Share

Chapter6

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-06 14:40:10

 Chapter6

“กรี๊ด​ดด! ปล่อยเอมนะไอ้บ้า” ชะเอมกรีดร้อง​ออกมาอย่างตื่นตระหนก มือเล็ก ๆ กระหน่ำทุบตีเขาอย่างรุนแรง แต่มันไม่สะเทือนคนร่างโตเลยแม้แต่น้อย

“ทุบไปฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร จำใส่สมองเอาไว้ว่าเธอเป็นของฉัน” ธานินทร์​ดึงข้อมือของชะเอมให้ตามมาที่รถ

“ปล่อยนะ ไอ้คนโรคจิต!”

“โรคจิต​กับผู้หญิง​ร่านแบบเธอก็​เหมาะสมกันดีนะ”

“ฉันไปร่านตอนไหนไม่ทราบ!” ชะเอมแผดเสียงใส่ชายหนุ่ม​

“หึ! เธอมันสมองปลาทอง”

“คุณ​มากกว่าที่เป็น ปล่อยนะ”

“ไปกับฉัน ถ้าไม่ไปฉันจะจับเธอแก้ผ้าอยู่​ตรงนี้แหละ” น้ำเสียงดุดันทำเอาชะเอมชะงักหยุดดิ้นรนทันที

“ทำไมคุณถึงเป็นคนแบบนี้ คุณมันพูดไม่รู้เรื่องจริง ๆ”

“ไปกับฉัน อย่ามาปากดีให้​มันมาก”

“คุณ​พายุ​โอนเงินให้คุณ​แล้ว เอมใช้หนี้คุณ​แล้ว จบเรื่องที่เรามีต่อกันได้แล้ว”

“หึหึ แล้วมันได้บอกไหมว่าฉันโอนคืนแล้ว”

ชะเอม​TALK​

ฉันอยากจะกรี๊ด​กับพูดของคนเฮงซวยตรงหน้า นี่เขาเป็นบ้าอะไรถึงได้มาตามตอแยฉันไม่จบไม่สิ้น แถมยังตีมึนไล่ไม่ไป

“เอมบอกให้ปล่อย”

“ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าฉันจะฆ่าแม่เธอถ้าเธอไม่ยอม และฉันก็ทำจริง!” เขาพูดเสียงกระด้าง แต่ฉันคิดว่ามันก็แค่คำขู่ เขาไม่ทำจริงหรอก

“ปล่อยเอม”

“ถ้าฉันยอมปล่อย ฉันคงปล่อยไปนานแล้ว” โอ้ย! ไอ้คนเฮงซวย​ ฉันอยากจะกรี๊ด​เป็นพันครั้งกับท่าทางกักขฬะ​ของเขา

“ปล่อยเอมนะ” พยายาม​สะบัดตัว แต่ก็ไม่พ้นการจับกุม มือหนาเริ่มบีบข้อมือ​เล็กแรงขึ้น​จนฉันต้องเบ้หน้าอย่างเจ็บปวด

“แควก!”

“กรี๊ด​ดด!!” มืออีกข้างของเขากระตุกเสื้อกันหนาวหนาแรง ๆ จนกระดุมข้างหน้ามันขาด

“ไปกับฉัน” เขากระชากร่างแน่งน้อยบอบบางของฉัน​ พร้อมกับ​ยัดเข้าไปในรถแรง ๆ นี่เหรอการกระทำของผู้ชาย เขามันไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ​เลยแม้แต่น้อย

'เอาสิ! ดีกับคนทั้งโลกร้ายกับอีเอมคนเดียว​ ให้ตายเถอะ!'​ ฉันได้แต่ค่อนขอด​เขาอยู่ในใจ

ธานินทร์​วิ่งไปขึ้นรถฝั่งคนขับ แต่เรื่องอะไรฉันจะยอมง่าย ๆ มือเรียวยื่นไปจะเปิดประตู​ ฉันต้องลงไปหนีไปให้พ้นจากผู้ชายใจร้ายคนนี้

“ลงไปเลย ฉันจะไม่ตามเธอ แต่จะไปฆ่าแม่เธอแทนชะเอม” น้ำเสียง​กระด้างนั้นทำให้ฉันรู้สึก​กลัว แต่ก็ฝืนความรู้สึกเอาไว้เพราะคำพูดของผู้ชายคนนี้อาจจะแค่ขู่ก็ได้

“...”

