บทที่ 35 คืนนี้เจ้าจะได้มันคืนทั้งหมด

ในขณะที่น้ำรักของเขายังไหลเอ่อท่วมภายในอวี้หลัน ร่างของเขาก็ยังไม่ขยับออก กลับยิ่งกดแน่นขึ้น ดึงเอาเธอกลับเข้าสู่อ้อมแขนที่ร้อนเหมือนไฟนรกอีกครั้ง

“เจ้าเสร็จไปกี่ครั้งแล้ว?” เขาถามเสียงต่ำ มือยังวางอยู่ตรงต้นขาเธอที่สั่นเทา

นางพูดไม่ออก เสียงหอบกระชั้นดั่งคนจมน้ำ แต่ยังพยักหน้าช้าๆ ราวกับสารภาพ

โม่อวี้ยิ้ม นั่นไม่ใช่รอยยิ้มอ่อนโยน แต่เป็นรอยยิ้มของนักล่าที่ ในที่สุดก็ได้กัดเหยื่อ หลังจากเฝ้ามอง เฝ้ารอ ฝืนตัวเองมาเกินสามราตรี

“ข้าต่างหาก…ที่ยังไม่เสร็จพอ” เขากระซิบติดหู เสียงพร่าเหมือนสายลมที่พร้อมจะพัดกระชากทุกสติ จากนั้นเขาก็…ชักออกจนสุด แล้วกระแทกกลับเข้าไปอย่างรุนแรง

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา!!!”

เสียงครางนางพุ่งขึ้นจนลำคอเกร็ง ดวงตาน้ำตาไหลพราก ความแน่นนั้นไม่เคยผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย ท่อนเนื้อของเขาแข็งแกร่งกว่าเดิม อัดแน่นยิ่งกว่าเดิมเขาฝืนอดกลั้นมานาน

มือทั้งสองของเขากดล็อกข้อเท้านางแยกกว้าง บังคับให้เธอเปิดรับเขาอย่างไม่มีทางหุบ ร่างของนางแอ่นขึ้นตามแรงกระแทก