LOGINShare
6.ผู้ชายอันตราย (1)
Last Updated:
2025-10-24 16:01:12คนที่ลมหายใจสะดุดแทบไม่ไหวติง ดวงหน้าเล็กขาวซีด และเมื่อเริ่มเข้าใจสถานการณ์ร่างเล็กก็ผลักอกกว้างพร้อมกับดิ้นอย่างแรง
“ปล่อยฉัน โอ๊ย...”
เพราะรีบร้อนขยับตัวแรงอย่างไม่ระวังทำให้รู้สึกเจ็บตรงช่วงท้องขึ้นมา และก็ดูเหมือนอีกฝ่ายจะแค่ขู่เธอ เมื่อเห็นเธอเจ็บเขาก็ยอมปล่อยง่ายๆ ขณะที่นาเดียรีบถอยกรูดห่างเขาออกไปเกาะโต๊ะอาหารราวกับต้องการใช้มันเป็นที่พึ่ง มือข้างหนึ่งแตะหน้าท้องตัวเองตรงรอยแผลเพราะรู้สึกเจ็บนิดๆ
“คราวนี้เข้าใจหรือยัง จำเอาไว้ว่าคุณอยู่บ้านหลังเดียวกันกับผู้ชาย แค่แต่งตัวน้อยชิ้นมันก็อันตรายแล้ว ผมแข็งแรงกว่าคุณมาก สามารถจู่โจมคุณได้ง่ายๆ ถ้าคิดจะทำ”
เขาพูดพร้อมยักไหล่ด้วยท่าทางกวนโมโห แม้ใบหน้าจะเรียบเฉยทว่าแววตากลับวาวจนดูก็รู้ว่าตั้งใจแกล้งเธอ
“คนป่าเถื่อน”
หญิงสาวเค้นเสียงต่อว่าเขาอย่างโมโห
“ทั้งที่ฉันเจ็บอยู่คุณก็ยังแกล้งอีก”
“หึๆ”
อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ ยกยิ้มมุมปาก
“ถ้าไม่เตือนแบบนี้คุณจะเชื่อที่ผมพูดไหม”
คนฟังถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเสียงดัง ที่เขาพูดก็ไม่ผิดนัก เพราะการที่เขาเป็นคนดูแลเธอ นาเดียจึงคิดว่าชายหนุ่มปลอดภัยสำหรับเธอ ทว่าตอนนี้เธอไม่คิดแบบนั้นอีกแล้ว
ผู้ชายคนนี้อันตราย!
เธอจะแปะป้ายบนหน้าเขาเอาไว้เลยทีเดียว หญิงสาวบอกกับตัวเองในใจ ก่อนจะพูดออกไปอย่างไม่ต้องการให้ตัวเองเสียหน้า
“ยังไงก็เถอะ รู้เอาไว้ด้วยว่าที่ฉันแต่งตัวแบบนี้ก็เพราะเอาชุดที่ใส่นอนมาแค่นี้ เพราะฉันพักกับเพื่อน แล้วก็ขอโทษด้วยที่ดันไปทำให้คุณเกิดอาการหื่น คุณคลินตัน”
กัดชายหนุ่มทิ้งท้ายแล้วนาเดียก็สะบัดหน้าเดินหนีออกจากห้องครัวไปทันที
คลินตันมองตามคนที่เพิ่งเรียกชื่อเขาครั้งแรกด้วยสายตาวาววับ พร้อมยกยิ้มมุมปากกับท่าทางไม่ยอมลงให้เขาง่ายๆ ของหญิงสาว
“เห็นเงียบๆ นิ่งๆ กัดได้แสบคันไม่เบาเลยแฮะ”
ชายหนุ่มคิดว่าอีกฝ่ายคงรู้สึกได้ในตอนที่เขากอดเธอ มันช่วยไม่ได้ที่เขาดันมีอาการขึ้นมานิดหน่อยหลังจากจิบเบียร์ไปแล้วบังเอิญมองหน้าอกหญิงสาวในระยะประชิด
เขายอมรับว่าในตอนที่เห็นเจ้าของเรือนร่างขาวละออตาไปทุกสัดส่วนก้าวเข้ามาให้ห้องโดยมีเพียงเสื้อกล้ามพอดีตัวกับกางเกงตัวเล็กสั้นเต่อของเธอ เล่นเอาเขาลมหายใจสะดุดไปเหมือนกัน ไม่ทันคิดว่าจะได้เห็นหญิงสาวในลุคนี้ ทั้งที่ตัวนิดเดียวแต่อวบอิ่มในส่วนที่ควรอวบอย่างน่าใจหาย