“เธอคิดว่าฉันขู่เหรอ? ลูกน้องฉันเฝ้าหน้าบ้านไว้แล้ว และพร้อมที่จะทำตามที่ฉันสั่ง” เขาหยิบโทรศัพท์​แล้วโยนมาที่ตักฉัน มันเป็นภาพในข้อความ​ไลน์​ที่เขาสั่งลูกน้องเฝ้าบ้านแม่ของฉันเอาไว้

ถึงแม้แม่จะทำไม่ดีกับหลายอย่างแต่ท่านก็เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เล็ก ๆ ฉันคงยอมไม่ได้ที่จะเห็นท่านเป็นอะไรไป

“อย่าทำแม่เอมนะ” ฉันอ้อนวอนต้องอ้อนวอน​ อ้อนวอนเขาเท่านั้นมารดาฉันถึงจะไม่เป็นอันตราย

“ก็ไปกับฉันและทำตามข้อตกลงซะดี ๆ” เขาพูดแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว​

ฉัน​เงียบเขาก็ไม่เอ่ยคำพูด​ใดๆออกมา ได้ยินเสียงเครื่องยนต์​พร้อมกับ​เสียง​เพลงเปิดคลอเบา ๆ ฉันไม่กล้าจะพูดคุยกับเขา เพราะผู้ชาย​ที่นั่งอยู่กับฉันตอนนี้หน้าบูดบึ้งไปตลอดทาง

ยิ้มให้ฉันบ้างมันจะตายหรือไง?

“คุยเรื่องสัญญา​กัน” อยู่ดี ๆ เขาก็โพล่งขึ้นมา

“มันไม่มีสัญญาอะไรทั้งนั้น ที่จริงคุณรับเงินไปแล้วมันก็จบ แต่นี่คุณยังดื้อดึงทำเรื่องเล็ก ๆ ให้เป็นเรื่องใหญ่” ฉันพูดแล้วกระชับ​เสื้อกันหนาวของตนเอง

“ที่จริงเธอยอมฉันมันก็จบแล้ว เธอคิดว่าผู้ชายอย่างฉันจะยอมให้ผู้หญิงร่าน ๆ แบบเธอ เข้าหาไอ้พายุเหรอ ที่มันทำดีกับเธอก็เพราะมันเป็นคนดีไม่ได้รู้จักนิสัยเสแสร้งแกล้งทำของเธอเท่านั้นเอง” เขาพ่นคำพูดเผ็ดร้อนออกมาสาดใส่ฉัน​อย่างเจ็บแสบ ฉันอยากจะกรี๊ดรอบที่ล้านทำไมเขาถึงเป็นผู้ชายที่นิสัยไม่ดีได้ขนาดนี้

“ที่เขาทำดีก็เพราะเขาอาจจะชอบผู้หญิงร่านแบบเอมก็ได้ ในเมื่อเอมรักเขาแล้วเขาก็อาจจะมีใจให้เอม คุณก็ไม่ควรมายุ่งเรื่องนี้” ฉันพ่นคำพูดเจ็บแสบตอกหน้าคืนไม่ต่างกัน ให้มันรู้ไปสิว่าฉันจะยอมให้เขาพ่นคำพูดอยู่ฝ่ายเดียว

“เคยเป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น นิสัยไม่เคยเปลี่ยน”

“หึ! พูดยังกับรู้จักเอมมานาน เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน อย่าลืม และเอมก็ไม่รับข้อเสนอของคุณ​ด้วย”

“เธอไม่ยอมรับ​ก็ช่างเธอ”

“ทำไมคุณ​ถึงไม่ปล่อยเอม”

“เธอมันร่าน ฉันคงไม่ให้ผู้หญิง​อย่างเธอไปวุ่นวายกับไอ้พายุ คนร่านแบบเธอไม่มีค่าพอกับคนดี ๆ แบบมัน”

