แชร์

ตอนที่ 5 น้องสาว

ผู้เขียน: ต้นนุ่น'นน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-16 10:03:01

@คอนโด

" เธอพักห้องนั้น....ห้องนั้นคือห้องน้องสาวฉันเอง " ผมชี้ไปห้องทางด้านซ้ายมือที่อยู่ติดกัน เป็นห้องของน้องสาวผมเอง เธอชื่อ " ณดา " อายุ 15 เเต่นานๆ ทีถึงจะมาพักกับผมสักที ที่นี่เป็นห้องพักขนาดใหญ่มีสองห้องนอน เเละสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เเละยังมีห้องครัว ห้องทานข้าว เเละห้องนั่งเล่น เดินทางสะดวกสบายใกล้รถไฟฟ้า ใกล้โรงพยาบาล สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า เเละโรงเรียน มหาลัย

" น้องสาวหรือว่าสาวกันเเน่ " ฉันมองตามที่นิ้วเขาชี้บอก คือห้องใหญ่เเละหรูหรามาก ทำเอาเธอเกรงใจจนเเทบไม่กล้าขยับตัว เเถมมองเห็นวิวเเละเเสงไฟรอบเมืองอีกเพราะอยู่สูง

" น้องสาว...ฉันยังไม่มีเเฟน " เขากอดอกมองยัยเด็กขี้สงสัย

" หูดีจัง....ยังไงหนูก็ขอบคุณพี่ณคุณนะคะที่ช่วยหนู " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าจากใจจริงอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เขามาช่วยเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนคนตายทั้งเป็นขนาดไหน ไม่รู้จะมีใครกล้ามาช่วยเธอรึเปล่า

" พอเเล้วคำขอบคุณน่ะ...ไม่ต้องไหว้เยอะยังไม่เเก่ " ผมเอ่ยทีเล่นทีจริงเมื่อเห็นเเววตากลมโตเริ่มคิดมากผ่านสายตาเเบบปิดไม่มิด

" ก็เเก่จริงๆ เเหล่ะค่ะ มากกว่าหนูตั้งสามปี " ฉันชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเเละยิ้มจนตาเเทบปิด เมื่อได้เห็นคนตรงหน้าชะงักนิ่งไป

" เดี๋ยวจะโดน... " ผมชี้หน้าเอ่ยข่มขู่ เเต่เธอก็ดูไม่กลัวสักนิด

" โดนอะไรคะ " เธอเดินเข้าหาพี่เขาเเบบไม่เกรงกลัวเเละท้าทายระบบ จนคนตรงหน้าชะงักไป ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปาก ...เหมือนเธอจะคิดผิดเเละงานจะเข้าเเฮะ

" อยากรู้เหรอ " เขาเห็นเธอยืนหยุดนิ่งกับที่ จึงเป็นฝ่ายเดินเข้าหาเอง ...สงสัยเด็กดื้ออยากโดนกำราบ ...เเล้วจะรู้ ว่าคิดผิดที่มาเล่นกับเสืออย่างเขา

" ม่ะ...ไม่อยากรู้เเล้วค่ะ หนูขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ดึกเเล้ว ฝันดีค่ะ " เธอเอ่ยเสียงสั่นตะกุกตะกักเเละพยายามจะเดินหนี เเต่อยู่ๆ ก็โดนมือหนาขว้าเเขนไว้

" อะไรคะ "

" ห้องเธออยู่ทางนี้ "

เขาชี้บอก จนใบหน้าหวานเริ่มเเสดงความหย้าเสียประหม่าออกมา จนเขาอดที่จะหลุดนยิ้มไม่ได้กับท่าทางของเธอ

" .... "

" หรืออยากไปนอนห้องเดียวกับฉัน ก็ได้นะฉันไม่ติด "

