Beranda / มาเฟีย / บทรักมาเฟียร้าย / ตอนที่1 ประตูห้อง 609

Share

บทรักมาเฟียร้าย
บทรักมาเฟียร้าย
Penulis: จิรัฐติกาล

ตอนที่1 ประตูห้อง 609

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-28 21:01:12

เสียงดนตรีในผับดังขับกล่อมให้นักท่องราตรีมีความสุขในค่ำคืนนี้ แต่ไม่ใช่สาวน้อยที่นั่งอยู่มุมในสุด ดวงตาของเธอจับจ้องไปยังแฟนหนุ่ม    ที่กำลังเต้นกับผู้หญิงอีกคนที่ฟลอร์เบื้องล่าง

หลายครั้งแล้วที่เธอจับได้ มาถึงครั้งนี้เธอเริ่มจะไม่ทน หญิงสาวกดมือถือส่งข้อความหาเพื่อนรัก ซาร่าเห็นข้อความที่แสดงก็ขมวดคิ้ว  ตอบกลับไปว่า

“เอาจริงดิ”

“อืม จัดมา ผู้ชายที่แกบอกว่าเด็ด”

เพื่อนรักของเธอค่อนข้างเก็บตัว ไม่ค่อยได้ท่องราตรีเช่นตัวเอง  แต่วันนี้กลับบอกว่าต้องการผู้ชายมานอนด้วย เอาไงดี ว่าแล้วก็มองหารายชื่อที่คิดว่าจะถูกใจเพื่อนก่อนจะส่งข้อความนัดหมายให้แอนนา

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น แอนนามองที่นัดหมายก็เก็บมือถือแล้วสะพายกระเป๋าออกไป เธอกำลังประชดชีวิตรักที่ดูแล้วคงไม่สมหวังเพราะความเจ้าชู้ของแฟนหนุ่ม ในเมื่อเขานอนกับผู้หญิงมากมายได้ เธอก็นอนกับคนอื่นได้เหมือนกัน

แน่นอนว่าเธอยังติดนิสัยของแม่ที่มีเชื้อสายไทยจึงส่งข้อความ   ไปบอกเลิกอีกฝ่ายเรียบร้อย ในเมื่อเธอโสดก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกและไม่ผิดหากจะทำมันในคืนนี้

แอนนา สาวไทยเชื้อสายอิตาลีที่เติบโตอยู่ในเมืองไทยจนถึง      สิบขวบก่อนจะย้ายมายังอิตาลีเมื่อสิบปีที่ผ่านมา ทำให้เธอซึมซับทั้งสองวัฒนธรรมและติดจะถือตัว ไม่ค่อยยอมรับการที่คนรักจะนอกกายบ่อย ๆ ทั้งที่ปกติแล้วถือเป็นเรื่องธรรมดาของคนในเมืองนี้

แท็กซี่จอดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง คนที่ดื่มมาพอสมควรใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะหยิบเงินออกมาจ่ายคนขับได้ เมื่อลงไปแล้วเธอก็เดินไปขึ้นลิฟต์ หยิบมือถือขึ้นมามองเลขห้องที่นัดหมาย 606

แอนนากดดูเลขห้องได้ไม่นานหน้าจอก็ดับเพราะแบตฯ หมด วันนี้วันซวยอะไรก็ไม่แน่ใจ เธอจึงเก็บมือถือกดชั้น 6 เพื่อไปยังที่หมาย

คนเมาที่คิดว่าตัวเองมีสติเดินไปจนถึงห้อง 60... หกอะไรแล้ว 606 หรือว่า 609 เธอมองสองห้องที่อยู่ตรงกันข้าม มือหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็นึกได้ว่าแบตฯ หมด เอาไงดี

ผู้ชายสองคนยืนอยู่หน้าประตูห้อง 609 เดี๋ยวนี้เขามีบริการเฝ้าห้องด้วยเหรอ ชายหนุ่มชุดดำสองคนมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะพูดขึ้นว่า “มาแล้วเหรอ เข้าไปข้างในเร็วเข้า เธอมาสาย”

เสียงนั้นฟังไม่พอใจ เธอไม่เดินพวกเขาก็เข้ามาหิ้วปีก เปิดประตูแล้วผลักเธอเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว สรุปแล้วเป็นห้อง 609 มั้ง แต่ทำไมบรรยากาศดูแปลก ๆ

