 Masuk
Masuk
เสียงดนตรีในผับดังขับกล่อมให้นักท่องราตรีมีความสุขในค่ำคืนนี้ แต่ไม่ใช่สาวน้อยที่นั่งอยู่มุมในสุด ดวงตาของเธอจับจ้องไปยังแฟนหนุ่ม ที่กำลังเต้นกับผู้หญิงอีกคนที่ฟลอร์เบื้องล่าง
หลายครั้งแล้วที่เธอจับได้ มาถึงครั้งนี้เธอเริ่มจะไม่ทน หญิงสาวกดมือถือส่งข้อความหาเพื่อนรัก ซาร่าเห็นข้อความที่แสดงก็ขมวดคิ้ว ตอบกลับไปว่า
“เอาจริงดิ”
“อืม จัดมา ผู้ชายที่แกบอกว่าเด็ด”
เพื่อนรักของเธอค่อนข้างเก็บตัว ไม่ค่อยได้ท่องราตรีเช่นตัวเอง แต่วันนี้กลับบอกว่าต้องการผู้ชายมานอนด้วย เอาไงดี ว่าแล้วก็มองหารายชื่อที่คิดว่าจะถูกใจเพื่อนก่อนจะส่งข้อความนัดหมายให้แอนนา
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น แอนนามองที่นัดหมายก็เก็บมือถือแล้วสะพายกระเป๋าออกไป เธอกำลังประชดชีวิตรักที่ดูแล้วคงไม่สมหวังเพราะความเจ้าชู้ของแฟนหนุ่ม ในเมื่อเขานอนกับผู้หญิงมากมายได้ เธอก็นอนกับคนอื่นได้เหมือนกัน
แน่นอนว่าเธอยังติดนิสัยของแม่ที่มีเชื้อสายไทยจึงส่งข้อความ ไปบอกเลิกอีกฝ่ายเรียบร้อย ในเมื่อเธอโสดก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกและไม่ผิดหากจะทำมันในคืนนี้
แอนนา สาวไทยเชื้อสายอิตาลีที่เติบโตอยู่ในเมืองไทยจนถึง สิบขวบก่อนจะย้ายมายังอิตาลีเมื่อสิบปีที่ผ่านมา ทำให้เธอซึมซับทั้งสองวัฒนธรรมและติดจะถือตัว ไม่ค่อยยอมรับการที่คนรักจะนอกกายบ่อย ๆ ทั้งที่ปกติแล้วถือเป็นเรื่องธรรมดาของคนในเมืองนี้
แท็กซี่จอดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง คนที่ดื่มมาพอสมควรใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะหยิบเงินออกมาจ่ายคนขับได้ เมื่อลงไปแล้วเธอก็เดินไปขึ้นลิฟต์ หยิบมือถือขึ้นมามองเลขห้องที่นัดหมาย 606
แอนนากดดูเลขห้องได้ไม่นานหน้าจอก็ดับเพราะแบตฯ หมด วันนี้วันซวยอะไรก็ไม่แน่ใจ เธอจึงเก็บมือถือกดชั้น 6 เพื่อไปยังที่หมาย
คนเมาที่คิดว่าตัวเองมีสติเดินไปจนถึงห้อง 60... หกอะไรแล้ว 606 หรือว่า 609 เธอมองสองห้องที่อยู่ตรงกันข้าม มือหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็นึกได้ว่าแบตฯ หมด เอาไงดี
ผู้ชายสองคนยืนอยู่หน้าประตูห้อง 609 เดี๋ยวนี้เขามีบริการเฝ้าห้องด้วยเหรอ ชายหนุ่มชุดดำสองคนมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะพูดขึ้นว่า “มาแล้วเหรอ เข้าไปข้างในเร็วเข้า เธอมาสาย”
เสียงนั้นฟังไม่พอใจ เธอไม่เดินพวกเขาก็เข้ามาหิ้วปีก เปิดประตูแล้วผลักเธอเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว สรุปแล้วเป็นห้อง 609 มั้ง แต่ทำไมบรรยากาศดูแปลก ๆ