" บ้า//...หนูเเค่ลืมเฉยๆ ขอตัวก่อนนะคะ " เธอรีบวิ่งหนีเข้าห้องเพราะอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหนเเล้ว บ้าจริง ทำไมอยู่ใกล้เขาถึงเสียอาการอยู่เรื่อยเนี่ย เธอมองสำรวจรอบห้อง เป็นห้องที่ไม่มีระเบียงเพราะอยู่ริมด้านใน เเต่ห้องกว้างขวางมาก ถูกตกเเต่งอย่างเรียบง่ายโทนสีขาวดูเป็นระเบียบเรียบร้อย ส่วนเตียงทั้งนุ่มทั้งใหญ่ จึงถือวิสาสะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ก็เห็นมีชุดผู้หญิงอยู่สิบชุดรวมชุดนอนด้วย เเต่ชุดน่ารักเเละตัวเล็กใกล้เคียงกับเธอเลย เเสดงว่าน้องสาวของพี่เขานั้นตัวเล็ก ตุ๊บ!! เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนหนานุ่ม ที่ทั้งหอม ทั้งนุ่ม เเละเด้งมาก นอนคนเดียวดิ้นให้ตายก็ไม่มีทางตกเตียงเเน่นอน เกิดมาเธอไม่เคยนอนบนที่นอนเเบบนี้เลย เเละคิดว่าคงไม่มีโอกาสง่ายๆ ...อยากให้เเม่กับน้องได้มานอนด้วยกันจัง จึงมองนาฬิกาบนฝาผนังก็พบว่า ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มครึ่งเเล้ว ควรได้เวลานอนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเเต่เช้าไปหาดูหอใหม่อีก

วันต่อมา

เธออาบน้ำเเต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาเรียบร้อยเเล้ว จึงเดินไปเปิดตู้เย็นของพี่เขาอย่างถือวิสาสะอีกครั้ง เพื่อหาวัตถุดิบทำอาหารเช้าให้เพื่อเป็นการขอบคุณเรื่องเมื่อคืน เดี๋ยวค่อยถือโอกาสเลี้ยงข้าวอีกสักมื้อ เขาดีกับเธอมากถึงจะติดกวนหน้านิ่งไปสักหน่อย

" ไม่มีอะไรเลยเหรอเนี่ย " เปิดมาก็พบเเต่ความว่างเปล่า มีเเต่น้ำเปล่ากับเบียร์ ตู้เย็นใหญ่ซะเปล่าไม่คิดจะมีอะไรให้คุ้มพื้นที่หน่อยเหรอ เธอได้เเต่พึมพำคนเดียว เเน่ลืมไปเขาเป็นผู้ชายควไม่เสียเวลามาทำกับข้าวทานเองหรอก ดูจากห้องที่อยู่ก็บ่งบอกได้ว่าเขานั้นฐานะนั้นดีมากต่างกับเธอโดยลิบลับ

เเกร๊ก!!

เธอหันไปมองประตูห้องอย่างอัตโนมัติเมื่อได้ยินเสียงเปิดเข้ามา ก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักมากอยู่ในชุดนักเรียนนานาชาติ จนเธอเดินถือของเข้ามาหาเเละวางลงบนโต๊ะเเละยิ้มให้

" สวัสดีค่ะหนูชื่อ ณดา เป็นน้องของพี่ณคุณ " เธอยกมือไหว้จนเธอรีบยกมือรับไหว้ด้วยความตกใจ

" ไม่ต้องไหว้พี่ก็ได้ อายุไม่น่าห่างกันมาก พี่ชื่อน่านฟ้านะ " เธอเป็นผู้หญิงที่สดใสมากดูจากท่าทางภายนอก ยิ้มหวานจนตาหยีคือน่ารักมากผิวขาวอมชมพู ตัวเล็กกว่าเธออีก จนเธออดที่จะเอ่ยชมในใจไม่ได้ ขนาดเขาเป็นผู้หญิงเเท้ๆ ยังเเพ้ดาเมจความน่ารักของเธอเลย

" ค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ น่ารักเหมือนกับชื่อเลยไม่ต้องเกร็งนะทำตัวตามสบายเป็นกันเองได้เลย ส่วนห้องของหนูหนูยกให้พี่เลย เพราะไม่ค่อยได้มาพัก "

" ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ....เเต่พี่ขอถามได้ไหม ทำไมไม่ค่อยได้มาพัก "

" คือโรงเรียนกับคอนโดค่อนข้างอยู่ไกลกันค่ะ หนูเลยพักอยู่ที่บ้านเเทน นานๆ ทีจะมาค้างที่นี่สักที "

