 Masuk
Masukทำไมเธอต้องกลัวสีหน้านั้นด้วย ถามว่าได้ผลไหม ก็ได้นะ คราวนี้เธอปล่อยให้เขาทำตามใจ เรือนร่างบางไม่เกร็งดังคราวแรก ไม่รู้ว่าเพราะการเล้าโลมหรือเพราะจูบอันร้อนแรงที่เขามอบให้
ไฟในตัวเธอเริ่มติด เอาน่า ไหน ๆ ก็ซื้อมาแล้ว ลองลิ้มรสชาติแปลกใหม่บ้างก็ไม่เห็นเป็นไร ว่าแต่เขาจะรุนแรงกับเธอมากไปไหม คนด้านบนใช้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราสัมผัสเธอไปทั่วร่าง
ยิ่งจูบ ยิ่งรุนแรง ยิ่งกดเธอแนบเตียง เธอก็ยิ่งต้องการกว่าเดิม มือบางโอบกอดแผ่นหลังหนา ใบหน้าคมซุกอยู่ตรงซอกคอ เสียงลมหายใจหนักทำให้เธอหลงใหล ยิ่งเคลิบเคลิ้มกว่าเดิม
“คุณชื่ออะไร”
ริมฝีปากที่อยู่ตรงซอกคอผละมาเอ่ยถาม ปกติเขาไม่เคยถามชื่อหญิงสาวที่เรียกมา และเธอพวกนั้นก็ไม่เคยถามว่าเขาชื่ออะไรเพราะรู้ว่ามันเป็นข้อห้ามข้อแรกของสาวบริการ แต่เธอถาม?
“ฉันชื่อแอนนา” ในเมื่อเขาไม่บอกเธอบอกเองก็ได้ หากพวกเรารู้ชื่อกันเธอจะได้ไม่รู้สึกมากไปกว่าการประชดประชันที่ไม่ทันคิดให้ถี่ถ้วน มาถึงตอนนี้คงหันหลังกลับไม่ได้แล้ว ไฟปรารถนาในกายเธอกำลังลุกโชน
คนถูกถามไม่ได้ตอบ แต่เลือกที่จะปิดปากเธอแทน ก่อนจะขยับตัวส่งสิ่งที่อยู่ด้านล่างป้อนเข้าปากเธอ
เอาจริง ๆ เธอไม่เคยทำมันกับแฟนหนุ่ม หรือจะเรียกง่าย ๆ ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเสียตัว!! แอนนามองแท่งไอศกรีมที่ใหญ่เกินปากเธอด้วยซ้ำ แต่เมื่อเขาป้อนให้เธอก็อ้าปากรับโดยไม่รู้ตัว
เสียงของเขาดังออกมา ส่วนเธอพยายามทำหน้าที่ครั้งแรกให้เขาพอใจที่สุด คนที่อยู่ข้างบนแปลกใจกับความไม่ประสีประสา ยิ่งเขากดนิ้วลงกับเบื้องล่างของเธอ เอวบางเด้งรับ เมื่อเขาดึงนิ้วขึ้นมาดูก็พบรอยเลือด ครั้งแรกสำหรับเธอ ดวงตาเสือมองคนที่กำลังดูดไอศกรีมแท่งใหญ่ พิจารณาท่าทางที่ดูขัดหูขัดตานั้นก็พลันเข้าใจทุกอย่าง
เสือที่กำลังจะได้กินเหยื่อที่เพิ่งเสียตัวครั้งแรกฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง เขาดึงมันออก ยกขาเธอขึ้นแล้วขยับลงไปจ่อแท่งอาวุธที่ปากถ้ำ
“เดี๋ยว” เธอห้ามอีกแล้ว ดวงตาแดงก่ำตรงหน้าทำให้เขาเริ่มเข้าใจว่าเธอไม่ได้เล่นตัวแต่กำลังประหม่า
“ไม่ต้องกลัว ผมจะค่อย ๆ ขยับ”เสียงปลอบของเขาทำให้เธอพ่นลมหายใจ กดความหวาดหวั่นไว้ ปล่อยให้เขาดันแท่งลำใหญ่เข้ามาทีละนิด