แอนนามองไปยังห้องน้ำที่มีเสียงคนกำลังอาบน้ำแล้วหันกลับมามองเก้าอี้ก็พบเสื้อผ้าหลายชิ้นถูกถอดกองไว้ ดูเหมือนผู้ชายที่เพื่อนรักหามาจะเตรียมตัวพร้อมมาก เอาไงดี พอจะทำจริง ๆ ขึ้นมาก็เริ่มหวั่น เขินอายอย่างบอกไม่ถูก เธอยังไม่ทันหันหลัง ประตูห้องน้ำก็เปิดออก
ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มหน้าโหดกล้ามใหญ่ซึ่งมีรอยสักเต็มตัว อีกทั้ง... แอนนากลืนน้ำลาย กลัวกว่าเดิมเมื่อผ้าขนหนูสีขาวที่พันท่อนล่างไม่สามารถปกปิดบางสิ่งได้มิด
เธอถอยตอนนี้ยังทันไหม ชายหนุ่มที่เพื่อนหามาให้มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นกัน “ไปอาบน้ำ”
เสียงดุของเขาไม่ให้เกียรติเธอที่เป็นคนจ้างเลย แต่ไหงจึงยอมทำตามก็ไม่แน่ใจ อาจจะเพราะต้องการเวลาทำใจอีกนิด
‘เราเปลี่ยนใจหนีไปตอนนี้ดีไหม แค่ให้เงินเขาไปก็จบนี่นา’ เสียงในใจเธอยังเถียงกันไม่หยุดขณะขยับมือถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ น้ำเย็นทำให้เธอได้สติขึ้นมาอีกหน่อย สรุปเอาแบบที่คิดแล้วกัน
จ่ายเงินให้แล้วก็แยกย้าย หรือจะถ่ายรูปเพื่อเอาไปขู่แฟนหนุ่มให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับเธออีกสักหน่อย คิดไปคิดมาก็ไม่เลว เอาแบบนี้แหละ
ประตูเปิดออก คนที่สรุปกับตัวเองเสร็จสรรพเห็นภาพตรงหน้าก็พลันกลืนน้ำลายอีกครั้ง ก็พ่อหนุ่มอิตาลีหน้าโหดนอนอยู่บนเตียง มือหนายกขึ้นเรียกเธอให้ไปหา
เอาจริง ๆ ทำไมเธอต้องกลัวสายตาคู่นั้น ปากที่คิดว่าจะขอแค่ถ่ายรูปแล้วชิ่งหนีก็ดันพูดไม่ออก ความกลัวและความลังเลปรากฏในแววตา พอเธอเดินไปถึงปลายเตียง คนที่นอนอยู่ก็ถอดผ้าขนหนูเผยให้เห็นอาวุธลำใหญ่
มันใหญ่จนเธอแทบลืมหายใจจึงได้แต่ยืนตะลึง ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับคนบนเตียง เขาลุกมาดึงมือเธอแล้วผลักลงบนเตียง
เดี๋ยว!! ทุกอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราดูน่ากลัวกดจูบอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เหมือนกำลังบอกว่าพวกเราเสียเวลามากพอแล้ว
เขาจะเลือดร้อนและหื่นกระหายมากเกินไปไหม เธออ้าปากจะพูดสิ่งที่คิดกลับถูกปอกเปลือกจนหมดอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงชุดชั้นในตัวบางที่ดูไม่ค่อยเซ็กซี่เท่าไร
พ่อหนุ่มอิตาลีมองชุดชั้นในเรียบง่ายก็ขมวดคิ้ว ไม่เคยเจอสาวบริการที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชี
ผู้หญิงที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชีเงยหน้าด้วยความรู้สึกผิด ถ้ารู้ว่าต้องออกศึกเธอจะจัดเต็มกว่านี้ แต่เพราะเร่งรีบไปจับผิดแฟนหนุ่ม ใบหน้าเธอแดงก่ำแก้ตัว “ฉันรีบ” ก็เลยมาในสภาพแบบนี้ ดูเหมือนเขาคงไม่สน อีกแล้ว พอปลดเสื้อชั้นในก็ได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจกว่า ว่าแล้วก็ก้มลงดูด มือหยาบสากบีบคลึงหน้าอกเต่งตึงเนียนลื่น หอมหวานจนเขาแทบทน ไม่ไหว