" อ๋อ..เข้าใจเเล้ว " ณดามองพี่สาวตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณา คือน่ารักมากจนเเทบล่ะสายตาไม่ได้ กิริยามารยาทก็ดีมาก ไม่เเปลกที่พี่ชายเพียงคนเดียวของเธอรวบหัวรวบหางพี่เขามาอยู่ด้วยกัน คนนี้เธอเชียร์ขาดใจให้พี่ชายจีบ ยังไงก็ต้องมาเป็นพี่สะใภ้ของเธอ เธอขอล็อคมง เเต่คนที่ล็อคมงเเต่เเรกคงจะเป็นพี่ชายมากกว่า ไม่งั้นคงไม่หาทางเข้าหาพี่สาวคนนี้หรอก ปกติสนใจสาวที่ไหนกันสาวเข้าหาเป็นร้อย

" หิวยังคะ หนูซื้อกับข้าวมาเยอะเเยะเลย "

" นิดหน่อยจ้ะ "

" ทานเลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ ส่วนหนูทานมาเเล้วต้องรีบไปเรียนเเล้วด้วยค่ะได้เวลาเเล้ว " ณดามองเวลาบนนาฬิกาบนข้อมือก็เห็นเข็มสั้นชี้ไปที่เลขเจ็ดเเละเข็มยาวชี้ไปที่เลขศูนย์ คงต้องรีบเเล้ว เดี๋ยวจะเข้าเรียนสาย รถยิ่งติดอยู่ด้วย

" จ้ะ " เธอยกยิ้มเเละพยักหน้าให้

" มาเช้ากว่าที่คิดนะ " ณคุณเปิดประตูห้องออกมา ก็เห็นน้องสาวตัวดียืนคุยกับเธอยิ้มจนเเก้มเเทบปริ เขาดีใจที่เขากันได้ดี

" เช้าอะไรล่ะสายมากเเล้ว พี่อ่ะตื่นสาย "

" ทำเป็นมาบ่น "

" หนูซื้อข้าวมาให้เเล้วอยู่บนโต๊ะนะ หนูได้เวลาต้องไปเเล้วเดี๋ยวมาหาใหม่ "

" ไปเถอะ " เขาเอ่ยไล่น้องสาวตัวเเสบ

" ทำเป็นมาไล่ อย่าลืมสัญญาล่ะ "

" อืม...ไม่ลืมหรอก ”

เมื่อคืนเขาโทรหาน้องสาวตัวดีให้เอาข้าวมาให้ตอนเช้า เพราะจะให้เธอเห็นว่าเป็นน้องสาวเขาจริงๆ ไม่ใช่สาวที่เขาเลี้ยงไว้ ทีเเรกเกือบไม่ยอมเพราะทางไปโรงเรียนกับคอนโดมันอยู่คนล่ะทางกัน เเต่พอบอกจะให้กระเป๋าหนึ่งใบ ตัวเเสบอย่างณดา รีบตอบตกลงทันที ไม่มีของมาล่อไม่มีทางทำอะไรให้ง่ายๆ เเน่นอนเจ้าเด็กคนนี้

" หนูไปก่อนนะคะพี่สะใภ้...เอ้ย!! พี่สาว เดี๋ยวหนูมาหาใหม่ บายย " เธอได้เเต่โบกมือลาน้องสาวของอีกฝ่ายด้วยความงุนงง เมื่อกี้พูดผิดจริงหรือตั้งใจ

" รีบทานข้าวกัน จะได้รีบไปเก็บของ " ของในห้องเธอยังใหม่ทั้งหมด ถ้าจะทิ้งก็เสียดาย เข้าใจเธออยู่ จึงรึงมาเปิดถุงอาหาร ก็เห็นมีข้าวมันไก่สองกล่องขนมเเละน้ำผลไม้

" หนูว่าจะไปเก็บตอนเย็นค่ะ "

" ทำไม? " ในขณะที่กำลังนั่งก็เลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย

" หนูว่าจะไปหาดูหอใหม่ก่อนตอนเช้า เเล้วตอนเย็นค่อยย้ายของออก " ถึงจะเสียดายค่ามัดจำเเค่ไหน เเต่เธอก็ต้องยอมปล่อยเพราะอยู่ไปก็ไม่ปลอดภัยเเล้ว

