิ่นนานพอสมควรกระโดดลงมาในสระว่ายน้ำราวกับรีบร้อนจะทำอะไรบางอย่าง

เขาสั่งให้ผู้หญิงน่ารำคาญทั้งห้าคนที่วันนี้หมดประโยชน์สำหรับเขาแล้วไสหัวไปให้พ้นหน้าเขา

“แต่ว่า”

“กูบอกว่าให้ถอยออกไปไง”

“ค่ะๆ”

“เป็นอะไร”

แล้วเขาก็เข้าไปหาเธอที่ถูกแกล้งจนชุดว่ายน้ำหลุดออกมา  เอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงที่ต่างจากก่อนหน้านี้ที่ใช้ตวาดผู้หญิงพวกนั้น

“ฉันอยากขึ้นจากน้ำ”

เพียงพอใจได้แต่ก้มหน้าลงมองพื้นน้ำด้วยความโกรธที่ถูกแกล้งอยู่ตั้งนานเขาก็ไม่มาช่วย  จนเธอเกือบจะไม่ไหวอยู่แล้วเขาถึงยอมมาช่วยเธอ

ทำเอาเธอไม่อยากอยู่เห็นหน้าเขาแล้ว  ยอมที่จะเดินหนีเขาไปโดยไม่สนว่าจะถูกเขาลงโทษหรือเปล่า

“ไปเลยซิ”

“ฉันขอกลับไปที่ห้องเลยได้ไหมคะ”

“ไม่ได้”

เขาปล่อยให้เธอเดินหนีเขาไปได้แค่ขอบสระว่ายน้ำเท่านั้น  ก่อนที่เขาจะอุ้มเธอขึ้นไปนอนที่ขอบสระแล้วมีร่างหนาขึ้นคร่อมร่างของเธอเอาไว้

“คุณ”

“ทำไมชอบยั่วแบบนี้วะ”

มือหนาเข้าลูบไล้ไปตามอกอวบอิ่มของเธอที่มันชอบยั่วยวนเขา  ไม่ยอมอยู่ในเสื้อผ้าดีๆอยากแต่จะออกมาให้เขาได้เห็นอยู่เรื่อยไป

“ฉันเปล่านะ”

“แล้วถอดเสื้อทำไมล่ะ”

“มันหลุดออกมาเอง”

“ถ้างั้นก็ลองทำหน้าที่นางบำเรอริมสระดูหน่อยไหม”

“ไม่นะ”

“เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ”