เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่8 อารมณ์คลุมเครือ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-08 21:58:16“คุณจะดุพี่ธาราทำไมคะ ก็คุณทำนิสัยไม่ดีกับพี่ธาราก่อน คุณโดนแบบนี้ก็ถูกต้องแล้วนี่คะ” พลอยใสที่เห็นด้วยและเข้าข้างธาราตั้งแต่แรกหันไปว่าให้คนเป็นสามีที่ชอบทำอะไรโดยไม่นึกถึงจิตใจคนอื่น
“พลอยใส ใครเป็นผัวเธอกันแน่ ทำไมถึงเข้าข้างไอ้ธาราตลอด” ชาร์วีที่โมโหและน้อยใจที่เมียตัวน้อยไม่เคยเข้าข้างตัวเองเลย แทบทุกครั้งที่มีเรื่องทะเลาะกับธารา
“อย่ามาถามคำถามโง่ ๆ กับหนูแบบนี้นะคะ ถ้าไม่รู้ว่าตัวเองเป็นสามีใครก็กลับบ้านไปค่ะ อย่ามาโวยวายแถวนี้” คำพูดประชดประชันที่พลอยใสไม่ชอบเอาซะเลยถึงว่าสวนกลับไป มือบางเสยผมเปียกที่เริ่มแห้งหลังจากโดนลมมาสักพักพัดปลิวปกคลุมใบหน้าออกพอลวก ๆ ถอนลมหายใจพรืดยาวกระทืบเท้าเดินผ่านหน้ามาเฟียหนุ่มไป
“พลอยใส จะเดินหนีฉันแบบนี้ไม่ได้นะ กลับมาคุยกันก่อน” ชาร์วีตะโกนตามหลังหญิงสาวที่เดินดุ่ม ๆ เข้าบ้านไปไม่ฟังเสียงเรียกของคนเป็นสามี
“สงบสติอารมณ์แล้วค่อยมาคุยกันค่ะ หนูเหนียวตัวหนูจะไปอาบน้ำ” เสียงเล็กตะโกนตอบกลับแต่ไม่หันหน้ากลับมาเพียงนิด ไม่นานร่างอรชรก็เดินเข้าไปภายในบ้านหลังเล็กที่อยู่ไม่ไกล
“ใครอนุญาตมึงให้เข้าบ้านกู” ทันทีที่ชาร์วีและลุคค์เดินเข้ามาภายในบ้าน ธาราเอ่ยถามขึ้นทันที
“ไอ้ธารา”
“พี่ธารากับนายเลิกทะเลาะกันเถอะครับ ทะเลาะกันมาสามสิบปีแล้วไม่เบื่อกันบ้างหรือไง ผมเห็นผมยังเบื่อแทนเลย นายก็ด้วยนะครับระวังนายหญิงทนไม่ไหวกับความขี้หึงขี้หวงเกินขอบเขตของนายนะครับ นายหญิงนับถือพี่ธาราเปรียบเสมือนพี่ชายคนหนึ่งที่นายหญิงรักมาก นายคิดว่าเธอจะพอใจไหมครับที่นายทำแบบนี้ ดูอย่างวันนี้ทำไมนายหญิงถึงกล้าหนีนายมาเที่ยวทะเลกับพี่ธารา ถ้าไม่ใช่เพราะนายหญิงอยากดัดนิสัยนายหรอกหรือครับ โต ๆ กันแล้วคิดเอาเองนะครับ ผมขอตัวออกไปซื้ออาหารเย็นก่อน หวังว่ากลับมานายและพี่ธาราจะคุยกันรู้เรื่องแล้วนะครับ” ลุคค์พูดจบก็เดินไปยังรถที่จอดอยู่และสตาร์ตรถขับออกไปด้วยความเร็ว
ตอนเย็นที่ชายระเบียง
ครืด ~ครืด ~ครืด ~
ระหว่างที่ทุกคนกำลังนั่งพักผ่อนรับลมเย็น ๆ ที่ชายระเบียงหลังอาหารเย็นจบลง เสียงโทรศัพท์มือถือของพลอยใสก็ดังขึ้นเมื่อมีสายเรียกเข้า
{เบอร์ที่ไม่รู้จัก} เป็นหมายเลขโทรศัพท์ที่โทรมาจากต่างประเทศ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะกดรับสายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเบอร์ที่โทรเข้ามานั้นน่าจะเป็นมุกดา