" อยู่ที่นี่นี่เเหล่ะไม่ต้องเสียค่าห้องค่าน้ำค่าไฟ เเถมความปลอดภัยก็สูงด้วย "

" เเบบนั้นหนูยิ่งเกรงใจเลย " เป็นเเค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันเเต่ให้มาอยู่ห้องเดียวกันมันก็ยังไงอยู่ ถึงจะมีสองห้องก็เถอะ เเต่ใครจะเชื่อล่ะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน เเบบนั้นมีเเต่เธอที่เสียเเละเสีย ถ้าพี่เขาเป็นผู้หญิงฉันไม่อะไรเลยจริงๆ เเละเผื่อในอนาคตพี่เขามีเเฟนฉันก็ไม่อยากให้เขามีปัญหากันเพราะตัวเองเธอเอง

" จะเกรงใจอะไรนักฉันรวย "

" รู้ค่ะว่ารวย เเต่หนูไม่อยากรับความหวังดีไปมากกว่านี้เเล้วจริงๆ เพราะพี่ช่วยหนูเเละให้หนูก็มากเกินพอเเล้ว " รู้ว่าเขารวยมากเเต่ก็เกรงใจอยู่ดี

" เห้อออ... " เขาได้เเต่ถอนหายใจออกมาเสียงดัง จะทำยังไงกับนิสัยขี้เกรงใจของเธอดีนะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีเเต่มันมากเกินไป ถ้าเป็นคนอื่นขนเสื้อผ้ามาอยู่กับเขาเเบบไม่คิดอะไรเเล้ว เพียงเเค่เขาเอ่ยปากชวน

"..... "

" งั้นเธอจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าห้องฉันเดือนล่ะพันพอ โอเคไหม...เเล้วพักที่นี่ความปลอดภัยก็สูงมากด้วย ถ้าไปอยู่อื่นเธอมั่นใจความปลอดภัยจากหอราคาถูกจริงเหรอ? ฉันจะไม่บอกใครว่าเธอพักที่เดียวกับฉัน เธอจะได้ไม่เสียหายเเละเป็นขี้ปากใครด้วย " ผมลองจงยื่นข้อเสนอให้เธอดู จนเธอทำหน้าครุ่นคิดหนัก ไม่เข้าใจจะคิดอะไรมากนัก ตามจริงเขานั้นไม่อยากได้เงินจากเธอสักบาท เเต่ที่ต้องเอาเพราะความสบายใจของเธอ

" ก็ได้ค่ะ...เเต่ถ้าวันไหนพี่มีเเฟนหนูขอย้ายออกนะคะ เเฟนพี่จะได้ไม่คิดมากเเละไม่สบายใจ "

" ไม่มีวันนั้นหรอก "

" อะไรนะคะ "

" เปล่าๆ ...ทานข้าวกันเถอะ จะได้ไปเก็บของออกมาจากหอนั้นสักที "

" ค่ะ " เธอยอมเปิดกล่องข้าวเเละนั่งทานเงียบๆ ระหว่างนั้นก็ไม่มีบทสนทนาอะไรกันอีก

.............

กลัวสาวเข้าใจผิดเลยต้องรีบให้น้องสาวตัวเองมารายงานตัวเลยนะอิพี่ เเต่กระเป๋าใบนึงไม่พอนะณดาพี่ณคุณเขาเงินเยอะต้องปล้นอีก 😆

ฝากกดใจ กดติดตาม เเละคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะค่าาา 🙏❤️

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 30 ความสุข ( ตอนจบ )