เออ ฉันมันร่าน ร่านเพราะคำพูดร้ายๆของเขานั่นแหละ เขามันปากคอเราะร้าย พ่นคำพูดเจ็บแสบออกมาไม่หยุดเลย ฉันเม้มปากแน่นมองทางข้างหน้า

“ผู้หญิง​ร่าน ผู้หญิง​ไม่ดีแล้วมายุ่งทำไมไม่ทราบ!” ฉันต่อปากต่อคำอย่างไม่ลดละ

“ผู้หญิง​สกปรก”

“หึ ตัวเองสะอาดตายล่ะ ต่อหน้าคนอื่นแสร้งทำเป็นคนดี แต่กับเอมคุณ​มันก็แค่ผู้ชาย​เลว ๆ คนหนึ่งเท่านั้น กรี๊ด!” ฉันกรีดร้องออกมาทันทีเมื่อ เมื่อผู้ชายเฮงซวยเร่งความเร็วรถยนต์​ หนำซ้ำยังขับฉวัดเฉวียน​จนฉันหวาดกลัวกรีดร้อง​ออกมา

นี่เขากะจะฆ่าฉันให้ตายหรือไง?

รถสปอร์ตสุดหรูขับแล่นอย่างผาดโผนทำเอาหัวใจของฉันแทบหยุดเต้น เท้าของฉันเกร็งอย่างหนักเหมือนกำลังเหยียบเบรกเพื่อให้รถหยุดหรือชะลอความเร็ว​ แต่ดูเหมือนมันไม่ช่วยอะไรเลยเมื่อผู้ชายที่อยู่ข้างฉันกับเร่งความเร็วมากกว่าเดิม

“กรี๊ด​ ไอ้บ้า นี่จะฆ่าเอมให้ตายหรือไง?”

“เธอไม่ตายเพราะรถหรอก แต่เธอจะตายเพราะบทรักที่เร่าร้อนของฉัน”

“ผู้ชาย​เฮงซวย!”

“หึหึ” ไม่นานนักรถก็มาจอดที่ลานจอดรถคอนโดหรูร่างของฉันถูกเขากระชากลงจากรถแรง ๆ ไอ้คนเฮงซวยโรคจิต ฉันเกลียด​เขา

“ทำไมคุณ​ถึงเป็นคนแบบนี้”

“หึ! เดินเข้าไปในลิฟท์​ด้วยกันซะดี ๆ” เขาพูดกระชากแขนบางเล็ก ทำเอาฉันต้องระเห็จ​ไปกับเขา

'ไอ้คนเฮงซวย'​ คำก่นด่าในใจครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ กับผู้ชาย​อย่างเขาไม่คำไหนดีไปกว่านี้แล้ว เขามันคนนิสัยไม่ดี

ถ้าเขายอมรับเงินนั่นไปดี ๆ ฉันก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแย่ ๆ เหมือนอย่างวันนี้

“เดินเข้าไปดี ๆ อย่าคิดตุกติก”

ตุบ! พอถึงห้องร่างบางก็ถูกเหวี่ยงลงบนที่นอนหนานุ่ม ตามด้วยร่างสูงเข้ามาทาบทับ เขากำลังจะข่มขืน​ฉันเป็นแน่

ปึก! ปึก!

มือเล็กกระหน่ำทุบตีคนบนร่าง แต่มันกลับไม่สะเทือนเลยแม้แต่น้อย มันยิ่งกลับเพิ่มอารมณ์​คนบนร่างให้ลุกโชนขึ้น

“ทุบฉันเจ็บมากเท่าไหร่ เธอต้องครางใต้ร่างของฉันมากกว่านั้น” สิ้นคำพูดเขาก็บดขยี้ริมฝีปากลงริมฝีปากบางเล็กอย่างป่าเถื่อน ยิ่งฉันดิ้นเขาก็ยิ่งรุนแรง เขาจูบดุเดือดราวกับทะเลเดือด หัวใจของฉันเต้นรัวระริกเร็ว จุมพิตเร่าร้อนราวกับ​จะสูบวิญญาณ​ฉันออกไปจากร่าง

