LOGINShare
บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนต้น)
Last Updated:
2025-05-30 19:25:56
Latest chapter
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 35 เจอตัวหัวขโมย (ตอนปลาย)
บทที่ 35 เจอตัวหัวขโมย (ตอนปลาย) "เจ้าดูเซียวเฟิงกับครอบครัวตอนนี้สิ ตั้งแต่แยกบ้านไปและเปลี่ยนแซ่ใหม่ ชีวิตคนบ้านนั้นดีขึ้นทันตาเห็น แผงขายอาหารในเมืองอี้เฉิงก็ขายดิบขายดี คนต่อแถวซื้อกันยาวเชียวล่ะ" คนจากบ้านของแม่เฒ่าหมานยกตัวอย่างเปรียบเทียบ "ใช่ๆ ข้าเคยไปยืนดูอยู่ เซียวเฟิงเห็นข้าเลยนำอาหารที่ขายมาให้ลองชิม รสชาติอร่อยยิ่งนัก" ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เอาผักไปขายในเมืองกับครอบครัวเป็นประจำเอ่ยสนับสนุน ซุบซิบๆๆๆๆ ผ่านไปราวครึ่งก้านธูป มู่ซานยังคงนั่งเงียบอมพะนำไม่พูดไม่จาว่าจะเอาอย่างไรแน่ มือปราบที่มาด้วยกันอีกคนเริ่มหงุดหงิด ช่างเสียเวลาโดยใช่เหตุจริงๆ "ข้าว่าไม่ต้องถามความเห็นเจ้าทุกข์แล้วล่ะลูกพี่ พาเจ้าหัวขโมยนี่ไปเข้าคุกเลยดีกว่า เพิ่มข้อหาปรักปรำเจ้าหน้าที่ไปอีกหนึ่งกระทง" มือปราบที่อายุน้อยกว่าเอ่ยขึ้น "ข้าก็ว่าอย่างนั้น นี่ก็เสียเวลาพวกข้ามากพอแล้ว คุมตัวกลับไปขังที่คุกอำเภอ" ผู้เป็นลูกพี่เอ่ยรับความเห็นของลูกน้อง ในชั่วขณะที่มือปราบ กำลังก้าวไปลากตัวมู่อวิ๋นเทา ซึ่งกำลังโขกศีรษะขอความเมตตากับมู่ซานอยู่นั้น มู่อวี๋โหรวที่ออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้า ได้ยินข่าวว่ามือปราบ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 35 เจอตัวหัวขโมย(ตอนต้น)
บทที่ 35 เจอตัวหัวขโมย(ตอนต้น) แม่ไก่สายดุสามตัวกำลังกระโดดหย็องแหย็งร้องกะต๊ากๆๆ เบาๆเป็นเชิงทักทายแม่เฒ่าหมานอยู่หน้าบ้าน พวกมันชอบหญิงชราผู้นี้มาก หากหญิงชรามาเยี่ยมเยียนคราใดก็จะพากันออกมาต้อนรับทุกครั้ง “แหมๆๆ จีเอ๋อร์ จูเอ๋อร์ จื่อเอ๋อร์ พวกเจ้านี่ช่างแสนรู้และประจบคนแก่อย่างข้าเก่งจริงๆนะ ฮ่ะๆๆๆ มาๆวันนี้ข้าเอาเมล็ดทานตะวันแกะเปลือกแล้วมาฝากพวกเจ้าด้วยนะ เด็กดี กินซะๆ” แม่เฒ่าหมานแบมือที่มีเมล็ดทานตะวัน ซึ่งแกะเปลือกเรียบร้อยยื่นแม่ไก่ทั้งสาม พวกมันค่อยๆใช้จงอยปากหยิบออกมาอย่างระมัดระวัง ไม่ให้จิกลงบนฝ่ามือของหญิงชรา "แสนรู้กันจริงๆเด็กดี ค่อยๆกินก็ได้ ข้ายังมีอีก" น้ำเสียงของหญิงชราเปี่ยมไปด้วยความเอ็นดู ยามเอ่ยกับแม่ไก่ทั้งสาม "แม่เฒ่าหมานขอบคุณมากนะขอรับ ที่เอ็นดูแม่ไก่บ้านข้า ทั้งยังมาช่วยดูแลยามพวกข้าไปขายของ" เซียวเฟิงเดินยิ้มกว้างออกมาต้อนรับหญิงชราเพื่อนบ้านแสนดีของพวกเขา "ไม่ต้องขอบคุณๆ ข้าเสียอีกที่ต้องขอบใจพวกเจ้า เรื่องที่คอยแบ่งไข่รวมถึงอาหารแสนเลิศรสให้ข้าประจำ ตั้งแต่ได้กินไข่ของเจ้าสามตัวนี้ ข้ารู้สึกเหมือนร่างกายแข็งแรงขึ้นกว่าเมื่อก่อน ช่างวิเศษจริงๆ
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 34 คนร้าย (ตอนปลาย)
