บทที่ 2

เพราะคุณผู้ชายเพิ่งกลับมาที่บ้าน สามีภรรยาคงมีเรื่องให้คุยกันมากมายแน่นอน ดังนั้นฉันจึงไม่ได้สนใจล็อกห้อง

ตอนที่กำลังทำความสะอาดหน้าอกของตนเองจนใกล้จะเสร็จแล้ว คุณผู้ชายก็ผลักประตูเข้ามาอย่างกะทันหัน

ฉันรีบดึงเสื้อที่กองอยู่ที่เอวขึ้นมาปิดหน้าอก ก่อนถามว่า “คุณ…คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ?”

“ไม่มีอะไร แค่เห็นว่าที่พื้นมีน้ำนมหยดอยู่ก็เลยจะมาเตือนเธอสักหน่อย” คุณผู้ชายยิ้ม

ใบหน้าของฉันร้อนผ่าวขึ้นทันที นั่นจะต้องเป็นตอนที่ฉันวิ่งกลับมาแน่นอน น้ำนมถึงหยดลงบนพื้นแบบนั้น

“ขอโทษด้วยค่ะ ถ้าฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วจะรีบไปจัดการ”

“อื้อ” สายตาของคุณผู้ชายเหลือบมองหน้าอกของฉันเหมือนไม่ใส่ใจ ก่อนหมุนตัวเดินกลับไป เหมือนว่าเขาต้องการมาเตือนฉันแค่เรื่องนี้

ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก ใบหน้าแดงก่ำ ในมือยังถือกระดาษทิชชูเปียกน้ำนม

ตอนที่ฉันจะเดินออกจากห้องเพื่อทำความสะอาดพื้น ฉันก็เห็นคุณผู้ชายเดินเข้าไปในห้องคุณผู้หญิง จากนั้นก็ได้ยินเสียงพวกเขาทั้งสองพูดคุยหัวเราะเล่นกัน

“เสี่ยวซู น้องนอนแล้ว เธอช่วยอุ้มไปที่ห้องเด็กอ่อนที” คุณผู้หญิงเรียกฉัน

ฉันตอบรับ จากนั้นก็รีบเดินเข้าไปในห้องเพื่ออุ้มเด็ก

แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อเดินเข้ามาในห้องก็เห็นคุณผู้หญิงกำลังอยู่ในอ้อมกอดของคุณผู้ชาย มือข้างหนึ่งของเขาสอดเข้าไปในเสื้อ พร้อมบีบเค้นอย่างกำเริบเสิบสาน

เมื่อคุณผู้หญิงเห็นว่าฉันเข้ามา เธอก็ตีแขนคุณผู้ชายที่อยู่ด้านหลัง ก่อนตำหนิว่า “ลูกยังอยู่ที่นี่นะ”

“ไม่เป็นไร ฉันแค่นวดให้เท่านั้นเอง ลูกจะได้กินนมของเธอนะ” สายตาของคุณผู้ชายมองมาที่ฉัน แต่มือยังคงขยับไม่หยุด สายตาที่จับจ้องเต็มไปด้วยความคลุมเครือ เหมือนว่าเขากำลังบีบหน้าอกฉันอยู่

ใบหน้าของฉันแดงซ่านขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็รีบอุ้มเด็กน้อยออกจากห้อง เสียงหัวเราะของคุณผู้หญิงดังไล่หลังตามมา พวกเขาเหมือนสามีภรรยาที่กำลังมีความสุขกัน เมื่อนึกถึงสามีของฉันที่ตกงานและเอาแต่ทำหน้าบึ้งอยู่บ้านทั้งวัน ฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้

ฉันป้อนน้ำนมเด็กน้อยอีกครั้ง จากนั้นก็พากลับไปนอนที่ห้องเด็กอ่อน

เมื่อกลับมาที่ห้องนอนของตัวเอง ฉันก็ตั้งใจว่าจะพักผ่อนสักหน่อย แต่ตอนนั้นกลับได้ยินเสียงแปลกประหลาดดังมาจากห้องด้านข้าง