แถมเธอยังเดินมาหาเขาในระยะใกล้แบบไม่คิดหน้าคิดหลังหรือลังเลใดๆ อีกด้วย แม้จะตั้งใจมาช่วยถือจานพาสต้า แต่คลินตันคิดว่าอีกฝ่ายไม่ควรวางใจเขามากถึงเพียงนี้ เพราะจะให้พูดกันตามตรงแล้ว เขาไม่ใช่คนพื้นเพนิสัยดีพอที่จะไม่ตบะแตก ถึงจะแยกแยะออกระหว่างงานกับเรื่องส่วนตัวก็ตาม
อีกอย่างระยะหลังตั้งแต่ตามเรื่องค้ามนุษย์ข้ามชาติเขาก็ไม่มีเวลาหาความสำราญใส่ตัวเลย สติอาจแตกได้ถ้าเจอสาวหุ่นเหมาะมือแต่งตัวล่อตาล่อใจเดินวนเวียนอยู่ในบ้านเดียวกัน
คิดเพลินจนร่างหอมขาวนุ่มนิ่มมือที่เขาเพิ่งได้กอดพิสูจน์ไปเมื่อครู่ลอยเข้ามาในหัว คลินตันก็รีบดึงสติตัวเองกลับมา
“เธอคืองานของนายคลิน”
ชายหนุ่มบอกตัวเองพร้อมกับหันกลับมาล้างจานเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง เขามีหน้าที่ดูแลเธอไม่ใช่ขย้ำเธอ จะปล่อยให้ความใคร่และตัณหามาทำให้งานเสียไม่ได้
=====
Latest chapter
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 10.ปลุกปรารถนา (2)
เสียงเล็กสั่นตะกุกตะกัก ตัวเธอเกร็งจนต้องหยุดหายใจไปด้วย สัมผัสจากปากกระด้างไม่เพียงนาบลงมา เข้ายังเม้มผิวเนื้ออ่อน ทั้งยังส่งลิ้นเย็นชื้นออกมาแตะสลับอีกด้วย รอยจูบปะพรมไปทั่วคอข้างหนึ่งของเธอ ทำเอานาเดียสะดุ้งน้อยๆ เป็นระยะ งอตัวหดคอหนีแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเขายังสามารถเปลี่ยนมาซุกไซ้อีกด้านได้อีก นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวขนลุกไปทั้งท้ายทอย“หยะ...อย่า”เธอพยายามห้าม ทว่าก็ไม่เป็นผล แขนกำยำข้างหนึ่งโอบรอบเอวของเธอ ร่างหนาเบียดกดให้เธอชิดผนังยิ่งขึ้นจนแทบขยับไม่ได้ ริมฝีปากร้อนเล็มสลับไล้เลียแล้วไล่ระเรื่อยลงต่ำผ่านเสื้อยืด ฝังปากกับจมูกสูดดมซุกเบียดทรวงงาม มืออีกข้างวางเกาะหมับบนก้อนเนื้ออวบอิ่มเต็มกำมือ ก่อนจะเคล้นเบาๆ ทำเอาร่างเล็กถึงกับผวาขึ้น ทว่าก็ราวกับนำเสนอตัวเองให้ชายหนุ่มมากยิ่งขึ้นไปด้วยแม้มีเสื้อผ้าขวางกั้นแต่การแตะต้องของอีกฝ่ายก็ทำให้นาเดียร้อนไปทั้งตัว ขาอ่อนแรงอย่างไม่เคยเป็น ทว่าก่อนจะทรุดลงเข่าแข็งแกร่งก็แทรกเข้ามาระหว่างหน้าขาขวางไม่ให้ตัวเธอต่ำลง“อื้อ”หญิงสาวอดที่จะปล่อยเสียงสั่นแปลกๆ ออกมาได้ ความรู้สึกบางอย่างพลุ่งขึ้นจากสัมผัสแปลกใหม่กลางร่าง ทั้งยังรับรู้ได้ถึงมือ