“ปะ... ปล่อยนะ” ฉันรีบท้วงเมื่อปากเป็นอิสระ พยายามผลักไส​ร่างหนาให้พ้นกาย เขาจะทำแบบนี้ไม่ได้ มือหนาของเขาแยกสาปเสื้อกันหนาวของฉันออกแล้วสอดมือเข้ามาในเสื้อของฉัน

“กรี๊ด​ดดด!! ปล่อยนะ! อุป” ยังไม่ทันที่ฉันจะกรีดร้องต่อริมฝีปากหนาก็บดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งจูบนี้เร่าร้อน เว้าวอนหนักเบา ทำเอาฉันแทบขาดใจตายลิ้นร้อนแทรกเข้ามาในโพรงปากเพื่อละเอียด​ซิมรสหวาน

มือแกร่งรั้งท้ายทอยริมฝีปาก​ร้อน​บดเบียด​ริมฝีปากอย่างรุนแรง ฉันถึงกับใจเต้น​ไม่เป็นส่ำในตอนนี้ ฉันพยายาม​หันหน้าหนีเมื่อเขาสูบลมหายใจของฉันจนฉันแทบขาดใจ

'ไอ้คนเฮงซวย!'​

“อื้อ” ยิ่งปัดป้อง​เขายิ่งเพิ่มความเร่าร้อน สมองของฉันขาวโพลน มึนงงในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น จิตใต้สำนึกในร่างกายของฉันเริ่มลดน้อย มือที่สอดใต้เสื้อของฉันในตอนแรก บีบปทุมถันของฉันแรง ๆ เขาสอดมือเข้าไปในบราตัวจิ๋ว แล้วเขี่ยวนปลายถันเบา ๆ

มืออีกข้างรั้งท้ายทอย ปากของเขาก็ทำงานสอดผสาน ร่างของฉันถูกตรึง​ด้วยร่างหนาจนกระดิกไม่ได้

“อื้อ” พยายาม​ดิ้นรนครั้งสุดท้าย​ แต่คนบนร่างกัดปากของฉันแรง ๆ

“อ้ะ!” ฉันเจ็บมากและดิ้นอีกครั้งจนปากเป็นอิสระ แต่เขากลับจูบฉันอีก ปากของฉันบวมเจ่อเพราะถูกคนป่าเถื่อนกระทำ กลิ่นคาวเลือด​คล้ายสนิมคละคลุ้ง​ทั่วปาก ผู้ชาย​ที่จูบฉันกวาดต้อนความหวานและดูดดื่มเลือดในปากของฉันจนหมด

“ยอมฉันก็จบแล้ว” เขาผละจูบแล้วเอ่ยออกมา

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 36 THE END​

    Chapter36เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นบนโต๊ะ​อาหาร วันนี้ทุกคน​ทานอาหารกันอย่างพร้อมหน้า​พร้อม​ตา​ คุณ​ธานินทร์​ไปเชิญแม่มาลีกับ​พ่อของฉันมาร่วมรับประทาน​อาหารด้วย ฉันรู้สึกมีความสุข​มาก แต่ก็แอบเสียใจที่ผู้เป็นมารดาไม่ได้มาอยู่ร่วมรับประทาน​อาหารด้วย“เอม วันนี้พาผู้หญิง​ 2 คนมาให้รู้จัก” คุณ​พายุเอ่ยเเล้วยิ้ม“ใครเหรอคะ?” ฉันเอ่ยถาม ไม่รู้หรอกค่ะว่าผู้หญิง​ที่เขาหมายถึง​คือใคร หรืออาจจะ​เป็นญาติ​ของเขาก็เป็นได้“มาถึงเอมก็รู้เองแหละ” น้ำค้างเอ่ย คุณ​ธานินทร์​เลื่อนมือมาจับมือของฉัน เขาดูมีความสุขมากเลยค่ะกับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้งของเรา“รักเอมนะ”“ค่ะ”“แหวะ กูจะอ้วก!” คุณ​วิคเตอร์​เอ่ยแล้วเดินเข้ามาพร้อม​ผู้หญิง​คนหนึ่ง ถ้าให้เดาก็คงเป็นเมียของเขา“สัส”“ฮ่า ๆ” คุณวิคเตอร์หัวเราะร่าแล้วเดินมาหย่อนสะโพก​นั่งลงเก้าอี้“เอมนี่คือเซลีนนะเป็นเมียของไอ้วิคเตอร์​”“สวัสดี​ค่ะ​” ฉันยกมือไหว้ เธอยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร“สวัสดี​ค่ะ” หลังจากที่ทุกคนแนะนำตัวฉันฉันรู้จักเราก็รับประทานอาหารต่อไม่นานนักเสียงรถก็วิ่งมาจอดที่หน้าบ้าน ทุกคนดูตื่นเต้นและมองหน้ากัน“น่าจะมาแล้วแหละถ้าเอมเห็นผู้หญิงสองค