{ฮัลโหลค่ะ}
{พลอยใสฉันเองนะ}
{มุกดาเหรอ} รอยยิ้มดีใจผุดขึ้นบนใบหน้าพร้อมกับกดเปิดโฟนเพราะอยากให้ใครบางคนได้ยินบทสนทนาครั้งนี้ด้วย
{ใช่ฉันเอง ตอนนี้ฉันถึงลอนดอนแล้วกำลังจะเดินทางไปโรงแรม/ไปกันเถอะที่รักผมถือกระเป๋าให้} เสียงผู้ชายดังแทรกเข้ามาในสาย ซึ่งฟังจากระดับเสียงคงจะเป็นใครสักคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มุกดา
{พลอยใสแค่นี้ก่อนนะ มีคนมารับพอดี}
{โอเค เธอรีบไปโรงแรมแล้วพักผ่อนเถอะ}
“หึ..ไปถึงที่โน่นไม่ถึงชั่วโมงก็มีผู้ชายมารับไปโรงแรม แน่ใจนะว่าไปเรียน ไม่ใช่ไปหาผู้ชาย” อยู่ ๆ เสียงของธาราก็พูดขึ้นไม่ดังมากนักเหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า แต่ก็ดังพอที่พลอยใสจะได้ยินเพราะหญิงสาวนั่งอยู่ทิศใต้ลมพอดี
“เสียงผู้ชายคนนั้นหล่อมากเลยนะคะ หน้าตาก็น่าจะหล่อไม่แพ้เสียง แต่จะสู้พี่ธาราของพลอยได้หรือเปล่านะ” พลอยใสพูดขึ้นลอย ๆ หลังจากวางสาย
“หล่อแต่เลวแบบไอ้ธาราไม่มีผู้หญิงคนไหนเอาหรอกนะ” ชาร์วีได้โอกาสพูดขึ้นเหน็บแนมมือขวาคนสนิท
“พลอยใส..ชาตินี้ทำบุญเยอะ ๆ นะชาติหน้าจะได้เกิดมาแล้วไม่ต้องมาเจอผู้ชายอย่างไอ้ชาร์อีก กลับไปพี่ว่าจะบริจาคเงินสร้างวัดเผื่อผลบุญจะทำให้ชีวิตพี่เจอคนดีกว่านี้”
“ผมร่วมบริจาคกับพี่ด้วยนะ พี่ทำเมื่อไหร่บอกผมด้วยนะ” ลุคค์ที่เข้าใจความหมายของธาราพูดเสริม นาน ๆ ทีจะมีโอกาสเอาคืนคนเป็นนายจึงไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไป
บทล่าสุด
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่78 สืบทอดทายาท
“ท้องได้สามสัปดาห์แล้ว พรุ่งนี้ก่อนแปดโมงเช้าตัวอย่างเลือดต้องถึงโรงพยาบาลที่สิงคโปร์แล้วมึงก็ต้องเป็นคนไปจัดการด้วยตัวเอง” ธาราพูดจบก็ลุกจากโซฟาเดินขึ้นห้องทันที“อะไรของเขาวะ แค่อยากรู้เพศลูกถึงขั้นต้องเอาเครื่องบินส่วนตัวบินไปส่งเองเลยหรือไง ทาโรงพยาบาลก็จัดการเรื่องนี้ได้ไม่ใช่หรือไง”“แจ้งสถาปนิกมาพบฉันด้วยพรุ่งนี้เช้า” ใบหน้าคมเข้มหันกลับมาสั่งอีกครั้งก่อนจะเดินขึ้นบันไดไป“มึงจะเรียกสถาปนิกมาทำไม” ไม่เพียงลุคค์ที่กำลังงงชาร์วีเองก็งงไม่แพ้กัน“ทำห้องไว้สำหรับลูก”เช้าวันต่อมา“พี่ลุคค์ไปไหนแต่เช้าคะ” พลอยใสถามขึ้นเมื่อมื้อเช้าขาดสมาชิกร่วมโต๊ะไปหนึ่งคน“ไปสิงคโปร์ตั้งแต่เช้ามืดแล้ว” ชาร์วีเป็นคนตอบคำถาม“ไปทำไมคะ มีงานด่วนที่นั่นเหรอคะ” พลอยใสถามกลับอีกครั้งเพราะฮาร์เปอร์ไม่ได้มีธุรกิจที่นั่น“งานด่วนไอ้ธารา”“งานด่วนพี่ธารา?”“มุกดาท้องได้สามสัปดาห์แล้ว ลุคค์กำลังนำตัวอย่างเลือดไปตรวจที่สิงคโปร์ว่าได้ผู้ชายหรือผู้หญิง”“จริงเหรอคะ ดีใจด้วยนะคะ ดีใจด้วยนะมุกดาในที่สุดลอนดอนก็มีน้องแล้ว” มือเล็กยื่นไปกุมมือว่าที่คุณแม่มือใหม่ บนโต๊ะอาหารมีแต่รอยยิ้มแห่งความสุข บ้านฮาร์เปอร์เริ่ม