มือหนาเลื่อนไปสัมผัสกางเกงในบางด้านล่าง แอนนาสะดุ้งผวาเงยหน้ามองคนทำ “เดี๋ยว...” เธอห้ามปราม หากมากไปกว่านี้เห็นทีว่าเธอคงหยุดไม่ได้
แต่คิดหรือว่าคำว่าเดี๋ยวของเธอจะหยุดเขาได้ เมื่อมือเขาเกี่ยวกางเกงในแล้วกดนิ้วลงไป ขาแอนนายกขึ้น เอวบางเด้งหนี แต่เขากดเธอไว้ไม่ให้ขยับแล้วทำเสียงดุใส่ “อยู่นิ่ง ๆ”

คราวนี้เครื่องบินที่ใช้เดินทางไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์ แต่เป็นเครื่องบินส่วนตัวที่มีชื่อเขาแปะอยู่ ด้านในมีห้องโดยสารแยกต่างหากจากห้องด้านหน้าของคนขับและบอดี้การ์ด แน่นอนว่าเธอถูกจับยัดมายังห้องในสุดแอนนาหันมองรอบด้าน รู้สึกหวั่นใจพอสมควร หวังว่าเขาจะไม่ชอบเล่นเกมออกกำลังกลางอากาศนะ เพราะตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้นหลังจากโดนเขายึดสร้อยที่พ่อเพิ่งให้ไปมาร์โกยังไม่เข้ามา เขาส่งสร้อยให้ลูคัส สองตาสบตากันโดยปราศจากคำพูด ก่อนชายหนุ่มจะเดินเข้ามายังห้องด้านใน มองผู้หญิงหน้าบูดที่มองออกไปนอกหน้าต่างมากกว่าจะมองเขาเครื่องบินเริ่มเคลื่อนตัว เขาก็เดินไปนั่งข้างเธอโดยไม่ได้พูดสิ่งใด เพียงจับมือเธอเอามาวางกลางลำตัวที่นูนเด่น คนกำลังโกรธหันมามองปากหนาขยับ“อมให้หน่อย”คนบ้า!! แอนนาถลึงตาใส่ เครื่องบินกำลังวิ่งไปตามรันเวย์เพื่อ เทคออฟ รอจนเครื่องบินได้ระดับเขาก็ปลดเซฟตี้แล้วดึงเธอมาตรงหน้าแอนนาคุกเข่ามองเขาถอดกางเกงนำแท่งลำใหญ่ที่ชูช่อออกมา เส้นเอ็นนูนเด่นจนเห็นได้ชัด แสดงว่าเขาอดกลั้นมานานพอสมควร สองมือของเขาจับท่อนเอ็นให้ตั้งตรงคนที่อยู่ตรงหน้ากลืนน้ำลายก่อนจะใช้มือจับที่ปลายโคนแล้วโน้มตั
“แอนไม่สะดวกค่ะ ถ้าสะดวกวันไหนแอนจะโทรหาแม่นะคะ แค่นี้ก่อนค่ะ มีเคสด่วน” เธอรีบวางชายหนุ่มโยนมือถือทิ้งอย่างไม่ไยดี ก่อนจะยกขาเธอขึ้นแล้วยัดแท่งลำใหญ่เข้ามา “เจ็บ”“ก็แค่ตอนแรก” เธอทำหน้าไม่พอใจ เขายิ่งกดเข้ามาแรงกว่าเดิม ไม่นานแท่งลำใหญ่โตก็มิดลำ คนไม่อยากร่วมรักกับเขาเบือนหน้าไปทางอื่น แต่หลังจากเขาขยับเอวไม่นาน แท่งลำใหญ่ที่เสียดสีก็ทำให้ไฟสวาทลุกพรึบจนเธอไม่สามารถหยุดเสียงร้องของตัวเองได้ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ เขาพยายามยั่วเธอตลอด ทำให้อยากแล้วจากไป ทิ้งเธอไว้กลางทาง ความหงุดหงิดเหมือนจะหายไปตอนที่ เอวหนาขยับกระแทกจนเสียงดังลั่นห้องพอเธอหลับตาเขาก็สั่งอีก “ลืมตาแล้วมองให้ดี”แอนนาลืมตาเพราะถ้าไม่ทำเขาจะขยับเอวแรงขึ้น กระดูกเธอจะหักอยู่แล้วแต่คงไม่สมกับความอัดอั้นของเขา มาร์โกปลดเนกไท จับเธอนอนคว่ำแล้วดึงมือไปมัดด้านหลัง ก่อนจะตีก้นงอนที่เด้งขึ้นมาอย่างแรง“โอ๊ย” แอนนามองตาเขียว ไม่ต้องบอกว่าตอนนี้สภาพก้นเธอ เป็นอย่างไร ถ้านั่งได้ก็บุญแล้วเขายกสะโพกเธอขึ้น มือจับเชือกตรงข้อมือไว้แล้วอัดแท่งลำใหญ่เข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอต้องร้องครวญครางเพราะทนไม่ไหวเสียงร้องขับขา