“เจ็บ!” แอนนาดันบ่าและยิ่งจิกเล็บเมื่อเขาพยายามรุกล้ำเข้ามาอีกนิด “ไม่ไหว พอก่อน”
เธอยิ่งห้ามเขากลับยิ่งได้ใจ มือหยาบกดเอวบางไม่ให้ขยับหนีแล้วโน้มตัวลงจูบปลอบประโลม ลิ้นที่เกี่ยวพันทำให้เธอสงบลงและเคลิ้มจนลืมไปว่าด้านล่างยังไม่ได้ถอนออก
“โอ๊ยยย” เธอร้องลั่นเมื่อเขากดแท่งลำใหญ่เข้ามาอย่างรวดเร็ว มือบางพยายามผลัก ปากก็ต่อว่าคนตรงหน้า “ฉันบอกว่าให้รอก่อน ฉันเจ็บรู้ไหม” กำลังจะพูดต่อ แต่เอวหนาขยับออกทีละนิด เธอเด้งเอวก่อนจะต้องทรุดลงกับเตียงเมื่อเขาดันเข้ามาอีกรอบ “เจ็บ” เธอเจ็บจะตายอยู่แล้ว
“รออีกนิดแล้วทุกอย่างจะดีเอง”
เธอเจ็บจะตายอยู่แล้ว เขาบอกให้รออีกนิดคืออะไร บ่นไปก็เท่านั้นเมื่อเอวหนาขยับอีกครั้ง คราวนี้ไม่เจ็บอย่างที่เคยคิด คงเพราะร่างกายเธอปล่อยบางอย่างออกมาทำให้ท่อนเอ็นใหญ่ที่คับแน่นขยับได้ลื่นกว่าเดิม
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง เช่นเดียวกับเสียงร้องของเธอที่เปล่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เจ็บก็จริงแต่กลับรู้สึกต้องการ ความซาบซ่านในกายเหมือนไฟที่แผดเผา พอจะขยับหนีก็ถูกเขากดเอวไว้
จูบของเขาตรึงให้เธอหายใจหายคอแทบไม่ทัน แอนนาครางเพราะความปรารถนารุนแรง เสียงเขาสอดประสานยามใกล้ถึงฝั่งฝัน แต่ดูเหมือนเขาจะยังไม่พอแม้จะส่งเธอไปถึงสวรรค์ครั้งหนึ่งแล้ว
คนที่อยู่บนตัวเธอหยุด!
แอนนาเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยคำถาม ไม่ทันอ้าปากพูดเขาก็จับเธอพลิกให้ชันเข่าไว้บนเตียง ก่อนท่อนเอ็นที่ใหญ่กว่าเดิมจะกดเข้ามาอีกรอบ
ท่านี้ลึกมากจนเธอเกือบหายใจไม่ออก ได้แต่ปล่อยให้เขาบดอัดเข้ามาไม่หยุด เท่านั้นไม่พอเขายังโน้มตัวลงจูบซอกคอ มือหนาบีบคลึงหน้าอก ยิ่งทำให้สติเธอหลุดลอย
จะอะไรก็ช่าง ความผิดชอบชั่วดี หรือความคิดโง่ ๆ ก็แล้วแต่ เธอมีความสุขในค่ำคืนนี้ให้สมกับที่ได้รับเสียก่อน
เธอพบว่าการมีอะไรกับคนแปลกหน้าก็ไม่ใช่เรื่องแย่ มันทำให้เธอทำในสิ่งที่คิดว่าไม่สามารถทำได้ อย่างเสียงร้องของเธอในตอนนี้
“อ๊ะ” แอนนาเงยหน้ามองเขา จำไม่ได้ว่าพวกเราทำกันเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว กลิ่นแห่งความสุขลอยคลุ้งไปทั่วห้อง ทั้งบนเตียง เก้าอี้ ห้องน้ำ ตลอดจนตอนนี้ ระเบียง!!
