Library

Home / มาเฟีย / บทร้าย / บทที่ 2 เด็กขัดดอก

บทที่ 2 เด็กขัดดอก

Author: ชิซุกะจัง

Last Updated: 2025-04-05 11:14:21

หลังจากที่เขาพาฉันเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มาก ที่ในห้องนั้นเป็นโทนห้องสีแดงจากไฟหรืออะไรก็ไม่รู้ แต่ห้องที่เขาพาฉันมาเหมือนเป็นห้องเชือดเอาไว้ฆ่าสัตว์อย่างไงอย่างนั้น เพราะฉันเหลือบไปเห็นอาวุธต่างๆ พร้อมกับเครื่องไม้เครื่องมือที่เอาไว้ทรมานสัตว์

ตอนนี้เขาเอาผ้ามาปิดตาฉันไว้อีกครั้งพร้อมทั้งดึงและลากฉันออกไปจากห้องนั้นทันที ฉันที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาจะพาตัวฉันไปที่ไหนเพราะผ้าที่ปิดตาของฉันไว้ทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลย ไม่นานนักเขาก็ผลักฉันลงบนเตียงนุ่มๆ ฉันพอเดาได้ว่ามันน่าจะเป็นเตียงเพราะมันกว้างมาก จึงอาจจะไม่ใช่โซฟาอย่างแน่นอน แล้วเขาก็แกะที่ปิดตาของฉันออกให้ฉัน พอฉันพ้นจากพันธะทางสายตาฉันก็มองไปรอบๆ พบว่ามันคือห้องนอนของฉัน มันเป็นห้องสีเหลี่ยมขนาดใหญ่กว่าห้องเชือดเมื่อกี้ที่ฉันเห็นเล็กน้อย ในห้องจะมี โต๊ะเครื่องแป้ง ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเรียนให้ฉันพร้อมกับเก้าอี้ ซึ่งฉันคิดว่าของที่อยู่ในห้องนี้ก็จะน่าราคาสูงพอควร

" นี่! คือที่อยู่ของเธอ " เขาบอกฉันพร้อมกับจ้องใบหน้าของฉันอย่างรู้สึกเกลียดชังฉันที่แผ่รังสีออกมาจากสายตาของเขา

" ขอบคุณค่ะ " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณเขาจากใจจริง อย่างน้อยเขาก็ให้ที่อยู่อาศัยกับฉันไม่ปล่อยฉันไปนอนนอกบ้าน

" เอ่อ ที่นี่ที่ไหนเหรอคะ " ฉันถามกลับเขาไปอย่างกล้าๆกลัวๆ กลัวที่จะโดนเขาตะคอกใส่อีกน่ะสิ

" บ้านหลังเล็กข้างๆเพ้นเฮ้าท์ของฉัน " เขาตอบฉันพลางที่กำลังจะเดินออกไปจากห้องทันที

" ดะ เดี๋ยวค่ะ " ฉันรีบร้องห้ามเขาทันทีเพราะฉันมีเรื่องอยากจะถามเขา

" แล้วหน้าที่ของหนูที่จะทำงานใช้หนี้คุณคืออะไรคะ " ฉันถามเขาไป เพราะฉันไม่อยากติดค้างหนี้ใครอีกแล้ว ตลอดระยะเวลา 2 ปีฉันจะทำงานใช้หนี้เขาให้ได้เต็มที่ที่สุด และจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกันอีก

" ถ้ามีเดี๋ยวฉันเรียกเอง และอีกอย่างฉันไม่อนุญาตให้เธอเดินเข้าไปเพ้นเฮ้าท์ใหญ่ของฉันเด็ดขาด เธอต้องอยู่ที่นี่เท่านั้น และที่ที่เธอจะออกไปได้ก็แค่หน้าบ้านเท่านั้น และห้ามออกจากประตูบ้านฉันก่อนได้รับอนุญาตจากฉัน " เขาสั่งฉันเสียงนิ่งเรียบอย่างกับคนที่ไร้ความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น

" รับทราบค่ะ วันจันทร์จนถึงวันศุกร์หนูต้องไปโรงเรียนนะคะ " ฉันบอกเขาไปตรงๆ และขออนุญาตเขาไว้ล่วงหน้า