    สามปีต่อมาวันนี้เป็นวันครอบครัวของทั้งสองฝ่ายที่ได้มาเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งในรอบหลายเดือน บริษัทของคุณพ่อที่สร้างไว้ให้พี่เขาสานต่อดูเเลนั้นเติบโตไปได้ดีมาก จนรองประธานอย่างพี่เขานั้นที่จะขึ้นเป็นประธานบริษัทต่อในเร็ววันนั้นต้องยุ่งจนหัวเเทบหมุนไปหมด ถึงเเม้พี่เขาจะเรียนจบเเล้วเข้าทำงานเลยจนมีเวลาให้เธอน้อยลง เธอไม่เคยน้อยใจเลยนะ ถ้ามีเวลาว่างก็รีบไปหากันด้วยความคิดถึง หาเวลาไปสวีทเติมความกันอยู่เรื่อยถ้าพอมีเวลาส่วนความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นไปได้ดีเรื่อยๆถึงเเม้จะมีทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราวเเต่ก็เป็นสีสันในความสัมพันธ์ไม่เคยปล่อยไว้นานข้ามคืนมีอะไรจะรีบเคลียร์กันโดยเร็วตลอด พี่เขานั้นยังคงดีน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยรู้สึกรักกันน้อยลงเลยมีเเต่เพิ่มทุกวัน “ น่านน้ำให้รูปให้พี่หน่อย ” ณดาเรียกน้องสาวเธอไปถ่ายรูปให้เพราะน่านน้ำถ่ายรูปสวย เวลาผ่านไปไวมากเผลอเเป๊ปๆก็โตเป็นสาวกันหมดเเล้ว “ ค่าาา ” น่านน้ำรีบวิ่งเข้าไปหา ตอนนี้เราอยู่ที่ประเทศจีนกันโดยมีเเพลนมาเที่ยวรอบนี้ห้าคืนหกวัน อากาศกำลังเย็นสบาย“ สาวจีนคนนั้นสวยจัง ” “ สวยไม่สู้เเฟนพี่หรอก ” “ มองทำ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 29 เสียใจ

    ปึ๊งงง!!เสียงประตูห้องที่ถูกปิดใส่อย่างเเรงทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ…เเละในที่สุดน้ำตาที่ถูกกลั้นเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็พังทะลายอย่างกับเขื่อนเเตกเป็นสายน้ำอาบเเก้มเปรอะเปื้อนใบหน้าจนสายตาเริ่มพร่ามัว จึงตัดสินใจเดินไปที่ห้องนอนของตัวเองเเละล็อคประตู เดินไปทิ้งตัวฟรุบหน้ากอดหมอนใบใหญ่ร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง…“ฮึกกๆๆ ….ฮือออออ ~” เธอจะง้อเขาอย่างไรดี เวลาต่อมาณคุณนอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงกว้างมองเพดานที่มืดสนิทเพราะใจเอาเเต่คิดว่าเขานั้นดุเธอเเรงไปรึเปล่า จริงอยู่ที่เธอนั้นทำผิดเเถมเป็นความผิดครั้งเเรกด้วยความอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่นจึงไม่คิดให้ดีให้รอบคอบก่อนทำ เเต่ก็สามารถให้อภัยได้เเต่ไม่อยากให้เร็วจนเกินไปนักเขาอยากให้เธอสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำจริงๆ เเล้วจะได้ไม่ไปทำอีก ตอนที่เห็นเธอน้ำตาคลอเสียงเริ่มสั่นเขาเองก็ทนเเทบไม่ไหวอยากดึงเข้ามาสวมกอดเเต่ก็ต้องพยายามใจเเข็งไว้จะได้รู้ว่าเขานั้นเอาจริง ไม่ใช่ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกกัน“ปัดโธ่เว้ย…!!” เขาเอามือทุบลงกับเตียงนอนระบายความหงุดหงิดในใจ เอาเเต่คิดมากว่าจะทำยังไงต่อดีจะเดินไปหาเธอเลยดีไหมเพราะไม่อยากค้างคาความรู้สึกต่อก