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 10.ปลุกปรารถนา (1)
คลินตันเงียบตั้งแต่มาขึ้นมอเตอร์ไซค์กระทั่งมาถึงเซฟเฮาส์ วันนี้ชายหนุ่มไม่ได้ให้คีย์การ์ดกับเธอ นาเดียจึงต้องยืนรออีกฝ่ายอยู่หน้าบ้าน เขากลับมาหลังจอดรถที่ส่วนจอดรถและเก็บหมวกเรียบร้อย บ้านหลังนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทำให้เธอทึ่ง ที่จอดรถแยกเป็นสัดส่วน มีสระว่ายน้ำ ห้องออกกำลังกายมีเครื่องเล่นหลายชนิดติดกระจกอยู่ริมสระว่ายน้ำ ประตูก็สามารถใช้คีย์การ์ดหรือกดรหัสก็ได้ ทว่านาเดียไม่รู้รหัสจึงต้องรอชายหนุ่มเมื่อเปิดประตูบ้านแล้วนาเดียก็เข้ามาก่อน แม้ปกติคลินตันจะพูดน้อยอยู่แล้วทว่าตอนนี้เธอกลับรู้สึกถึงความอึมครึมกดดันแปลกๆ จึงคิดว่าเลี่ยงไปก่อนน่าจะดีกว่า ทว่าอยู่ๆ อีกฝ่ายก็พูดขึ้น“แปลกนะ ทั้งที่กลัวเวลาซ้อนมอเตอร์ไซค์ผม แต่คุณกลับอยากขึ้นรถแข่งซูเปอร์คาร์”หญิงสาวชะงักเท้า ก่อนจะหันกลับไปมองเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่ตามเธอเข้ามา ชายหนุ่มจ้องเธอด้วยแววตาเย็นชาทว่ากลับดูเชือดเฉือนผิดปกติ“ฉันก็แค่อยากลองดู”เธอไม่รู้จะพูดอะไร เพราะจะปฏิเสธว่าไม่อยากลองนั่งมันก็ขัดกับสิ่งที่ทำไปแล้ว“ทำไม เพราะซูเปอร์คาร์มันแพง แรงเร้าใจกว่าอย่างนั้นเหรอ”คิ้วเรียวสวยขมวดกับคำพูดกวนชวนหาเรื่องของชายหนุ่ม“ค
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 9.เด็กของคลินตัน (2)
“ว่าไงนะ”“นาเดียอยากลองนั่งซูเปอร์คาร์กับเจมมี่น่ะ”ไมลี่ตอบหลังคลินตันถามย้ำพวกเธอมายังโรงรถแล้วก็เห็นคลินตันกับช่างสามคนกำลังตรวจเช็กรถแข่งคันหรูอยู่ ทั้งหมดเดินเข้าไปแล้วเจมมี่ก็ถามเกี่ยวกับรถของตนว่าเรียบร้อยหรือไม่จะได้ลองขับเลย พอคลินตันตอบว่าตามสบาย เจมมี่บอกต่อทันที‘งั้นฉันขอพาสาวน้อยคนนี้ไปลองรถด้วยก็แล้วกันนะ’คลินตันถึงกับหันมองหนุ่มหล่ออีกคนในทันที คิ้วเข้มขมวดพร้อมถามซ้ำไมลี่จึงเป็นฝ่ายตอบ ทำให้ชายหนุ่มเปลี่ยนเป้าหมายมายังเธอแทน นาเดียอึกอักขยับปากจะพูดแต่ไมลี่ก็แทรกขึ้นอีกครั้ง“แหม อย่ามองน้องเขาด้วยสายตาแบบนั้นสิคลิน ดุแบบนี้ใครจะไปกล้าตอบล่ะ เอางี้ ฉันเองก็อยากรู้ว่ารถปรับแต่งเครื่องใหม่ของเจมมี่จะแรงดีสักแค่ไหนเหมือนกัน งั้นเรามาแข่งกับเขาดีไหม นาเดียไปกับเจมมี่ ฉันจะไปกับคุณเอง”หญิงสาวจัดการเองเสร็จสรรพ ซึ่งนาเดียรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายน่าจะอยากหาโอกาสอยู่ใกล้กับคลินตัน และอยากให้เธอสนับสนุน เพราะไมลี่เหลือบมาทางด้วยสายตาขอร้อง เธอจึงได้แต่กระอักกระอ่วนใจแล้วพึมพำเสียงเบา“เอ่อ...