" เธอก็นั่งซาฟารีของที่นี่ออกไปนอกประตูเองแล้วกัน เดินไปซ้ายมือนิดหน่อยก็จะเป็นป้ายรถเมล์ " เขาบอกฉัน

" ขอบคุณค่ะ หนูขออนุญาตคุณไว้ก่อนเลยนะคะ " ฉันก้มหัวให้เขาอย่างเรียบร้อย

" อืม " เขาตอบฉันพร้อมกับหันหลังออกไปจากห้องทันที

วันต่อมา

ฉันงัวเงียลุกขึ้นจากเตียงก็พบว่ามีเสื้อผ้าของฉันวางอยู่บนพื้นห้อง สงสัยเขาสั่งคนของเขาไปเอาเสื้อผ้าฉันจากที่บ้านมา พร้อมกับโยนกองมันไว้ตรงพื้นห้องไว้ให้ ฉันลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบเสื้อผ้าออกมาพร้อมกับพับผ้าให้เรียบร้อยและยัดใส่ตู้เสื้อผ้าไว้ทันที

ฉันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว พร้อมกับใส่ชุดนักเรียนชั้นมัธยมปลายและเดินออกมายังนอกบ้าน ฉันที่เดินออกมาแล้วมองไปรอบๆ บ้านที่ฉันอยู่เป็นบ้าน 1 ชั้นสีขาว ขนาดไม่ใหญ่มาก พอให้ฉันอยู่คนเดียวได้ ในบ้านจะมีห้องนอนของฉัน 1 ห้อง ห้องน้ำ 1 ห้อง แต่ห้องน้ำไม่ได้เชื่อมอยู่กับห้องนอน จะต้องเปิดประตูออกมาเข้าด้านนอกห้องนอน พอมองออกไปอีกด้านก็พบบ้านหลังใหญ่ราวๆ 4-5 ชั้นได้ เป็นบ้านหลังใหญ่สีขาวตกแต่งสไตล์ออกแนวยุโรปหน่อยๆ

ไม่นานนักก็มีรถซาฟารีมาจอดอยู่หน้าบ้านหลังเล็กสีขาวของฉัน ฉันเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งขึ้นไปบนรถซาฟารีทันที

Continue to read this book for free

Scan code to download App

Previous Chapter Next Chapter

บทร้าย บทที่ 43 แผนการ(ล่อ)เด็ก
เพนท์เฮ้าสน์ตอนนี้เป็นเวลา 4 ทุ่มเกือบจะ 5 ทุ่มแล้ว เจ้าหญิงพึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จด้วยชุดนอนผ้าลื่นสายเดี่ยวสีแดงสดขับกับสีผิวที่ขาวของเธอพร้อมกับปล่อยผมยาวสีทองที่พึ่งไปย้อมมาใหม่จนถึงก้นงอน เพื่อใช้ประกวดดาว-เดือนโดยเฉพาะ เพราะช่วงนี้เธอซ้อมประกวดดาว-เดือน อย่างหนักเพราะสัปดาห์หน้าก็จะเริ่มแข่งขันแล้ว เพราะการประกวดดาว-เดือน จะซ้อมได้แค่หลังเลิกเรียนและวันหยุดเพียงเท่านั้น เพราะเวลาปกติ 08.30 - 16.30 น. เป็นในเวลาการเรียน “ คุณนอนหรือยังนะ ทักไลน์ไปถามดีกว่า ” เจ้าหญิงเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือเข้าแอพไลน์และทักหาเขาในทันทีBR ชื่อไลน์เมื่อเจ้าหญิงเลื่อนเจอชื่อไลน์ของบุคคลที่เธอจะทักหาเธอก็เข้าแชทเขาอย่างไม่รีรอ แต่ทว่า...ไลน์ เสียงข้อความไลน์ของเธอดันดังมาซะก่อน พอเธออ่านรายชื่อบุคคลที่ทักหาเธอ มันก็คือบุคคลเดียวกันที่เธอกำลังจะทักหาอยู่พอดี BR ส่งรูปภาพเจ้าหญิงกดเข้าไปดูรูปภาพที่บุคคลดังกล่าวส่งมาเธอถึงกับตกใจตาโพลงโต 0.0“ คุณ เป็นอะไรคะเนี่ย! ” เจ้าหญิงพูดพึมพำคนเดียวก่อนจะพิมพ์แชทถามกลับไป“ ใครเป็นคนเล่นโทรศัพท์มือถือคุณคะ คุณอยู่ที่ไหนเหรอคะ ” เจ้าห
บทร้าย บทที่ 42 มึงคิดว่าถ้ากูบอกเขาไป มันจะเปลี่ยนอะไรไหมวะ
ซ่าาาาาาาาา เสียงฝนตก บนรถ ในขณะที่หมวยและกันต์ก้าวขาขึ้นรถเก๋งคันสีขาว ฝนก็ตกลงมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ภายในรถยนต์ที่ขับฝ่าสายฝนไปตามถนนเงียบสงบ เสียงปัดน้ำฝนดังเป็นจังหวะเนิบๆ ” อุ้ยฝนตก ขอบคุณมากนะคะพี่กันต์ ” หมวยพูดขึ้นในที่สุดเพื่อไม่ให้บรรยากาศในรถเงียบตึงกันเกินไป เพราะจะทำให้คนสองคนภายในรถพลอยอึดอัดกันไปด้วย หมวยยกมือไหว้กันต์ เพราะตอนนี้เธอได้นั่งอยู่เบาะข้างๆคนขับ ดีนะที่มีพี่กันต์ไปส่งที่หอพัก ไม่อย่างงั้นเธอคงเปียกปอนแน่นอนเลย เพราะเวลาเธอเรียกรถให้มารับบนแอพในโทรศัพท์มือถือเธอจะเรียกพี่คนขับเป็นมอเตอร์ไซค์ตลอด “ ครับ ” กันต์บุคคลที่ไม่ค่อยพูดค่อยจา ยกเว้นกับนายท่านของเขา ตอบได้แค่ ครับ คำเดียว เพราะเขาไม่ค่อยได้คุยกับใครเลย ยกเว้นกับนายท่าน และบรรดาเหล่าลูกน้อง พนักงาน บอดี้การ์ด ในเครือของบทร้าย และส่วนมากก็มีแต่การพูดคุย เจรจากันในเรื่องงานเท่านั้น เขาจึงไม่รู้ว่าการสนทนาแบบคนปกติมันเป็นแบบไหน “ เอ่อ เลี้ยวซ้ายซอยด้านหน้านี้เลยค่ะ ” หมวยชี้นิ้วบอกทางไปหอพักเธอกับกันต์ ส่วนกันต์ไม่พูดไม่จาอะไรเลย เขาเพียงแต่ใช้ความเงียบแทนคำตอบ ( แก๊งค์มาเฟียขี้เก๊กทุกคนห
บทร้าย บทที่ 41 มารับเด็กที่มหาวิทยาลัย
มหาวิทยาลัย หลังจากที่เจ้าหญิงฝึกซ้อมดาว-เดือน เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ปาเข้าไปเป็นเวลาเกือบจะ 4 ทุ่มอยู่แล้ว ส่วนด้านต่อในตอนนี้เขาก็ได้กลับบ้านไปก่อนเพื่อนแล้ว เพราะต่อต้องมีเอกสารกิจกรรมที่จะต้องทำเยอะแยะไปหมด ก็คนเขาได้เป็นประธานรุ่นอ่ะเนาะ ทำไงได้ ฮ่าๆๆๆๆ “ เหนื่อยไหม ” เถวะรีบลุกขึ้นยืนจากอัศจรรย์อีกด้านทันทีเมื่อเขาเห็นเจ้าหญิงเดินมาทางนี้ เจ้าหญิงในชุดนักศึกษา แต่ครั้งนี้เจ้าหญิงใส่กระโปรงนักศึกษาสั้นแต่พอเข่าจึงทำให้แปลกหูแปลกตาไปบ้าง “ หวานซ่อนเปรี้ยวจริงๆ เพื่อนสาวคนสวยของหมวย ” หมวยเอ่ยชมเพื่อนสาวคนสนิททันทีเมื่อเธอเดินมาถึง “ ชมกันเกินไปน๊าาาา ” เจ้าหญิงตอบด้วยรอยยิ้มอย่างเขินๆ “ แล้วกลับยังไง ” เถวะที่เก็บสัมภาระของเจ้าหญิงใส่ลงในกระเป๋าเป้ให้เธอถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ถ้าปล่อยให้กลับเองคนเดียวมีหวังคงเป็นอันตรายเป็นแน่ “ ก็ต้องคุณบทร้ายให้เอารถมารับ มาส่ง เหมือนเดิมสิ ” หมวยตอบแทน แต่ตอนนี้พวกเธอยังไม่เห็นรถตู้คันสีดำคันเดิมที่มารอรับเจ้าหญิงเลยสักคัน “ เอ๋ แล้วพี่อัคคีไปไหนนะ ทำไมไม่มารอเจ้าหญิง ” เจ้าหญิงพึมพำเบาๆ แต่เพื่อนสนิททั
บทร้าย บทที่ 40 เรื่องรักเป็นหลัก เรื่องงานเป็นรอง
เพนท์เฮ้าส์“ เป็นยังไงบ้างคะ ไปมหาวิทยาลัยครั้งแรก ” บทร้ายที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารสีทองอร่ามถามเจ้าหญิงขึ้นพร้อมกับหั่นสเต๊กเนื้อราคาแพงในมือ“ ก็โอเคดีนะคะ เพื่อนๆพี่ๆ ใจดีกันทุกคนเลยค่ะ ” เจ้าหญิงตอบพร้อมกับหั่นสเต๊กในมือเช่นเดียวกัน หลังจากเลิกเรียนในวันแรก อัคคีก็ขับรถตู้คันสีดำมาจอดรอเจ้าหญิงหน้าตึกคณะนิเทศศาสตร์เพื่อที่จะไปรับเจ้าหญิงเหมือนที่เคยขับรถไปรับไปส่งเจ้าหญิงที่โรงเรียนเช่นเคย พอถึงเพนท์เฮ้าส์เจ้าหญิงก็ไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านหลังเล็ก หลังจากนั้นเจ้าหญิงก็ไปทานข้าวที่บ้านหลังใหญ่กับคุณบทร้าย“ ดีแล้วค่ะ ” บทร้ายหั่นสเต๊กเข้าปาก“ คุณดูเครียดๆนะคะ เป็นอะไรหรือเปล่า? ” เจ้าหญิงมองเขาออกตั้งแต่เดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่แล้ว สีหน้าและแววตาของเขาดูเครียดๆ ไม่สดใสเอาเสียเลย“ เครียดเรื่องธุรกิจนิดหน่อยค่ะ ไม่ต้องห่วงนะ ” บทร้ายตอบเจ้าหญิงอย่างไม่ปิดบังและเขาก็ส่งยิ้มกลับไปให้เธอ เพราะกลัวเธอจะเป็นกังวล “ อย่าเครียดเลยนะคะ บนโลกใบนี้เจ้าหญิงเชื่อว่าประตูมี 2 ด้านค่ะ ก็เหมือนกับมนุษย์เราที่มีนิสัย 2 ด้าน ” เจ้าหญิงพยายามที่จะพูดให้กำลังใจคุณบทร้าย “ หึๆ ” บทร้ายหัวเราะออกมาในลำ
บทร้าย บทที่ 39 ประธานรุ่น
“ ขั้นตอนต่อไปเราจะตามหาประธานรุ่นกันนะคะ ประธานเอาจริงๆไม่ได้มีขั้นตอนอะไรมากมายนักหรอกค่ะ เพราะรุ่นพี่จะสุ่มจับขึ้นมาด้านหน้าตรงนี้เอง ฮ่าๆๆๆ ” พี่นิดพูดไปขำไป คณะนิเทศศาสตร์แตกต่างไปจากที่คิดเอามากๆ รุ่นพี่ทุกคนใจดี ไม่เครียด เป็นกันเอง ชิวๆ แบบโคตรชิว เพราะหันไปมองรุ่นพี่แต่ละคนที่ยืนรายล้อมน้องๆอยู่ก็มีแต่รอยยิ้มให้กับน้องๆทุกคนเลย มันไม่แปลกไปใช่ไหม หรือมันปกติ “ รบกวนพี่เคประธานรุ่นปี3 กับพี่ใหม่ประธานรุ่นปี4 เดินสุ่มจับน้องมาสัก 4 คนหน่อยค่า เชิญค่าาา ” สิ้นคำสั่งจากพี่นิดประธานรุ่นปี2 พี่เคกับพี่ใหม่ก็เดินเลือกน้องๆมองดูและเดินไปเช็คดูในแต่ละแถวและจับสุ่มออกมา“ น้องคนนี้ลุกขึ้นค่ะ ” พี่ใหม่เดินไปที่แถวของต่อกับเถวะ และพี่ใหม่ก็บอกให้ต่อลุกขึ้นไปยืนหน้าแถว ต่อทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย “ ดูเท่ห์ว่ะ :) ” ต่อพูดก่อนจะลุกขึ้นไปยืนด้านหน้าแถวของตัวเอง “ ลุกขึ้นครับ ” พี่เคบอกเพื่อนผู้ชายที่ยกมือถามคำถามพี่ฝนก่อนหน้านี้ “ ลุกขึ้นค่ะ ” พี่ใหม่จับเพื่อนผู้หญิงอีกคน“ ลุกขึ้นครับ ” พี่เคจับเพื่อนผู้ชายอีกคนให้ลุกขึ้นเป็นคนสุดท้าย “ ตอนนี้เราได้ว่าที่ประธานรุ่นของคณะนิเทศศาสตร์ของพ
บทร้าย บทที่ 38 เปิดเรียนมหาวิทยาลัยวันแรก
มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งวันนี้เป็นเปิดเรียนวันแรกของภาคการศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ ปี1 เทอม1 เจ้าหญิงที่กำลังจะก้าวขาลงจากรถตู้เธอก็ไม่ลืมที่จะยกมือไหว้คนที่ขับรถไปรับไผส่งเธอเป็นประจำในทุกๆวัน“ สวัสดีค่ะพี่อัคคี เจ้าหญิงไปเรียนก่อนนะคะ ” เจ้าหญิงยกมือไหว้อัคคีอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน เพราะอัคคีเปรียบดั่งเสมือนพี่ชายของเธอเลย เธออยู่กับเขาเธอรู้สึกอบอุ่น และรู้สึกถึงความเป็นพี่ชายจากตัวเขาเป็นอย่างมาก “ ครับ ตั้งใจเรียนนะครับ ” อัคคีหันไปยิ้มให้กับเด็กสาวที่เปรียบเสมือนน้องสาวของตนเหมือนกัน เขารู้สึกรักและเอ็นดูเจ้าหญิงตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอเลยก็ว่าได้ “ เป็นยังไงบ้าง ” บทร้ายที่ค้างสายอยู่ตลอดเวลากับอัคคีถามเขา“ ลงจากรถไปแล้วครับ ” บทร้ายวันนี้ติดประชุมด่วนเลยไปส่งเจ้าหญิงที่มหาวิทยาลัยไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะค้างสายเพื่อเช็คเธอจากอัคคีตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเพื่อความปลอดภัย หรือหวงกันแน่ 😂“ อืม ” บทร้ายตอบและตัดสายโทรศัพท์ไปหลายปีก่อนหน้า“ พ่อครับ พ่ออย่าทิ้งผมไปเลยนะครับ ” อัคคีในวัยเพียงไม่กี่ขวบวิ่งไปกอดขาพ่อของเขาเอาไว้แน่น“ ออกไป! ไปซะ! ” พ่อของอัคคีไล่เขาด้วยน้ำเสียงแข
บทร้าย บทที่ 37 เด็กติด(ของ)คุณ NC25+++
“ เกาะไว้แน่นๆนะคะ ” บทร้ายที่อุ้มเจ้าหญิงด้วยท่าลิงอุ้มแตงบอกกับเธอด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า เสียงแหบของเขามันดูเซ็กซี่จัง -////-“ อ๊ะ จะ เจ็บ ” เจ้าหญิงสะดุ้งโหยงเมื่อเธอรู้สึกถึงท่อนเอ็นแข็งๆที่มีขนาดใหญ่มากๆเข้ามาทิ่มแทงไปที่โพลงกลีบกุหลาบของเธอ “ อ๊าาาาาาาาา ” บทร้ายร้องครางออกมาด้วยความสุขสม แม้มันจะเข้าไปได้แค่ปลายหัวถอกของเขาเท่านั้น “ ฟิตจังค่ะ ที่รัก ” บทร้ายพูดพลางอุ้มเจ้าหญิงด้วยแขนข้างเดียว ดูเหมือนเขาไม่หนักเลย เขาอุ้มเจ้าหญิงด้วยแขนข้างเดียวอย่างง่ายดาย แต่แขนอีกข้างหนึ่งของเขากลับอ้อมแขนล้วงไปที่ใต้ระหว่างขาของเด็กสาว เขาจับท่อนเอ็นที่ใหญ่เกินขนาดมาตรฐานชายไทยถอดออกมาจากโพลงกลีบกุหลาบของเธอ พร้อมกับที่เขาจับท่อนเอ็นแข็งถูไปถูมาจนเริ่มมีน้ำใสๆไหลออกมาเล็กน้อย“ แฉะ แล้วนะคะ ” “ ทนอีกนิดนะคะ เดี๋ยวก็มีความสุขแล้ว ” บทร้ายพูดพลางแอบยัดท่อนเอ็นใหญ่ของตัวเองเข้าไปในโพลงกลีบกุหลาบโดยที่เด็กสาวยังไม่ทันได้ตั้งตัว “ กรี๊ดดดด อ๊ายยยย ” เจ้าหญิงร้องออกมาเสียงหลงด้วยอาการที่เจ็บแสบไปรอบๆโพลงเล็กๆของเธอ มันเจ็บจัง TT“ อ๊าาา เสียววววสัสๆ ” บทร้ายเผลอพูดสบถคำหยาบออกมาอย่างสุขสมอา
บทร้าย บทที่ 36 นางแมวน้อยยั่วสวาท (ใช้ลิ้น) NC++
เพนท์เฮ้าส์“ เจ้าหญิงขอไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวเจ้าหญิงจะไปหาที่บ้านหลังใหญ่ค่ะ ” เจ้าหญิงบอกกับบทร้ายก่อนที่เธอจะก้าวขาลงจากรถตู้“ ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวพี่จะไปหาที่บ้านหลังเล็กเอง อยากเปลี่ยนบรรยากาศ :) ” บทร้ายยิ้มร้ายๆใส่เจ้าหญิง แววตาของเขาพร้อมที่จะตะครุบนางแมวน้อยยั่วสวาทตัวนี้จริงๆ แต่เขาก็ต้องอดใจรอไว้ก่อน เพราะต่างคนต่างต้องแยกย้ายกันไปอาบน้ำตัวหอมๆ เพราะกลิ่นอาหารทะเลติดตามตัวเขาไปหมด “ ร้ายนะคะเนี่ยยยย ” เจ้าหญิงยิ้มหวานและก้าวขาเรียวเล็กของเธอลงจากรถตู้และเดินเข้าบ้านหลังเล็กสีขาวของเธอทันทีก็อก ก็อก ก็อก ตอนนี้เป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ เสียงเคาะประตูบานเล็กดังขึ้น เจ้าหญิงได้ยินดังนั้นจึงรีบวิ่งแจ้นออกมาเปิดประตูให้เจ้าของเสียงเคาะประตูทันที เพราะจะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากเขา...คุณบทร้าย “ มาแล้วค่าาาา ” เสียงใสเจียแจ้วดังมาแต่ไกล “ อ๊ะ! ” เจ้าหญิงที่พึ่งเปิดกลอนประตู เธอโดนบทร้ายกอดรัดแน่นและโผล่เข้าจูบปากเล็กอย่างหื่นกระหายอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว“ อื้อๆ ” เจ้าหญิงทุบอกแกร่งอย่างแรงเพราะเธอหายใจไม่ออก คุณบทร้ายทำแบบนี้เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยนะ “ ปะ ปิด ปาาาา ตู้ ”
บทร้าย บทที่ 35 เจ้าหญิงจะให้รางวัล
2 วัน ผ่านไปร้านอาหารตามสั่งวันดีวันนี้บทร้าย เจ้าหญิง ธันวา นม กันต์ และอัคคีได้มาชิมอาหารฝีมือของแม่วันดี แม่ของเจ้าหญิงครั้งแรกตามที่บทร้ายบอกว่าจะพามา เขาอยากพาเธอมาอวดผลสอบผู้เป็นแม่ และให้เจ้าหญิงได้เจอแม่ก่อนเปิดเรียนมหาวิทยาลัย “ คุณแม่ขาาาาา ” เจ้าหญิงที่พึ่งก้าวขาลงจากรถตู้ เธอรีบวิ่งไปกระโดดกอดแม่ของเธอทันที เมื่อวันก่อนที่จะมาหาคุณแม่ เจ้าหญิงได้โทรบอกกับแม่ของเธอไว้ก่อนแล้วว่าเธอจะเข้ามาพร้อมกับคุณบทร้าย วันนี้วันดีเลยปิดร้านอาหารเพื่อต้อนรับลูกสาวของตัวเองและผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้านายของลูกสาวเป็นพิเศษวันนี้เจ้าหญิงใส่ชุดเดรสสั้นสีฟ้าอ่อน พร้อมกับใส่ที่่คาดผมผ้าสีฟ้า พายกระเป๋าใบสีขาว รองเท้าส้นสูงสีขาว ใส่สร้อยและต่างหู นาฬิกา เครื่องประดับเล็กน้อย แต่งตัวดั่งเจ้าหญิงเช่นเคย...“ ลูกสาวแม่โตเป็นสาวแล้ว ” วันดีกอดลูกสาวน้ำตาคลอ เธอคิดถึงลูกสาวคนดีของเธอมากๆ ก่อนที่จะมีเรื่องเกิดขึ้น เธอกับลูกสาวเจอหน้ากันทุกวัน เจ้าหญิงเป็นเด็กที่น่ารักมาก ช่วยเหลืองานบ้านของแม่ทุกๆอย่าง เธอทั้งเรียนหนัก ทั้งทำงานบ้าน ค้าขายช่วยแม่อย่างหนัก และแม่ของเธอไม่เคยได้ยินเด็กตัวเล็กๆแค่นี้