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่77 ทายาทอสูร
“เอ่อ..ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ หมอว่าเราไปนั่งคุยกันตรงโต๊ะทำงานหมอดีกว่าค่ะ”“จากผลอัลตร้าซาวด์เด็กจะคลอดประมาณเดือนมกราคมปีหน้าค่ะ ส่วนเรื่องเพศนั้นหมอยังตอบไม่ได้ต้องส่งตัวอย่างเลือดไปตรวจที่สิงคโปร์ถึงจะสามารถรู้เพศเด็กได้ หรือไม่ก็ต้องรออายุครรภ์ประมาณห้าเดือนถึงจะอัลตร้าซาวด์ดูเพศได้ค่ะ”“เร็วกว่านั้นได้ไหมครับ” ธาราถามขึ้นท่าทางร้อนใจ“ไม่ได้ค่ะ เราต้องส่งตัวอย่างเลือดไปทางเครื่องบินต้องรอส่งตามรอบค่ะ แต่หมอจะติดตามผลให้เร็วที่สุดแล้วจะแจ้งผลให้ทราบค่ะ”“ทางเราสามารถส่งตัวอย่างเลือดไปเองได้ไหมครับ” อยู่ ๆ ความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัว“ส่งเอง แต่ตัวอย่างเลือดต้องเก็บในอุณหภูมิที่เหมาะสมนะคะ คุณจะถือขึ้นเครื่องไปแบบธรรมดาไม่ได้ค่ะ”“ผมจะให้แพทย์เป็นคนนำตัวอย่างเลือดไปส่งที่โรงพยาบาลโดยไม่ให้ตัวอย่างเลือดเสียหายโดยเครื่องบินส่วนตัวของเรา ตัวอย่างเลือดจะถึงสิงคโปร์ไม่เกินแปดโมงเช้าวันพรุ่งนี้ รบกวนคุณหมอติดต่อโรงพยาบาลปลายทางแล้วแจ้งรายละเอียดให้ทางเราทราบโดยด่วนด้วยนะครับ” เสียงเรียบบอกรายละเอียดทั้งหมดออกไป มุกดาได้แต่นั่งอึ้งไม่คิดว่าคนเป็นสามีจะตื่นเต้นแล้วทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขนาดน
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่76 ทายาทอสูร
หลังจากเสร็จกิจกรรมตอนเช้าและกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง มุกดาสีหน้าอ่อนแรงผลพวงจากกิจกรรมรักเมื่อคืนที่ผ่านมาและต่ออีกครั้งในตอนเช้า“ค่อยไปวันหลังไม่ได้เหรอคะ ฉันเหนื่อยมากเลยขอนอนพักก่อนได้ไหม” มุกดาพยายามต่อรองธาราอยู่หลายครั้งแต่ชายหนุ่มก็ยังยืนยันคำเดิมว่าเขานั้นได้นัดหมอสูตินรีแพทย์ที่เก่งที่สุดไว้แล้ว“ไม่ได้ผมนัดหมอไว้แล้ว แล้วอีกอย่างคุณจำเป็นต้องรีบตรวจร่างกายโดยเร็ว มีอะไรจะได้รีบแก้ไขทัน”“ร่างกายคนนะคะ ไม่ใช่เครื่องจักรที่พอเจอปัญหาแล้วสามารถเปลี่ยนอะไหล่แล้วแก้ไขได้”“แต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหม ผมนัดหมอไว้ตอนบ่ายโมงพอดี” ไม่เพียงจะไม่ตอบคำถามแต่เขาทำเมินเฉยต่อคำขอร้องของเธอ“ฉันไม่ไปค่ะ ฉันเหนื่อยจนไม่มีแรงจะเดินแล้ว เมื่อเช้าฉันบอกว่าไม่ให้ทำคุณก็ยังจะทำอยู่นั่นแหละ” หย่อนสะโพกนั่งลงกับเตียงใบหน้าง้ำงอ“ไม่ได้มุกดา ผมนัดหมอไว้”“อ้ะ!” วงแขนแกร่งช้อนร่างอรชรขึ้นจากเตียงในท่าเจ้าสาวเปิดประตูห้องพาเธอเดินลงไปด้านล่าง โดยไม่ลืมหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กของหญิงสาวไปด้วย“นี่คุณปล่อยฉันลงนะ ฉันเดินเองได้” สายตาดุมองหน้าชายหนุ่มบอกออกไปน้ำเสียงไม่พอใจ“เมื่อกี้บอกเห
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่75 ข้อเสนอ
“เซ็กซีฉิบ ต่อไปอย่าหวังจะเอานมไปโชว์ใครอีก”“อึก..อย่าบีบ” ฝ่ามือหนาบีบเคล้นอกอวบที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะโยกของช่วงล่างปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“อือ..อ่าส์ คุณฉัน..ฉันไม่ไหว อื้อ..อ่าส์” เสียงร้องระงมดังไปทั่วห้องเมื่อสะโพกสอบเด้งกระแทกสวนขึ้นมาจนปลายชนเข้ากับท้องน้อย ความเสียวปนจุกจนมุกดาร้องครวญครางออกมาเพื่อระบาย“แรง ๆ มุกดาผมใกล้แล้ว” สะโพกสอบกระแทกสวนขณะที่มือหนาสองข้างจับอยู่ที่เอวคอดช่วยประคองจังหวะขึ้นลงตามที่ตัวเองต้องการ“อึก! คุณมันเสียว ฉันไม่ไหว”“อดทนอีกหน่อย”“อือ..อ่าส์” ปากสวยอ้าค้างสั่นระริกเมื่อปลายแก่นกายไซซ์เกินมาตรฐานกระแทกชนปากมดลูกด้านในจนจุก บวกกับความเสียวแปร๊บตรงท้องน้อย“อ่าส์..” ใบหน้าหล่อเหลาแสดงความร้ายกาจออกมาผ่านสายตา ธาราช้อนขาพับจับหญิงสาวพลิกลงด้านล่างเปลี่ยนตัวเองขึ้นมาเป็นคนคุมเกมรักร้อนแรงนี้ต่อปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!“อ้ะ! อ้า..ไม่ไหวแล้ว” หัวใจคนร้องเต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่งแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางของธาราบ่งบอกถึงอารมณ์เร่าร้อนเป็นอย่างดีเพียะ!“อร๊าย..กรี๊ด..” เสียงร้องตามมาด้วยเสียงกรี๊ดทันทีที่ธาราฟาดมือหนักลงแก้มก้นระคนมันเขี้ยว เม็
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่74 ข้อเสนอ