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 35

    Chapter35ฉันจ้องมองน้ำค้างที่ยังเชิดหน้าฉันอยู่ ถ้าเป็นสมัยก่อนตอนที่ฉันยังรักคุณพายุอยู่ ฉันคงจะหมั่นไส้เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นแน่ ตอนนี้เธอนั่งตัวตรงไขว่ห้างแล้วกอดอกใบหน้าเรียวเล็กเชิดขึ้นเล็กน้อย​ดู​จองหองมาก“น้ำค้าง” ฉันนั่งลงตรงข้าม แต่เธอยังเชิดหน้า ไม่คอเคล็ด​ก็ให้มันรู้ไป“มีอะไร” น้องแอบเสียงกระด้างเล็กน้อย ฉันยิ้มค่ะ ฉันมาอย่างเป็นมิตรน้ำค้างอาจจะให้อภัยฉัน“เอมขอโทษ​นะที่เคยคิดแย่งคุณพายุตอนนั้น”“ชิ” เธอจิ้ปากเบา ๆ“ตอนนี้​เอมเข้าใจความรู้สึกของน้ำค้างแล้วในตอนนี้ ในเมื่อเรารักใครสักคนเราก็ไม่อยากจะถูกแย่ง หรือมีใครมาพรากเขาไปจากเรา” น้ำค้างก้มหน้าลงในระดับเดียวกันกับฉัน เธอมองหน้าแต่ยังไม่เอื้อนเอ่ยคำพูดใดออกมา“น้ำค้าง” ฉันจับมือน้ำค้าง เธอไม่สะบัดออก นั่นเท่ากับว่าฉันมีหวังที่เธอจะยกโทษให้“...”“เอมขอโทษ​ เอมอยากเป็นเพื่อนกับน้ำค้างนะ ตอนนี้เอมกำลังท้องลูกของ​คุ​ณธานินทร์ เอมไม่มีทางที่จะไปแย่งคุณ​พายุ​อีก”“....”“คุณ​ธานินทร์​เขาคือผู้ชาย​ที่เอมรักสมัยเรียน​ไฮสคูล​ แต่มีเหตุที่ทำให้เราเลิกกันไปหลายปี” ฉันเว้นวรรค​เพื่อให้คนตรงหน้าอยากรู้ มันได้ผลค่ะเมื่อเ