ก็...น่าสนใจเหมือนกันนะคะ”คำพูดของเธอทำให้คลินตันตาวาววับ แววตาคมดุฉายออกมาอย่างชัดเ
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 9.เด็กของคลินตัน (1)
นาเดียมองตอบสาวสวยด้วยสายตามึนงงว่างเปล่า ไม่รู้ต้องทำอย่างไรในสถานการณ์กระอักกระอ่วนแบบนี้เพราะรับรู้ได้ถึงไอบางอย่างแผ่จากแววตาหญิงสาวอีกคนเมื่อได้ยินว่าเธอเป็นใคร แม้จะลำบากใจแต่เธอก็ไม่รู้จะเริ่มพูดกับอีกฝ่ายอย่างไร จะแก้ตัวก็คงแปลกๆ เหมือนเธอร้อนตัวอาจจะเพราะเห็นสีหน้าไม่สบายใจและอึดอัดของเธอ สุดท้ายคนที่พูดขึ้นมาก่อนก็เป็นอีกฝ่าย“ไฮ ฉันไมลี่”“นาเดียค่ะ”ไมลี่ส่งยิ้มให้เธอ ก่อนจะหันไปบอกสองหนุ่มที่คุยกันเรื่องงานด้วยสีหน้าจริงจัง“พวกคุณทำงาน ให้นาเดียไปกับฉันดีกว่า รออยู่ในนี้เธอคงเบื่อ”“จะไปไหน”คลินตันหันมาถาม ใบหน้าคมนิ่งแต่มีรังสีดุจากแววตา เขาเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง แล้วกลับไปจ้องเอาคำตอบจากไมลี่“ฉันจะพาเธอนั่งเล่นกินขนมกับน้ำที่คาเฟ่ข้างหน้านี่แหละ”“อืม ไปเถอะ”เมื่อรู้พิกัดแล้วเขาก็พยักหน้ารับง่ายๆ แล้วกลับไปสนใจเรื่องงานต่อนาเดียเดินตามไมลี่ออกไปอย่างไม่คิดมากเช่นกันเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้มีปัญหาอะไร นั่นน่าจะหมายความว่าปลอดภัยสำหรับเธอ“เธอรู้จักกับคลินได้ยังไงเหรอ”หลังจากสั่งเครื่องดื่มกับเค้กของทั้งสองคนเรียบร้อย ไมลี่ก็ถามขึ้นทันที นาเดียเข้าใจแล้วว่าอีกฝ่ายต
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 8.หนุ่มหน้าเข้มใส่ผ้ากันเปื้อน (2)
เช้าวันต่อมานาเดียอ่านข้อความตอบกลับจากซูจิน แล้วก็พิมพ์ตอบอีกครู่ใหญ่ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำซูจินบอกว่าสำนักข่าวให้ความสนใจในการตีแผ่ข่าวบริษัทของพวกเธอ และช่วยเหลือในการหาสำนักกฎหมายให้ด้วย บรรดาแฟนคลับต่างก็รวมตัวกันแท็กข้อความให้กำลังใจพวกเธอและบอกว่าจะอยู่เคียงข้างเสมอ ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ได้รับรู้ว่าเธอบาดเจ็บจากการพยายามช่วยเพื่อนร่วมวง