เพื่อให้สะดวกต่อการดูแลคุณผู้หญิงและเด็กน้อย ห้องของฉันจึงอยู่ติดกับห้องนอนใหญ่ หากคุณผู้หญิงตะโกนเรียก ฉันที่อยู่ในห้องนี้ก็จะได้ยินทันที

ตอนนั้นฉันจึงเดินไปที่หน้าห้องประตูห้องนอนใหญ่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย ด้านในมีโคมไฟส่องสลัว ๆ เสียงคุณผู้หญิงหอบหายใจแผ่วเบาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังมีเสียงหัวเราะของคุณผู้ชายดังแว่วมาด้วย

“ชิงชิง ถ้าหน้าอกของเธอใหญ่เท่าซูเม่ยก็คงจะดีนะ” เสียงของคุณผู้ชายดังลอดมาจากในห้อง

ฉันตกใจมากที่ได้ยินชื่อของตัวเอง

ความอยากรู้อยากเห็นทำให้ฉันขยับตัวไปด้านหน้าอย่างแผ่วเบา ประตูห้องไม่ได้ปิดสนิท เมื่อมองลอดผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ฉันก็เห็นว่าเสื้อผ้าที่คุณผู้หญิงสวมใส่นั้นหลุดรุ่ยไปครึ่งหนึ่ง เธอเอนกายพิงอยู่ในอ้อมกอดของคุณผู้ชาย และมือขนาดใหญ่ที่เอื้อมมาจากด้านหลังกลับกำลังบีบเค้นและนวดคลึงหน้าอกของเธออย่างกำเริบเสิบสาน

ฉันกลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นเต้น เมื่อมองไปที่หน้าอกของคุณผู้หญิง เธอก็น่าจะคัพ C

“ถ้าคุณชอบเธอขนาดนั้น คุณก็ไปนวดให้เธอเถอะ” คุณผู้หญิงพูดประชดแล้วผลักเขาออก

“โกรธทำไมล่ะ ฉันแค่เห็นว่าช่วงนี้ซูเม่ยไม่ค่อยมีน้ำนมแล้ว ถ้าลูกของพวกเราหิวขึ้นมาแล้วจะทำยังไง?”

เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันก็ก้มหน้ามองหน้าอกที่โดดเด่นของตัวเองด้วยความกังวลใจ ช่วงนี้น้ำนมของฉันไม่ได้เยอะเหมือนเมื่อก่อนจริง ๆ คุณผู้หญิงคงจะไม่ไล่ฉันออกเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม?

“ถ้าอย่างนั้นทำยังไงดีคะ กว่าจะหาพี่เลี้ยงที่สามารถป้อนนมลูกได้ก็ไม่ง่ายเลย คุณแม่ก็เพิ่งหยุดบ่นไปไม่กี่วันนี้เอง” คุณผู้หญิงแอ่นหน้าอกส่งให้อีกฝ่ายถึงมือ ริมฝีปากหอบกระชั้น คำพูดขาด ๆ หาย ๆ “หรือว่าเธอไปเรียกซูเม่ยมานี่สิ ฉันจะนวดให้เอง น้ำนมจะได้เยอะขึ้นสักหน่อย”

ฉันนึกย้อนไปถึงตอนที่คุณผู้ชายเข้าใจผิดว่าฉันเป็นคุณผู้หญิง มือทั้งสองข้างนั้น…

“ซูเม่ย” ทันใดนั้นคุณผู้หญิงก็เรียกชื่อฉันขึ้นมา

ฉันตกใจจนรีบกลับเข้าห้องของตัวเอง และแกล้งหลับอยู่บนเตียง

หลังจากผ่านไปสักพัก ด้านนอกประตูก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น

“เธอน่าจะหลับอยู่ ช่วงนี้ลูกกวนเธอหนักมาก ซูเม่ยคงจะเหนื่อยแย่ หลังจากคุณเข้าไปแล้วก็อย่ารบกวนการนอนของเธอล่ะ”

ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียงเปิดประตู ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของผู้ชายคนหนึ่ง

เสียงนั้นหยุดที่ด้านข้างของเตียงฉัน รอบข้างเงียบสนิท ฉันสัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่กำลังเลิกเสื้อผ้าของฉันขึ้น