แอนนามองไปยังห้องน้ำที่มีเสียงคนกำลังอาบน้ำแล้วหันกลับมามองเก้าอี้ก็พบเสื้อผ้าหลายชิ้นถูกถอดกองไว้ ดูเหมือนผู้ชายที่เพื่อนรักหามาจะเตรียมตัวพร้อมมาก เอาไงดี พอจะทำจริง ๆ ขึ้นมาก็เริ่มหวั่น เขินอายอย่างบอกไม่ถูก เธอยังไม่ทันหันหลัง ประตูห้องน้ำก็เปิดออก

ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มหน้าโหดกล้ามใหญ่ซึ่งมีรอยสักเต็มตัว    อีกทั้ง... แอนนากลืนน้ำลาย กลัวกว่าเดิมเมื่อผ้าขนหนูสีขาวที่พันท่อนล่างไม่สามารถปกปิดบางสิ่งได้มิด

เธอถอยตอนนี้ยังทันไหม ชายหนุ่มที่เพื่อนหามาให้มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นกัน “ไปอาบน้ำ”

เสียงดุของเขาไม่ให้เกียรติเธอที่เป็นคนจ้างเลย แต่ไหงจึงยอมทำตามก็ไม่แน่ใจ อาจจะเพราะต้องการเวลาทำใจอีกนิด

‘เราเปลี่ยนใจหนีไปตอนนี้ดีไหม แค่ให้เงินเขาไปก็จบนี่นา’ เสียงในใจเธอยังเถียงกันไม่หยุดขณะขยับมือถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ น้ำเย็นทำให้เธอได้สติขึ้นมาอีกหน่อย สรุปเอาแบบที่คิดแล้วกัน

จ่ายเงินให้แล้วก็แยกย้าย หรือจะถ่ายรูปเพื่อเอาไปขู่แฟนหนุ่มให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับเธออีกสักหน่อย คิดไปคิดมาก็ไม่เลว เอาแบบนี้แหละ

ประตูเปิดออก คนที่สรุปกับตัวเองเสร็จสรรพเห็นภาพตรงหน้าก็พลันกลืนน้ำลายอีกครั้ง ก็พ่อหนุ่มอิตาลีหน้าโหดนอนอยู่บนเตียง มือหนายกขึ้นเรียกเธอให้ไปหา

เอาจริง ๆ ทำไมเธอต้องกลัวสายตาคู่นั้น ปากที่คิดว่าจะขอแค่ถ่ายรูปแล้วชิ่งหนีก็ดันพูดไม่ออก ความกลัวและความลังเลปรากฏในแววตา พอเธอเดินไปถึงปลายเตียง คนที่นอนอยู่ก็ถอดผ้าขนหนูเผยให้เห็นอาวุธลำใหญ่

มันใหญ่จนเธอแทบลืมหายใจจึงได้แต่ยืนตะลึง ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับคนบนเตียง เขาลุกมาดึงมือเธอแล้วผลักลงบนเตียง

เดี๋ยว!! ทุกอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราดูน่ากลัวกดจูบอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เหมือนกำลังบอกว่าพวกเราเสียเวลามากพอแล้ว

เขาจะเลือดร้อนและหื่นกระหายมากเกินไปไหม เธออ้าปากจะพูดสิ่งที่คิดกลับถูกปอกเปลือกจนหมดอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงชุดชั้นในตัวบางที่ดูไม่ค่อยเซ็กซี่เท่าไร

พ่อหนุ่มอิตาลีมองชุดชั้นในเรียบง่ายก็ขมวดคิ้ว ไม่เคยเจอสาวบริการที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชี

ผู้หญิงที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชีเงยหน้าด้วยความรู้สึกผิด ถ้ารู้ว่าต้องออกศึกเธอจะจัดเต็มกว่านี้ แต่เพราะเร่งรีบไปจับผิดแฟนหนุ่ม ใบหน้าเธอแดงก่ำแก้ตัว “ฉันรีบ” ก็เลยมาในสภาพแบบนี้ ดูเหมือนเขาคงไม่สน อีกแล้ว พอปลดเสื้อชั้นในก็ได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจกว่า ว่าแล้วก็ก้มลงดูด    มือหยาบสากบีบคลึงหน้าอกเต่งตึงเนียนลื่น หอมหวานจนเขาแทบทน    ไม่ไหว

มือหนาเลื่อนไปสัมผัสกางเกงในบางด้านล่าง แอนนาสะดุ้งผวาเงยหน้ามองคนทำ “เดี๋ยว...” เธอห้ามปราม หากมากไปกว่านี้เห็นทีว่าเธอคงหยุดไม่ได้

แต่คิดหรือว่าคำว่าเดี๋ยวของเธอจะหยุดเขาได้ เมื่อมือเขาเกี่ยวกางเกงในแล้วกดนิ้วลงไป ขาแอนนายกขึ้น เอวบางเด้งหนี แต่เขากดเธอไว้ไม่ให้ขยับแล้วทำเสียงดุใส่ “อยู่นิ่ง ๆ”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่15 อย่าคืนคำล่ะ

    คราวนี้เครื่องบินที่ใช้เดินทางไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์ แต่เป็นเครื่องบินส่วนตัวที่มีชื่อเขาแปะอยู่ ด้านในมีห้องโดยสารแยกต่างหากจากห้องด้านหน้าของคนขับและบอดี้การ์ด แน่นอนว่าเธอถูกจับยัดมายังห้องในสุดแอนนาหันมองรอบด้าน รู้สึกหวั่นใจพอสมควร หวังว่าเขาจะไม่ชอบเล่นเกมออกกำลังกลางอากาศนะ เพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นหลังจากโดนเขายึดสร้อยที่พ่อเพิ่งให้ไปมาร์โกยังไม่เข้ามา เขาส่งสร้อยให้ลูคัส สองตาสบตากันโดยปราศจากคำพูด ก่อนชายหนุ่มจะเดินเข้ามายังห้องด้านใน มองผู้หญิงหน้าบูดที่มองออกไปนอกหน้าต่างมากกว่าจะมองเขาเครื่องบินเริ่มเคลื่อนตัว เขาก็เดินไปนั่งข้างเธอโดยไม่ได้พูดสิ่งใด เพียงจับมือเธอเอามาวางกลางลำตัวที่นูนเด่น คนกำลังโกรธหันมามองปากหนาขยับ“อมให้หน่อย”คนบ้า!! แอนนาถลึงตาใส่ เครื่องบินกำลังวิ่งไปตามรันเวย์เพื่อ เทคออฟ รอจนเครื่องบินได้ระดับเขาก็ปลดเซฟตี้แล้วดึงเธอมาตรงหน้าแอนนาคุกเข่ามองเขาถอดกางเกงนำแท่งลำใหญ่ที่ชูช่อออกมา เส้นเอ็นนูนเด่นจนเห็นได้ชัด แสดงว่าเขาอดกลั้นมานานพอสมควร สองมือของเขาจับท่อนเอ็นให้ตั้งตรงคนที่อยู่ตรงหน้ากลืนน้ำลายก่อนจะใช้มือจับที่ปลายโคนแล้วโน้มตั

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่14 ไม่ไยดี

    “แอนไม่สะดวกค่ะ ถ้าสะดวกวันไหนแอนจะโทรหาแม่นะคะ แค่นี้ก่อนค่ะ มีเคสด่วน” เธอรีบวางชายหนุ่มโยนมือถือทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะยกขาเธอขึ้นแล้วยัดแท่งลำใหญ่เข้ามา “เจ็บ”“ก็แค่ตอนแรก” เธอทำหน้าไม่พอใจ เขายิ่งกดเข้ามาแรงกว่าเดิม ไม่นานแท่งลำใหญ่โตก็มิดลำ คนไม่อยากร่วมรักกับเขาเบือนหน้าไปทางอื่น แต่หลังจากเขาขยับเอวไม่นาน แท่งลำใหญ่ที่เสียดสีก็ทำให้ไฟสวาทลุกพรึบจนเธอไม่สามารถหยุดเสียงร้องของตัวเองได้ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ เขาพยายามยั่วเธอตลอด ทำให้อยากแล้วจากไป ทิ้งเธอไว้กลางทาง ความหงุดหงิดเหมือนจะหายไปตอนที่ เอวหนาขยับกระแทกจนเสียงดังลั่นห้องพอเธอหลับตาเขาก็สั่งอีก “ลืมตาแล้วมองให้ดี”แอนนาลืมตาเพราะถ้าไม่ทำเขาจะขยับเอวแรงขึ้น กระดูกเธอจะหักอยู่แล้วแต่คงไม่สมกับความอัดอั้นของเขา มาร์โกปลดเนกไท จับเธอนอนคว่ำแล้วดึงมือไปมัดด้านหลัง ก่อนจะตีก้นงอนที่เด้งขึ้นมาอย่างแรง“โอ๊ย” แอนนามองตาเขียว ไม่ต้องบอกว่าตอนนี้สภาพก้นเธอ เป็นอย่างไร ถ้านั่งได้ก็บุญแล้วเขายกสะโพกเธอขึ้น มือจับเชือกตรงข้อมือไว้แล้วอัดแท่งลำใหญ่เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอต้องร้องครวญครางเพราะทนไม่ไหวเสียงร้องขับขา

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่13 เอ่ยคำขอโทษไม่ใช่เรื่องง่าย