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 34

    Chapter34เรามาทวนความทรงจํา​กันดูหน่อยดีกว่า” ธานินทร์​เอ่ย“อะไรกันคะ มันยังไม่มืดเลย” ชะเอมรีบท้วงใบหน้าแดงก่ำ ธานินทร์​ได้มองก็ยิ่งชอบ เขายื่นมือไปลูบแก้มของเธอเบา ๆ“มืดไม่มืดไม่ใช่ประเด็น ฉันรู้แต่ว่าตอนนี้ฉันอยากกินเธอ”“ว้าย! คะ... คุณ​ธานินทร์​คะ” ชะเอมหวีดร้องเมื่อถูกเขาช้อนตัวเธอขึ้นในอ้อมแขน ใบหน้าหวานจ้องมองเขาอย่างตื่นตระหนก​ ท่อนแขนกลมกลึงรอบคอชายหนุ่มเอาไว้แน่น“เรามาต่อแขนต่อขาลูกดีกว่านะ”“ไม่เอาค่ะ” ชะเอมเอ่ยพร้อมหลบสายตาของเขาที่มองเธอด้วยสายตากรุ้มกริ่ม​“เฮ้อ” ยิวถอนหายใจออกมาแรงๆ เเล้วลากกระเป๋าวางในบ้าน “รีบไปเอากันให้เสร็จ​ ๆ เดี๋ยวผมจะเตรียมอาหารเตรียมยาไว้รอ“ฮ่า ๆ ไอ้เวร” ธานินทร์ถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อได้ฟังประโยคที่ลูกน้องอื่น เขากระชับอ้อมกอดแน่น ๆ แล้วอุ้มชะเอมขึ้นไปข้างบน“เลือกหรือยังว่าอยากอยู่ห้องไหน?”“เอมเลือกห้องใหญ่สุดอยู่ตรงขวามือค่ะ”“งั้นเราไปฟิตเจอริ่งกันในห้องใหญ่นั่นแหละ”“บ้าอ่ะคุณธานินทร์”“บ้าอะไรถึงบ้าก็บ้ารักนะ” เขาเปิดประตูแล้วใช้เท้าปิดประตู เขาวางเธอลงบนเตียง​อย่างเบามือ“ฉันอยากจะตายอยู่แล้ว”“แต่เอมท้องอยู่ ถ้ารุนแรงไปมันก็ไ

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 33

    Chapter33“ถ้าฉันไม่ทำเรื่องเลวร้ายในวันนั้น ทุกอย่างมันคงจะดีกว่านี้ ลูกสาวของฉันก็คงจะไม่ต้องมีชะตากรรมที่เลวร้าย เราทั้งสองก็จะยังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ทับทิมเอ่ยพลางถอนหายใจออกมาแรง ๆ หวนคิดไปถึงอดีตอันแสนเลวร้ายที่เธอเคยกระทำต่อแองจี้เพื่อนรักของเธอ“ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ไว้ในวันนั้น เราก็คงจะยังเป็นเพื่อนรักกัน”วันนั้น“ฮ่า ๆ” เสียงหัวเราะดังไปทั่วบริเวณ​ ทับทิมกับแองจี้นั่งดื่มฉลองเรียนจบกันอย่างครื้นเครง​“อีจี้ แกอย่างเมานะเว้ย เดี๋ยววัตเขาไปอุ้มแกไปนอนไม่ได้” ทับทิมพยายามเอ่ยปรามเพื่อนเมื่อเห็นว่าแองจี้เริ่มลิ้นพันกัน เมื่อได้ดื่มของมึนเมาเข้าไป“ฮ่า ๆ วันนี้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก ๆ เรียนจบแล้วแถมยังได้เกียรตินิยมอันดับ 1 อีกต่างหาก คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วแหละ” แองจี้หัวเราะร่าในขณะที่​ทับทิมสบตากับธีรวัฒน์​ เท้าเล็กเขี่ยที่ขาของชายหนุ่ม​เบา ๆ เพียงแค่สบตาก็รู้ว่าคิดอะไรแต่มันก็แค่สัมพันธ์​ทางกายเท่านั้น ไม่ได้รักไม่ได้ชอบ เป็นเพียงความสัมพันธ์แบบฉาบฉวย“งั้นดื่มให้เมาปลิ้นเลยแล้วกัน เดี๋ยว​ฉันช่วยวัตเก็บซากแกเอง” ทับทิมพูดติดตลก ในขณะที่​แองจี้ยกแก้วเหล้ากระดกไม่หยุด ว