มาร์โกส่ายหน้า “ไม่มี พวกมันไหวตัวทันเสียก่อน” คิดแล้วก็เจ็บใจ อุตส่าห์วางแผนไว้เสียดิบดี สุดท้ายก็ถูกพวกมันซ้อนแผน ตอนนี้ผู้กำกับอาร์มานโดที่เคยเป็นคู่ค้าคนสำคัญเริ่มหันไปคบค้ากับดาริโอ มาเฟียสเปนที่ขยายอิทธิพลมายังถิ่นของเขา น่าเสียดายที่แผนครั้งนี้มีแค่ระดับลูกกระจ๊อกที่ตาย ส่วนมันรอดไปได้แถมยังหายตัวไป ตอนนั้นเขามั่นใจว่าดาริโอถูกยิง ทว่ากลับหาตัวไม่พบพวกมันเริ่มเข้าใกล้เขาเข้ามาทุกที หากไม่ทำอะไรเลยต่อไปคงทำงานยากขึ้น ส่วนเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไร เขาแค่ต้องการใช้เธอเป็นข้ออ้างเท่านั้นมาร์โกดึงแขนหญิงสาวให้นอนลงบนอก ยกแขนข้างที่เจ็บขึ้นกอดแล้วก้มลงหอมแก้ม แต่การเอ่ยคำขอโทษไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา“อยู่ในห้องนี้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปมิลานกัน”เธอเข้าใจและรู้ว่าไม่มีทางเลือกอื่น แอนนาก้มลงมองสภาพตัวเอง “ฉันขอไปแต่งตัวก่อนได้ไหม”เสื้อคลุมเปิดออกจนเห็นเนินอก ไม่ทันขยับหนีมือเขาก็คว้าหมับ “คุณ...”“อย่าขยับ ผมเจ็บอยู่” เจ็บแล้วยังมีแรงจับนมเธอก็แสดงว่าไม่ได้เจ็บจริง แอนนาไม่ฟังทำท่าจะลุกขึ้นก็ได้ยินเสียงคนเจ็บร้อง“โอ๊ย” ตอนโดนยิงเลือดอาบไม่ร้องมาร้องตอนเธอขัดขืน ให้มันได้อย่างนี้สิ แต
“คุณจะเสียงดังให้ศัตรูรู้ตัวทำไม” เธอไม่กลัว อันที่จริงถ้าเป็น ก่อนหน้ามีใครเอาปืนมาจ่อ เธอคงกลัวจนหัวหด แต่เพราะเริ่มคุ้นชินกับเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะเลือดที่เห็นไม่เว้นวันแอนนาเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วมองหาอุปกรณ์ทำแผลฉุกเฉิน ซึ่งมีอยู่พอดีจึงหิ้วมาด้วย“ถอดเสื้อ”“เธอ!!”“ถ้ายังไม่อยากตายก็ถอดเสื้อ” เพราะตัวเองก็ต้องหนีจึงสั่งอย่างขัดใจสรุปแล้วกลายเป็นเธอที่ต้องถอดเสื้อให้เขา กระสุนไม่ได้ฝังลึก“เธอเป็นหมอ”แอนนาส่ายหน้า “ใกล้เคียง”“ใกล้เคียงหมายความว่า...”“ฉันเป็นพยาบาลฝึกหัด” อันที่จริงเธอเป็นเพียงคนจนที่ดิ้นรนมาอิตาลีเพื่อจุดประสงค์บางอย่างจึงได้ลงเรียนพยาบาลและทำงานได้สองปีแล้ว ทว่าสุดท้ายจุดประสงค์นั้นก็ไม่สำเร็จ เธอจึงคิดจะกลับเมืองไทยและจะไม่กลับมาอีกแล้วแต่ตอนนี้คงไม่ได้ เพราะตั้งแต่เธอเข้าห้องผิดในคืนนั้น มาเฟีย ตัวร้ายก็ไม่ยอมให้เธอห่างกายเลยสักครั้งเธอทำแผลให้เขาเสร็จก็เผลอมองแผ่นอกแน่นที่สะท้อนแสงจันทร์ หนุ่มอิตาลีน่ากินทุกคนจริง ๆ“เสร็จแล้ว คุณหนีศัตรูของคุณ ฉันหนีศัตรูของฉัน ฉะนั้นฉันจะไม่บอกพวกเขาแน่นอน แต่คุณก็ต้องปล่อยฉันไป ถ้าพวกเขามาเจอเราอยู่ด้วยกันเ