คนที่อยู่บนระเบียงเงยหน้ามองพระจันทร์โดยมีอีกคนให้ความสุขอยู่ด้านหลัง พรุ่งนี้เธอจะทำหน้ายังไงตอนที่ตื่นมาเจอเขา สิ่งที่คิดว่าตัวเองจะไม่มีวันทำก็ถูกเขาสอนสั่งหมดทุกท่า
กว่าพวกเราจะหยุดก็ใกล้รุ่งเช้า เธอหมดแรงทรุดลงบนเตียง สายตามองแสงตะวันที่สาดส่องผ่านผ้าม่าน เขาหล่อมาก เป็นหนุ่มบริการที่หล่อกระชากใจจริง ๆ แต่ความสัมพันธ์นี้คงเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว
แอนนาอาศัยแรงที่ยังเหลือเพียงนิดลุกไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ ก่อนจะออกจากห้องเธอเปิดกระเป๋าวางเงินบนปลอกหมอนแล้วก้มลงจูบชายหนุ่ม
เอาจริง ๆ เธออยากถามชื่อเขาอีกครั้ง แต่คิดว่าอีกฝ่ายคงไม่บอก ในเมื่อคิดว่าแค่ครั้งเดียว ถ้าอย่างนั้นก็อย่ารู้จักกันเลย

คราวนี้เครื่องบินที่ใช้เดินทางไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์ แต่เป็นเครื่องบินส่วนตัวที่มีชื่อเขาแปะอยู่ ด้านในมีห้องโดยสารแยกต่างหากจากห้องด้านหน้าของคนขับและบอดี้การ์ด แน่นอนว่าเธอถูกจับยัดมายังห้องในสุดแอนนาหันมองรอบด้าน รู้สึกหวั่นใจพอสมควร หวังว่าเขาจะไม่ชอบเล่นเกมออกกำลังกลางอากาศนะ เพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นหลังจากโดนเขายึดสร้อยที่พ่อเพิ่งให้ไปมาร์โกยังไม่เข้ามา เขาส่งสร้อยให้ลูคัส สองตาสบตากันโดยปราศจากคำพูด ก่อนชายหนุ่มจะเดินเข้ามายังห้องด้านใน มองผู้หญิงหน้าบูดที่มองออกไปนอกหน้าต่างมากกว่าจะมองเขาเครื่องบินเริ่มเคลื่อนตัว เขาก็เดินไปนั่งข้างเธอโดยไม่ได้พูดสิ่งใด เพียงจับมือเธอเอามาวางกลางลำตัวที่นูนเด่น คนกำลังโกรธหันมามองปากหนาขยับ“อมให้หน่อย”คนบ้า!! แอนนาถลึงตาใส่ เครื่องบินกำลังวิ่งไปตามรันเวย์เพื่อ เทคออฟ รอจนเครื่องบินได้ระดับเขาก็ปลดเซฟตี้แล้วดึงเธอมาตรงหน้าแอนนาคุกเข่ามองเขาถอดกางเกงนำแท่งลำใหญ่ที่ชูช่อออกมา เส้นเอ็นนูนเด่นจนเห็นได้ชัด แสดงว่าเขาอดกลั้นมานานพอสมควร สองมือของเขาจับท่อนเอ็นให้ตั้งตรงคนที่อยู่ตรงหน้ากลืนน้ำลายก่อนจะใช้มือจับที่ปลายโคนแล้วโน้มตั
“แอนไม่สะดวกค่ะ ถ้าสะดวกวันไหนแอนจะโทรหาแม่นะคะ แค่นี้ก่อนค่ะ มีเคสด่วน” เธอรีบวางชายหนุ่มโยนมือถือทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะยกขาเธอขึ้นแล้วยัดแท่งลำใหญ่เข้ามา “เจ็บ”“ก็แค่ตอนแรก” เธอทำหน้าไม่พอใจ เขายิ่งกดเข้ามาแรงกว่าเดิม ไม่นานแท่งลำใหญ่โตก็มิดลำ คนไม่อยากร่วมรักกับเขาเบือนหน้าไปทางอื่น แต่หลังจากเขาขยับเอวไม่นาน แท่งลำใหญ่ที่เสียดสีก็ทำให้ไฟสวาทลุกพรึบจนเธอไม่สามารถหยุดเสียงร้องของตัวเองได้ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ เขาพยายามยั่วเธอตลอด ทำให้อยากแล้วจากไป ทิ้งเธอไว้กลางทาง ความหงุดหงิดเหมือนจะหายไปตอนที่ เอวหนาขยับกระแทกจนเสียงดังลั่นห้องพอเธอหลับตาเขาก็สั่งอีก “ลืมตาแล้วมองให้ดี”แอนนาลืมตาเพราะถ้าไม่ทำเขาจะขยับเอวแรงขึ้น กระดูกเธอจะหักอยู่แล้วแต่คงไม่สมกับความอัดอั้นของเขา มาร์โกปลดเนกไท จับเธอนอนคว่ำแล้วดึงมือไปมัดด้านหลัง ก่อนจะตีก้นงอนที่เด้งขึ้นมาอย่างแรง“โอ๊ย” แอนนามองตาเขียว ไม่ต้องบอกว่าตอนนี้สภาพก้นเธอ เป็นอย่างไร ถ้านั่งได้ก็บุญแล้วเขายกสะโพกเธอขึ้น มือจับเชือกตรงข้อมือไว้แล้วอัดแท่งลำใหญ่เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอต้องร้องครวญครางเพราะทนไม่ไหวเสียงร้องขับขา
มาร์โกส่ายหน้า “ไม่มี พวกมันไหวตัวทันเสียก่อน” คิดแล้วก็เจ็บใจ อุตส่าห์วางแผนไว้เสียดิบดี สุดท้ายก็ถูกพวกมันซ้อนแผน ตอนนี้ผู้กำกับอาร์มานโดที่เคยเป็นคู่ค้าคนสำคัญเริ่มหันไปคบค้ากับดาริโอ มาเฟียสเปนที่ขยายอิทธิพลมายังถิ่นของเขา น่าเสียดายที่แผนครั้งนี้มีแค่ระดับลูกกระจ๊อกที่ตาย ส่วนมันรอดไปได้แถมยังหายตัวไป ตอนนั้นเขามั่นใจว่าดาริโอถูกยิง ทว่ากลับหาตัวไม่พบพวกมันเริ่มเข้าใกล้เขาเข้ามาทุกที หากไม่ทำอะไรเลยต่อไปคงทำงานยากขึ้น ส่วนเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร เขาแค่ต้องการใช้เธอเป็นข้ออ้างเท่านั้นมาร์โกดึงแขนหญิงสาวให้นอนลงบนอก ยกแขนข้างที่เจ็บขึ้นกอดแล้วก้มลงหอมแก้ม แต่การเอ่ยคำขอโทษไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา“อยู่ในห้องนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปมิลานกัน”เธอเข้าใจและรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น แอนนาก้มลงมองสภาพตัวเอง “ฉันขอไปแต่งตัวก่อนได้ไหม”เสื้อคลุมเปิดออกจนเห็นเนินอก ไม่ทันขยับหนีมือเขาก็คว้าหมับ “คุณ...”“อย่าขยับ ผมเจ็บอยู่” เจ็บแล้วยังมีแรงจับนมเธอก็แสดงว่าไม่ได้เจ็บจริง แอนนาไม่ฟังทำท่าจะลุกขึ้นก็ได้ยินเสียงคนเจ็บร้อง“โอ๊ย” ตอนโดนยิงเลือดอาบไม่ร้องมาร้องตอนเธอขัดขืน ให้มันได้อย่างนี้สิ แต
“คุณจะเสียงดังให้ศัตรูรู้ตัวทำไม” เธอไม่กลัว อันที่จริงถ้าเป็น ก่อนหน้ามีใครเอาปืนมาจ่อ เธอคงกลัวจนหัวหด แต่เพราะเริ่มคุ้นชินกับเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะเลือดที่เห็นไม่เว้นวันแอนนาเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วมองหาอุปกรณ์ทำแผลฉุกเฉิน ซึ่งมีอยู่พอดีจึงหิ้วมาด้วย“ถอดเสื้อ”“เธอ!!”“ถ้ายังไม่อยากตายก็ถอดเสื้อ” เพราะตัวเองก็ต้องหนีจึงสั่งอย่างขัดใจสรุปแล้วกลายเป็นเธอที่ต้องถอดเสื้อให้เขา กระสุนไม่ได้ฝังลึก“เธอเป็นหมอ”แอนนาส่ายหน้า “ใกล้เคียง”“ใกล้เคียงหมายความว่า...”“ฉันเป็นพยาบาลฝึกหัด” อันที่จริงเธอเป็นเพียงคนจนที่ดิ้นรนมาอิตาลีเพื่อจุดประสงค์บางอย่างจึงได้ลงเรียนพยาบาลและทำงานได้สองปีแล้ว ทว่าสุดท้ายจุดประสงค์นั้นก็ไม่สำเร็จ เธอจึงคิดจะกลับเมืองไทยและจะไม่กลับมาอีกแล้วแต่ตอนนี้คงไม่ได้ เพราะตั้งแต่เธอเข้าห้องผิดในคืนนั้น มาเฟีย ตัวร้ายก็ไม่ยอมให้เธอห่างกายเลยสักครั้งเธอทำแผลให้เขาเสร็จก็เผลอมองแผ่นอกแน่นที่สะท้อนแสงจันทร์ หนุ่มอิตาลีน่ากินทุกคนจริง ๆ“เสร็จแล้ว คุณหนีศัตรูของคุณ ฉันหนีศัตรูของฉัน ฉะนั้นฉันจะไม่บอกพวกเขาแน่นอน แต่คุณก็ต้องปล่อยฉันไป ถ้าพวกเขามาเจอเราอยู่ด้วยกันเ
