LOGINShare
ตอนที่ 126
Last Updated:
2025-05-19 21:37:04
Latest chapter
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 126
“โอ้...มันหวาน ซดได้ลื่นคอยิ่งนัก”“ข้าชอบความอุ่นของซุปมากกว่า”หลังจากนั้น อู๋เจ๋อจึงนำอาหารชนิดต่อไปออกมา ทั้งสามสหายท่องหล้า ดาราเกี้ยวบุหลัน นิลเง็กเซียน สุดท้ายคือหุบเขาเดียวดาย โดยเฉพาะรายการอาหารสุดท้ายนี้ ทำให้ลูกค้าทุกคนพูดถึงเสียงดังเซ็งแซ่ ฟังไม่ได้ความแม้แต่น้อย“ทุกท่านโปรดอยู่ในความสงบ รายการอาหารสุดท้ายนี้เรียกว่า หุบเขาเดียวดาย เป็นรายการใหม่ล่าสุด ทุกท่านคงจะสัมผัสได้แล้วว่าอาหารมีกลิ่นหอมแค่ไหน เพราะกลิ่นหอมนี้ จึงเป็นที่มาของชื่อหุบเขาเดียวดาย ตามตำนานที่ข้าจะเล่าต่อไปนี้........” หลังจากนั้นอู๋เจ๋อจึงเริ่มเล่าเรื่องราวอันเป็นที่มาของหุบเขาเดียวดาย เมื่อเล่าจบ ลูกค้าถึงกับพากันปรบมือเห็นด้วย“เป็นข้าคงเลือกทำเช่นตำนาน”“ข้าก็เช่นกัน”หลังจากที่การเปิดตัวอาหารชนิดใหม่ผ่านพ้นไป สิ่งถัดมาจึงเป็นการแสดงภาพวาดและงานศิลป์ ซึ่งเป็นส่วนที่คุณหนู คุณชายจากจวนต่าง ๆ รอคอยมากกว่าการลิ้มรสอาหาร เนื่องจากคุณชายหวงเป็นผู้ดำเนินการวิจารณ์งานศิลป์ที่ส่วนมากแล้วเป็นงานที่เหล่าคุณหนู คุณชายนำมาร่วมแสดง ซึ่งบางคนถึงกับรังสรรค์งานขึ้นมาเองเพื่องานนี้คุณชายหวงได้ภาพที่เห็นว่ามีคุณค่าอ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 125
ณ เหลาอาหารซิ่งฝู คณะของฮูหยินหลินและครอบครัวสกุลจางเดินทางมาถึงทันเวลาเริ่มงานไม่นาน ผ้าสีมงคลและป้ายกระดาษมงคลถูกประดับไปทั่วทั้งเหลาอาหาร บางส่วนยังมีคนงานวางของตกแต่งไม่หยุด พวกเขาเดินผ่านไปยังหลังร้านซึ่งเป็นห้องทำงานของเถ้าแก่หลิน ตู้จินเหมยและทุกคนไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่นเนื่องจากว่ายังไม่ถึงเวลาตามฤกษ์ที่ได้รับมา“อาเทา หมิงหมิงน้อย พวกเจ้าแต่งตัวเช่นนี้แล้วไม่คล้ายชาวบ้านแม้แต่น้อย ช่างดูสง่างามและน่าเคารพเสื่อมใส สมกับที่เคยเป็นบัณฑิตยิ่งนัก” เถ้าแก่หลินเอ่ยชม“ท่านปู่ แล้วข้าเล่า ข้าน่ารักหรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงได้ทีเดินไปออดอ้อนบ้าง“หมิงหมิงน้อยของปู่ต้องน่ารักอยู่แล้ว ชุดนี้ปู่เป็นคนเลือกเองกับมือนะเจ้าตัวเล็ก” หลินไห่ถึงกับก้มลงไปเอ่ยชมเด็กชายตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม“หมิงหมิงน้อย อย่าไปเชื่อท่านปู่หลิน เป็นย่าใหญ่ต่างหากเล่าที่เป็นคนเลือกชุดนี้ให้กับเจ้า สามี ท่านอย่าได้หลอกหลานเพื่อเอาหน้าไปคนเดียว” ตู้จินเหมยได้ยินสามีเอ่ยเช่นนั้นจึงได้รีบแก้ไขให้ถูกต้อง"โธ่ ฮูหยิน ข้าก็แค่อยากเอาใจหมิงเอ๋อร์ก็เท่านั้น ไม่ว่าเจ้าหรือข้าซื้อให้ ก็ล้วนแต่เป็นของที่ตั้งใจเลือกสรรมาดีแล้ว" หล