Share

บทที่ 2 เด็กขัดดอก

You may also like

สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]

นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]

คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น)

แพ้รักบอดี้การ์ด Love Bodyguard

Share

บทที่ 2 เด็กขัดดอก

Related chapters

บทร้าย บทที่ 3 เถวะ

บทร้าย บทที่ 4 เพื่อนของเจ้าหญิง

บทร้าย บทที่ 5 ไร้เดียงสา

บทร้าย บทที่ 6 แอบหนีออกจากโรงเรียน

บทร้าย บทที่ 7 ขออนุญาต

บทร้าย บทที่ 8 เลี้ยงฉลองสอบเสร็จ

บทร้าย บทที่ 9 ได้เข้าบ้านหลังใหญ่ครั้งแรก

บทร้าย บทที่ 10 ได้เวลาสอบสวน

Latest chapter

บทร้าย บทที่ 43 แผนการ(ล่อ)เด็ก

บทร้าย บทที่ 42 มึงคิดว่าถ้ากูบอกเขาไป มันจะเปลี่ยนอะไรไหมวะ

บทร้าย บทที่ 41 มารับเด็กที่มหาวิทยาลัย

บทร้าย บทที่ 40 เรื่องรักเป็นหลัก เรื่องงานเป็นรอง

บทร้าย บทที่ 39 ประธานรุ่น

บทร้าย บทที่ 38 เปิดเรียนมหาวิทยาลัยวันแรก

บทร้าย บทที่ 37 เด็กติด(ของ)คุณ NC25+++

บทร้าย บทที่ 36 นางแมวน้อยยั่วสวาท (ใช้ลิ้น) NC++

บทร้าย บทที่ 35 เจ้าหญิงจะให้รางวัล

You may also like

สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]

นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]

คุณมันเลว (ซีรีย์ชุด มาเฟียญี่ปุ่น)

แพ้รักบอดี้การ์ด Love Bodyguard