แต่เขาหาได้นำพา ร่างสูงใหญ่เดินมาซ้อนหลัง ปัดผมเธอไปด้านหน้า มือหนาจับซิปที่อยู่ด้านหลังของเดรส“ไม่ต้อง ฉันทำเอง”“อยู่นิ่ง ๆ” ร่างกายเป็นของเธอ แต่เขาก็ยังขู่ได้อีก บ้าอำนาจเหลือเกิน แล้วเธอทำยังไง ก็ต้องทำตามน่ะสิ ขืนดื้อมีหวังคงไม่ได้ไปมืออุ่นรูดลงมาทีละนิดคล้ายกำลังถ่วงเวลาให้ยืดยาว แผ่นหลังเปลือยเปล่าตรงหน้าทำให้เขาเผลอก้มลงจูบโดยไม่รู้ตัว แอนนาทำท่าจะถอยหนีแต่กลับถูกเขาคว้าเอวดึงรั้งให้แนบชิดยิ่งกว่าเดิม“ไหนบอกว่ารีบไงคะ” เธอพูดเสียงหวานหวังว่าเขาจะพอใจ ชายหนุ่มยอมปล่อยเธอจริง ๆ มือหนาจับเสื้อตรงบ่าแล้วปลดลงไปกอง กับพื้นแอนนารีบคว้าเสื้อที่เลือกมาสวม พลันได้ยินเสียงหัวเราะขบขันจากด้านหลัง ไม่รู้เขาจงใจหรือยังไง สุดท้ายเธอก็ต้องให้เขารูดซิปให้อยู่ดีเมื่อรูดมาจนสุดเขาก็ลูบไล้ต่ำลงไปก่อนจะขยำ “โอ๊ะ” แอนนาสะดุ้งขยับตัวหนีอย่างรวดเร็ว ได้ยินเขาพูดเสียงลอดไรฟัน“ถ้าผมไม่รีบ เราอาจจะได้ทำกิจกรรมกันสักรอบสองรอบ”แล้วเธอจะอยู่ตรงนี้ทำไม วิ่งสิ สองมือรีบคว้ารองเท้าแล้วสับขาว่องไว ชายหนุ่มหัวเราะขำจากนั้นจึงพาเธอลงไปยังห้องชั้นล่างเรือยอชต์คันเดิมแล่นออกไปทางไหนเธอก็จดจำไม่ได้ ท
หญิงสาวที่ถูกปล่อยให้นอนเปลือยอยู่เกือบชั่วโมงสาปแช่งคนทำไปถึงดาวอังคาร หากเขาได้ยินคงเอาปืนมาจ่อปากเธอแน่นอน แต่เมื่อไม่ได้ยินเธอก็ยังด่าต่อไปประตูเปิดออก เธอหันไปมองก็พบว่าเป็นเขา แต่ปากเธอหนักเกินกว่าจะขอร้องให้เขาปล่อยจึงแกล้งทำเป็นหลับมาเฟียที่คิดจะสั่งสอนคนแสนดื้อเห็นสภาพตรงหน้าแล้วต้องกลืนน้ำลาย แต่เพราะตอนนี้มีเรื่องสำคัญกว่าต้องไปทำเขาจึงยอมปล่อยเธอ“ไม่ต้องแกล้งหลับ แล้วจำไว้ด้วย ถ้าคุณคิดหนีอีกจะโดนหนักกว่าเดิม”คนแกล้งหลับลืมตามองเขาตาขวางเหมือนสื่อว่าจะไม่ยอมทำตามที่เขาสั่งแน่ ยิ่งเธอดื้อเท่าไรเขายิ่งอยากเอาชนะ ยิ่งเธออยากหนีเขายิ่งอยากกักขังแอนนาถอนใจ หยิบเสื้อขึ้นมาแล้วนึกบางอย่างได้“รองเท้า”เธอลืมรองเท้าคู่ละสองหมื่นไปเสียสนิท “เดี๋ยวผมซื้อให้ใหม่”อืม แต่ว่าสองหมื่นนั่นเธอสามารถเอาไปขายหาเงินมาใช้หนี้เขาได้นะ สะสมให้มากหน่อยก็พอไถ่ตัวได้เจ้าของเงินมองคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน “คุณควรกลัวเรื่องอื่นมากกว่า ถ้าดาริโอได้ตัวคุณไป คุณไม่ได้อยู่ในสภาพดีอย่างนี้แน่”นี่หรือเรียกว่าสภาพดี นรกชัด ๆ“ถ้าดาริโอเอาตัวคุณไปได้ นอกจากจะโดนมันทำร้าย เผลอ ๆ อาจถูกส่งไปชายแดนหรือเข้าซ