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 124
เสียงนกร้องบ่งบอกเวลาเช้าดังขึ้นเฉกเช่นทุกวัน เหมือนกับสมาชิกบ้านจางที่ลุกขึ้นมาช่วยทำงานกันอย่างพร้อมหน้า หลี่อ้ายลงมือปักผ้าตามที่ได้รับผ้าและอุปกรณ์มาจากเถ้าแก่เนี้ยร้านผ้า จางอี้เทาไปป้วนเปี้ยนอยู่กับนายช่างใหญ่เพื่อดูการก่อสร้างบ้าน ส่วนจางอี้หมิงกับนางหูมุ่งหน้าไปที่บ้านซุนตามที่ได้ตกลงกันไว้เมื่อวานนางหูมาช่วยสอนการทำหัวเชื้อน้ำตาลผักให้กับบ้านสกุลซุน ซึ่งทั้งซุนถง ซุนซูเย่ เจียวเม่ยหรือแม้แต่เด็กสองคนของบ้านก็มานั่งดูบิดา มารดาและท่านปู่เรียนการทำหัวเชื้อด้วย ช่วงสายของวัน ชาวบ้านเอาเกลือผักที่แต่ละบ้านได้ทดลองทำมาส่งให้นางหูตรวจสอบดูว่าใช้ได้หรือไม่ แห้งพอไหม รสชาติถูกต้องแล้วหรือยัง นางหูตอบคำถามและแนะนำสิ่งที่ชาวบ้านยังทำไม่ถูกไปตามที่ตนเองได้รับการสอนมาจากหลานชายอีกทีวันนั้นทั้งวัน จางอี้หมิงและนางหูจึงยุ่งอยู่ที่บ้านสกุลซุน ช่วยกันสอนและตรวจสอบสินค้า กว่าจะรู้ตัวก็เย็นย่ำ เมื่อกลับมาถึงบ้าน จางอี้หมิงรีบเดินไปที่บริเวณก่อสร้าง เขามองบ้านที่ถึงแม้จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมากนักแต่ก็รู้สึกอุ่นใจเป็นที่สุดเช้าวันถัดมาเป็นวันที่เหลาซิ่งฝูจะเปิดตัวรายการอาหารชนิดใหม่ บ้านสกุ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 123
“ท่านลุงถง ท่านพี่เย่ ถ้าหากครอบครัวสกุลจางจะมอบสูตรทำหัวเชื้อน้ำตาลผักให้กับบ้านสกุลซุน พวกท่านยินดีรับไว้หรือไม่” จางอี้เทาเอ่ยออกไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ โดยที่ไม่ได้หลบสายตาของสองพ่อลูกบ้านซุนแม้แต่น้อย“เจ้าว่าอะไรนะอาเทา ข้าได้ยินไม่ผิดไปใช่หรือไม่” ซุนซูเย่ถึงกับลุกขึ้นยื่นแล้วตะโกนถามด้วยความตื่นตระหนก“ท่านพี่เย่ ท่านได้ยินไม่ผิดขอรับ บ้านจางยินดีมอบสูตรหัวเชื้อน้ำตาลผักให้กับบ้านซุนด้วยความเต็มใจ เมื่อวานนี้ข้ากับหมิงเอ๋อร์ได้ไปพบท่านอ๋องมา นำปัญหาเรื่องฟืนที่เราไม่สามารถส่งน้ำตาลผักให้ได้ขึ้นกราบทูล แต่กลุ่มการค้าหลัวถงสามารถส่งมอบหัวเชื้อน้ำตาลผักได้ในจำนวนหนึ่งพันไห เช่นนี้เรื่องฟืนจึงไม่เป็นปัญหาแล้ว” จางอี้เทาอธิบาย“เพียงแต่ว่าสกุลจางจะขอค่าสูตรจากบ้านสกุลซุนเป็นจำนวนสองส่วนจากราคาที่ขายให้กับเถ้าแก่หวัง เช่นนี้ไม่ทราบว่าพวกท่านพอรับขอเสนอของพวกเราได้หรือไม่”“อาเทา อย่าว่าแต่สองส่วนเลย ต่อให้แปดส่วนบ้านซุนก็ให้ได้” ซุนถงเอ่ยขึ้นมาทันทีโดยที่ไม่ต้องเสียเวลาคิด เพราะจำนวนเงินที่จะได้จากการขายครั้งนี้มันเพียงพอให้บ้านซุนอยู่ได้ไปอีกหลายปี“สกุลจางมิใช่คนที่เอาเปรียบ บ้านจางรู