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 28 เสียความรู้สึก

    สามเดือนต่อมา“ ไปไหมน่านฟ้า ” พรีมเอ่ยถามหลังจากที่หมดคาบเรียนเเรกรอเรียนคาบเรียนต่อไป “ ขอคิดดูก่อน ” “ คิดนานจัง ” ปอนด์เอ่ยถามอีกคน“ โอกาสดีๆเเบบนี้ไม่ควรจะพลาดนะ ถ้าพลาดเสียดายเเย่ ” ยูโรรบเร้าต้องการจะให้ไปด้วย“ อย่ากดดันเราสิ ” เรื่องของเรื่องคือสามคนนี้ชวนไปเเข่งรถที่สนามเถื่อนซึ่งเธอไม่เคยไปเเต่ก็จัดว่าน่าสนใจมาก โดยยูโรมีทีมงานของตัวเองด้วยจัดเเข่งคืนนี้ เเต่ที่คิดหนักเพราะสามคนนี้ไม่ให้บอกพี่ณคุณให้บอกว่ามาทำรายงานที่คอนโดพรีมเธอก็เข้าใจเพื่อนว่าไม่ให้บอกเพราะกลัวจะโดนจัดการ เห็นใจดีเเบบนั้นเเต่เวลาดุคือน่ากลัวมากจนขึ้นชื่อ เเต่เธอก็ไม่อยากโกหกพี่เขากลัวพี่เขาจะเสียใจเพราะเขาดีกับเธอมากถึงบอกเขาก็ไม่ให้ไปอยู่ดีเพราะไม่ใช่สถานที่ที่ควรไป “ กลัวเเฟนมันเสียระบบนะ ” “ คำนี้อีกเเล้วนะพรีม เราจะคอยดูเวลาเธอมีเเฟนจะกลัวเเฟนไหม ” “ โนจ้ะรุ่นนี้ ” “ จ้าาา…อย่าให้เห็นว่ากลัวนะจะเเซวไม่หยุดเลยคอยดู ” “ คงอีกนาน ห้าวๆอย่างนี้ใครจะอยากได้ไปเป็นเเฟน ” “ ปากเสียนะยูโร เดี๋ยวเถอะ ” “ อย่าทะเลาะกัน…เราตกลงเเต่เริ่มเเข่งตอนกี่ทุ่ม ” สามทุ่มตรงพวกเรามาถึงสนามเเข่งกันเเล้วโดยใส่ชุ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 27 รู้สึกดี Nc++

    “ของหนูไม่มีคำว่าสกปรก พี่ไม่เคยนึกรังเกียจ”“อ่ะ อ๊าสสส์…” พูดจบพี่้เขาก็ก้มหน้าไปดูดชิมสิ่งนั้นต่อจนเธอครวญครางด้วยความเสียวกระสันมือจิกผ้าปูที่นอนเเน่น“พี่หนูปวดฉี่” ผ่านไปพักใหญ่ก็รู้สึกเหมือนร่างกายต้องการปลดปล่อย พี่เขาเล้าโลมได้ดีมากจนทำให้คลายความเจ็บลงได้เยอะ“ปล่อยออกมา” เพียงไม่นานก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นให้ไหลออกมาจนเลอะเทอะเเต่พี่เขาก็ตวัดดูดชิมจนหมดเเทบทุกหยาดหยด ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งปกติเเละใช้หลังมือเช็ดบริเวณปากเบาๆ“ใครบอกให้กินมันสกปรกนะ”“ไม่สกปรกเลยสักนิด หวานมาก” ฉ่าา// ใบหน้าเธอยิ่งร้อนผ่าวราวกับถูกเเดดเผา“ทำให้พี่บ้างสิ”“ทำยังไงคะ? ”“เดี๋ยวพี่สอน”“เเหน่ะ…ไหนบอกไม่เคยทำ”“ไม่คิดว่าพี่ดูวีดีโอเพื่อช่วยตัวเองบ้างเหรอ”“….” ตรงกว่านี้มีอีกไหม“เอามือมาจับเเละชัดรูดขึ้นลงเบาๆ ก่อน” เขาลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงโดยให้เธอนั่งกลางระหว่างขา เธอก็ยอมทำตามอย่างว่าง่ายถึงเเม้จะเขินอายมากก็ตาม“เเบบนี้ใช่ไหมคะ”“ใช่…เอานิ้วโป้งอีกข้างเคลี่ยคลึงเบาๆ บริเวณหัวไปพร้อมๆ กัน” ด้วยความอยากรู้อยากลองจึงยอมทำตามคำสั่งของพี่เขาที่เปรียบเสมือนอาจารย์ในเวลานี้อย่างว่าง่ายไม่มีงอเเง ส่วนขนาด