บทที่ 34 คนร้าย (ตอนปลาย) หากเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับเซียวหนิงชิงเร็วหรือมากเกินไป นางจะกลายเป็นจุดสนใจของผู้คนในเมืองอี้เฉินทันที แบบนั้นเสียอีกที่ไม่ดีกับนาง… ตัวเขาในฐานะว่าที่สวามีย่อมต้องตามใจว่าที่พระชายา สิ่งใดที่ทำให้นางพอใจเขาย่อมคล้อยตาม "เปิ่นหวางคิดไม่รอบคอบเอง เป็นชิงเอ๋อร์เสียอีกที่รอบคอบกว่า เอาตามที่ชิงเอ๋อร์ต้องการเถิด เช่นนั้นเรื่องในวันนี้ก็ขอให้รู้กันเท่านี้ ชิวยวี่ชิวเยี่ยคุ้มครองท่านหญิงและครอบครัวกลับถึงบ้านให้ดีด้วย" "พะย่ะค่ะ!!" "ทูลลาท่านอ๋องพะย่ะค่ะ/เพคะ" คล้อยหลังครอบครัวสกุลเซียว ดวงเนตรของซวินเหิงเยว่วาวโรจน์ด้วยเพลิงแห่งโทสะ สันกรามได้รูปบดเข้ากันแน่น สาวเท้ากลับไปนั่งหลังโต๊ะทำงาน รับสั่งกับสุ่ยกงกงเสียงเหี้ยม "ไปสืบมา ว่าสิบสี่ปีก่อนใครเป็นผู้สั่งการองครักษ์ราชวังกลุ่มนั้น เรื่องนี้ห้ามให้ผิดพลาดเด็ดขาด สั่งคนของเราในเมืองหลวงให้จับตาดูตระกูลหลินของฮองเฮาเพิ่ม" ตระกูลหลินของฮองเฮา ผู้นำตระกูลคือมหาเสนาบดีฝ่ายขวาผู้เป็นบิดาของ หลินเจาถิง ภายนอกหลินฮองเฮาอาจดูบอบบางสงบนุ่มนวลดุจสายน้ำ ทว่าในความเป็นจริง กลับเจ้าเล่ห์มากแผนการทั้งยังโหดเห
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 34 คนร้าย (ตอนต้น)
บทที่ 34 คนร้าย (ตอนต้น) อาจเป็นเพราะเรื่องราวที่ได้ยินใหญ่โตและซับซ้อนกว่าที่เซียวหนิงชิงคาดเดาไว้ เจ้าของร่างเดิมฐานะเป็นถึงท่านหญิง แต่กลับประสบชะตากรรมเลวร้ายตั้งแต่ยังเล็ก ไม่เพียงเท่านั้นเจ้าตัวยังโชคร้ายต้องมาตกตายเพราะชายโฉดหญิงชั่ว เฉินเล่อชิงเจ้าช่างน่าสงสารเหลือเกิน…ผีซ้ำด้ำพลอยโดยแท้ ส่วนเรื่องชาติกำเนิด หากมิใช่เป็นเพราะเอาหยกชิ้นนี้ ออกมาให้รุ่ยอ๋องดูด้วยความบังเอิญ ความลับสำคัญนี้ไม่รู้ว่าจะถูกปกปิดไปอีกนานเท่าใด แล้วไหนจะซินดี้อีกคน!! ทำไมถึงไม่บอกที่มาที่ไปของหยกแดงชิ้นนี้กับนางให้ชัดๆ รอจบเรื่องในวันนี้ก่อนเถอะ! นางต้องซักฟอกระบบเอไอในมิติแห่งความอิ่มหนำให้ขาวสะอาดเสียหน่อย ฮึ่ม! หลังรอฟังคำตอบจากปากบุพการี ในสิ่งที่ซวินเหิงเยว่ถามมาราวจิบชา แต่กลายเป็นว่าทั้งสองคนยังนั่งก้มหน้าไม่ยอมเอื้อนเอ่ยสิ่งใด "ท่านพ่อท่านแม่ ไยถึงไม่ตอบท่านอ๋องเจ้าคะ ตกลงพวกท่านพอทราบหรือไม่ว่า คนชุดดำพวกนั้นเป็นคนของใคร" เมื่อเห็นว่าทั้งคู่นิ่งเงียบไปนาน เซียวหนิงชิงจึงเอ่ยปากถามพวกเขาด้วยตนเอง ตัวนางก็ใคร่รู้เช่นเดียวกัน ว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์สังหารโหดฆ่าล้างจวนแม่ทัพอุด
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนปลาย)
บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนปลาย) สุรเสียงกังวานรับสั่งขึ้นอีกครั้งหลังจากหยุดไปราวอึดใจ "พระมารดาของเปิ่นหวางคือจ้าวเต๋อเฟย นางเคยมีสหายรักประหนึ่งน้องสาวนามว่า สวีเล่อจวน พระชายาของเฉินอ๋องแห่งแดนเหนือ ตัวเปิ่นหวางรู้จักพระชายามาตั้งแต่จำความได้ และเรียกขานนางว่าท่านน้า พวกเราสนิทกันมิต่างจากคนในครอบครัว" เขาหยุดเรื่องราวไว้ครู่หนึ่ง กวาดสายพระเนตรมองปฏิกิริยาของคู่สามีสกุลเซียวก่อนจะเริ่มรับสั่งต่อ "หลังจากท่านน้าแต่งงานและให้กำเนิดท่านหญิงน้อยเฉินเล่อชิง เสด็จแม่ของเปิ่นหวางจะส่งชุยมามา ออกไปเชิญนางและธิดาเข้าวังมาเฝ้าทุกสองสามเดือน…ทว่าครั้งสุดท้ายที่เปิ่นหวางและเสด็จแม่ ได้พบท่านน้าสวีเล่อจวนและท่านหญิงน้อย คือสามเดือนก่อนที่จวนเสนาบดีคลัง จะเผชิญกับเภทภัยครั้งใหญ่จนต้องโทษประหาร ตัวเฉินอ๋องที่ถูกกล่าวหาว่ามีส่วนร่วมกระทำความผิดนี้ด้วย ได้หายสาบสูญขณะประจำการอยู่ที่ชายแดน กระทั่งเรือนของพระชายาเฉินอ๋องในจวนแม่ทัพอุดรก็ถูกเพลิงผลาญ พระชายาและท่านหญิงน้อยถูกพบว่าเสียชีวิตอยู่ในกองเพลิง…" ครั้นเล่ามาถึงตรงนี้สุ้มเสียงของซวินเหิงเยว่เริ่มเจือความสั่นเครือเล็กน้อย เขาหันมองซูซื่
นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนต้น)
บทที่ 33 เรื่องราวในอดีต (ตอนต้น) ทั้งอากัปกิริยาที่ดูแปลกไปอย่างเห็นได้ชัด รวมถึงคำพูดคล้ายมีบางอย่างแอบแฝงของซวินเหิงเยว่ ตั้งแต่เขาได้เห็นหยกเหอเถียนสีแดงของนาง กระตุ้นสัญชาตญาณระวังภัยของเซียวหนิงชิงให้ตื่นตัว เป็นไปได้หรือไม่ว่าเรื่องที่นางข้องใจ ตั้งแต่ตอนทะลุมิติมาแรกๆอาจถูกซุกซ่อนเอาไว้ และหยกแดงที่นางครอบครองอยู่คือคำตอบของปริศนานี้ นอกเหนือจากเซียวเฟิงและซูซื่อที่รู้ถึงความสำคัญของหยกชิ้นนี้ หากนางเดาไม่ผิด ยังมีอีกคนที่อาจรู้จักที่มาที่ไปของมัน… เซียวหนิงชิงก้มหน้าหลุบตาต่ำ เพื่อซ่อนความสงสัยและความหวาดระแวง ซึ่งปรากฏขึ้นในแววตาแวบหนึ่ง ขณะขยับมือเก็บจี้หยกเข้าไปไว้ใต้สาบเสื้อดังเดิม ก่อนเงยหน้าขึ้นมาสบตาซวินเหิงเยว่อีกครั้ง "ไม่มีนะเพคะ ท่านแม่แค่บอกให้ข้าเก็บรักษาให้ดี อย่าให้ใครเห็นอย่างที่บอกท่านอ๋องไปก่อนหน้านี้เท่านั้น" ดูท่าว่าหยกชิ้นนี้และเจ้าของร่าง คงมีที่มาที่ไปไม่ธรรมดา ซูซื่อถึงได้หวงแหนนางและหยกชิ้นนี้มาก กลับไปบ้านวันนี้ นางคงต้องขอคุยกับมารดาเพื่อไขความกระจ่างให้แน่ชัด ทางด้านซวินเหิงเยว่ก็กำลังครุ่นคิดว่า เขาคงต้องขอสนทนากับเซียวเฟิงและซูเหม่ย
You may also like
ชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง33.3K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ20.4K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น17.0K viewsทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง9.0K viewsเกิดใหม่ชาตินี้เป็นดรุณีร้ายกาจ
ฝ้ายสีคราม1.5K viewsท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว
มี่เยี่ยน850 viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.6K viewsห้วงฝันใต้แสงจันทรา
MACARONI/1Millionmilesaway569 views