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 32

    Chapter32แก้วสีสันสดใสวางเรียงรายอยู่บน​โต๊ะ​ชะเอมกำลังง่วนอยู่กับการทาสีแก้ว​ เธอบรรจงวาดรูปครอบครัว​ที่มีธานินทร์​อยู่ด้วยอย่างเบามือ เป็นแก้วครอบครัวที่เขียนชื่อและวาดรูป​เอาไว้ชัดเจน​ เธอยิ้มแล้ววางแก้วไว้อีกโต๊ะ​เพื่อรอให้แห้งวันนี้แก้วครอบครัว​เสร็จ​ไปหลายใบ เผื่อสักวันเธอจะมีโอกาส​ได้ส่งไปให้เขา ป่านนี้เขาคงจะคิดถึง​เธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขาเธอมาทาสีแก้วที่เหลือ พอทาเสร็จ​เธอก็เก็บแก้วครอบครัวที่ทำเอาไว้ครั้งก่อนใส่ในกล่องแล้วไปวาดรูปสัตว์​น่ารักเอาไว้ให้มาลีขาย การได้ทำพวกของเหล่านี้มันทำให้เพลิดเพลิน​ ลืมเรื่องราวร้าย ๆ ไปได้ชั่วขณะครอบครัว​บิดาของเธอทำงานหารายได้อยู่หลายอย่าง รวมถึงการทำแก้วเซรามิคด้วย โดยที่มาลีแม่ใหม่ของเธอทำเป็นทำอาชีพ​เสริม ส่วนบิดาของเธอทำงานที่บริษัท​แห่งหนึ่ง​ เวลาว่างก็จะช่วยกันทำแก้วทำขนมหลาย ๆ อย่างไว้ขาย“ชะเอมมีคนมาหาจ้ะลูก” มาลีเอ่ยพร้อมกับถือแก้วนมยื่นให้หญิงสาว“ใครเหรอคะ เขาได้บอกชื่อไหม”“เขาบอกว่าชื่อปั้นสิบกับวิคเตอร์​จ้ะ” ชะเอมทำหน้าฉงน แล้วจัดแจงล้างมือแล้วรับแก้วนมมาดื่ม “ขอบคุณ​นะคะ”“รีบไปเถอะ เดี๋ยว​คุณ​เขาจะคอยนาน”“ค่ะ” ชะเอมเดิ

  • บำเรอสวาทเทพบุตรเถื่อน    Chapter 31

    Chapter31“ผมอยากจะรู้ที่อยู่ของเอมครับแม่ทับทิม​” ธานินทร์​เอ่ยพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอน เขาอยากรู้ที่อยู่ชะเอม เขาจะรีบไปหาเธอกับลูกอย่างไม่ลังเลเลย เขาพร้อมที่จะสละทุกอย่างเพื่อได้อยู่กับเธอกับลูก​ทับทิมมองชายหนุ่ม​ตรงหน้าแล้วพ่นลมหายใจออกมา ถึงจะอยากบอกเธอก็บอกไม่ได้“...”“แม่ทับทิมครับ ได้โปรด​เถอะ”“เกรงว่าฉันจะบอกคุณ​ไม่ได้ ฉันก็ไม่รู้ว่าเอมอยู่ที่ไหน ตอนเอมไปเอมไม่ได้บอกฉันค่ะ”“แม่ทับทิม​ครับ ตอนนี้​ผมเป็นห่วงเอมมากนะครับ เธอจะไปใช้ชีวิต​ยังไง​ใครจะดูแลเธอ”“ฉันต้องขอโทษ​ด้วยจริง ๆ” ทับทิมเอ่ย ถ้าบอกไปเธอเกรงว่าบุตรสาวกับหลานเธอไม่ปลอดภัย​ เธอเชื่อว่าแองจี้ไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆแน่ อีกอย่างเธอรับปากกับแองจี้ไว้แล้วว่าจะไม่ให้ชะเอมข้องเกี่ยว​กับธานินทร์​อีกถึงจะสงสารบุตรเขยมากเพียงไร แต่ความปลอดภัย​ลูกกับหลานต้องมาก่อน“พวกเขาคือลูกเมียของผมนะครับ ผมอยากเจอพวกเขา ฮึก ๆ ได้โปรดบอกผมเถอะ” ธานินทร์​เอ่ยเสียงสั่นเครือปนสะอื้น ส่งสายตา​วิงวอน“ขอโทษ​นะคะ ฉันคงบอกอะไรคุณ​ไม่ได้” คำตอบของทับทิม​ทำเอาธานินทร์แทบจะ​ร้องไห้ออกมา ทับทิม​รู้ว่าธานินทร์​รักบุตรสาว​ของตน แต่เธอไม่สามารถบอ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status