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 26 สร่างเมา Nc++

    @คอนโด“ ลงมา ” “ ไม่ลง…ทำไมหนูเวียนหัวจังเลย ” พยายามจะดึงเธอออกจากรถเเต่ก็ไม่เป็นผลเมื่ออีกคนงอเเงไม่ให้ความร่วมมือ “ อย่าดื้อได้ไหม…ดึกเเล้วนะไม่ง่วงเหรอ พรุ่งนี้เราต้องไปบ้านพ่อเเม่พี่อีกนะ ” เหนื่อยจะดุจึงจำเป็นต้องใช้เหตุผลคุยเเทนเเละก็ได้ผล “ พี่สัญญาก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษหนู ” “ อืม…สัญญา ” “ โอเค งั้นไปกันหนูอยากนอนเต็มทีเเล้ว ” ในที่สุดเธอก็ยอมลงจากรถหลังจากที่ต่อล้อต่อเถียงกันมาตั้งนาน เเต่พอลงจากรถเธอก็เวียนหัวจนเซเเทบยืนไม่อยู่จนต้องพยุงร่างเอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจช้อนร่างบางขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวเเละตรงเข้าไปในคอนโด “ เดินช้าๆได้ไหมคะ มันสั่นจนเวียนหัว ” “ ถ้าช้าเมื่อไหร่จะถึง ” เขายอมก้าวเดินช้าลงเพราะกลัวเธอจะอ๊วกออกมา พอถึงห้องก็พาเธอไปนอนลงยังเตียงนอนทันทีเเละรีบถอดรองเท้าให้เเละวางลงกับพื้นห้องนอน “ จะอาบน้ำไหมหรือจะนอนเลย ” “ อาบค่ะอาบ ” ตุ๊บ!!“ ไม่ไหวเเล้วยังจะฝืนเดินอีกพรุ่งนี้เจอพี่อบรมยาวเเน่ ” “ กร้าวใจดีจังโหมดนี้ เเต่อย่าดุหนูบ่อยได้ไหมหนูใจบางนะ ” “ ถ้าไม่ดื้อจะโดนดุเหรอ ” วางเธอลงบนพื้นห้องน้ำในห้องนอนเเละจะเดินออกไปไม่อยากฉวยโอกาสจากเด็กขี้เมา เเต่เธอ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 25 ท้าทาย

    คืนวันศุกร์“เรากลับกันเถอะ” พอลงจากรถได้พี่เขาก็งอเเงร้องอยากจะกลับท่าเดียวเพราะเห็นผู้คนเยอะเต็มร้านเเถมมีเเต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่เลยเกิดอาการหึงหวงจนต้องรั้งเเขนดึงเอาไว้ ส่วนพี่ๆ เพื่อนๆ คนอื่นมาถึงกันหมดเเล้ว“ไม่ได้ค่ะ ทุกคนเขามาถึงกันเเล้วนะไม่ควรปล่อยให้เขารอนานกันขนาดนั้นมันเสียมารยาทค่ะเเค่นี้ก็ช้ามากพอเเล้ว”“อยากเข้าไปขนาดนั้นเลย” เขาหรี่ตามองจับผิดเเฟนสาวที่ดูอยากจะเข้าไปข้างในนัก ถึงจะเป็นร้านนั่งชิลเป็นร้านอาหารบวกกึ่งบาร์เเต่ผู้ชายค่อนข้างเยอะเขาไม่อยากให้เธอเข้าไป“หนูหิวเเถมพี่ๆ เขาจะเลี้ยงฉลองสถานะใหม่ให้พวกเราด้วย”“ไปก็ไป” เขาเอ่ยจบก็โอบไหล่เเฟนสาวพาเข้าข้างในถึงจะเดินได้สบายโดยที่ไม่เบียดเสียดกับใคร เเต่ก็เห็นสายตานับหลายคู่ในร้านมองมาที่พวกเราเหมือนพวกเราเป็นดาวเด่นให้ความสนใจเป็นพิเศษ“มาช้ากันจัง”“รถติด” เอ่ยจบก็ดึงเก้าอี้ให้เเฟนสาวนั่งก่อนตัวเองจะนั่งลงข้างๆ“ขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า”“ไม่เป็นไรน้องน่านฟ้า พี่เเค่เเซวเล่นเฉยๆ พวกเราพึ่งมาถึงได้ไม่ถึงสิบนาทีนี้เอง” เลโอเอ่ยตอบพร้อมยกยิ้มให้“พี่สั่งอาหารมาเเล้วนะ อีกสักพักคงยกเอามาเสริฟ” จินนี่เอ่ยตอบ“ค่ะ…หิวไหมพ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status