“ถ้าคุณเผลอครางออกมาแสดงว่าฉันทำให้คุณพอใจ ตกลงตามนี้นะคะ” ใบหน้าเรียวเล็กผละออกจากอกแกร่ง เงยหน้าขึ้นจ้องดวงตาคมเข้ม“ตกลง”“คุณเตรียมบอกฝันดีฉันได้เลยค่ะ” มือเรียวเล็กคว้าแท่งเนื้อที่ตั้งโด่ขึ้นมารูดขึ้นรูดลง ปลายดอกเห็ดสีแดงก่ำตอนนี้มีน้ำสีใสไหลซึมออกมา เส้นเลือดปูดด้านข้างลำแท่งชัดขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อโดนสัมผัสจากมือนุ่ม“อ่าส์..มุกดา” ธาราเผลอร้องครางออกมาเมื่อปากอุ่นนุ่มกลืนกินแท่งเนื้อของเขาเข้าไปจนสุดความยาวในคราเดียว จากนั้นใช้ปลายลิ้นตวัดเลียส่วนปลายที่บานเป็นดอกเห็ดสลับกับเส้นเอ็นตรงปลายด้านข้าง“ไม่ชอบเหรอคะ จ๊วบ!” เสียงหวานเอ่ยถามสลับกับดูดเลียและกลืนกิน รสชาติแปลกใหม่ที่เธอได้สัมผัสสร้างความตื่นเต้นให้เธอไม่น้อยจ๊วบ ~ จ๊วบ ~ จ๊วบ ~“อ่าส์..อย่ากัด” เสียงแหบพร่าบอกออกไปเมื่อฟันคมโดนเนื้อขณะที่รูดเข้ารูดออกเพราะขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐานที่ปากเล็กจะกลืนกินเข้าไปได้มาก รู้สึกเจ็บแปลบ ทว่าก็ชวนรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลา ดวงตาคมเข้มก้มมองหน้าหญิงสาวที่กำลังปรนเปรอ ฝ่ามือหนากดศีรษะเล็กแช่ไว้บางครั้งขณะที่ปากเล็กกลืนแท่งเนื้อเข้าไปจนสุดจนเขารู้สึกเสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว“อ่าส์..ปากนุ่มเป็
บอดี้การ์ดฝีปากกล้าหลงมารยาคุณหนูขี้อ่อย ตอนที่73 ค่ำคืนพิเศษ
ร่างบางอ่อนปวกเปียกราวคนหมดแรงถูกอุ้มในท่าเจ้าสาวพาไปยังห้องนอน ก่อนจะค่อย ๆ วางลงบนฟูกหนาอย่างเบามือ ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาเช็ดเหงื่อพอลวก ๆ แล้วล้มตัวลงนอนข้าง ๆ หญิงสาว“ดูคุณมั่นใจจังนะว่าเขาจะมาเกิดคืนนี้” นานนับนาทีหลังจากพักหายใจเมื่อภารกิจสำคัญเสร็จสิ้นลง มุกดาหันไปถามคนเป็นสามี“ทำเองกับมือ” คำตอบสั้น ๆ บวกกับสีหน้าท่าทางที่มั่นใจ มุกดาเห็นจึงอดหมั่นไส้ไม่ได้“น้ำเชื้อคุณ มันจะใช้ได้จริง ๆ หรือคะ ไม่ใช่เสื่อมสภาพไปหมดแล้ว” ปากอวบอิ่มเบ้เล็กน้อย“คุณเตรียมตั้งชื่อลูกของเราว่ามังกรได้เลย เพราะเขาจะต้องเกิดราศีมังกรเท่านั้น” ไม่พูดเปล่าฝ่ามือยื่นมาลูบไล้หน้าท้องแบนราบอย่างเบามือราวกับว่าข้างในนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าลูกอาศัยอยู่“แต่งานวิจัยเขาบอกว่าคนที่ทำงานหนักและพักผ่อนน้อย น้ำเชื้อจะไม่ค่อยแข็งแรง เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าอีกนานกว่าลูกของคุณจะมาเกิด” มุกดาว่ากลับอีกครั้งด้วยความหมั่นไส้ท่าทีของชายหนุ่มแต่อิงความเป็นจริงอยู่ไม่น้อย“ผมตรวจแล้วน้ำเชื้อผมแข็งแรงดี ปล่อยเข้าร่องของคุณแล้วลูกของเราวิ่งเข้าไปในมดลูกคุณ รับรองลูกของเรามาเกิดวันนี้แน่”“คุณไปตรวจตอนไหนคะ” ร่า