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 122
“นายช่างใหญ่ขอรับ วันนี้บ้านจางขอเลี้ยงอาหารนายช่างและคนงานในตอนกลางวันนะขอรับ” จางอี้เทาเอ่ยบอกนายช่างเหอให้รับรู้ไว้ จะได้ไม่ต้องหาเสบียงมาเป็นมื้อกลางวันให้เหนื่อยเปล่า“โอ้ ขอบใจบ้านจางที่มีน้ำใจ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องเลี้ยงอาหารพวกข้า” นายช่างใหญ่ตอบอย่างเกรงใจ เขารับสร้างบ้านที่ไหนก็ไม่เคยมีใครเลี้ยงอาหารสักครั้ง“ไม่เป็นไรขอรับ ถือว่าเป็นน้ำใจตอบแทนจากบ้านจาง เช่นนั้นข้าไม่รบกวนนายช่างแล้ว ถ้าหากนายช่างมีอันใดให้พวกข้าช่วยเหลือ นายช่างให้คนไปตามข้าได้ที่ในบ้านนะขอรับ” จางอี้เทาเอ่ยอีกครั้งก่อนพยักหน้าให้สัญญาณกับสมาชิกครอบครัวคนอื่น ๆ พวกเขาพากันแยกตัวไปที่ลำธารเพื่อเก็บผักบุ้งเหอซีเห็นเจ้าของบ้านแยกตัวไปแล้ว เขาจึงหันหลังเดินกลับไปรวมตัวกับคนงานแล้วแจกจ่ายงานตามหน้าที่ต่อไปตลอดช่วงเช้าตามที่ได้สัญญาไว้กับนายช่างใหญ่ว่าจะเลี้ยงอาหารวันนี้ เมื่อถึงเวลาพักกินอาหาร สมาชิกบ้านจางจึงได้ยกหม้อที่เต็มไปด้วยผัดผักบุ้งเครื่องเทศเดินไปทางสถานที่ก่อสร้างบ้านของตนเอง ทุกคนมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความสดชื่น เนื่องจากสุดท้ายแล้ว บ้านจางจะไม่ต้องทนทรมานในฤดูหนาวที่จะมาถึงนี้เป็นแน่เมื
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 121
เช้าวันนี้ เหล่าวิหคต่างบินออกจากรังเพื่อหาอาหารตั้งแต่อาทิตย์ขึ้น เหมือนกับครอบครัวจางที่ตื่นขึ้นมาพร้อมหน้า บรรยากาศในวันนี้ช่างแตกต่างจากเมื่อวานยิ่งนัก มันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสดใส อาหารที่นางหูและหลี่อ้ายจัดทำสำหรับมื้อเช้าในวันนี้จึงเป็นอาหารจานโปรดของเด็กน้อยประจำบ้าน นั่นก็คือข้าวผัดไข่ กับซุปผักหวาน ๆ เนื่องจากเป็นวันที่นายช่างเหอจะเริ่มก่อสร้างบ้านให้ครอบครัวจางเป็นวันแรก สมาชิกบ้านสกุลจางจึงตกลงกันจะสร้างความประทับใจให้กับนายช่างเหอด้วยการทำผัดผักบุ้งเครื่องเทศเลี้ยงคนงาน ถือว่าเป็นการต้อนรับอีกทางหนึ่งเมื่อวานนี้ หลังจากที่ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับการแก้ปัญหาเรื่องน้ำตาลผักแล้ว สมาชิกในครอบครัวได้มีโอกาสปรึกษาหารือกันถึงเรื่องที่จะยกสิทธิ์การทำหัวเชื้อน้ำตาลผักให้กับบ้านซุนไป