แต่เขาหาได้นำพา ร่างสูงใหญ่เดินมาซ้อนหลัง ปัดผมเธอไปด้านหน้า มือหนาจับซิปที่อยู่ด้านหลังของเดรส“ไม่ต้อง ฉันทำเอง”“อยู่นิ่ง ๆ” ร่างกายเป็นของเธอ แต่เขาก็ยังขู่ได้อีก บ้าอำนาจเหลือเกิน แล้วเธอทำยังไง ก็ต้องทำตามน่ะสิ ขืนดื้อมีหวังคงไม่ได้ไปมืออุ่นรูดลงมาทีละนิดคล้ายกำลังถ่วงเวลาให้ยืดยาว แผ่นหลังเปลือยเปล่าตรงหน้าทำให้เขาเผลอก้มลงจูบโดยไม่รู้ตัว แอนนาทำท่าจะถอยหนีแต่กลับถูกเขาคว้าเอวดึงรั้งให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิม“ไหนบอกว่ารีบไงคะ” เธอพูดเสียงหวานหวังว่าเขาจะพอใจ ชายหนุ่มยอมปล่อยเธอจริง ๆ มือหนาจับเสื้อตรงบ่าแล้วปลดลงไปกอง กับพื้นแอนนารีบคว้าเสื้อที่เลือกมาสวม พลันได้ยินเสียงหัวเราะขบขันจากด้านหลัง ไม่รู้เขาจงใจหรือยังไง สุดท้ายเธอก็ต้องให้เขารูดซิปให้อยู่ดีเมื่อรูดมาจนสุดเขาก็ลูบไล้ต่ำลงไปก่อนจะขยำ “โอ๊ะ” แอนนาสะดุ้งขยับตัวหนีอย่างรวดเร็ว ได้ยินเขาพูดเสียงลอดไรฟัน“ถ้าผมไม่รีบ เราอาจจะได้ทำกิจกรรมกันสักรอบสองรอบ”แล้วเธอจะอยู่ตรงนี้ทำไม วิ่งสิ สองมือรีบคว้ารองเท้าแล้วสับขาว่องไว ชายหนุ่มหัวเราะขำจากนั้นจึงพาเธอลงไปยังห้องชั้นล่างเรือยอชต์คันเดิมแล่นออกไปทางไหนเธอก็จดจำไม่ได้ ท
หญิงสาวที่ถูกปล่อยให้นอนเปลือยอยู่เกือบชั่วโมงสาปแช่งคนทำไปถึงดาวอังคาร หากเขาได้ยินคงเอาปืนมาจ่อปากเธอแน่นอน แต่เมื่อไม่ได้ยินเธอก็ยังด่าต่อไปประตูเปิดออก เธอหันไปมองก็พบว่าเป็นเขา แต่ปากเธอหนักเกินกว่าจะขอร้องให้เขาปล่อยจึงแกล้งทำเป็นหลับมาเฟียที่คิดจะสั่งสอนคนแสนดื้อเห็นสภาพตรงหน้าแล้วต้องกลืนน้ำลาย แต่เพราะตอนนี้มีเรื่องสำคัญกว่าต้องไปทำเขาจึงยอมปล่อยเธอ“ไม่ต้องแกล้งหลับ แล้วจำไว้ด้วย ถ้าคุณคิดหนีอีกจะโดนหนักกว่าเดิม”คนแกล้งหลับลืมตามองเขาตาขวางเหมือนสื่อว่าจะไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งแน่ ยิ่งเธอดื้อเท่าไรเขายิ่งอยากเอาชนะ ยิ่งเธออยากหนีเขายิ่งอยากกักขังแอนนาถอนใจ หยิบเสื้อขึ้นมาแล้วนึกบางอย่างได้“รองเท้า”เธอลืมรองเท้าคู่ละสองหมื่นไปเสียสนิท “เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่”อืม แต่ว่าสองหมื่นนั่นเธอสามารถเอาไปขายหาเงินมาใช้หนี้เขาได้นะ สะสมให้มากหน่อยก็พอไถ่ตัวได้เจ้าของเงินมองคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน “คุณควรกลัวเรื่องอื่นมากกว่า ถ้าดาริโอได้ตัวคุณไป คุณไม่ได้อยู่ในสภาพดีอย่างนี้แน่”นี่หรือเรียกว่าสภาพดี นรกชัด ๆ“ถ้าดาริโอเอาตัวคุณไปได้ นอกจากจะโดนมันทำร้าย เผลอ ๆ อาจถูกส่งไปชายแดนหรือเข้าซ

![สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)