    มาร์โกส่ายหน้า “ไม่มี พวกมันไหวตัวทันเสียก่อน” คิดแล้วก็เจ็บใจ อุตส่าห์วางแผนไว้เสียดิบดี สุดท้ายก็ถูกพวกมันซ้อนแผน ตอนนี้ผู้กำกับอาร์มานโดที่เคยเป็นคู่ค้าคนสำคัญเริ่มหันไปคบค้ากับดาริโอ มาเฟียสเปนที่ขยายอิทธิพลมายังถิ่นของเขา น่าเสียดายที่แผนครั้งนี้มีแค่ระดับลูกกระจ๊อกที่ตาย ส่วนมันรอดไปได้แถมยังหายตัวไป ตอนนั้นเขามั่นใจว่าดาริโอถูกยิง ทว่ากลับหาตัวไม่พบพวกมันเริ่มเข้าใกล้เขาเข้ามาทุกที หากไม่ทำอะไรเลยต่อไปคงทำงานยากขึ้น ส่วนเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร เขาแค่ต้องการใช้เธอเป็นข้ออ้างเท่านั้นมาร์โกดึงแขนหญิงสาวให้นอนลงบนอก ยกแขนข้างที่เจ็บขึ้นกอดแล้วก้มลงหอมแก้ม แต่การเอ่ยคำขอโทษไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา“อยู่ในห้องนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปมิลานกัน”เธอเข้าใจและรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น แอนนาก้มลงมองสภาพตัวเอง “ฉันขอไปแต่งตัวก่อนได้ไหม”เสื้อคลุมเปิดออกจนเห็นเนินอก ไม่ทันขยับหนีมือเขาก็คว้าหมับ “คุณ...”“อย่าขยับ ผมเจ็บอยู่” เจ็บแล้วยังมีแรงจับนมเธอก็แสดงว่าไม่ได้เจ็บจริง แอนนาไม่ฟังทำท่าจะลุกขึ้นก็ได้ยินเสียงคนเจ็บร้อง“โอ๊ย” ตอนโดนยิงเลือดอาบไม่ร้องมาร้องตอนเธอขัดขืน ให้มันได้อย่างนี้สิ แต

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่12 ถอดเสื้อ

    “คุณจะเสียงดังให้ศัตรูรู้ตัวทำไม” เธอไม่กลัว อันที่จริงถ้าเป็น ก่อนหน้ามีใครเอาปืนมาจ่อ เธอคงกลัวจนหัวหด แต่เพราะเริ่มคุ้นชินกับเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะเลือดที่เห็นไม่เว้นวันแอนนาเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วมองหาอุปกรณ์ทำแผลฉุกเฉิน ซึ่งมีอยู่พอดีจึงหิ้วมาด้วย“ถอดเสื้อ”“เธอ!!”“ถ้ายังไม่อยากตายก็ถอดเสื้อ” เพราะตัวเองก็ต้องหนีจึงสั่งอย่างขัดใจสรุปแล้วกลายเป็นเธอที่ต้องถอดเสื้อให้เขา กระสุนไม่ได้ฝังลึก“เธอเป็นหมอ”แอนนาส่ายหน้า “ใกล้เคียง”“ใกล้เคียงหมายความว่า...”“ฉันเป็นพยาบาลฝึกหัด” อันที่จริงเธอเป็นเพียงคนจนที่ดิ้นรนมาอิตาลีเพื่อจุดประสงค์บางอย่างจึงได้ลงเรียนพยาบาลและทำงานได้สองปีแล้ว ทว่าสุดท้ายจุดประสงค์นั้นก็ไม่สำเร็จ เธอจึงคิดจะกลับเมืองไทยและจะไม่กลับมาอีกแล้วแต่ตอนนี้คงไม่ได้ เพราะตั้งแต่เธอเข้าห้องผิดในคืนนั้น มาเฟีย ตัวร้ายก็ไม่ยอมให้เธอห่างกายเลยสักครั้งเธอทำแผลให้เขาเสร็จก็เผลอมองแผ่นอกแน่นที่สะท้อนแสงจันทร์ หนุ่มอิตาลีน่ากินทุกคนจริง ๆ“เสร็จแล้ว คุณหนีศัตรูของคุณ ฉันหนีศัตรูของฉัน ฉะนั้นฉันจะไม่บอกพวกเขาแน่นอน แต่คุณก็ต้องปล่อยฉันไป ถ้าพวกเขามาเจอเราอยู่ด้วยกันเ