จึงยังไม่สามารถเดินทางกลับเกาหลีได้ในตอนนี้ และต่างก็แท็กขอให้เธอหายเร็วๆ ด้วยเช่นกัน แม้ยังมีแฟนคลับไม่มากนักแต่สิ่งที่เห็นก็ทำให้รู้สึกดีและอุ่นใจไม่น้อยจนถึงกับน้ำตาซึมหลังจากนาเดียเข้าไปอ่านแท็กนั้นมีค่ายติดต่อเข้ามาสองสามค่ายเกี่ยวกับการเซ็นสัญญาแต่ซูจินกับพี่ๆ ในวงอยากคุยกันในตอนที่เธออยู่ด้วย จึงขอเวลาจัดการเรื่องการฟ้องร้องให้เรียบร้อยเสียก่อนสาวร่างเล็กลงไปข้างล่างก็พบกับคนที่เพิ่งวิ่งออกกำลังกายจนเหงื่อท่วมกำลังจะกลับเข้าห้องของเขา“วันนี้เราจะไปที่ทำงานของผม”ชายหนุ่มบอกทันทีที่เห็นเธอ แต่แม้นาเดียจะทำหน้าแปลกใจเขาก็ไม่ได้อธิบายอะไรนอกจากเอ่ยสั่ง“กินอาหารเช้าให้เรียบร้อยเสีย”พูดจบเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อยืดแขนตัดสีดำเปียกจ
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 8.หนุ่มหน้าเข้มใส่ผ้ากันเปื้อน (1)
คลินตันกลับมาอีกครั้งในลุคที่นาเดียต้องนึกอ่อนใจกับตัวเอง เพียงแค่ชายหนุ่มใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงวอร์มตัวเดิมเธอก็คิดว่าอีกฝ่ายดูเซ็กซี่อย่างไม่น่าให้อภัยแล้ว หญิงสาวเหลือบมองร่างสูงใหญ่เพียงนิดแล้วปอกมันฝรั่งในมือต่อ ไม่ต้องการให้ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าจิตใจเธอไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวเลยแม้แต่น้อยคงเพราะได้เห็นกล้ามแน่นๆ ของอีกฝ่าย โดยไม่เคยได้เห็นของจริงเต็มๆ มาก่อนนั่นแหละ เธอจึงสติฟุ้งซ่านแบบนี้ไม่แฟร์เลยสักนิด ทั้งที่เขาไม่ให้เธอใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นออกนอกห้อง แต่ตัวเองกลับถอดเสื้อเดินไปเดินมาเสียอย่างนั้นหญิงสาวคิดขณะมองชายหนุ่มล้างชิ้นปลาที่แพ็คมา และราวกับรู้ว่าเธอมองคลินตันเองก็หันมาทางเธอเช่นกัน เขาเหลือบมองมันฝรั่งก่อนจะพูดขึ้น“หั่นเสร็จแล้วก็เตรียมจานเตรียมซอส ผมทอดเอง”“มีซอสเหรอคะ”“ใช่ ผมซื้อสำเร็จรูปมาแล้ว อยู่ในตู้เย็นนั่นแหละ”เธอพยักหน้าเข้าใจ“งั้นฉันทำสลัดเพิ่มด้วยดีกว่า”“เยี่ยม”คลินตันยกนิ้วให้นาเดียจึงยิ้มตอบกลับอย่างเป็นธรรมชาตินาเดียหั่นมันฝรั่งในขนาดที่คิดว่าพอดี แล้วก็เอาผักในตู้เย็นที่พอทำสลัดได้มาล้างหั่นเสร็จก็โรยเกลือ พริกไทย และน้ำมันมะกอก
You may also like