เนื่องจากจางอี้หมิงไม่ต้องการให้นางหูทำงานหนัก จากการที่ทดลองทำมาเมื่อหลายวันก่อน ท่านย่าอายุมากเกินกว่าจะนั่งทำงานหนักแล้ว เมื่อคำนวณรายได้ที่จะเกิดขึ้น จึงถือว่าครอบครัวจางไม่เดือนร้อนอะไร ในทางตรงกันข้าม ถือว่าบ้านจางจะมีฐานะร่ำรวยที่สุดในหมู่บ้านหลัวถงเสียอีก“ท่านย่า ท่านพ่อ ท่านแม่ นายช่างเ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 120
ทางด้านอาจารย์เทียนอี้กับจางอี้หมิงแยกตัวออกห่างมาเล็กน้อยเพื่อคุยกันถึงความเจ็บป่วยของอาจารย์เทียน“จางอี้หมิง สิ่งที่เจ้าประเมินไว้ว่าข้าป่วยนั้นเป็นความจริง ขอเจ้าบอกกล่าวแก่ข้าอีกครั้งได้หรือไม่ ว่าข้าต้องทำเช่นไร” เทียนอี้เอ่ยถามเด็กน้อยผู้ซึ่งบอกอาการป่วยของตนเองได้อย่างกับเป็นหมอหลวง “ได้ขอรับ ท่านอาจารย์อี้ต้องเริ่มจากการออกกำลังกาย อาหารที่กินเข้าไป การพักผ่อน การกินยาต้ม....” จางอี้หมิงเล่าถึงวิธีการปฏิบัติตัวของผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานให้กับท่านอาจารย์เทียนอี้ฟังเขามิใช่หมอที่จะรักษาคนได้ แต่จากอาการที่เห็นรวมถึงวิธีการปฏิบัติตัวที่แนะนำไปก็เป็นสิ่งที่ดีแก่ผู้ป่วยโดยทั่วไปอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าในที่สุด อาจารย์เทียนจะไม่เป็นโรคเบาหวานแต่วิธีที่เขาบอกก็ไม่เป็นผลร้ายต่ออาจารย์เทียนแน่นอนเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยาม พ่อบ้านประจำจวนจึงมาทูลเชิญเจ้าของจวนไปเสวยอาหารที่หัวหน้าพ่อครัวเหลาซิ่งฝูได้จัดทำขึ้นมาถวาย หนิงอ๋องกับจางอี้เทาที่กำลังวางกลยุทธล่อลวงอีกฝ่ายให้ตกหลุมพรางต่างก็เสียดายที่มิอาจรู้ผลแพ้ชนะได้ในวันนี้“น่าเสียดายที่มิอาจจะรู้ผลแพ้ชนะได้ในวันนี้ โอกาสหน้าพวกเราคงได้ประลองฝ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 119
“เอ่อ เอ่อ” จางอี้เทาติดอ่างขึ้นมาทันทีเพราะเขาก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าบุตรชายรู้วิธีการปลูกพืชในฤดูหนาวด้วย“เรียนท่านอ๋อง ท่านพ่อมิทราบเรื่องนี้ขอรับ เป็นความคิดของข้าน้อยเองขอรับ”“จางอี้หมิง ข้าจะไม่เค้นถามเจ้าว่ารู้ได้เช่นไร ขอเพียงเจ้าทำได้สำเร็จ ไม่ว่าความรู้นั้นจะมาจากไหนหาใช่เรื่องสำคัญไม่ ข้าฝากความหวังไว้ที่เจ้าแล้ว” หนิงอ๋องสังเกตเห็นท่าทางอึดอัดในการตอบคำถาม พระองค์จึงเอ่ยให้เด็กน้อยสบายใจ เหตุใดต้องถามหาต้นเหตุให้มากความ เขาสนใจผลลัพธ์ต่างหากเล่า“จางอี้หมิง เพราะเหตุใดเจ้าจึงมีความมั่นใจว่ามันจะสำเร็จ เพราะเหตุใดเจ้าจึงคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง” อาจารย์เทียนอี้เอ่ยถามขึ้นมาบ้างหลังจากที่ได้ยินบทสนทนาทั้งหมดตัวเขาอายุปูนนี้ ความรู้มากมายแต่มิเคยรู้มาก่อนว่าสามารถปลูกผักในฤดูหนาวได้ด้วย ถ้าหากว่าทำได้ก็นับเป็นข่าวดีมาก ๆ มิเสียแรงที่ท่านอ๋องตัดสินใจออกมาหาซื้ออาหารแถบชายแดนแทนที่จะเป็นเมืองหลวงดังเช่นทุกปีที่ผ่านมา“เรียนท่านอาจารย์เทียน ตามที่ข้าได้ตอบไปแล้ว ต้องให้ผ่านฤดูหนาวไปก่อนข้าถึงจะตอบได้ขอรับ” “นับว่าเป็นข่าวดี ได้ ข้าตกลงรับหัวเชื้อน้ำตาลผักของเจ้าในราคาเท่าเด
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 118
“ข้าเป็นเด็กน้อยเพียงเท่านี้ คงไม่สามารถคิดอาหารได้ตามที่ท่านอ๋องต้องการ ถ้าหากมันง่ายเช่นนั้นคงมีคนคิดอาหารนั้นขึ้นมาตั้งนานแล้วขอรับ แม้แต่ท่านอ๋องยังคิดไม่ได้ แล้วท่านคิดหรือว่าข้าจะมีความสามารถนั้นหรือขอรับ” จางอี้หมิงบอกเสียงเรียบ เขาพยายามไม่โวยวายงอแง“บังอาจ เจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เจ้ากล้าตำหนิท่านอ๋องเช่นนั้นหรือ คงไม่อยากมีหัววางไว้บนบ่าแล้วใช่หรือไม่” อาจารย์เทียนอี้ทนไม่ไหวที่เจ้านายของตนถูกหลบหลู่เช่นนี้จึงตวาดออกไป“ขอประทานอภัย ข้าหาได้มีเจตนาลบหลู่ท่านอ๋องไม่ ข้าเพียงพูดความจริงเท่านั้น” จางอี้หมิงรีบก้มหัวโขกลงกับพื้นเพื่อขออภัยนี่อันใดเล่าที่เขาไม่อยากติดต่อกับราชวงศ์เพราะไม่รู้เมื่อไรจะทำให้ไม่พอใจ ยุคสมัยนี้ ระดับชั้นทางสังคมแตกต่างกันเกินไปจางอี้เทารีบลงไปนั่งคุกเข่าข้าง ๆ บุตรชาย เขายกมือคารวะขอร้องหนิงอ๋องให้อภัยกับความไม่รู้ความของจางอี้หมิง“เรียนท่านอ๋อง ขออย่าได้กริ้วบุตรชายของกระหม่อมเลยพะยะค่ะ เขายังเด็กมากนัก”“จางอี้หมิงหยุด ท่านอาจารย์พอได้แล้ว เด็กน้อย เงยหน้าขึ้นมา” หนิงอ๋องรับสั่งเสียงดัง จางอี้หมิงหยุดโขกศีรษะทันที เจ็บโคตร คอยดูเถอะถ้ามีโ
You may also like
รัตติกาลแห่งตราบาป
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า189 viewsเกิดใหม่ทั้งที จะมีสามีคนเดียวได้ยังไง??
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า669 viewsปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง475 viewsท่านแม่คนนี้ ขอมีชีวิตรอดได้ไหมคะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า315 viewsการสวมร่างของหมอผีปากแซ่บ
รสผลไม้1.3K viewsสวาทรักข้ามสายพันธ์ุ
เซนโด้190 viewsเมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า637 viewsจิ้งจอกเก้าหาง
ต้าเหนิง85 views