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนที่11 อยู่นิ่งๆ

    แต่เขาหาได้นำพา ร่างสูงใหญ่เดินมาซ้อนหลัง ปัดผมเธอไปด้านหน้า มือหนาจับซิปที่อยู่ด้านหลังของเดรส“ไม่ต้อง ฉันทำเอง”“อยู่นิ่ง ๆ” ร่างกายเป็นของเธอ แต่เขาก็ยังขู่ได้อีก บ้าอำนาจเหลือเกิน แล้วเธอทำยังไง ก็ต้องทำตามน่ะสิ ขืนดื้อมีหวังคงไม่ได้ไปมืออุ่นรูดลงมาทีละนิดคล้ายกำลังถ่วงเวลาให้ยืดยาว แผ่นหลังเปลือยเปล่าตรงหน้าทำให้เขาเผลอก้มลงจูบโดยไม่รู้ตัว แอนนาทำท่าจะถอยหนีแต่กลับถูกเขาคว้าเอวดึงรั้งให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิม“ไหนบอกว่ารีบไงคะ” เธอพูดเสียงหวานหวังว่าเขาจะพอใจ ชายหนุ่มยอมปล่อยเธอจริง ๆ มือหนาจับเสื้อตรงบ่าแล้วปลดลงไปกอง กับพื้นแอนนารีบคว้าเสื้อที่เลือกมาสวม พลันได้ยินเสียงหัวเราะขบขันจากด้านหลัง ไม่รู้เขาจงใจหรือยังไง สุดท้ายเธอก็ต้องให้เขารูดซิปให้อยู่ดีเมื่อรูดมาจนสุดเขาก็ลูบไล้ต่ำลงไปก่อนจะขยำ “โอ๊ะ” แอนนาสะดุ้งขยับตัวหนีอย่างรวดเร็ว ได้ยินเขาพูดเสียงลอดไรฟัน“ถ้าผมไม่รีบ เราอาจจะได้ทำกิจกรรมกันสักรอบสองรอบ”แล้วเธอจะอยู่ตรงนี้ทำไม วิ่งสิ สองมือรีบคว้ารองเท้าแล้วสับขาว่องไว ชายหนุ่มหัวเราะขำจากนั้นจึงพาเธอลงไปยังห้องชั้นล่างเรือยอชต์คันเดิมแล่นออกไปทางไหนเธอก็จดจำไม่ได้ ท

  • บทรักมาเฟียร้าย   ตอนนที่10 ไม่ต้องแกล้งหลับ

    หญิงสาวที่ถูกปล่อยให้นอนเปลือยอยู่เกือบชั่วโมงสาปแช่งคนทำไปถึงดาวอังคาร หากเขาได้ยินคงเอาปืนมาจ่อปากเธอแน่นอน แต่เมื่อไม่ได้ยินเธอก็ยังด่าต่อไปประตูเปิดออก เธอหันไปมองก็พบว่าเป็นเขา แต่ปากเธอหนักเกินกว่าจะขอร้องให้เขาปล่อยจึงแกล้งทำเป็นหลับมาเฟียที่คิดจะสั่งสอนคนแสนดื้อเห็นสภาพตรงหน้าแล้วต้องกลืนน้ำลาย แต่เพราะตอนนี้มีเรื่องสำคัญกว่าต้องไปทำเขาจึงยอมปล่อยเธอ“ไม่ต้องแกล้งหลับ แล้วจำไว้ด้วย ถ้าคุณคิดหนีอีกจะโดนหนักกว่าเดิม”คนแกล้งหลับลืมตามองเขาตาขวางเหมือนสื่อว่าจะไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งแน่ ยิ่งเธอดื้อเท่าไรเขายิ่งอยากเอาชนะ ยิ่งเธออยากหนีเขายิ่งอยากกักขังแอนนาถอนใจ หยิบเสื้อขึ้นมาแล้วนึกบางอย่างได้“รองเท้า”เธอลืมรองเท้าคู่ละสองหมื่นไปเสียสนิท “เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่”อืม แต่ว่าสองหมื่นนั่นเธอสามารถเอาไปขายหาเงินมาใช้หนี้เขาได้นะ สะสมให้มากหน่อยก็พอไถ่ตัวได้เจ้าของเงินมองคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน “คุณควรกลัวเรื่องอื่นมากกว่า ถ้าดาริโอได้ตัวคุณไป คุณไม่ได้อยู่ในสภาพดีอย่างนี้แน่”นี่หรือเรียกว่าสภาพดี นรกชัด ๆ“ถ้าดาริโอเอาตัวคุณไปได้ นอกจากจะโดนมันทำร้าย เผลอ ๆ อาจถูกส่งไปชายแดนหรือเข้าซ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status